C:Word
C:Word
2016-08-13 00:00:00 . D aPrefacePrefaceதேவனுக்கும் மனிதனுக்குமிடையே ஒப்புரவாகுதல்
ஆசிரியரின் முன்னுரை
இத்தொகுப்பின் முதல் பதிப்பு முதன்முதலில் 1899ல் வெளியிடப்பட்டது. இப்போது அநேக உலக மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு பல்வேறு நாகரீகமடைந்த தேசத்தார்களின் கரங்களில் தவழ்கிறது. இந்தப் புத்தகத்தின் வாயிலாக வேதாகமத்தின் சத்திய கருத்துக்கள் நன்க ' _ V y
h
E 9 1
data journal
hYJ;, w Info!Chapter 16!Chapter 15!Chapter 14!Chapter 13!Chapter 12
!Chapter 11 !Chapter 10
Chapter 9
Chapter 8
Chapter 7
Chapter 6
Chapter 5
Chapter 4
Chapter 3
Chapter 2
Chapter 1
Preface
hYJ;, w Info!Chapter 16!Chapter 15!Chapter 14!Chapter 13!Chapter 12
!Chapter 11 !Chapter 10
Chapter 9
Chapter 8
Chapter 7
Chapter 6
Chapter 5
Chapter 4
Chapter 3
Chapter 2
Chapter 1
Preface
N N0 J PwtabledetailsdetailsCREATE TABLE details(name TEXT, title TEXT, abbreviation TEXT, author TEXT, description TEXT, comments TEXT, version TEXT, versiondate DATETIME, publishdate TEXT, publisher TEXT, creator TEXT, source TEXT, editorialcomments TEXT, language NVARCHAR(3), readonly BOOL, customcss TEXT, righttoleft INT default 0)f#tablejournaljournalCREATE TABLE journal(rowid INTEGER primary key autoincrement, id TEXT collate nocase, title TEXT collate nocase, date DATETIME, tags TEXT, content TEXT, relativeorder INT default 0, hidden INT default 0)P++Ytablesqlite_sequencesqlite_sequenceCREATE TABLE sqlite_sequence(name,seq)R)oindexidx_journal_idjournalCREATE UNIQUE INDEX idx_journal_id on journal(id)[/{indexidx_journal_titlejournalCREATE UNIQUE INDEX idx_journal_title on journal(title)q!!/tablejournalFTSjournalFTSCREATE VIRTUAL TABLE journalFTS USING FTS3(title, content, tags, tokenize=porter) / ] +
Prefaceதேவனுக்கும் மனிதனுக்குமிடையே ஒப்புரவாகுதல் ஆசிரியரின் முன்னுரை இத்தொகுப்பின் முதல் பதிப்பு முதன்முதலில் 1899ல் வெளியிடப்பட்டது. இப்போது அநேக உலக மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு பல்வேறு நாகரீகம @
b
h k r
z &8I z1t K //EtablejournalFb
5indexidx_data_descriptiondataCREATE UNIQUE INDEX idx_data_description on data(description)F #cindexidx_data_iddataCREATE UNIQUE INDEX idx_data_id on data(id)11ItablejournalFTS_contentjournalFTS_contentCREATE TABLE 'journalFTS_content'(docid INTEGER PRIMARY KEY, 'c0title', 'c1content', 'c2tags')~33#tablejournalFTS_segmentsjournalFTS_segments
CREATE TABLE 'journalFTS_segments'(blockid INTEGER PRIMARY KEY, block BLOB)K //EtablejournalFTS_segdirjournalFTS_segdir CREATE TABLE 'journalFTS_segdir'(level INTEGER,idx INTEGER,start_block INTEGER,leaves_end_block INTEGER,end_block INTEGER,root BLOB,PRIMARY KEY(level, idx))A
U/ indexsqlite_autoindex_journalFTS_segdir_1journalFTS_segdir 4 Ktabledatadata
CREATE TABLE data(rowid INTEGER primary key autoincrement, id TEXT collate nocase, description TEXT collate nocase, date DATETIME, filename TEXT, content BLOB)
~ytoje`[VQLGB=83.)$ {uoic]WQKE?93-'! ysmga[UOIC=71+%
/h
.g
-f
%e
]
U
T
S
R
Q
N
M
L
I
H
F
E
D
C
B
A @ ? = < : 9 8 7 6 5 4 2 1 0 . - ߁, ݁& ف% ׁ! ց Ձ Ӂ ҁ ́ ˁ ʁ ȁ Ɓ
~ } w v u t s q p i h g f e d b a ^ ] [ Z X ~W |U yT wQ vP tO sN rM qL pK oJ mI iH gD fC eB cA a@ `> _= ]< [: Z9 W8 U5 S4 Q2 L1 J, H+ F) E( D' C& 9$ 7 3 1 / . * $ " ! LH [#
3p
2H
-- அனைசய ழி ப்ூடமதடவ லிற ுடில4 Z
ஒளி ாட ிள. R கர் ில்ா
S 1.png1.png1.pngPNG
IHDR 8 k{ sRGB gAMA a pHYs od tEXtSoftware PhotoScapeu tIME s. IDATxlG4g r9c`KF, |A>
kA1L9f%~Cwfxùr\]^W]]G>ˏ~+_[˟_>}+^qy~o{\۽O?>xy;q_zy^vwMoz{x{{~yxN}o|츶կ>}O}wj_c\t}ޫwmm=>4o~uVWcX 7}{>WFcϬMy_{k[}Ї>t}U/~q|kjo=ߜ?85Ws_[^ ~cϮok1k?t}>ko~]]Gm>~6=?xƧkjCc3:]zk-W{1>}Vz51^}ި GKs{^
=Y;]
2.jpg 1.png
2.jpg 1.png வேதாகமத்தை தெளிவாக விளங்கிக் கொள்ள இது மிகச்சிறந்த கையேடு என்று பல கடிதங்கள் வந்தவண்ணமிருக்கின்றன. ஒருசிலர், வேதாகமத்தின் ஒருசில பகுதிகள் மிக ஆழமாக ஆராயப்பட்டு எழுதப்பட்டிருக்கிறது என்கின்றனர். ஒருசிலர் மற்ற பகுதிகள் மிக அனுகூலமான விளக்கத்தைத் கொடுக்கின்றன என்கின்றனர். ஒருசிலர் வேதாகமத்தின் எல்லாப் பகுதிகளுமே மிகச்சிறப்பாக விளக்கபட்டிருக்கிறது என்கின்றனர். “மாசற்ற ரான” இயேசு கிறிஸ்து பெத்லகேமில் அற்புதமான பிறப்பைப் பற்றிய அத்தியாயம் அநேகருக்கு ஆவிக்குரிய புதிய வெளிச்சம் கிடைத்தாகவும், இன்னும் சிலர் அறிவியலின்படியும் புதிய வெளிச்சம் கிடைத்தாகவும் தெரிவிக்கின்றனர்.
இந்த நூல் வெளிவந்து (1899) 19 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், இதனை படித்த அநேக வேத சாஸ்திரிகள் தங்களுடைய கொள்கைகளில் பல தவறுகளுள்ளதை உணர்ந்தனர். திருச்சபையின் பயணத்திற்குரிய த ட்டவட்டமான நோக்கம் இன்னதென்று அறிய இந்நூல் வாய்ப்பாக உள்ளது என்று எழுதுகின்றனர். 19 ஆண்டுகள் கழிந்தபின்னரும் மாறிக் கொண்டுவரும் எந்தச் சூழ்நிலைகளிலும் வேதாகமக் கருத்துக்கு எவ்வித மாறுபாடுமின்றி இக்கால வேதமாணவர்களுக்கும் இசைவான கருத்தாக உள்ளது. “ஈடுபலி ,”
II
“சமவிலைக்கிரயம்” என்கின்ற கருத்தே இந்நூலின் மையக் கருத்தாக விளங்குகிறது. மீட்பு சம்பந்தப்பட்ட மற்ற எல்லா கொ ்ளைகளுக்கும் ஆதாரமான கொள்கையான “சமவிலைக் கிரயம்” என்ற கொள்கையே பிரகாசிக்கிறது. அப்போஸ்தலர்கள் நித்திரையடைந்ததிலிருந்து இப்போது வரை நமது மீட்பின் வரலாறு மறைக்கப்பட்டதாயும், மறக்கப்பட்டதாயும் உறக்கத்திலிருந்தது. முழு வேதாகமக் கொள்கைகளுக்கும் இந்த ஈடுபலியான “சமவிலைக் கிரயமே” திறவுக்கோல் என வேத மாணவர்கள் கண்டறிந்தனர். இதனை சரியாகப் புரிந்து கொண்டால்தான் மற்ற கொள்கைகள எது சரி, எது தவறு எனப் புரிந்து கொள்ள இயலும்.
நமது கருத்துக்கள் வேதாகமப் பாடத்தோடு எவ்வாறு பொருந்துகிறது என்பதை ஆராய்ச்சியோடு கருத்தூன்றிப் படிக்கின்றவர்களுக்கு எல்லாம் தெளிவாக விளங்குவதில் ஆச்சரியமில்லை. வேதாகமக் கொள்கையான ஈடுபலி, சமவிலைக்கிரயம் என்ற கொள்கையில் எந்தவித மாற்றமும் கிடையாது. காலங்கள் கடந்தாலும் நமது கொள்கையில் மாற்றம் ஏற்படுவதில்லை. இந்த கொள்கை, கால ்கள் செல்லச் செல்ல பிரகாசமடைவதை நாம் நன்கு புரிந்து கொள்கிறோம். இந்தப் பாடத்தைத் பற்றிய வேதாகமக் கருத்துக்கள் எக்காலத்திலும் மாறக் கூடியவையல்ல. நாம் தவறு செய்யக் கூடியவர்கள். பரிசுத்தாவியினால் வழி நடத்தப்படுகிற யாவரும் புரியாத பகுதிகளையும் கூட புரிந்து கொள்ளும் நிலைமைக்கு வழி நடத்தப்படுவார்கள் என்று வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்டுள்ளது. படிப்படியாக, தேவன் தமது திட்டத்தை ெளியரங்கமாக்குவதைக் கண்டு திகைக்க வேண்டியதில்லை. மாறாக, நாம் மகிழ்ச்சியடைகிறோம். இதில் நாம் மன்னிப்பு கேட்பதற்கு ஒன்றுமில்லை. “மீட்பு,” “சமஈட்டுக்கிரயம்” என்ற கொள்கை மெல்லிய வெளிச்சத்திலிருந்து தற்போது மிகப்பெரிய பிரகாசமாயிருக்கிறது.
நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து ஆதாமுக்கும் அவனுடைய சந்ததியினருக்கும் ஈட்டுகிரயம் கொடுக்கத் தனது பரலோக மகிமையை விடவேண்டியதாயிற்ற என்பதை, இப்பொழுது நாம் பார்க்கிறோம். இதற்காக அவர், ஆவிக்குரிய சுபாவத்தை விட்டுவிட்டு
III
மனித சுபாவத்தில் வர வேண்டியதாயிற்று. எப்படியெனில், பூரண மனிதனாகிய ஆதாமுக்கு ஈட்டுக் கிரயம் கொடுக்க ஒரு பூரண மனிதன் தேவைப்பட்டது என, நாம் காண்கிறோம். யோர்தான் நதியில் இயேசு கிறிஸ்து தனது 30ஆம் வயதில் ஞானஸ்நானம் பெற்று, அனைவரையும் மீட்கும் பொருளாக, தம்மை ஈடுபலியாக ஒப்புவித்தார். ஆதாம யும், அவன் சந்ததியையும் மீட்பதற்காக தம்மையே ஏற்ற வேளையில் ஈடுபலியாகச் செலுத்தினார். அவர் சிலுவையில் தனது ஜீவனையே ஈட்டுக்கிரயமாக தியாகம் செய்தார். இதனால் தான், அவர் சிலுவையில் தனது ஜீவனை விடும்போது “எல்லாம் முடிந்தது” என்றார். மனுக்குலத்தின் தந்தையாகிய ஆதாமின் பாவத்திற்கு ஈடாக வேறு எந்த ஈடுபலியும் செலுத்த இயலாது. ஆதாமுக்கு ஈடுபலியாக இயேசு தன்னை செலுத்தியது அப்போதே தேவனா ் ஏற்றுக் கொள்ளப்படவில்லை. அவ்வாறு ஈடுபலி அப்போழுதே ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருப்பின் ஆதாமும் அவருடைய பாவச் சந்ததியும் இயேசு கிறிஸ்துவை அப்பொழுதே ஏற்றுக் கொண்டிருப்பார்கள். இந்த ஈட்டுக்கிரயமானது ஆதாமுக்காகவும், அவன் சந்ததிக்காகவும் முன்கிரயமாக பிதாவாகிய தேவனிடத்தில் கொடுத்து வைக்கப்பட்டது. ஏற்ற சமயத்தில், தேவ திட்டத்தின்படி கொடுத்து வைத்த, இயேசு கிறிஸ்துவின் முன்கிரயம் தாமின் சந்ததி கணக்கில் பற்று வைக்கப்படும். நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து மரணத்திலிருந்து எழுப்பப்பட்டவுடன், பூமிக்குரிய ஜீவியத்தில் தேவனிடத்தில் விசுவாசமுள்ளவராய் கீழ்ப்படிந்ததற்கு வெகுமதியாக தெய்வீக சுபாவத்துடன் கூடிய ஆவியின் சுபாவத்திற்கு உயர்த்தப்பட்டார். “அவரை தேவன் எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக உயர்த்தி... எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்கு தந்தருளினார்.”
இயேசு பூமியிலிருந்தவரை ஈடுபலியின் விலைக் கிரயத்திற்கு எந்தவித பயனுமில்லை. அவர் தனது சீடர்களைக் கூட பிதாவினிடத்தில் ஐக்கியப்படுத்த முடியவில்லை. எனவே, “நான் என் பிதாவினிடத்திற்கும், உங்கள் பிதாவினிடத்திற்கும், என் தேவனிடத்திற்கும் உங்கள் தேவனிடத்திற்கும் ஏறிப் போகிறேன்” என்றார். மேலும் தொடர்ந்து அவர், “நான் போகாவிட்டால் பரிசுத்தாவி உங்களிடத்தில் வரார்” என்றார். நமது ர்த்தர் பரமேறிய
IV
பத்து நாட்களுக்குப் பின்னர், அவர் கட்டளைப்படி அவருடைய சீடர்கள் ஒரு வீட்டின் மேலறையில் கூடினார்கள். அப்பொழுது பெந்தெகொஸ்தே நாளின் ஆசீர்வாதங்களைப் பெற்றனர். இதுவே கிறிஸ்துவின் பலியின் புண்ணியத்தால் அவர்கள் தேவனால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதற்கு சாட்சியம் ஆகும். இயேசு தனது ஈடுபலியின் புண்ணியத்தை பிதாவினிடத்தில் கொடுத்து வைத்திருந்தார். அதை அப்போஸ்தலர் களிடத்தில் கொடுக்கவில்லை. ஏனெனில் அதை வைத்திருக்க அவர்களுக்கு உரிமையில்லை. அது முழு மனுக்குலத்திற்கும் உரிய மீட்புக்கிரயமாகும். நமது கர்த்தரின் இரண்டாம் வருகையின் போது முழு மனுக்குலத்தை ஆசீர்வதிக்கும் ஆசீர்வாதத்தை அவர்கள் தங்களுக்கு உரிமையாக்கிக் கொள்ளவில்லை. தங்கள் மீட்பரோடு இந்தப் பங்கைக் காட்டிலும் பெரிதான பங்கை, சாகாமை போன்ற ஆசீர்வாதங்களைப் பெற்றுக் கொள்வார்கள். இந்த ஈட்டுக் கிரயபலி ஆதாமுக்கும் அவன் சந்ததிக்கும் கொடுக்க திட்டமிடப் பட்டிருந்தது. ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினால் ஆதாமும் அவன் முழு சந்ததியும் பாவத்திற்குட்பட்டு பூமிக்குரிய ஜீவியத்தையும், பூமிக்குரிய உரிமைகளாகிய மகிமைகளையெல்லாம் இழந்திருந்தனர். ஈட்டுக்கிரயபலி நமது கர்த்தரின் இரண்டாம் வருகைக்குப் பின்னரே ஆதாமுக்கும் அவன் சந்ததிக்கும் பரிகாரமாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படும . அதாவது அவர் தனது இராஜ்ஜியத்தை ஸ்தாபிக்கும்போது, கீழ்ப்படியாத குணமுள்ள மனுக்குலம் முழுவதும் சீர்பொருந்தும்போது அவர்கள் பிதாவுடன் ஒப்புரவாகி நித்திய ஜீவனைப் பெற்றுக் கொள்வார்கள். எத்தனை பேர் அவருடைய ஈட்டுக்கிரயபலியை விசுவாசித்தார்களோ அவர்கள் அனைவரும் பிதாவினால் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுவார்கள்.
இயேசு கிறிஸ்து செலுத்திய ஈடுபலி அல்லாமல் திருச்சபையாருக்குரிய அழைப்புக்க ! வேறொரு ஈடுபலி செலுத்த வேண்டிய அவசியமில்லை. கிறிஸ்துவின் ஈடுபலியே போதுமானது. ஆனால் திருச்சபையாரோ கிறிஸ்துவைப் போல பிதாவுக்கு மரண பரியந்தம், விசுவாசமும், கீழ்ப்படிதலுமுள்ளவர்களாக இருப்பதை நிரூபித்துக் காட்டவே அழைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். இப்படி நிரூபித்து வாழ்ந்து காட்டுகிறவர்களை, பிதாவாகிய தேவன் இயேசு
V
கிறிஸ்துவை தலைமையாகக் கொண்ட இராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டத்தில் ஒர "வராக ஏற்றுக் கொள்வார். இவர்களே மகிமைக்குரிய பரலோக மணவாளனாகிய கிறிஸ்துவை மணக்கப் போகும் மணவாட்டி வகுப்பார். இவர்களும் கிறிஸ்துவைப் போல பிதாவாகிய தேவனோடு உடன்படிக்கை செய்தவர்களாயிருக்க வேண்டும். “பலியினாலே என்னோடு உடன்படிக்கை பண்ணின என்னுடைய பரிசுத்தவான்களை என்னிடத்தில் கூட்டிச் சேருங்கள்.” - சங். 50:5
இப்படிப்பட்ட பரிசுத்தவான்கள் அழைக்கப்பட்டு தெரிந்து க #ள்ளப்பட்டு விசுவாசமுள்ளவர்களாகக் காணப்பட்டு மகிமையடைந்த மணவாட்டி கிறிஸ்துவுடன் இணைந்து இராஜ்ஜியத்தை ஸ்தாபித்து உலக மக்களை ஆசீர்வதிக்கும் போது தான் உலக இரட்சகருடைய மீட்புக் கிரயபலி பூரணப்படும். அப்பொழுதுதான் அவர் முன்கிரயமாக பிதாவிடம் கொடுத்த ஈட்டுக்கிரயபலி முழுவதுமாக நிறைவேறித் தீரும். எனவேதான் இயேசு சிலுவையில் தன் ஜீவனை விடும்போது, “பிதாவே என் ஆவியை உம்மிடத்தில் ஒ $ப்படைக்கிறேன்” என்றார். அதாவது எனது ஜீவனை மட்டுமல்ல, என்னுடைய எல்லா உரிமைகளையும் உம்மிடத்தில் ஒப்படைக்கிறேன் என்றார். இந்த சுவிசேஷ யுக முடிவில் நீதியினிடத்தில் சமர்பிக்கப்படும்போது, அது இனி இரட்சகரின் கணக்கில் இராமல், ஆதாமுக்கும் அவனது சந்ததிக்கும் மாற்றப்படும். அப்போது பிதாவகிய தேவன் ஆதாமையும் அவன் சந்ததியினரையும் மீட்ட உலக இரட்சகருக்கே பிரஜைகளாக மாற்றி விடுவார். அதன % பின்னரே ஆயிர வருட அரசாட்சி துவங்கும். அப்பொழுது அனைத்துலக மக்களும் கிறிஸ்துவின் மக்களாயிருப்பார்கள். அப்பொழுது அவர்கள் ஆதாமுக்குள்ளாக இழந்த எல்லாவற்றையும் திரும்பப் பெற்று ஆசீர்வதிக்கப்படுவார்கள். அவர்கள் பாவம், மரணமாகிய அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டிருப்பார்கள். இதற்காகவே இயேசு கிறிஸ்து தமது பரம வாசஸ்தலத்தைவிட்டு பாமர மனிதனாக பூமிக்கு வந்தார். ஆனால் 19 நூற் &றாண்டுகளாக அழைக்கப்பட்டு, தெரிந்து கொள்ளப்பட்டவர்களாகிய திருச்சபை வகுப்பாரின் பலி, தங்கள் மீட்பரைப் போல
VI
ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதல்ல. ஏனெனில் இயேசு மட்டுமே பரிசுத்தமுள்ளவரும், பாவத்துக்கு விலகினவருமாய் இருந்து சரியான ஈடுபலி செலுத்தினார். நாமோ அபூரணராய் குற்றமுள்ளவர்களாய், பாவிகளாய் இருப்பதால் அத்தகைய ஈடுபலியை தேவன் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார். அப்படியானால் தேவன் ஏற்றுக ' கொள்ளத்தக்க பலியாக என்ன செய்யலாம் ? இயேசு கிறிஸ்துவோடு நாம் ஆவியின் நிலையை அடைய அனுமதி பெறுவது எப்படி ? தேவனோடு பலியினால் உடன்படிக்கை செய்தவர்களுக்கு பாவமேயில்லாத இயேசுவின் புண்ணியத்தை ஈடாக ஏற்றுக் கொள்வது தேவ நீதியாகும். அப்படிப்பட்டவர்களுக்காகவே இயேசு பரிகாரியானார். இயேசு கிறிஸ்துவின் பலியின் புண்ணியத்தை இவர்கள் மேல்சாட்டுவது அடமானம் வைத்த பொருளுக்கு ஈட்டுக்கிரயம் ( செலுத்துவதற்கு ஒப்பாயிருக்கிறது. ஈட்டுக்கிரய பலிக்கு இது எவ்வகையிலும் பொருந்தக் கூடியதே. கிறிஸ்துவின் ஈடுபலி முதலில் திருச்சபையாருக்கு சமன் செய்த பிறகு, ஆயிர வருட அரசாட்சியில் அகில உலக மக்களின் பாவத்திற்கு சமன் செய்வதற்கு எந்த தடையுமில்லை.
திருச்சபையார் தங்களுடைய எல்லா பூமிக்குரிய வாழ்க்கையையும் உரிமைகளையும் விட்டுக் கொடுத்தாக வேண்டும். அவ்வாறு விட்டுக் கொடுக்கு )்போதுதான் கிறிஸ்துவுக்கு உடன் சுதந்திரராகவும், கிறிஸ்துவுக்குள் புதிய சிருஷ்டிகளாகவும் ஆவிக்குரிய நிலையைப் பெறுவார்கள்.
இந்த அடிப்படையில் கிறிஸ்துவின் நீதியை அநேகருக்கு சமன் செய்து கொடுப்பதால் மனுக்குலம் முழுவதும் முந்தின சீருக்கு கொண்டு வரப்பட்டு ஆசீர்வாதம் பெறுவார்கள். நாமும் கர்த்தருக்குள் நம்மை முழுமனதோடு தத்தம் செய்வதால் இயேசு கிறிஸ்து நமது மாபெரும் மீட்ப *ரும், மத்தியஸ்தரும் மகாபிரதான ஆசாரியருமாகிறார். இவர்கள் பரிசுத்தாவியைப் பெற்று தேவ சுபாவத்திற்கு மாறி, பிதாவினிடத்திற்குச் செல்லக் கூடியவர்களாக மாற்றப்படுவார்கள். இவர்கள் பூமியை விட்டு ஆவிக்குரிய நிலையில் பிதாவிடத்திற்குச் செல்வார்கள். இவர்கள் எல்லாருக்கும் இயேசுவே தலையாக இருப்பார். மற்ற மனுக்குல மக்கள் பூரண மனித சுபாவத்தைப் பெற்று பூமியில் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருப்ப +ர்கள்.
VII
இயேசுவின் தியாகபலியில் திருச்சபையாரும் பங்கடைவார்கள். அவர்கள் தங்களுடைய எல்லா உரிமைகளையும், உடைமைகளையும் தேவனுக்குத் தத்தம் செய்தால் அப்படியாகும். தேவனுடைய பிரதான ஆசாரியர் தம் பலியோடு திருச்சபையாரின் பலியையும் தேவனுக்கு ஒப்புக் கொடுப்பார். இப்படியாக “கிறிஸ்துவின் பாடுகளில் குறைவானதை நாம் நிறைவேற்ற வேண்டும்.” அவரோடு கூட நாம் பாடுபட்டால் அவரோடு கூட ஆளுக ,யும்செய்வோம். ஆவியினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவர்கள் மரித்த பின்னர்தான் இந்த உன்னத நிலையை அடைவார்கள். அவர்கள் மரிக்கும் தறுவாயில்தான் தெய்வ நீதியில் அவர்களுடைய குறைவை கிறிஸ்து தமது நீதியைக் கொடுத்து சரி செய்வார். புதிய உடன்படிக்கையின் நிபந்தனைகளின்படி ஆதாமிடமிருந்து மீட்டுக் கொள்ளப்பட்ட திருச்சபையாரை கிறிஸ்து தம் நீதியினால் ஒப்புரவாக்குகிறார்.
இதே தொகுதியை நாம் மீண் -டும் எழுத முற்பட்டால், அநேக மாறுதல்களை செய்ய வேண்டியிருக்காது. ஏதோ இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாக சிறிய மாறுதல் செய்ய நேரிடும். இதை வாசகர்கள் தங்கள் கவனத்தில் கொள்ளுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன். இதில் சொல்லப்பட்ட கருத்திற்கோ, விளக்கத்திற்கோ எக்காலத்திலும் மாற்றம் தேவைப்படாது. இப்போது எழுதினாலும் வாசகர்களுக்கு நாம் ஏற்கனவே தெளிவாக்கிய அந்த கருத்துக்களில் மாற்றம் இராது.
புதிதா க சில விளக்கவுரைகள் பிற்காலத்தில் எழுதப்பட்டாலும் வாசகர்கள் அதை வாசிக்க வேண்டுகிறேன். ஆனாலும் ஆசிரியரின் முன்னுரையை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டுமெனக் கேட்டுக் கொள்கிறேன். புதிதாகப் படிப்பவர்கள் இதே ஆவலோடு ஆறாவது தொகுதியின் முன்னுரையையும் படிக்க வேண்டுகிறேன்.
கர்த்தருக்குள் உங்கள் உடன் ஊழியன்,
சார்லஸ் டி ரஸ்ஸல்
புரூக்கிலின், நியூயார்க். அக்டோபர் 1, 1916
/ கரங்களில் தவழ்கிறது. இந்தப் புத்தகத்தின் வாயிலாக வேதாகமத்தின் சத்திய கருத்துக்கள் நன்கு விளக்கப்பட்டிருப்பதால் வேதாகமத்தை தெளிவாக விளங்கிக் கொள்ள இது மிகச்சிறந்த கையேடு என்று பல கடிதங்கள் வந்தவண்ணமிருக்கின்றன. ஒருசிலர், வேதாகமத்தின் ஒருசில பகுதிகள் மிக ஆழமாக ஆராயப்பட்டு எழுதப்பட்டிருக்கிறது என்கின்றனர். ஒருசிலர் மற்ற பகுதிகள் மிக அனுகூலமான விளக்கத்தைத் கொடுக்கின்ற 0ன என்கின்றனர். ஒருசிலர் வேதாகமத்தின் எல்லாப் பகுதிகளுமே மிகச்சிறப்பாக விளக்கபட்டிருக்கிறது என்கின்றனர். “மாசற்றவரான” இயேசு கிறிஸ்து பெத்லகேமில் அற்புதமான பிறப்பைப் பற்றிய அத்தியாயம் அநேகருக்கு ஆவிக்குரிய புதிய வெளிச்சம் கிடைத்தாகவும், இன்னும் சிலர் அறிவியலின்படியும் புதிய வெளிச்சம் கிடைத்தாகவும் தெரிவிக்கின்றனர். இந்த நூல் வெளிவந்து (1899) 19 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், இதன 1 படித்த அநேக வேத சாஸ்திரிகள் தங்களுடைய கொள்கைகளில் பல தவறுகளுள்ளதை உணர்ந்தனர். திருச்சபையின் பயணத்திற்குரிய திட்டவட்டமான நோக்கம் இன்னதென்று அறிய இந்நூல் வாய்ப்பாக உள்ளது என்று எழுதுகின்றனர். 19 ஆண்டுகள் கழிந்தபின்னரும் மாறிக் கொண்டுவரும் எந்தச் சூழ்நிலைகளிலும் வேதாகமக் கருத்துக்கு எவ்வித மாறுபாடுமின்றி இக்கால வேதமாணவர்களுக்கும் இசைவான கருத்தாக உள்ளது. “ஈடுபலி ,” II “சம 2ிலைக்கிரயம்” என்கின்ற கருத்தே இந்நூலின் மையக் கருத்தாக விளங்குகிறது. மீட்பு சம்பந்தப்பட்ட மற்ற எல்லா கொள்ளைகளுக்கும் ஆதாரமான கொள்கையான “சமவிலைக் கிரயம்” என்ற கொள்கையே பிரகாசிக்கிறது. அப்போஸ்தலர்கள் நித்திரையடைந்ததிலிருந்து இப்போது வரை நமது மீட்பின் வரலாறு மறைக்கப்பட்டதாயும், மறக்கப்பட்டதாயும் உறக்கத்திலிருந்தது. முழு வேதாகமக் கொள்கைகளுக்கும் இந்த ஈடுபலியான “சமவில 3ைக் கிரயமே” திறவுக்கோல் என வேத மாணவர்கள் கண்டறிந்தனர். இதனை சரியாகப் புரிந்து கொண்டால்தான் மற்ற கொள்கைகள் எது சரி, எது தவறு எனப் புரிந்து கொள்ள இயலும். நமது கருத்துக்கள் வேதாகமப் பாடத்தோடு எவ்வாறு பொருந்துகிறது என்பதை ஆராய்ச்சியோடு கருத்தூன்றிப் படிக்கின்றவர்களுக்கு எல்லாம் தெளிவாக விளங்குவதில் ஆச்சரியமில்லை. வேதாகமக் கொள்கையான ஈடுபலி, சமவிலைக்கிரயம் என்ற கொள்கையில் எ 4்தவித மாற்றமும் கிடையாது. காலங்கள் கடந்தாலும் நமது கொள்கையில் மாற்றம் ஏற்படுவதில்லை. இந்த கொள்கை, காலங்கள் செல்லச் செல்ல பிரகாசமடைவதை நாம் நன்கு புரிந்து கொள்கிறோம். இந்தப் பாடத்தைத் பற்றிய வேதாகமக் கருத்துக்கள் எக்காலத்திலும் மாறக் கூடியவையல்ல. நாம் தவறு செய்யக் கூடியவர்கள். பரிசுத்தாவியினால் வழி நடத்தப்படுகிற யாவரும் புரியாத பகுதிகளையும் கூட புரிந்து கொள்ளும் நிலைமை 5்கு வழி நடத்தப்படுவார்கள் என்று வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்டுள்ளது. படிப்படியாக, தேவன் தமது திட்டத்தை வெளியரங்கமாக்குவதைக் கண்டு திகைக்க வேண்டியதில்லை. மாறாக, நாம் மகிழ்ச்சியடைகிறோம். இதில் நாம் மன்னிப்பு கேட்பதற்கு ஒன்றுமில்லை. “மீட்பு,” “சமஈட்டுக்கிரயம்” என்ற கொள்கை மெல்லிய வெளிச்சத்திலிருந்து தற்போது மிகப்பெரிய பிரகாசமாயிருக்கிறது. நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து ஆத 6ாமுக்கும் அவனுடைய சந்ததியினருக்கும் ஈட்டுகிரயம் கொடுக்கத் தனது பரலோக மகிமையை விடவேண்டியதாயிற்று என்பதை, இப்பொழுது நாம் பார்க்கிறோம். இதற்காக அவர், ஆவிக்குரிய சுபாவத்தை விட்டுவிட்டு III மனித சுபாவத்தில் வர வேண்டியதாயிற்று. எப்படியெனில், பூரண மனிதனாகிய ஆதாமுக்கு ஈட்டுக் கிரயம் கொடுக்க ஒரு பூரண மனிதன் தேவைப்பட்டது என, நாம் காண்கிறோம். யோர்தான் நதியில் இயேசு கிறிஸ்து தனது 30ஆம் 7 வயதில் ஞானஸ்நானம் பெற்று, அனைவரையும் மீட்கும் பொருளாக, தம்மை ஈடுபலியாக ஒப்புவித்தார். ஆதாமையும், அவன் சந்ததியையும் மீட்பதற்காக தம்மையே ஏற்ற வேளையில் ஈடுபலியாகச் செலுத்தினார். அவர் சிலுவையில் தனது ஜீவனையே ஈட்டுக்கிரயமாக தியாகம் செய்தார். இதனால் தான், அவர் சிலுவையில் தனது ஜீவனை விடும்போது “எல்லாம் முடிந்தது” என்றார். மனுக்குலத்தின் தந்தையாகிய ஆதாமின் பாவத்திற்கு ஈடாக வேற 8 எந்த ஈடுபலியும் செலுத்த இயலாது. ஆதாமுக்கு ஈடுபலியாக இயேசு தன்னை செலுத்தியது அப்போதே தேவனால் ஏற்றுக் கொள்ளப்படவில்லை. அவ்வாறு ஈடுபலி அப்போழுதே ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருப்பின் ஆதாமும் அவருடைய பாவச் சந்ததியும் இயேசு கிறிஸ்துவை அப்பொழுதே ஏற்றுக் கொண்டிருப்பார்கள். இந்த ஈட்டுக்கிரயமானது ஆதாமுக்காகவும், அவன் சந்ததிக்காகவும் முன்கிரயமாக பிதாவாகிய தேவனிடத்தில் கொடுத்து வைக்க 9ப்பட்டது. ஏற்ற சமயத்தில், தேவ திட்டத்தின்படி கொடுத்து வைத்த, இயேசு கிறிஸ்துவின் முன்கிரயம் ஆதாமின் சந்ததி கணக்கில் பற்று வைக்கப்படும். நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து மரணத்திலிருந்து எழுப்பப்பட்டவுடன், பூமிக்குரிய ஜீவியத்தில் தேவனிடத்தில் விசுவாசமுள்ளவராய் கீழ்ப்படிந்ததற்கு வெகுமதியாக தெய்வீக சுபாவத்துடன் கூடிய ஆவியின் சுபாவத்திற்கு உயர்த்தப்பட்டார். “அவரை தேவன் எல :லாவற்றுக்கும் மேலாக உயர்த்தி... எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்கு தந்தருளினார்.” இயேசு பூமியிலிருந்தவரை ஈடுபலியின் விலைக் கிரயத்திற்கு எந்தவித பயனுமில்லை. அவர் தனது சீடர்களைக் கூட பிதாவினிடத்தில் ஐக்கியப்படுத்த முடியவில்லை. எனவே, “நான் என் பிதாவினிடத்திற்கும், உங்கள் பிதாவினிடத்திற்கும், என் தேவனிடத்திற்கும் உங்கள் தேவனிடத்திற்கும் ஏறிப் போகிறேன்” என்றார். மே ;லும் தொடர்ந்து அவர், “நான் போகாவிட்டால் பரிசுத்தாவி உங்களிடத்தில் வரார்” என்றார். நமது கர்த்தர் பரமேறிய IV பத்து நாட்களுக்குப் பின்னர், அவர் கட்டளைப்படி அவருடைய சீடர்கள் ஒரு வீட்டின் மேலறையில் கூடினார்கள். அப்பொழுது பெந்தெகொஸ்தே நாளின் ஆசீர்வாதங்களைப் பெற்றனர். இதுவே கிறிஸ்துவின் பலியின் புண்ணியத்தால் அவர்கள் தேவனால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதற்கு சாட்சியம் ஆகும். இயேசு தனது <டுபலியின் புண்ணியத்தை பிதாவினிடத்தில் கொடுத்து வைத்திருந்தார். அதை அப்போஸ்தலர்களிடத்தில் கொடுக்கவில்லை. ஏனெனில் அதை வைத்திருக்க அவர்களுக்கு உரிமையில்லை. அது முழு மனுக்குலத்திற்கும் உரிய மீட்புக்கிரயமாகும். நமது கர்த்தரின் இரண்டாம் வருகையின் போது முழு மனுக்குலத்தை ஆசீர்வதிக்கும் ஆசீர்வாதத்தை அவர்கள் தங்களுக்கு உரிமையாக்கிக் கொள்ளவில்லை. தங்கள் மீட்பரோடு இந்தப் பங் =ைக் காட்டிலும் பெரிதான பங்கை, சாகாமை போன்ற ஆசீர்வாதங்களைப் பெற்றுக் கொள்வார்கள். இந்த ஈட்டுக் கிரயபலி ஆதாமுக்கும் அவன் சந்ததிக்கும் கொடுக்க திட்டமிடப் பட்டிருந்தது. ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினால் ஆதாமும் அவன் முழு சந்ததியும் பாவத்திற்குட்பட்டு பூமிக்குரிய ஜீவியத்தையும், பூமிக்குரிய உரிமைகளாகிய மகிமைகளையெல்லாம் இழந்திருந்தனர். ஈட்டுக்கிரயபலி நமது கர்த்தரின் இரண்டாம் வ >ுகைக்குப் பின்னரே ஆதாமுக்கும் அவன் சந்ததிக்கும் பரிகாரமாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படும். அதாவது அவர் தனது இராஜ்ஜியத்தை ஸ்தாபிக்கும்போது, கீழ்ப்படியாத குணமுள்ள மனுக்குலம் முழுவதும் சீர்பொருந்தும்போது அவர்கள் பிதாவுடன் ஒப்புரவாகி நித்திய ஜீவனைப் பெற்றுக் கொள்வார்கள். எத்தனை பேர் அவருடைய ஈட்டுக்கிரயபலியை விசுவாசித்தார்களோ அவர்கள் அனைவரும் பிதாவினால் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுவார்கள ?். இயேசு கிறிஸ்து செலுத்திய ஈடுபலி அல்லாமல் திருச்சபையாருக்குரிய அழைப்புக்கு வேறொரு ஈடுபலி செலுத்த வேண்டிய அவசியமில்லை. கிறிஸ்துவின் ஈடுபலியே போதுமானது. ஆனால் திருச்சபையாரோ கிறிஸ்துவைப் போல பிதாவுக்கு மரண பரியந்தம், விசுவாசமும், கீழ்ப்படிதலுமுள்ளவர்களாக இருப்பதை நிரூபித்துக் காட்டவே அழைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர். இப்படி நிரூபித்து வாழ்ந்து காட்டுகிறவர்களை, பிதாவாகிய தே @ன் இயேசு V கிறிஸ்துவை தலைமையாகக் கொண்ட இராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டத்தில் ஒருவராக ஏற்றுக் கொள்வார். இவர்களே மகிமைக்குரிய பரலோக மணவாளனாகிய கிறிஸ்துவை மணக்கப் போகும் மணவாட்டி வகுப்பார். இவர்களும் கிறிஸ்துவைப் போல பிதாவாகிய தேவனோடு உடன்படிக்கை செய்தவர்களாயிருக்க வேண்டும். “பலியினாலே என்னோடு உடன்படிக்கை பண்ணின என்னுடைய பரிசுத்தவான்களை என்னிடத்தில் கூட்டிச் சேருங்கள்.” - சங். 50:5 இ Aப்படிப்பட்ட பரிசுத்தவான்கள் அழைக்கப்பட்டு தெரிந்து கொள்ளப்பட்டு விசுவாசமுள்ளவர்களாகக் காணப்பட்டு மகிமையடைந்த மணவாட்டி கிறிஸ்துவுடன் இணைந்து இராஜ்ஜியத்தை ஸ்தாபித்து உலக மக்களை ஆசீர்வதிக்கும் போது தான் உலக இரட்சகருடைய மீட்புக் கிரயபலி பூரணப்படும். அப்பொழுதுதான் அவர் முன்கிரயமாக பிதாவிடம் கொடுத்த ஈட்டுக்கிரயபலி முழுவதுமாக நிறைவேறித் தீரும். எனவேதான் இயேசு சிலுவையில B் தன் ஜீவனை விடும்போது, “பிதாவே என் ஆவியை உம்மிடத்தில் ஒப்படைக்கிறேன்” என்றார். அதாவது எனது ஜீவனை மட்டுமல்ல, என்னுடைய எல்லா உரிமைகளையும் உம்மிடத்தில் ஒப்படைக்கிறேன் என்றார். இந்த சுவிசேஷ யுக முடிவில் நீதியினிடத்தில் சமர்பிக்கப்படும்போது, அது இனி இரட்சகரின் கணக்கில் இராமல், ஆதாமுக்கும் அவனது சந்ததிக்கும் மாற்றப்படும். அப்போது பிதாவகிய தேவன் ஆதாமையும் அவன் சந்ததியினரையும C மீட்ட உலக இரட்சகருக்கே பிரஜைகளாக மாற்றி விடுவார். அதன் பின்னரே ஆயிர வருட அரசாட்சி துவங்கும். அப்பொழுது அனைத்துலக மக்களும் கிறிஸ்துவின் மக்களாயிருப்பார்கள். அப்பொழுது அவர்கள் ஆதாமுக்குள்ளாக இழந்த எல்லாவற்றையும் திரும்பப் பெற்று ஆசீர்வதிக்கப்படுவார்கள். அவர்கள் பாவம், மரணமாகிய அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டிருப்பார்கள். இதற்காகவே இயேசு கிறிஸ்து தமது பரம வாசஸ் Dலத்தைவிட்டு பாமர மனிதனாக பூமிக்கு வந்தார். ஆனால் 19 நூற்றாண்டுகளாக அழைக்கப்பட்டு, தெரிந்து கொள்ளப்பட்டவர்களாகிய திருச்சபை வகுப்பாரின் பலி, தங்கள் மீட்பரைப் போல VI ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதல்ல. ஏனெனில் இயேசு மட்டுமே பரிசுத்தமுள்ளவரும், பாவத்துக்கு விலகினவருமாய் இருந்து சரியான ஈடுபலி செலுத்தினார். நாமோ அபூரணராய் குற்றமுள்ளவர்களாய், பாவிகளாய் இருப்பதால் அத்தகைய ஈடுபலியை தேவன் ஏ E்றுக் கொள்ள மாட்டார். அப்படியானால் தேவன் ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்க பலியாக என்ன செய்யலாம் ? இயேசு கிறிஸ்துவோடு நாம் ஆவியின் நிலையை அடைய அனுமதி பெறுவது எப்படி ? தேவனோடு பலியினால் உடன்படிக்கை செய்தவர்களுக்கு பாவமேயில்லாத இயேசுவின் புண்ணியத்தை ஈடாக ஏற்றுக் கொள்வது தேவ நீதியாகும். அப்படிப்பட்டவர்களுக்காகவே இயேசு பரிகாரியானார். இயேசு கிறிஸ்துவின் பலியின் புண்ணியத்தை இவர்கள் மேல்ச Fாட்டுவது அடமானம் வைத்த பொருளுக்கு ஈட்டுக்கிரயம் செலுத்துவதற்கு ஒப்பாயிருக்கிறது. ஈட்டுக்கிரய பலிக்கு இது எவ்வகையிலும் பொருந்தக் கூடியதே. கிறிஸ்துவின் ஈடுபலி முதலில் திருச்சபையாருக்கு சமன் செய்த பிறகு, ஆயிர வருட அரசாட்சியில் அகில உலக மக்களின் பாவத்திற்கு சமன் செய்வதற்கு எந்த தடையுமில்லை. திருச்சபையார் தங்களுடைய எல்லா பூமிக்குரிய வாழ்க்கையையும் உரிமைகளையும் விட்டுக் க Gொடுத்தாக வேண்டும். அவ்வாறு விட்டுக் கொடுக்கும்போதுதான் கிறிஸ்துவுக்கு உடன் சுதந்திரராகவும், கிறிஸ்துவுக்குள் புதிய சிருஷ்டிகளாகவும் ஆவிக்குரிய நிலையைப் பெறுவார்கள். இந்த அடிப்படையில் கிறிஸ்துவின் நீதியை அநேகருக்கு சமன் செய்து கொடுப்பதால் மனுக்குலம் முழுவதும் முந்தின சீருக்கு கொண்டு வரப்பட்டு ஆசீர்வாதம் பெறுவார்கள். நாமும் கர்த்தருக்குள் நம்மை முழுமனதோடு தத்தம் செய H்வதால் இயேசு கிறிஸ்து நமது மாபெரும் மீட்பரும், மத்தியஸ்தரும் மகாபிரதான ஆசாரியருமாகிறார். இவர்கள் பரிசுத்தாவியைப் பெற்று தேவ சுபாவத்திற்கு மாறி, பிதாவினிடத்திற்குச் செல்லக் கூடியவர்களாக மாற்றப்படுவார்கள். இவர்கள் பூமியை விட்டு ஆவிக்குரிய நிலையில் பிதாவிடத்திற்குச் செல்வார்கள். இவர்கள் எல்லாருக்கும் இயேசுவே தலையாக இருப்பார். மற்ற மனுக்குல மக்கள் பூரண மனித சுபாவத்தைப் Iெற்று பூமியில் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டிருப்பார்கள். VII இயேசுவின் தியாகபலியில் திருச்சபையாரும் பங்கடைவார்கள். அவர்கள் தங்களுடைய எல்லா உரிமைகளையும், உடைமைகளையும் தேவனுக்குத் தத்தம் செய்தால் அப்படியாகும். தேவனுடைய பிரதான ஆசாரியர் தம் பலியோடு திருச்சபையாரின் பலியையும் தேவனுக்கு ஒப்புக் கொடுப்பார். இப்படியாக “கிறிஸ்துவின் பாடுகளில் குறைவானதை நாம் நிறைவேற்ற வேண்டும்.” அவரோடு கூ Jட நாம் பாடுபட்டால் அவரோடு கூட ஆளுகையும்செய்வோம். ஆவியினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவர்கள் மரித்த பின்னர்தான் இந்த உன்னத நிலையை அடைவார்கள். அவர்கள் மரிக்கும் தறுவாயில்தான் தெய்வ நீதியில் அவர்களுடைய குறைவை கிறிஸ்து தமது நீதியைக் கொடுத்து சரி செய்வார். புதிய உடன்படிக்கையின் நிபந்தனைகளின்படி ஆதாமிடமிருந்து மீட்டுக் கொள்ளப்பட்ட திருச்சபையாரை கிறிஸ்து தம் நீதியினால் ஒப்புரவாக் Kுகிறார். இதே தொகுதியை நாம் மீண்டும் எழுத முற்பட்டால், அநேக மாறுதல்களை செய்ய வேண்டியிருக்காது. ஏதோ இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாக சிறிய மாறுதல் செய்ய நேரிடும். இதை வாசகர்கள் தங்கள் கவனத்தில் கொள்ளுமாறு கேட்டுக்கொள்கிறேன். இதில் சொல்லப்பட்ட கருத்திற்கோ, விளக்கத்திற்கோ எக்காலத்திலும் மாற்றம் தேவைப்படாது. இப்போது எழுதினாலும் வாசகர்களுக்கு நாம் ஏற்கனவே தெளிவாக்கிய அந்த கருத்துக களில் மாற்றம் இராது. புதிதாக சில விளக்கவுரைகள் பிற்காலத்தில் எழுதப்பட்டாலும் வாசகர்கள் அதை வாசிக்க வேண்டுகிறேன். ஆனாலும் ஆசிரியரின் முன்னுரையை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டுமெனக் கேட்டுக் கொள்கிறேன். புதிதாகப் படிப்பவர்கள் இதே ஆவலோடு ஆறாவது தொகுதியின் முன்னுரையையும் படிக்க வேண்டுகிறேன். கர்த்தருக்குள் உங்கள் உடன் ஊழியன், சார்லஸ் டி ரஸ்ஸல் புரூக்கிலின், நியூயார்க். அக்டோபர் 1, 1916 M்மைக்கு விரோதமானது - தேவநீதி நிறைவேறுதலுடன் ஒப்புரவு - வளர்ந்து வரும் சபையுடன் ஒப்புரவு - வருங்கால உலகத்துடன் ஒப்புரவு - இடைக்கால சிங்காசனமும் இராஜ்யமும் நீக்கப்படும்போது மாபெரும் இறுதி விளைவு.Page - 002
அதனால் சரியான விசுவாசத்தின் சத்தியத்தையும், அதற்கெதிரான நம்பிக்கையையும் வேறுபடுத்தி பார்க்க முடியும். அடிப்படையான விசுவாசம் சரியாக ஸ்திரப்படுத்தப்பட்டால் மேற்கொண்டு அதன் மேல் கட்டப்படுகின்ற ஒவ்வொரு வ Pசுவாசக் கிரியைகளும் அடிப்படையோடு இசைந்து இருக்கும். அதனால் மேற்கொண்டு கட்டப்படுகிற யாவும் பரிபூரணமாக அமையும். எந்தவொரு கருத்தும், கொள்கையும் இந்த ஒப்புரவாகுதல் என்கிற உரைகல்லுடன் உரசிப் பார்த்து அதன் மூலம் அவைகள் உண்மையிலேயே தங்கமா, பித்தளையா எனத் தீர்மானிக்கலாம். ஒப்புரவாகுதலைக் குறித்த இரு பொதுவான கருத்துக்கள் :
1. பாரம்பரிய நோக்கின்படி தெய்வீகச் சட்டத்தை மீறியதா Qல் மனிதன் தேவ கோபாக்கினைக்குள்ளானான். ஆனாலும் தேவ நீதியால், பாவியாகிய அவனுக்கு ஒரு மீட்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது. கிறிஸ்துவின் பலியினாலே அவன் பாவங்களுக்கு மன்னிப்பும் மீட்பும் உண்டாயிற்று. பாவியை,தேவனுக்கு ஏற்றவனாகச் செய்வதே ஒப்புரவாகுதலுக்குரிய முழுப் பணியின் நோக்கம்.
2. ஒப்புரவாகுதலைப் பற்றி பாரம்பரியமல்லாத மற்றகருத்து இந்தப் பாடத்தை எதிர்ப்புறத்திலிருந்து காண்கிறத R. (ஒருசில காலங்களில் ஒருத்துவக்காரர்களும், எம்மதமும் சம்மதமே என்பவர்களும் சொல்லிக் கொண்டிருந்த இந்தக் கருத்து தற்போது வேகமாக எல்லா கிறிஸ்தவ ஸ்தாபனங்களிலும் நம்பப்படுகிறது.) அதன்படி பாவியின் பாவத்திற்காக ஒருபலி தேவையில்லை என்று அனுமானிக்கிறது. தேவ கோபத்தை, மரணத்தீர்ப்பை, தேவ சாபத்தை அசட்டை செய்கிறது. அதன்படி ஒப்புரவாகுதல் தேவையில்லை என்றும், எந்தத் தடையுமில்லாமல் மனிதன் S தேவனை அணுகலாம் என்றும் கூறுகிறது. ஆனால் மனிதன் பாவத்தை விட்டுவிட வேண்டும், நீதியைத் தேடிட வேண்டும் என்ற இவ்விரண்டின் மூலம் தேவனோடு ஒப்புரவாகி விடுகிறான் என்பது கருத்து. இதனால் இந்த ஒப்புரவாகுதலை எந்த முறைகளையும் பின்பற்றாமல் மனுக்குலம் பெற முடியும், தன் பாவங்களுக்காக வருந்தி திருந்தினால் மட்டுமே போதும், அல்லது நிபந்தனை இல்லாமல் தேவ மன்னிப்பை பெறலாம் என்பது அவர்களது கரு T்து.
Page - 003
இத்தவறான அனுமானத்தின்படி பார்க்கும்போது நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுவின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றி அவரது போதகத்தால் பாவத்தைவிட்டு நீதிக்குத் திரும்பும்படி கூறப்பட்ட ஆலோசனைகளால் ஒப்புரவாகுதலில் பங்கு கொள்கிறான் என்ற கருத்து தவறாகிறது. ஆனால் பாவத்திற்குப் பரிகாரமான பலியாக ஈடுபலி என்ற கருத்தில் அல்ல.
3. நாம் ஏற்றுக் கொள்கிற வேதாகம கருத்தை வேத சாஸ்திரிகள் Uகவனியாமல் விட்டுவிட்டார்கள். முன்கூறப்பட்ட இரண்டையும் சேர்த்து வேதாகமப்படி ஒப்புரவாகுதல் என்றால் என்ன என்பதைக் குறித்து தெளிவாகக் காண்போம்.
a) மனிதன் பூரணமாக தேவசாயலில் சிருஷ்டிக்கப்பட்டான். மனப்பூர்வமாக கீழ்ப்படியாமையால் அந்த நிலையிலிருந்து விழுந்து கோபாக்கினைக்குட்பட்டான். இதுவே சாபம். இதனால் முழு மனுக்குலமும் கீழ்ப்படியாமையின் பிள்ளைகளாக கோபாக்கினையின் பிள் Vைகளாக ஆனார்கள். - எபேசி 2:2,3
b) தேவன் தமது பிரமாணத்தின்படி, கீழ்ப்படியாத சிருஷ்டியை நியாயப்படி மரணத்தால் தண்டித்தார். இப்படி இரக்கமில்லாமல் 4000 ஆண்டுகள் கழிந்தன. இருந்தபோதிலும், தம்முடைய நீதி, நியாயத்துடன் அன்பையும் மனதுருக்கத்தையும் இணைத்து இறுதியாக ஒரு மீட்பின் திட்டத்தை தண்டனைக்கு ஈடாக, ஒரு மாற்றாக ஏற்படுத்தினார். இதன்மூலம் தேவன் தம்முடைய நீதியை நிலைநாட்டுக Wறவராகவும், அதே சமயத்தில் இயேசுவினிடத்தில், விசுவாசமாயிருக்கிறவர்கள் நீதிமானாகிறதற்கும், ஏற்ற காலத்திலே கிறிஸ்துவை கிருபாதார பலியாக ஏற்படுத்தினார். (ரோம. 3:25,26) இத்திட்டதின்படி நீதி பிறழாமலும் அதே சமயத்தில் ஆக்கினைக்குட்பட்டவர்கள், அதிலிருந்து விடுபடவும் செய்தால், தெய்வ அன்பு, ஞானம், வல்லமை, வெளியரங்கமாவதுடன், தேவ தூதருக்கும் மனுக்குலமாகிய அவருடைய சிருஷ்டி மு Xுமைக்கும், ஆசீர்வாதமான சிலாக்கியத்தையும் பாக்கியத்தையும் உண்டாகச் செய்தார். எபேசி 3: 9 -12
c) முதல் தகப்பனாகிய ஆதாமின் மீறுதலுக்காக, தெய்வீகத்
திட்டத்தின்படி நமது அருமை மீட்பர் மரிக்க வேண்டியதாயிற்று. “எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக் கொடுத்த மனுஷனாகிய கிறிஸ்து இயேசு அவரே, இதற்குரிய சாட்சி ஏற்ற காலங்களில் விளங்கி வருகிறது. Y” - 1 தீமோ. 2:6
d) பாவங்களுக்காகச் செலுத்தப்படும் பலியினாலே ஒப்புரவாக்குத-ன் பணி முழுமை பெறாது. சரியான நீதி முறைப்படி பலி ஈடாக இருக்க வேண்டும். பாவத்திற்கு ஈடாக பலி செலுத்தும் போது அதுவும் நீதிக்காகச் செலுத்தப்படும்பொழுது அது மனிதன் கணக்கில் எழுதப்பட வேண்டும். இந்த ஈட்டிற்கு மனிதன் கடன்பட்டுள்ளான். இந்த கடன் கணக்கு முழுமையாக கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் கணக்க Zற்கு மாற்றப்படுகிறது. ஏனெனில் இயேசு கிறிஸ்து நீதியாக ஆதாமுக்காகவும், அவனது சந்ததிக்காகவும் தனது ஜீவனை கொடுத்தார். இப்படிப்பட்ட தம்முடைய விலைமதிப்பற்ற இரத்தத்தால் ஆதாமின் சந்ததியை கிரயத்துக்கு வாங்கிக் கொண்டதால் இயேசு எல்லாருக்கும் ஆண்டவரும் கர்த்தருமாயிருக்கிறார். ரோம 14:9
e) ஆதாமிற்கும் அவன் வழியில் வந்த அனைவருக்கும் கொடுக்கப்பட்டமரணத்தீர்ப்பானது மாற் [றி எழுத முடியாததாக இருந்தது. ஆதாமின் இனம் முழுமையாகச் செத்துக் கொண்டே சாகவேண்டியதாக இருந்தது. இதற்கு மாற்று வழியே இல்லாமல் இருந்தது.
f) விழுந்து போன மனுக்குலம், மீண்டும் தேவ நீதி, நியாயத்தை அடையக்கூடாத, நிலையில் இருந்தது. ஆனால், பிதாவின் பிரதிநிதியான இயேசு கிறிஸ்து பிதாவின் திட்டப்படி தேவநீதியை நிறைவேற்ற முன்வந்து நீதியாகப் போதித்தல், சீர்திருத்துதல், மீண்டும் புதுப்பித \தல் ஆகிய பணிகளைச் செய்து விழுந்துபோன மனுக்குலத்தை நீதி நியாயத்திற்கு, உட்படுத்தும் பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டார். ஏற்கனவே ஆக்கினைக்குட்பட்ட மனுக்குலம், தேவ நீதியால், சீர்திருத்தப்பட்டு பூரணப்படுத்தப்பட்டு சரியான நீதியின் நிலைமைக்கு இறுதியில் மாற்றப்படும்.
g) தேவனிடத்திலிருந்து மனிதனை ஆரம்பத்தில் இந்த தேவ ஆக்கினைத் தீர்ப்பே பிரித்தது. மனுமக்கள் 6000 ஆண்டாக,
மேன்மையான நிலைமையிலிருந்து விழுந்து, பிரிந்து சீர்கெட்டு, தீய செய்கைகளால் தேவனுக்கு விரோதமானவர்களாக ஆகிவிட்டனர். தந்திரமுள்ள, விரோதியான சாத்தானாலும், அறியாமையாலும், மூட நம்பிக்கைகளாலும், தெய்வீக சுபாவமும், தெய்வீக திட்டமும் மனிதருக்கு, மிக தவறாக எடுத்துக் காட்டப்பட்டன. தெய்வீக அருளையும், மன்னிக்கும் மாண்பையும் மறக்கக் கூடிய அளவு, கவனிக்காமல் விடப்பட்டுவிட்டன. ^யேசுவின் மீட்கும் கிரயத்தை தேவன் ஏற்றுக்கொண்டு, பாவிகளை மன்னித்து அவர்களுக்கு நித்திய ஜீவனை அருளிச் செய்ய அவரது ஈடுபலியே முக்கியக் காரணமாக இருந்தது. இந்த நற்செய்தியைப் பெரும்பாலான மனிதர்கள் தங்கள் மந்தமான விசுவாசத்தால் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. எல்லா ஜனங்களையும் ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கிற சாத்தானின் வஞ்சகத்தால் சிலர் தங்களைத் தாங்களே ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கின்றனர். (வெளி 20:3) ஏனெனில் அவர்கள் தேவன் ஒருவர் உண்டு என்று விசுவாசிப்பதில்லை. வேறு பலர், தேவன் அன்பும், கிருபையும் இல்லாதவராக, நித்தியத்திற்கும் எல்லாரையும் வாதிக்கின்ற வல்லமை பொருந்தியவராக இருக்கிறார் என்றும் எண்ணுகிறார்கள். வேறு சிலர் குழப்பமான பாபேலைப் (குழப்பம்) போல தெய்வ சுபாவத்தை மாறுபாடான சுபாவமென நினைக்கின்றனர். இன்னும் பலர், எதை விசுவாசிப்பதென்றும் அறியாமல் இருக்கின் `றனர். வேறு பலருக்கு தேவனுக்குச் சமீபமாக நெருங்குதல், அவர்களது அறியாமையினாலும் பயத்தினாலும் தடைபடுகிறது. இவ்வளவு மாறுபாடானவற்றிற்கு மத்தியிலும் இயேசு கிறிஸ்து மூலமாய் தேவனண்டையிலே நெருங்க தங்களுக்குக் கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக் கொள்கிறவர்களோ மிகச் சிறுபான்மையோராகிய சிறுமந்தை மட்டுமே.
ட்) எனினும் பாவங்களுக்கு செலுத்தப்பட்ட பலியோ சிலருக்காக அல்ல, எல்லாரு a்குமாகும். ஒவ்வொரு சிருஷ்டிக்கும் நற்செய்தியாகிய தேவ கிருபையின் கீழ், சிருஷ்டிகரோடு ஒப்புரவாகுதலை, தனது விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தால் எல்லோரையும் மீட்ட அவரை எல்லாருக்கும் அறியச் செய்வதே தெய்வீக திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும்.
Page - 006
i) இதுவரை இந்த ஒப்புரவாகுதலின் பயனைச் சபை மட்டுமே அடைந்தது. ஆனால் வேதகாம போதனையின்படி இந்த சபை, இராஜரீகமான, பிரதான ஆசாரியராகிய கிறிஸ்துவுடனே bூட, ஒரு ஆசாரிய ராஜ்யமும், ராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டமுமாக அயிர வருட ஆட்சிக் காலத்தில் அமைக்கப்பட இருக்கிறது. இந்த ராஜரீக ஆசாரிய கூட்டம், பரலோக ராஜ்யம் ஸ்தாபிக்கப்படும்போது பூமியின் சகல குடும்பங்களையும் தற்போது சாத்தானால் குருட்டாட்டத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ள தவறுகள், தீமைகள், எல்லாவற்றினின்றும் நீக்கி, தேவனோடு ஒருமனப்பட்டு ஒப்புரவாக்கும் பணியைச் செய்வார்கள்.
j) இந்தக் கருத்த cக்கேற்ற வண்ணமாக அப்போஸ்தலர்களுடைய வாக்கும் உள்ளது. விசவாசிகளாகிய சபையார், ஒப்புரவாக்கப் பட்டிருக்கிறார்கள். தேவனைப் பொருத்த வரையில் இந்த ஒப்புரவாக்குதல் பத்தொன்பது நூற்றாண்டுகட்கு முன்னரே நிகழ்ந்தது. ஆனாலும் விசவாசிகள் மாத்திரமே, தேவ கிருபையினாலே இந்த ஒப்புரவாகுதலை ஏற்றுக் கொள்ளும் சந்தர்ப்பத்தைப் பெற்றனர். மற்ற மனுக்குலம் முழுவதற்கும் தேவனுடைய சாயலாயிருக்கிற கிறி d்துவின் மகிமையான சுவிசேஷத்தின் ஒளி, அவிசுவாசிகளாகிய அவர்களுக்குப் பிரகாசமாயிராதபடிக்கு, இந்த பிரபஞ்சத்தின் தேவனானவன் அவர்களுடைய மனதைக் குருடாக்கினான். 2 கொரி 4:4
k) வேதமும் இதற்கு இசைவாக, சாத்தான் யாரையும் மோசம் போக்காதபடி அவனைக் கட்டுவதே ஆயிர வருட அரசாட்சியில் கிறிஸ்துவின் முதற்பணியாகும் எனக் கூறுகிறது. (வெளி 20:3) தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளு e்கு இணங்க, தேவ இராஜ்யம் ஸ்தாபிக்கப்படும் பொழுது பூமியில் தேவனைப் பற்றிய அறிவு சமுத்திரம் ஜலத்தினால் நிரம்பியிருக்கிறது போல நிறைந்திருக்கும். அப்பொழுது சிறியவன் முதல் பெரியவன் வரைக்கும் எல்லாரும் தேவனை அறிந்துகொள்வார்கள். ஆகையால் கர்த்தரை அறிந்து கொள் என்று ஒருவன் தன் அயலானுக்கும், ஒருவன் தன் சகோதரனுக்கும் போதிக்க வேண்டுவதில்லை. (எபி 8:11) கர்த்தர் கற்பித்த ஜெ fபத்திலும் “உம்முடைய ராஜ்யம் வருவதாக” உம்முடைய சித்தம் பூமியிலே செய்யப்படுவதாக என்றே வேண்டப்படுகிறது. இதையே தான்,
Page - 007
அப்போஸ்தலரும், “எல்லாரும் இரட்சிக்கப்படவும், சத்தியத்தை அறிகிற அறிவை அடையவும், அவர் சித்தமுள்ளவராயிருக்கிறார்” என்கிறார். 1தீமோ. 2:4
l) ஒப்புரவாக்குதலின் இரு கட்ட நிகழ்ச்சிகளிலும், நீதிமுறைமையின்படி எல்லா மனிதரும் தேவனோடு ஒரு மனப்பட்டு, ஒப்புரவாக்க g்பட்டு சர்வ சிருஷ்டியும் முழுசத்திய வெளிச்சத்திலும், அறிவிலும் வளர்ந்து புதிய உடன்படிக்கையின் பாக்கியங்களையும், சந்தர்ப்பங்களையும் பூரணமாக அனுபவிப்பதென்பது ஆயிர வருடத்தின் முடிவிலேயாகும். வேண்டுமென்றே தங்கள் சுய அறிவால் கிறிஸ்து மூலமாய் அருளப்பட்ட இந்த தேவகிருபையைத் தள்ளிவிட்ட எவரும், ஜனத்திலே இராதபடி அழிக்கப்படுவர். கர்த்தருடைய பிரசன்னத்தினாலும், அவருடைய மகிமையி h் பலத்தினாலும், என்றுமில்லாமல் அழிக்கப்படுவர். எதிர்கால உயிர்த்தெழுதலும், எந்த நம்பிக்கையுமில்லாமல் அழித்து ஒழிக்கப்படுவர். அப் 3:22; 2தெச. 1:9,10
m) மாபெரும் ஒப்புரவாக்குதலின் பணி நிறைவேறும் பொழுது, பரலோகத்தில் உள்ளவைகளும், பூலோகத்தில் உள்ளவைகளும் தேவ சித்தத்திற்கு இசைந்து கிறிஸ்து மூலமாய் பெற்றுக் கொண்ட கிருபைகளுக்காகவும் தயாளங்களுக்காகவும் ஸ்த iத்தரிப்பார்கள். ஏனெனில் இனி பெருமூச்சு, கண்ணீர், கவலை, மரணம் எல்லாம் ஒழிந்துபோகும். இந்த ஒப்புரவாகுதலின் பணியால், நமது மீட்பருடைய பலியால், தெய்வீக நீதி முறைமை துவக்கப்பட்டு, நித்திய ஜீவனுக்குப் பாத்திரமான யாவரும் தேவனோடு ஒருமனப்பட்டிருப்பார்கள், ஒப்புரவாக்கப் பட்டிருப்பார்கள்.
ஒப்புரவாகுதல் என்ற சொல்லே தேவனுக்கும் மனிதனுக்கும் இடையே எற்கனவே ஒரு வேறுபாடோ, மாறுபாடோ இர jுப்பதை உணர்த்துகிறது. சிருஷ்டிகளுக்கும், சிருஷ் டித்தவருக்கும் வேறுபாடு இல்லாதிருந்தால் ஏற்கனவே ஒருமனப்பட்டிருப்பவர்களை ஒப்புரவாக்க இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் பணி அவசிய மற்றதாயிருக்கும். ஏற்கனவே வேதாகமத்திற்கும், தற்கால சித்தாந்தமாகிய பரிணாமவாதத்திற்கும் முரண்பாடு உள்ளது. பல
Page - 008
ஆண்டுகளாகவே பல்வேறுபட்ட கிறிஸ்துவ மண்டலங்களிலே வித்தியாசமான வேதாந்த தத்துவங்கள் ப kதிக்கப்பட்டு வருகின்றன.
பரிணாமவாதம், மனிதன் தேவசாயலிலும், தேவரூபத்திலும் இருப்பதை மறுக்கிறது. மனிதனின் வீழ்ச்சியையும் மறுக்கிறது. சரியான நீதிமன்றத்திற்கு முன் நிற்கக்கூடிய நிலையில் மனிதன் இருக்கவில்லை என்றும் எந்த வழக்கும் நடத்திடக் கூடிய பாவம் செய்யவில்லை என்றும் அவனுக்கு மரண தண்டனை தீர்ப்பிடப்படவுமில்லை என்றும் கூறுகிறது. மரணம் ஒரு தண்டனை என்று பரிணாமவாதம் கருத lுகிறதில்லை. மாறாக பரிணாம வளர்ச்சியின் இன்னொரு படி என்கிறது. மேலும் தேவசாயலையும், ரூபத்தையும் இழந்து, பாவத்திற்குள் வீழ்ந்து படிப்படியாக பலவீனமடைந்ததை மறுத்து, குரங்கு நிலையிலிருந்து மனிதன் படிப்படியாக வளர்ந்து தேவ சாயலையும், ரூபத்தையும் அடைகிறான் என்கிறது. இவ்விதமாய் நினைப்பதால் தேவன் பட்சமாக மனிதனைத் தீர்ப்பிட்டு, அவனைக் கீழான நிலையிலிருந்து, அதாவது பாவ நிலையிலிருந்த m மேலான நிலைக்கு கொண்டுவந்த பாவநிவராண பலியின் மூலமாக உண்டாகும் தேவநீதிதியையும் மறுப்பதோடு பாவ நிவராண பலிசெலுத்தப்பட மனிதன் எந்தப் பாவமும் செய்யவில்லை என்கிறது. இவ்விதமான சிந்தனையால், கிறிஸ்து பாவ பரிகாரமாக பலியாகவில்லை, மாறாக எந்தவொரு தேசபக்தனும் தன் தேசத்துக்காகப் பலியாவான். இவ்விதமாகத் தன்னுடைய இனத்தை மேம்பாடு அடையவும் விடுதலை அடையவும் உதவிட அவர் தன்னைப் பலியாக்கினா nர் என்றும் இவர்கள் கூறக்கூடும்.
ஆனால் தேவ வாக்கானது இந்த வாதத்தை முழுமையாக மறுக்கிறது. அறிவியல் பூர்வமானது என்று, பொய்யாக அழைக்கப்படும் பரிணாமவாதத்திற்கும், வேதாகம போதனைக்கும் இசைவு இருக்க நியாயமில்லை. பரிணாமக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்கிறவர்கள் வேதாமக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார்கள். ஆனாலும் அநேக கிறிஸ்தவ மக்கள், இப்படிப்பட்ட முரண்பட்ட கொள்கையுடைய பரிணாம வாதத்தையு o், வேதத்தையும் இணைக்க வீண்முயற்சி செய்கிறார்கள். எந்தமட்டும் பரிணாம வாதத்தை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்கிறார்களோ, அந்த
Page - 009
மட்டும் தேவன் போட்ட விசுவாசத்தின் அஸ்திவாரத்திலிருந்து வெகுதூரம் விலகுகிறார்கள். இதனால் எதிரியானவன் ஆயத்தமாக்கிக் கொண்டிருக்கிற அநேக தவறான கருத்துக்களில் தங்களை இழப்பார்கள். தெய்வ நோக்கைவிட்டு, இப்பிரபஞ்சத்தின் ஞானவழியிலே சென்று தெரிந்துகொள்ளப் pபட்டவர்களும் வஞ்சிக்கப்படுவார்கள். ஆனாலும் தெரிந்து கொள்ளப்பட்டவர்களோ “பரிசுத்தவான்களுக்கு ஒருவிசை ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்ட விசுவாசத்தை” உடையவர்களாக அதில் நிலைத்திருப்பார்கள். இவ்விதமாய் வேதாகமம் காட்டுகின்ற ஒப்புரவாக்குதலின் கொள்கையை உறுதியாய் பற்றிக் கொண்டிருப்பார்கள்.
வேதாகமம், தேவன் தம்முடைய சாயலிலும் தம்முடைய ரூபத்தின்படியும் - மனதாலும், ஒழுக்கத்தாலும், மனித qன் சிருஷ்டிக்கப்பட்டதாக தெளிவாகச் சான்று பகர்கிறது. அதாவது பூமிக்குரியவனான மனிதன் ஒழுக்கத்திலும், பகுத்தறிவின் சாயலிலும் ஆவிக்குரிவரான தன்னைச் சிருஷ்டித்தவருக்கு ஒப்பானவனாக இருந்தான். தேவன் ஆதியிலே தன் சிருஷ்டிகளோடு தொடர்பு கொண்டிருந்ததாகவும், தன்னுடைய கை வேலைப்பாடு என்று அங்கீகரித்ததாகவும், ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதாகவும், மிகப் பிரியமானதாகவும், மிக நன்றாய் இருந்ததாகவ rம் வேதம் அறிவிப்பதோடு, பூரணமாயிருந்த ஆதாமுக்கு முன்பாக ஜீவன் அல்லது மரணம், ஏதாவது ஒன்றைத் தெரிந்து கொள்ளும்படியாக வைக்கப்பட்டது என்றும் கூறுகிறது. ஆதாம் மீறுதலுக்குட்பட்டபோது அந்த மீறுதல் வேண்டுமென்றே பூரண அறிவோடு ஆதாமால் செய்யப்பட்ட செயல். அதனாலே “ஆதாம் வஞ்சிக்கப்படவில்லை” என்று வேதம் கூறுகிறது. பாவத்தின் சம்பளமாகிய மரண தண்டனை தொடங்கியதை கூறுகிறது. மனித குலம் முழுவதற sகும் பல நூற்றாண்டுகளாக மரண ஆக்கினைத் தீர்ப்பு தொடர்ந்ததை வேதம் கூறுகிறது. விசுவாசமுள்ள ஆபிரகாமுக்கு தேவன் முழு மனுக்குலத்தையும் சாபமாகிய மரணத் தீர்ப்பிலிருந்து ஆசீர்வாதமாக மாற்றுகின்ற திட்டத்தை உடனடியாக அல்ல, பிற்பாடு வெளிப்படுத்தினார் என்று வேதம் கூறுகிறது. ஆதி 1:31; 2:17; 3:23; 1தீமோ 2:14; ஆதி 12:3; 18:18; 3:17.
Page - 010
பாவத்திற்குத் தண்டனையான சாபம், மரணமாயிருப்பதால், வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட ஆசீர்வாதமானது, மரணத்தினின்று ஜீவனை பெறுவது, அதாவது முடிவில்லாத ஜீவனை பெறுவது என்று பொருளாகும். ஆபிரகாமுக்கு வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட காரணத்தால் உலகை ஆசீர்வதிக்கும் பணியை நிறைவேற்றுகின்ற இரட்சகர், ஏதாவது ஒருவகையில் ஆபிரகாமின் சந்ததியில்தான் வருபவராக இருத்தல் வேண்டும். இ uதே வாக்குத்தத்தம் தெளிவாக ஈசாக்கிற்கும், யாக்கோபிற்கும், இஸ்ரயேலின் புத்திரருக்கும் திரும்பக் கூறப்பட்டது. தீர்க்கதரிசிகளும் கூட, வர இருக்கிறவராகிய மேசியா தமது பாவங்களுக்காக அல்ல, நமது பாவங்களுக்காகத் தன் ஜீவனை மரணத்தில் ஊற்றுகிறவராக, பாவ நிவாரண பலிக்காக கொல்லப்படுகிற ஆடாக இருக்க வேண்டும் என்றும், பாவத்திற்காக பலியான பின்னர், பலி ஏற்கப்பட்டதையும் அதன் விளைவையும் விவரி v்தார்கள்; தற்போது உலகில் இருக்கிற துன்பம், இருள், இருண்ட செய்கைகள், அழுகையின் ஓலங்கள் ஆகிய, முதல் பாவ சாப விழுகையின் விளைவுகள் முற்றிலுமாக மாற்றப்படும் என்றும், ஆசீர்வாதங்களும், புதிய ஜீவனும் உலகில் இதுவரை காணாத சந்தோஷமும் வரப்போகிற நீதியின் சூரியனாகிய, அந்த ராஜாவின் இராஜ்யம் ஆரம்பமாகும்போது இந்த மகிமையின் ஆசீர்வாதங்களெல்லாம் தொடரும் என்றும் விளக்கினார்கள். wஏசா 53:10-12; 35; 60; 61
அப். பேதுரு பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்பட்டுப் பேசும்போது, மனிதன் குரங்கிலிருந்து படிப்படியாக முன்னேறி பரிணாம வளர்ச்சியாலே பூரணம் அடைந்தான் என்று கூறவில்லை. மாறாக, இதற்கு எதிரிடையாக, கிறிஸ்து சகலருக்கும் மீட்பைக் கொண்டுவர பலியிடப்பட வேண்டும் என்று, தேவன் தம்முடைய தீர்க்க தரிசிகள் எல்லாருடைய வாக்கினாலும் முன்னறிவித்தார். முன்னறிவித்தபடியே, இறுதியாக கர்த்தருட xைய இரண்டாம் வருகையில் இளைப்பாறுதலின் காலம் வரும்போது எல்லாம் சீர்பொருந்தப் பெறும். (அப். 3:19-21) அப். பேதுரு “உலகத்தோற்ற முதல் தேவன் தம்முடைய பரிசுத்த தீர்க்கதரிசிகள் எல்லாருடைய வாக்கினாலும் முன்னுரைத்தவைகள் எல்லாம் நிறைவேறித்தீரும் காலம்” என்று சொல்லுவதைப் பரிணாமக் கொள்கையோடு
Page - 011
இணைத்துச் சிந்திப்பார்களேயானால், அப்படிப்பட்டவர்கள் காரண காரியம் அறியாத yவர்கள், ஏனென்றால் மனிதனின் பூர்வீக நிலைமை குரங்காக அல்லது அதற்கு கீழான நிலைமையாக இருக்குமானால் அப்போஸ்தலர்கள் சொல்லுகின்ற நம்பிக்கை நிறைந்த இளைப்பாறுதலின் காலங்கள், முன்னிருந்த சீரான நிலைக்கு வருதல் ஆகியவை கேலிக் கூத்தாக, முட்டாள்தனமாக இருக்கும்.
அப்போஸ்தலரின் வார்த்தை பரிணாமக் கொள்கைக்கும் முற்றிலும் மாறாகவும் ஒருமனப்படுதல், ஒப்புரவாகுதல் என்கிற வேதத்தின் கொள்க zைக்கு மிகவும் இசைவாகவும் இருக்கிறது. பாவத்தின் கீழ் விற்கப்பட்ட மனுக்குலம் பாவத்திற்கு அடிமையாகி, பாவத்தினால் அதாவது ஆதாமின் முதல் கீழ்ப்படியாமையினால், உண்டான பாவத்திற்குத் தண்டனையாக மரணத்தினால் செத்துக் கொண்டே சாகிறது. பேதுரு பிரசங்கம் பண்ணின சீர்திருத்தலின் காலத்தைப் பற்றிய நற்செற்தியைக் கூறும்பொழுது நன்மையான மேன்மையான மாபெரும் காரியம் ஒன்று இழக்கப்பட்டதென்றும், {து கிறிஸ்துவின் விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தினால், கிறிஸ்துவின் இரண்டாம் வருகையின்போது மீட்கப்பட்டு, இந்த மீட்பு பூரணமாகி அதன் விளைவால் யாவும் சீர்த்திருத்தப்படும் என்றும் கூறினார். தேவ ஆவியின் ஏவுதலினாலே இந்தச் சீர்திருத்த-ன் நம்பிக்கை எல்லாப் பரிசுத்தவான்களுக்கும் ஏற்பட்டதினால் அவர்கள் யாவரும் இதைப் பிரகடனப் படுத்தினார்கள்.
இதுபோலவே எல்லா அப்போஸ்தலர்களும், தேவ தயவ |லிருந்து மனிதன் விழுந்ததிலிருந்து தேவ நீதிக்கு இசைவாக ஒப்புரவாகுதலுக்கு கிறிஸ்துவின் சிலுவை வரை குறிப்பிடுகின்றனர். அதன் பிறகு, கர்த்தரை அறிகிற அறிவின் சந்தர்ப்பத்தின் மூலம், மனுக்குலம் முழுவதும் ஆசீர்வதிக்கப்படக்கூடிய காலமாகிய ஆயிர வருட யுகத்தைக் குறித்தும், தேவனோடு ஒப்புரவாகுதலுக்கு உதவி செய்வது குறித்தும் எடுத்துக் காண்பித்தார்கள். கிறிஸ்துவின் சரீரமாகவும், மணவ }ட்டியாகவும், கல்வாரியில் நிறைவேற்றப்பட்ட பலியின் மூலம் உலகத்தை ஆசீர்வதிக்கிற வேலையில் மேசியாவுக்கு உதவிட தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட சபையைக் கூட்டிச் சேர்க்க தகுந்த காலம் இந்த யுகம் என்பதையும் எல்லோரும் எடுத்துக் காண்பிக்கின்றனர்.
Page - 012
அப்லிபவுல் இதுபற்றிக் கூறுவதைக் கவனிப்போம். “ஒரு மனிதனுடைய கீழ்ப்படியாமையினாலே இவ்வுலகில் பாவமும், பாவத்தின் விளைவால் மரணமும் பிரவேச ~ித்தது.” ஆதி பெற்றோரிடமிருந்து பாவமும், பாவ சுபாவமும் ஆண்டு வந்ததால் எல்லாரும் பாவிகளாயினர். அப்லிபவுல், பேதுரு மற்றும் ஏனைய தீர்க்கதரிசிகள் பரிணாமவாதக்காரர்கள் அல்ல. பவுல் சுவிசேஷத்தின் பிரதான நம்பிக்கையைக் குறித்து கூறுகிறாதவது: “நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்து நமக்காக மரித்ததினாலே, தேவன் நம்மேல் வைத்த தமது அன்பை விளங்கப் பண்ணுகிறார். இப்படி நாம் அவருடைய இரத்தத்தி ாலே நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்க, கோபாக்கினைக்கு நீங்கலாக அவராலே நாம் இரட்சிக்கப்படுவது அதிக நிச்சயமாமே.” (ரோம. 5:8-9) மனுக்குலம் முழுவதும் தேவ கோபாக்கினைக்கு உட்பட்டிருந்ததாக உறுதியாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது; கிறிஸ்துவின் இரத்தமே அதிலிருந்து காக்கவல்லது என்றும், நமது நிமித்தமே அவர் பலியானார் என்றும் அந்தப் பலியே தேவ அன்பையும் வெளிப்படையாகக் காண்பிக்கிறதாக இருக ்கின்றது என்றும் அறிவிக்கப்படுகிறது. இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் பணியே யாவற்றையும் முற்சீருக்குக்குக் கொண்டுவர காரணமாயிருக்கிறது என்றும் அப்போஸ்தலர் காண்பிக்கிறார். “மனுஷனாலே பாவமும் (ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினால்) பாவத்தினாலே மரணமும் உலகத்திலே பிரவேசித்தது போலவும், எல்லா மனுஷரும் பாவஞ் செய்தபடியால், மரணம் எல்லாருக்கும் வந்தது போலவும் இதுவுமாயிற்று.” “ஆகையால் ஒரே மீறுதலி ால் எல்லா மனுஷருக்கும் ஆக்கினைக்கு ஏதுவான தீர்ப்பு (மரணத் தீர்ப்பு) உண்டானது போல, ஒரே நீதியினாலே எல்லா மனுஷருக்கும் ஜீவனை அளிக்கும் நீதிக்கு ஏதுவான தீர்ப்பும் (திருத்திய தீர்ப்பு) உண்டாயிற்று. அன்றியும் ஒரே மனுஷனுடைய (ஆதாம்) கீழ்ப்படியாமையினாலே அநேகர் பாவிகளாக்கப்பட்டது போல ஒருவருடைய (இயேசு) கீழ்ப்படிதலினாலே அநேகர் நீதிமான்களாக்கப் படுவார்கள்.” (புதிய உடன்படிக்கை வாய்ப்ப ினால்) ரோம. 5:12, 18, 19
இதே அப்போஸ்தலர் ஒப்புரவாகுதலைப் பொருத்தமட்டில் நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் தேவ குமாரனின் மரணத்தால், நாம்
Page - 013
ஏற்கனவே தேவனோடு ஒப்புரவாக்கப்பட்டோம் என்று இறந்த காலத்திலே இதன் நிச்சயத்தை எடுத்துக் காண்பிக்கின்றார். (ரோ. 5:10) இவ்விடத்திலே பாவி தன் பாவத்தை உணர்ந்து தேவனிடத்தில் ஒப்புராவகுதலை காண்பிக்காமல், எதிரிடையாக நம் சுயமு யற்சியினால் இது நிறைவேறாமல், நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்துவினாலே இது நிறைவேறிற்று என்கிறார். தலையும், மணவாளனுமாயிருக்கிற கிறிஸ்துவினால் சபை, மகிமைப்படுத்தப்பட்டு உலகை ஆசீர்வதிப்பதாக எடுத்துக் காண்பிக்கிறார். இதில் கிறிஸ்துவின் மூலமாக தேவன் காண்பிக்கின்ற கிருபையின் அறிவை எல்லாரும் அடையும்படியான திட்டத்தையும், ஏதேனில் இழந்தவற்றை எல்லாம் திரும்பப் பெற்று சிருஷ்டி கரோடு, ஒருமனப்பட்டு தேவதயவினால் ஆயிர வருட அரசாட்சியில் மீண்டும் சீர்திருந்தப் பெறும் திட்டத்தையும் காண்பிக்கிறார்.
ரோம. 8:17-24ல் கொடுக்கப்பட்டுள்ள விளக்கத்தைக் கவனிக்கவும். இங்கே அப்போஸ்தலர், சபைக்குரிய விசேஷத்த இரட்சிப்பையும், அதன் பிறகு ஏகமாய்த் தவிக்கிற சிருஷ்டியாகிய உலகத்திற்கு வருகிற இரட்சிப்பையும் வேறுபடுத்திக் காண்பிக்கிறார்; தற்காலத்தில் கிறி ்துவுடன் பாடுகளை சகிப்பதில் உண்மையுள்ளவர்களாக இருந்தால், அவர்கள் கிறிஸ்துவின் ராஜ்யத்தில் மகிமையில் பங்கு பெறுவார்கள் என்று கூறி கிறிஸ்துவின் உடன் சுதந்தரராகிய சபையின் கவனத்தைத் திருப்புகிறார்; வரப் போகிற மகிமையை ஒப்பிடும்போது, தற்கால பாடுகள் ஒரு பாடல்ல என்றும் உறுதியளிக்கிறார்; வேத புத்திரர் வெளிப்பட காத்துக் கொண்டிருக்கிற, தவித்து பிரசவ வேதனைப்படுகிற சர்வ சிருஷ்டி க்கும், சபையின் பாடுகள் நிறைவடைந்து மகிமையடைவது ஒரு அடிப்படையாக இருக்கும் என்றும் கூறுகிறார்.
தேவபுத்திரர் யாரென்று இன்னும் வெளிப்படவில்லை. உலகம் அவர்களை அறியவில்லை. அவர்களுடைய தலையாகிய கிறிஸ்துவையும் உலகம் அறியாது. “உனக்குள் சகல ஜாதிகளும் ஆசீர்வாதிக்கப்படும்” என்று ஆபிரகாமிற்கு சுவிசேஷமாய் முன்னறிவித்தபடி (கலா 3:8, 16, 29) தேவன் ஆபிரகாமுக்குச் செய்த வாக்குத தத்தத்தினாலும், உலகம் ஆசீர்வாதமான ஒரு பொற்காலத்தை நோக்கி போகிறதென்று வெகு ஆவலாக அந்த ஆசீர்வாதத்தின்
Page - 014
காலத்தை அவர்கள் நிச்சயமற்ற தன்மையோடும் எதிர்பார்க்கிறார்கள். ஆனால் தேவ புத்திரர் வெளிப்படவும், தேவ குமாரர்களாகிய சபை, மகிமைப்படவும் தேவனுடைய நியமனத்தால் ராஜாக்களும், ஆசாரியர்களுமாக நியாய விசாரணை தொடங்கும் ஆயிரவருட அரசாட்சியைக் குறித்தும் அது அமையும் முறை குறி த்தும் அறியாமல் இருக்கிறார்கள்; ஆனால் அந்த நாளுக்குக் காத்திருக்க வேண்டுமென்று தோன்றுவதில்லை. மேலும் அப்போஸ்தலர் கூறுகிறாதவது : ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினாலே மனுக்குலம் முழுவதும் மாயைக்குட் பட்டிருக்கிறது. தேவ ஏற்பாட்டின்படி நம்பிக்கை அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது. பாவத்திற்கு ஒரு பலி செலுத்தப் பட்டிருப்பதால், மனுக்குலம் பாவத்தின் அடிமைத் தனத்திலிருந்தும் அதன் தண்டனையாகிய ரணத்திலிருந்தும் விடுதலையாகி (வியாதி, வருத்தம், துன்பம் அகியவற்றிலிருந்து விடுதலையாகி) தேவனுடைய பிள்ளைகளின் சுதந்தரமாகிய மகிமையின் சுதந்திரத்தை (வியாதி, சோதனை, வருத்தம், துன்பம் ஆகியவைகளிலிருந்து விடுதலை) அடைவார்கள். முதல் மனிதனின் கீழ்ப்படியாமையினால் மனுக்குலம் சுயாதீனத்தை இழந்தது. மோசே நிழலாக காண்பித்த பெரிய தீர்க்கதரிசியும், இரட்சகருமாகியவரால் கல்வாரியில் செலுத்தப ்பட்ட மகா பலியினால் ஒப்புரவாகுதலை நிறைவேற்றி முடித்ததால் இந்த சுயாதீனத்துக்கு திரும்பும் கிருபையை மானிடர்கள் பெறுவார்கள். (அப். 32:22, 23) ஆவியின் முதற்பலன்களைப் பெற்ற சபையாரும் ஒப்புரவாக்கப்பட்டு காணப்பட்டாலும், முழு உலகம் ஒப்புரவாகும் வரை இந்த ஒப்புரவாகுதலின் பணி நிறைவடையாது. ஆகவே அப்போஸ்தலன், காணப்படுகிறதை நம்புகிறது நம்பிக்கை அல்ல என்றும், நம்முடைய சரீர மீட்பாகிய புத்தி சுவிகாரத்தைக் காணும் முன்பே நம்புவோமேயானால் அது வருகிறதற்குப் பொறுமையோடே காத்திருப்போம் என்கிறார். (ரோம. 8:23-25)
ஒப்புரவாகுதலின் இரண்டு பணிகள் :
1. அநீதியை அகற்றி நீதியை உண்டாக்குதல்
2. பிரிந்திருக்கிறவைகளை நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் புதிய உடன்படிக்கையினால் மத்தியஸ்தம்
Page - 015
பண்ணி, தேவ திட்டத்தின்படி இசைவுள்ளவர்களாக்கி, ஒரு மனப்பாட்டுக்குக் ொண்டு வருதல். தகப்பனாகிய ஆதாம் பூரண மனிதனாக இருக்கும்போது, தமது சிருஷ்டிகருடைய எல்லாக் கட்டளைக்கும் கீழ்படிந்து நடந்ததால், அவர்களுக்குள்ளே ஒரு உடன்படிக்கை இருந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் அது வெளியாக்கப்படவில்லை. பூரண ஜீவனை ஆதாமுக்குக் கொடுத்ததோடு பூமியிலுள்ள யாவற்றையும், பறவைகளையும், மிருகங்களையும் ஆளும்படியாக அருளிச் செய்யப்பட்டது. அதே சமயத்தில் ராஜாதி ராஜாவாகிய தேவனுக ்குக் கீழ்ப்படியாமல் போனால் அருளிச் செய்த இந்த ஆசீர்வாதங்களை இழக்க நேரிடும் என்பதே அந்த உடன்படிக்கையின் சாரம். அதாவது நிபந்தனையின்பேரில் நித்திய ஜீவன் கொடுக்கப்பட்டது. நிபந்தனையை மீறியதால் மரணத் தீர்ப்பை வருவித்துக் கொண்டான்.
ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினாலே, மரண தண்டனை என்னும் மாபெரும் பாதிப்பு ஏற்பட்டது. இதற்கு நிவாரணமாக தேவாதி தேவன், ஒரு புதிய உடன்படிக்கையின் மூலம் ஒ ு மீட்பை ஏற்படுத்தினார். இந்த புதிய உடன்படிக்கையின் மூலமாக தேவன் ஒரு புறமாகவும், புதிய உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தராகிய கிறிஸ்து மத்தியிலும், தண்டனைக்குட்பட்ட பாவிகள் மறுபுறமாகவும் ஒப்புரவாகுதல் நியமிக்கப்பட்டது என அப்போஸ்தலர் குறிப்பிடுகிறார். இந்த மத்தியஸ்தரின் பணியைக் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து செய்யும் முன்னர், அவருடைய புதிய உடன்படிக்கையை தம்முடைய விலை மதிப்பற்ற ரத்தத்தினால், முத்திரையிடுவது அவசியமாயிற்று. (மத்.26:28; மாற். 14:24; எபி 7:22; 9:15-20) இதுவே புதிய உடன்படிக்கையின் இரத்தம். தேவன் தமது நீதியின்படி எந்தப் பாவியுடனும் நேர்முகமாகவோ, மறைமுகமாகவோ, ஒரு மத்தியஸ்தன் மூலமாகவோ சிபாரிசின் மூலமாகவோ, மரண தண்டனையை மாற்றி மன்னிப்பு அளிக்கமாட்டார். தேவ நீதி நினைவு கூறப்பட வேண்டும். நிறைவேறித் தீரவ ண்டும். எனவே இயேசுவின் மரணத்தால்தான் புதிய உடன்படிக்கை முத்திரையிடப்படுகிறது. அதன் மூலம் தேவனுக்கும், மனிதனுக்கும் ஏற்படுகிற ஒப்புரவாகுதல் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறது. மத்தியஸ்தரும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறார்.
Page - 016
தேவனோடு இசைவாகுதல், அவரோடு ஒப்புவராகுதல் என்பது இயேசுவின் மரணத்துக்கு முன் முடியாததாக இருந்தது. இப்பொழுதோ கிறிஸ்து தமது விலைறேப்பெற்ற இரத்தத்தால் முத-ல் ம ட்பைப் பெற்றுத் தந்தார். எனவே யார் தேவனிடம் நெருங்க, இசைய (ஒரு மனப்பாடு) ஒப்புரவாக விரும்புகிறார்களோ அவர்களெல்லாம் புதிய உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தர் (இயேசு கிறிஸ்து) மூலமாக மட்டுமே ஒப்புரவாகலாம். “நானே வழியும் சத்தியமும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன், என்னையல்லாமல் ஒருவனும் பிதாவினிடத்தில் வரான்.” (யோவா 14:6.) இந்தக் காரணம் கொண்டு கிறிஸ்துவின் ஜீவ ப-க்கு முன் ஜீவித்தவர்கள் “ஊழியக் கார ்கள்” என்றும் தேவனுடைய “நண்பர்கள்” என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். எவரும் இந்த உன்னதமான தேவகுமாரர் என்ற மேன்மையான நிலைமைக்கு வரவில்லை. மேலும் தேவ தயவும், நித்திய ஜீவனும் வேறு யாருக்கும் வாக்களிக்கப்படவுமில்லை. யோவா. 1:12; மத் 11:11.
தேவனுடைய நீதிக்கு ஆதாரமான பாவநிவாரண ப-யின் மகத்துவத்தை அறியாதவர்கள், தேவனுடைய நீதியை நிலை நாட்டுவதைக் குறித்தும், ஒப்புரவாகு த-ன் (ஒரு-மனப்-பாடு) அடிப்படைகளை நிறைவேற்றுவது குறித்தும் அறியாதிருக்கின்றனர். இயேசுவின் ப-யை ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் கூட, புதிய உடன்படிக்கையின் முத்திரை, மனிதன் தேவனிடத்தில் ஒரு-மனப்பாடு அடைவதன் இசைவை உணராது இருக்கிறார்கள். புதிய உடன்படிக்கைகையின் மூலமாக மனிதர் தேவனோடு ஒப்புரவானவர்களாகக் கருதப்படுவார்கள்.
விசுவாசத்தினாலே, ஒப்புரவாகுதல் மனுக்குலம் முழுவதற்கும் உடனடியா ஏற்பட்டு விடாது. விசுவாசத்தைக் கொண்டு உடனடியாக ஒப்புரவாகுத-ன் பணி தொடங்கலாம். ஆனால் தேவனுக்கும், மனிதருக்கும் இடையே ஏற்பட வேண்டிய ஒருமைப்பாடு தேவதிட்டப்படி இன்னும் விரிவானது. மகா உன்னதமானது. நீதிபரராகிய தேவனுடைய நியாயப் பிரமாணத்தின்படி நீதியை நடப்பித்து, மத்தியஸ்தர் மூலமாகத் தேவனிடத்திற்குத் திரும்பி ஒரு மனப்பட விரும்புகிறவர்கள், பிதாவினால் முழுமையாக ஏற்றுக் கொள்ளப் ட மாட்டார்கள். ஏனெனில் யாவரும் அபூரணராய் இருக்கிறார்கள். இவர்களை
Page - 017
சீர்பொருந்தச் செய்வது மத்தியஸ்தரின் (தலையும் சரீரமும்) பணியாயிருக்கிறது. பாவ நிவராண பலியைச் செலுத்தியதின் மூலமாக பாவிகளை அவர் ஏற்றுக் கொள்ளலாம். ஆனாலும் தேவப்புத்திரராக ஏற்றுக் கொள்வதும், நித்திய ஜீவனை அளிப்பதும், அழிவிலிருந்து விடுதலையாவதும், இந்த மீட்புக்காக, தம்மையே ஜீவ பலியாகத் தந்த இந்த மாபெ ரும் பரிசினை மனுக்குலம் முழுவதும் தெளிவாகத் தெரிந்திருப்பது மாத்திரமல்ல, உடனடியாக அவரது வழியை ஏற்றுக் கொண்டு மனம் புதிதாகிறதினாலே மறுரூபம் அடைய புத்தியுள்ள ஆராதனை செய்கிறவர்களாயும் ஆகவேண்டும். மனிதகுலம் முழுவதும் பிதாவின் பிரதிநிதியாக மனதாலும், நடத்தையாலும் பூரணப்படவேண்டும். இப்படி அவரை ஏற்றுக் கொண்டவர்கள் மத்தியஸ்தரின் பணியாகிய ஒப்புரவாகுதலை மெய்யாகவே நிறைவேற்றி ுழு மனுக்குலத்தையும், கிறிஸ்துவினாலே பூரணப்படுத்தி தேவனுக்கு முன்பாக ஒரு மனப்பட்டிருப்பார்கள்.
மத்தியஸ்தரின் இந்த மகத்தான பணி ஆயிரம் வருட யுகம் நெடுகிலும் நீடிக்கும். இந்த நோக்கத்திற்காகவே மேசியாவின் இராஜ்ஜியம் பூமியில் எல்லா அதிகாரத்தோடும் வல்லமையோடும் நிறுவப்படும். இந்த நோக்கத்திற்காகவே அவர் ஒவ்வொரு தீய சக்தியையும் கீழ்ப்படுத்தி ஆளுகை செய்ய வேண்டும். ஆனால் பூம முழுவதும் மெய்த்தேவனின் தெய்வீக அன்பு, கிருபை ஆகியவற்றை அறிய தடையாயிருக்கிற தடைக்கற்களை அகற்றி யார் ஒருவன் தேவனிடத்தில் திரும்ப விரும்பினாலும் திரும்பும் வகையில், புதிய உடன்படிக்கை இருக்கும். புதிய உடன்படிக்கையின்படி இந்த மாபெரும் மத்தியஸ்தரின் பணி தேவ அதிகாரம் பெற்று, தேவனோடு கிறிஸ்து மூலமாய் இசைந்திருக்க விரும்பும் யாவரையும் ஆசீர்வதித்து புணர்வாழ்வளிப்பதும், அதே ச மயத்தில் ஆயிர வருட ஆட்சியின் மகிமையான சந்தர்ப்பங்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளாமல் தேவ ஏற்பாடாகிய ஒப்புரவாகுதலை மறுத்து எதிர்ப்பவர்களை ஜனத்திலிராதபடிக்கு என்றென்னும் அழித்து விடுவதும் நிறைவேறும். அப். 3:23; மத். 25:41,46; வெளி 20:9, 14,15; நீதி. 2:21-22
ஆயிர வருட அரசாட்சிக் காலத்தில் ஒப்புரவாகுதலின்
Page - 018
நோக்கத்திற்காக தேவன் ஏற்பாடு செய்து வைத்திருக்கிற திட்டம் முழுமையாய் நிறைவேறி முட ிவடையும்போது, அது ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவு காலமாயிருக்கும். அப்போது பாவிகளும் கலக்காரர்களும் இல்லாமல் போவதால், இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு அந்த மத்தியஸ்தம் செய்யும் பணியும் இல்லாமலிருக்கும். வேண்டுமென்றே பாவிகளாக ஜீவித்தவர்கள் சங்கரிக்கப்படுவார்கள். தேவனோடு இசைந்திருக்க விரும்புகிறவர்களெல்லாம் பூரணமடைந்திருப்பார்கள். அப்பொழுது நமது கர்த்தருடைய தீர்க்கதரிசனமாகிய “அ ர்களுடைய கண்ணீர் யாவையும் தேவன் துடைப்பார், இனி மரணமுமில்லை, துக்கமுமில்லை, அலறுதலுமில்லை, வருத்தமுமில்லை, முந்தினவைகள் (முந்தின நிலைமைகள்) ஒழிந்து போயின என்று விளம்பினது” என்பதும் நிறைவேறும். வெளி 21:4; சங். 67:1-7
மாபெரும் இராஜாவும் மத்தியஸ்தருமாகிய இயேசு கிறிஸ்து தமது பணியை முடித்து பிதாவுக்கு யாவற்றையும் ஒப்புவிப்பார் என்று அப்போஸ்தலர் (1 கொரி 15:24-28) விளக்கினது போல மனுக்குலம முழுவதற்கும் செய்த மீட்புப் பணியில் என்னென்ன நிரந்தரமான விளைவுகளை எதிர்பார்க்கலாம்?
(1) புதிய உடன்படிக்கையை தமது விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தால் முத்திரையிட்டு அந்த உடன்படிக்கையின் கிருபைகள் மனுக்குலம் அனைத்திற்கும் கிடைக்கும்படியாக செய்தல்.
(2) “சிறு மந்தைக் கூட்டம்” ஒப்புரவாகுதலை அல்லது தேவனோடு இசைவை ஏற்படுத்துகிற “ஒரு ராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டம்.” “நற்கிரியைகளில் வைர க்கியம் காட்டியவர்கள்,” தேவ ஊழியத்தில் தங்கள் ஜீவனையே கொடுக்க முன்வந்தவர்கள், தங்கள் மீட்பரை மெய்யாகப் பிரதிப-ப்பவர்கள், தேவ ஏற்பாட்டினாலே ஆயிர வருட அரசாட்சியில் உடன் சுதந்தரராக இருக்கக்கூடிய தகுதியைப் பெற்றவர்கள், இவர்கள் தேவ சாயலை அடைவார்கள். (1 பேது 2:9,10; தீத்து 2:14; ரோம. 8:29)
(3) முழு சீர்திருத்தமும் முழு ஒருமனப்பாடும் கொண்ட சந்தோஷ பரிபூரண மனிதர்களால் பூமி நிறைந்திருக்கும். ல்லா மனுக்குலமும் தெய்வ சித்தப்படி தேவ தயவு அடைகிறதற்கு
Page - 019
விருப்பமாக இருப்பார்கள். எல்லாரையும் சீர்திருத்தி நீதியில் கற்பிக்கப்பட்டு தேவனிடத்தில் விசுவாசமாயிக்கும் ஆவியில் முழுக்கட்டுப்பாட்டுடன் இருப்பதோடு, பரிசுத்த ஆவியின் கனிகளாகிய அன்பு, சந்தோஷம், சமாதானம், நீடிய பொறுமை, விசுவாசம், சாந்தம் ஆகிய குணங்களைக் கொண்டிருப்பார்கள். அதனாலே குற்றமற்றவர்களும், யாவரு ம் எந்தக் குற்றமும் சாட்டக்கூடாதவர்களுமாய், எந்தச் சோதனைகளையும் தாங்கக் கூடியவர்களாகவும் இருப்பார்கள்.
(4) தேவ தயவு பெறத் தகுதியற்றவர்கள், பூமியை கெடுத்துக் கொண்டு இருக்கிறவர்கள், பூமியில் யாவருக்கும் உபகாரம் செய்யாதவர்கள், தங்கள் சிருஷ்டிகரை மகிமைப் படுத்தாதவர்கள் ஆகிய மற்ற எல்லா வகுப்பினரையும் அழித்துப் போடுதல்.
இப்படியாக ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவில் உலகம் த ேவனோடு ஒரு மனப்பட்டு முழுமையாக தேவ தயவைப் பெற்றிருக்கும். ஆதாம் பாவம் செய்யும் முன்பு இருந்த நிலைமையாகிய பரிபூரண நிலையில் தேவனோடு ஒருமனப்பட்டிருப்பார்கள் என்பதுடன் தீமை என்ன, அதனால் வரும் விளைவுகள் என்ன என்பதை அறிந்து உணர்ந்த அனுபவமும் அவர்களுக்கு உண்டாயிருக்கும். பாவம், பாவ வாழ்க்கை, ஞானம், நீதியை நாடுதல், அதனால் உண்டாகும் லாப நஷ்டங்கள் ஆகிய பாடங்களைக் கற்றிருப்பார்கள். ஆதாம் உண்டாக்கப்பட்டபோது இருந்ததை விட பல துறைகளிலும் பல நுண்ணறிவுகளைப் பெற்று திறமையையும், அறிவையும் வளர்த்திருப்பார்கள். இந்த பிரயோஜனமான பாடங்களை மனிதர்கள் மாத்திரமல்ல, பரிசுத்த தேவதூதரும் தேவநீதி, அன்பு, ஞானம், வல்லமை ஆகியவற்றின் சமத்துவத்தை சாட்சியாகக் கண்டுகளிக்க வாய்ப்புண்டு. இந்தப் பாடங்களை எல்லாரும் கற்ற பிற்பாடு இந்த அண்டவெளியிலே மற்ற கிரகங்களிலே இனி சிருஷ்டிக ்கப்படப் போகிற யாவரும் கற்றுக் கொள்ள வாய்ப்புண்டு.
இனி யுக யுகமாய் நீடிக்கப்பட்டு நிரந்தரமாக இருக்கப்போகின்ற காலங்களில் மைய வரலாறாக சொல்லப்படுவது யாதெனில் கல்வாரியில் நிறைவேற்றப்பட்ட மாபெரும் ஈடுபலி,
Page - 020
அதனால் உண்டான மீட்பும், ஒப்புரவாகுதலும், தேவனுடைய அன்பும், நீதியுமாகிய சகலமும் சர்வ சமம் என காண்பிக்கப்படுதலும் ஆகும்.
இந்த ஒப்புரவாகுதல் என்கிற பாடம் மி முக்கியமானது என்பதாலும், கர்த்தரின் பிள்ளைகள் அநேகர் அதைச் சரிவர புரிந்து கொள்ளாததாலும் சரியான தத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள அநேக தடைக்கற்கள் இருப்பதாலும், இந்த நூலில் கீழ்க்காணும் பகுதிகளாக அவற்றைப் பிரித்து தொகுத்துத் தருகின்றோம்.
1. ஒப்புரவாகுதல் திட்டத்தின் ஆசிரியராகிய சர்வல்லமையுள்ள (யேகோவா) தேவன்.
2. விழுந்து போன மனிதர் யாவருக்கும் மத்தியஸ்தராக இருந்து தம்முடைய ஜீவ பலியாலே சமாதான காரணராகி ஒப்புரவாகுதலை செய்து அதனால் உண்டாகும் விசேஷ நன்மையான பலன்களை எல்லாரும் பெற்றுக் கொள்ளும்படியாக செய்தவர்.
3. பரிசுத்த ஆவியின் மூலமாக தேவனோடு ஒப்புரவாகி அதன் ஆசீர்வாதங்களை மனுக்குலம் அடைதல்.
4. யாருக்காக இந்த மாபெரும் திட்டமாகிய ஒப்புரவாகுதல் தீட்டப்பட்டதோ அந்த மனுக்குலத்தைப் பற்றியவை.
5. ஒப்புரவாகுதலில் மூல அல்லது மையக் கருத்தாகிய ஈடுப லி, மீட்புக்கிரயம்.
இந்தப் பாடங்களை தொடர் சிந்தனையாக தொகுத்துப் படிப்பதின் மூலம் தேவ திட்டம் நமக்கு தெளிவாகவும் முறைமையாகவும் முழுமையாக திருப்தியளிப்பதாகவும் இருக்கும் என்று நம்புகிறோம். அதோடு மிக முக்கியமான இந்த ஒப்புரவாகுதலில் பாடத்தைப் பற்றி நினைக்கப்பட்ட தவறான கருத்துக்களைப் போக்குவதோடு எந்த மனிதனுடைய கருத்தையும் விசுவாசத்தையும் கொண்டு நோக்காமல் தேவ வார்த்த யைக் கொண்டே நோக்க வேண்டும். மனித கற்பனைகளை விட்டுவிட்டு, ஏற்கனவே கூறப்படுகிற பொதுவான தத்துவங்களை மனதில் கொள்ளாமல், தேவனுடைய ஆலோசனையை ஏற்று, தேவப் பார்வையில் தேவ வார்த்தையின் போதனையை அறியும் ஆவலோடு
Page - 021
தேடுகிறவர்கள் கண்டடைவார்கள். தட்டுகிறவர்களுக்கு திறக்கப்படும் என்ற மாபெரும் போதகர், இதோ இதனை திறக்கிறார். “அவர்கள் கர்த்தராலே போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள்.” ஏசா. 54:13
தேவனுக்கும் மனிதனுக்குமிடையே ஒப்புரவாகுதல்
ஆசிரியரின் முன்னுரை
இத்தொகுப்பின் முதல் பதிப்பு முதன்முதலில் 1899ல் வெளியிடப்பட்டது. இப்போது அநேக உலக மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு பல்வேறு நாகரீகமடைந்த தேசத்தார்களின் கரங்களில் தவழ்கிறது. இந்தப் புத்தகத்தின் வாயிலாக வேதாகமத்தின் சத்திய கருத்துக்கள் நன்கு விளக்கப்பட்டிருப்பதால் p 1Chapter 1Chapter 1
Page - 001
ஒப்புரவாகுதலின் தத்துவமும் மெய்த் தன்மையும்
வேதாகம கருத்துப்படி இந்த ஒப்புரவாகுதல் கிறிஸ்தவ அடிப்படைக் கொள்கை - இதைக் குறித்து மூன்று வித கருத்துக்கள் - பூர்வீக பாரம்பரிய கருத்து, நவீன கருத்து; இவ்விரண்டையும் இணைத்து இசைவுபடுத்தும் வேதாகம கருத்து - பரிணாமக்கொள்கை ஒப்புரவாகுதலின் உ L க்கு விரோதமானது - தேவநீதி நிறைவேறுதலுடன் ஒப்புரவு - வளர்ந்து வரும் சபையுடன் ஒப்புரவு - வருங்கால உலகத்துடன் ஒப்புரவு - இடைக்கால சிங்காசனமும் இராஜ்யமும் நீக்கப்படும்போது மாபெரும் இறுதி விளைவு. கி றிஸ்தவ மதத்தில் ஒப்புரவாகுதலின் கொள்கையே, அடிப்படையாக அமைகிறது. தெய்வீக அறிவிய-ல் மிக முக்கியமான இடத்தைப் பெற்றிருப்பதால் இந்தப் பாடத்தைத் தெளிவாய் அறிந்திருத்தல் அவசியம். இதை எல் ாக் கிறிஸ்தவர்களும் ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். பொதுவாக ஒப்புரவாகுதலை எல்லாரும் விசுவாசித்தாலும் அறிந்து உணர்ந்திருப்பவர் வெகுசிலரே. இதைப்பற்றி பலதரப்பட்ட கருத்துக்களும் கொள்கைளும் ஒன்றுடன் ஒன்று பொருந்தா வண்ணம் சொல்லப்படுவதால் விசுவாசம் சரியான, நிலையான விசுவாசமாயிராமல் பலவீனப்படுகிறது. மாறாக, இந்த மிக முக்கியமான பாடத்தை தேவ வார்த்தை கூறுகிறபடி எக்கோணத்திலிருந்து பார் ்தாலும்,தெய்வீக மீட்பின் திட்டத்திற்கு அடிப்படையாக விசுவாசத்தில் வேர் கொள்ளச் செய்கிறது. விசுவாச அஸ்திபாரம் சரியான கொள்கையில் நிறுத்தப்படவேண்டும். Page - 002 அதனால் சரியான விசுவாசத்தின் சத்தியத்தையும், அதற்கெதிரான நம்பிக்கையையும் வேறுபடுத்தி பார்க்க முடியும். அடிப்படையான விசுவாசம் சரியாக ஸ்திரப்படுத்தப்பட்டால் மேற்கொண்டு அதன் மேல் கட்டப்படுகின்ற ஒவ்வொரு விசுவாசக் கிரிய களும் அடிப்படையோடு இசைந்து இருக்கும். அதனால் மேற்கொண்டு கட்டப்படுகிற யாவும் பரிபூரணமாக அமையும். எந்தவொரு கருத்தும், கொள்கையும் இந்த ஒப்புரவாகுதல் என்கிற உரைகல்லுடன் உரசிப் பார்த்து அதன் மூலம் அவைகள் உண்மையிலேயே தங்கமா, பித்தளையா எனத் தீர்மானிக்கலாம். ஒப்புரவாகுதலைக் குறித்த இரு பொதுவான கருத்துக்கள் : 1. பாரம்பரிய நோக்கின்படி தெய்வீகச் சட்டத்தை மீறியதால் மனிதன் தேவ கோபாக கினைக்குள்ளானான். ஆனாலும் தேவ நீதியால், பாவியாகிய அவனுக்கு ஒரு மீட்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது. கிறிஸ்துவின் பலியினாலே அவன் பாவங்களுக்கு மன்னிப்பும் மீட்பும் உண்டாயிற்று. பாவியை,தேவனுக்கு ஏற்றவனாகச் செய்வதே ஒப்புரவாகுதலுக்குரிய முழுப் பணியின் நோக்கம். 2. ஒப்புரவாகுதலைப் பற்றி பாரம்பரியமல்லாத மற்றகருத்து இந்தப் பாடத்தை எதிர்ப்புறத்திலிருந்து காண்கிறது. (ஒருசில காலங்களில் ஒர த்துவக்காரர்களும், எம்மதமும் சம்மதமே என்பவர்களும் சொல்லிக் கொண்டிருந்த இந்தக் கருத்து தற்போது வேகமாக எல்லா கிறிஸ்தவ ஸ்தாபனங்களிலும் நம்பப்படுகிறது.) அதன்படி பாவியின் பாவத்திற்காக ஒருபலி தேவையில்லை என்று அனுமானிக்கிறது. தேவ கோபத்தை, மரணத்தீர்ப்பை, தேவ சாபத்தை அசட்டை செய்கிறது. அதன்படி ஒப்புரவாகுதல் தேவையில்லை என்றும், எந்தத் தடையுமில்லாமல் மனிதன் தேவனை அணுகலாம் என்றும கூறுகிறது. ஆனால் மனிதன் பாவத்தை விட்டுவிட வேண்டும், நீதியைத் தேடிட வேண்டும் என்ற இவ்விரண்டின் மூலம் தேவனோடு ஒப்புரவாகி விடுகிறான் என்பது கருத்து. இதனால் இந்த ஒப்புரவாகுதலை எந்த முறைகளையும் பின்பற்றாமல் மனுக்குலம் பெற முடியும், தன் பாவங்களுக்காக வருந்தி திருந்தினால் மட்டுமே போதும், அல்லது நிபந்தனை இல்லாமல் தேவ மன்னிப்பை பெறலாம் என்பது அவர்களது கருத்து. Page - 003 இத்தவறான அனும னத்தின்படி பார்க்கும்போது நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுவின் அடிச்சுவட்டைப் பின்பற்றி அவரது போதகத்தால் பாவத்தைவிட்டு நீதிக்குத் திரும்பும்படி கூறப்பட்ட ஆலோசனைகளால் ஒப்புரவாகுதலில் பங்கு கொள்கிறான் என்ற கருத்து தவறாகிறது. ஆனால் பாவத்திற்குப் பரிகாரமான பலியாக ஈடுபலி என்ற கருத்தில் அல்ல. 3. நாம் ஏற்றுக் கொள்கிற வேதாகம கருத்தை வேத சாஸ்திரிகள் கவனியாமல் விட்டுவிட்டார்கள். மு ்கூறப்பட்ட இரண்டையும் சேர்த்து வேதாகமப்படி ஒப்புரவாகுதல் என்றால் என்ன என்பதைக் குறித்து தெளிவாகக் காண்போம். a) மனிதன் பூரணமாக தேவசாயலில் சிருஷ்டிக்கப்பட்டான். மனப்பூர்வமாக கீழ்ப்படியாமையால் அந்த நிலையிலிருந்து விழுந்து கோபாக்கினைக்குட்பட்டான். இதுவே சாபம். இதனால் முழு மனுக்குலமும் கீழ்ப்படியாமையின் பிள்ளைகளாக கோபாக்கினையின் பிள்ளைகளாக ஆனார்கள். - எபேசி 2:2,3 b) தேவன் தமது பிரமாணத்தின்படி, கீழ்ப்படியாத சிருஷ்டியை நியாயப்படி மரணத்தால் தண்டித்தார். இப்படி இரக்கமில்லாமல் 4000 ஆண்டுகள் கழிந்தன. இருந்தபோதிலும், தம்முடைய நீதி, நியாயத்துடன் அன்பையும் மனதுருக்கத்தையும் இணைத்து இறுதியாக ஒரு மீட்பின் திட்டத்தை தண்டனைக்கு ஈடாக, ஒரு மாற்றாக ஏற்படுத்தினார். இதன்மூலம் தேவன் தம்முடைய நீதியை நிலைநாட்டுகிறவராகவும், அதே சமயத்தில் இயேசுவினிடத்தில், விசுவாச ாயிருக்கிறவர்கள் நீதிமானாகிறதற்கும், ஏற்ற காலத்திலே கிறிஸ்துவை கிருபாதார பலியாக ஏற்படுத்தினார். ( ரோம. 3:25,26 ) இத்திட்டதின்படி நீதி பிறழாமலும் அதே சமயத்தில் ஆக்கினைக்குட்பட்டவர்கள், அதிலிருந்து விடுபடவும் செய்தால், தெய்வ அன்பு, ஞானம், வல்லமை, வெளியரங்கமாவதுடன், தேவ தூதருக்கும் மனுக்குலமாகிய அவருடைய சிருஷ்டி முழுமைக்கும், ஆசீர்வாதமான சிலாக்கியத்தையும் பாக்கியத்தையும் உண்ட கச் செய்தார். எபேசி 3: 9 -12 c) முதல் தகப்பனாகிய ஆதாமின் மீறுதலுக்காக, தெய்வீகத் Page - 004 திட்டத்தின்படி நமது அருமை மீட்பர் மரிக்க வேண்டியதாயிற்று. “எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக் கொடுத்த மனுஷனாகிய கிறிஸ்து இயேசு அவரே, இதற்குரிய சாட்சி ஏற்ற காலங்களில் விளங்கி வருகிறது.” - 1 தீமோ. 2:6 d) பாவங்களுக்காகச் செலுத்தப்படும் பலியினாலே ஒப்புரவாக்குத-ன் பணி முழுமை பெறாது. சரியான நீதி ம றைப்படி பலி ஈடாக இருக்க வேண்டும். பாவத்திற்கு ஈடாக பலி செலுத்தும் போது அதுவும் நீதிக்காகச் செலுத்தப்படும்பொழுது அது மனிதன் கணக்கில் எழுதப்பட வேண்டும். இந்த ஈட்டிற்கு மனிதன் கடன்பட்டுள்ளான். இந்த கடன் கணக்கு முழுமையாக கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் கணக்கிற்கு மாற்றப்படுகிறது. ஏனெனில் இயேசு கிறிஸ்து நீதியாக ஆதாமுக்காகவும், அவனது சந்ததிக்காகவும் தனது ஜீவனை கொடுத்தார். இப படிப்பட்ட தம்முடைய விலைமதிப்பற்ற இரத்தத்தால் ஆதாமின் சந்ததியை கிரயத்துக்கு வாங்கிக் கொண்டதால் இயேசு எல்லாருக்கும் ஆண்டவரும் கர்த்தருமாயிருக்கிறார். ரோம 14:9 e) ஆதாமிற்கும் அவன் வழியில் வந்த அனைவருக்கும் கொடுக்கப்பட்டமரணத்தீர்ப்பானது மாற்றி எழுத முடியாததாக இருந்தது. ஆதாமின் இனம் முழுமையாகச் செத்துக் கொண்டே சாகவேண்டியதாக இருந்தது. இதற்கு மாற்று வழியே இல்லாமல் இருந்தது. f) ிழுந்து போன மனுக்குலம், மீண்டும் தேவ நீதி, நியாயத்தை அடையக்கூடாத, நிலையில் இருந்தது. ஆனால், பிதாவின் பிரதிநிதியான இயேசு கிறிஸ்து பிதாவின் திட்டப்படி தேவநீதியை நிறைவேற்ற முன்வந்து நீதியாகப் போதித்தல், சீர்திருத்துதல், மீண்டும் புதுப்பித்தல் ஆகிய பணிகளைச் செய்து விழுந்துபோன மனுக்குலத்தை நீதி நியாயத்திற்கு, உட்படுத்தும் பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டார். ஏற்கனவே ஆக்கினைக்குட்பட் மனுக்குலம், தேவ நீதியால், சீர்திருத்தப்பட்டு பூரணப்படுத்தப்பட்டு சரியான நீதியின் நிலைமைக்கு இறுதியில் மாற்றப்படும். g) தேவனிடத்திலிருந்து மனிதனை ஆரம்பத்தில் இந்த தேவ ஆக்கினைத் தீர்ப்பே பிரித்தது. மனுமக்கள் 6000 ஆண்டாக, Page - 005 மேன்மையான நிலைமையிலிருந்து விழுந்து, பிரிந்து சீர்கெட்டு, தீய செய்கைகளால் தேவனுக்கு விரோதமானவர்களாக ஆகிவிட்டனர். தந்திரமுள்ள, விரோதியான சாத்தானாலும், றியாமையாலும், மூட நம்பிக்கைகளாலும், தெய்வீக சுபாவமும், தெய்வீக திட்டமும் மனிதருக்கு, மிக தவறாக எடுத்துக் காட்டப்பட்டன. தெய்வீக அருளையும், மன்னிக்கும் மாண்பையும் மறக்கக் கூடிய அளவு, கவனிக்காமல் விடப்பட்டுவிட்டன. இயேசுவின் மீட்கும் கிரயத்தை தேவன் ஏற்றுக்கொண்டு, பாவிகளை மன்னித்து அவர்களுக்கு நித்திய ஜீவனை அருளிச் செய்ய அவரது ஈடுபலியே முக்கியக் காரணமாக இருந்தது. இந்த நற்செய ்தியைப் பெரும்பாலான மனிதர்கள் தங்கள் மந்தமான விசுவாசத்தால் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. எல்லா ஜனங்களையும் ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கிற சாத்தானின் வஞ்சகத்தால் சிலர் தங்களைத் தாங்களே ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கின்றனர். ( வெளி 20:3 ) ஏனெனில் அவர்கள் தேவன் ஒருவர் உண்டு என்று விசுவாசிப்பதில்லை. வேறு பலர், தேவன் அன்பும், கிருபையும் இல்லாதவராக, நித்தியத்திற்கும் எல்லாரையும் வாதிக்கின்ற வல்லமை பொரு ்தியவராக இருக்கிறார் என்றும் எண்ணுகிறார்கள். வேறு சிலர் குழப்பமான பாபேலைப் (குழப்பம்) போல தெய்வ சுபாவத்தை மாறுபாடான சுபாவமென நினைக்கின்றனர். இன்னும் பலர், எதை விசுவாசிப்பதென்றும் அறியாமல் இருக்கின்றனர். வேறு பலருக்கு தேவனுக்குச் சமீபமாக நெருங்குதல், அவர்களது அறியாமையினாலும் பயத்தினாலும் தடைபடுகிறது. இவ்வளவு மாறுபாடானவற்றிற்கு மத்தியிலும் இயேசு கிறிஸ்து மூலமாய் தேவனண் டையிலே நெருங்க தங்களுக்குக் கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக் கொள்கிறவர்களோ மிகச் சிறுபான்மையோராகிய சிறுமந்தை மட்டுமே. ட்) எனினும் பாவங்களுக்கு செலுத்தப்பட்ட பலியோ சிலருக்காக அல்ல, எல்லாருக்குமாகும். ஒவ்வொரு சிருஷ்டிக்கும் நற்செய்தியாகிய தேவ கிருபையின் கீழ், சிருஷ்டிகரோடு ஒப்புரவாகுதலை, தனது விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தால் எல்லோரையும் மீட்ட அவரை எல்லாருக்கும் அறியச செய்வதே தெய்வீக திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும். Page - 006 i) இதுவரை இந்த ஒப்புரவாகுதலின் பயனைச் சபை மட்டுமே அடைந்தது. ஆனால் வேதகாம போதனையின்படி இந்த சபை, இராஜரீகமான, பிரதான ஆசாரியராகிய கிறிஸ்துவுடனே கூட, ஒரு ஆசாரிய ராஜ்யமும், ராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டமுமாக அயிர வருட ஆட்சிக் காலத்தில் அமைக்கப்பட இருக்கிறது. இந்த ராஜரீக ஆசாரிய கூட்டம், பரலோக ராஜ்யம் ஸ்தாபிக்கப்படும்போது பூமியின் சகல குடு ்பங்களையும் தற்போது சாத்தானால் குருட்டாட்டத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ள தவறுகள், தீமைகள், எல்லாவற்றினின்றும் நீக்கி, தேவனோடு ஒருமனப்பட்டு ஒப்புரவாக்கும் பணியைச் செய்வார்கள். j) இந்தக் கருத்துக்கேற்ற வண்ணமாக அப்போஸ்தலர்களுடைய வாக்கும் உள்ளது. விசவாசிகளாகிய சபையார், ஒப்புரவாக்கப் பட்டிருக்கிறார்கள். தேவனைப் பொருத்த வரையில் இந்த ஒப்புரவாக்குதல் பத்தொன்பது நூற்றாண்டுகட்கு முன ்னரே நிகழ்ந்தது. ஆனாலும் விசவாசிகள் மாத்திரமே, தேவ கிருபையினாலே இந்த ஒப்புரவாகுதலை ஏற்றுக் கொள்ளும் சந்தர்ப்பத்தைப் பெற்றனர். மற்ற மனுக்குலம் முழுவதற்கும் தேவனுடைய சாயலாயிருக்கிற கிறிஸ்துவின் மகிமையான சுவிசேஷத்தின் ஒளி, அவிசுவாசிகளாகிய அவர்களுக்குப் பிரகாசமாயிராதபடிக்கு, இந்த பிரபஞ்சத்தின் தேவனானவன் அவர்களுடைய மனதைக் குருடாக்கினான். 2 கொரி 4:4 k) வேதமும் இதற்கு இசைவாக, சா த்தான் யாரையும் மோசம் போக்காதபடி அவனைக் கட்டுவதே ஆயிர வருட அரசாட்சியில் கிறிஸ்துவின் முதற்பணியாகும் எனக் கூறுகிறது. ( வெளி 20:3 ) தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளுக்கு இணங்க, தேவ இராஜ்யம் ஸ்தாபிக்கப்படும் பொழுது பூமியில் தேவனைப் பற்றிய அறிவு சமுத்திரம் ஜலத்தினால் நிரம்பியிருக்கிறது போல நிறைந்திருக்கும். அப்பொழுது சிறியவன் முதல் பெரியவன் வரைக்கும் எல்லாரும் தேவனை அறிந்துகொள் ார்கள். ஆகையால் கர்த்தரை அறிந்து கொள் என்று ஒருவன் தன் அயலானுக்கும், ஒருவன் தன் சகோதரனுக்கும் போதிக்க வேண்டுவதில்லை. ( எபி 8:11 ) கர்த்தர் கற்பித்த ஜெபத்திலும் “உம்முடைய ராஜ்யம் வருவதாக” உம்முடைய சித்தம் பூமியிலே செய்யப்படுவதாக என்றே வேண்டப்படுகிறது. இதையே தான், Page - 007 அப்போஸ்தலரும், “எல்லாரும் இரட்சிக்கப்படவும், சத்தியத்தை அறிகிற அறிவை அடையவும், அவர் சித்தமுள்ளவராயிருக்கிறார் ” என்கிறார். 1தீமோ. 2:4 l) ஒப்புரவாக்குதலின் இரு கட்ட நிகழ்ச்சிகளிலும், நீதிமுறைமையின்படி எல்லா மனிதரும் தேவனோடு ஒரு மனப்பட்டு, ஒப்புரவாக்கப்பட்டு சர்வ சிருஷ்டியும் முழுசத்திய வெளிச்சத்திலும், அறிவிலும் வளர்ந்து புதிய உடன்படிக்கையின் பாக்கியங்களையும், சந்தர்ப்பங்களையும் பூரணமாக அனுபவிப்பதென்பது ஆயிர வருடத்தின் முடிவிலேயாகும். வேண்டுமென்றே தங்கள் சுய அறிவால் கிறிஸ்து மூல îாய் அருளப்பட்ட இந்த தேவகிருபையைத் தள்ளிவிட்ட எவரும், ஜனத்திலே இராதபடி அழிக்கப்படுவர். கர்த்தருடைய பிரசன்னத்தினாலும், அவருடைய மகிமையின் பலத்தினாலும், என்றுமில்லாமல் அழிக்கப்படுவர். எதிர்கால உயிர்த்தெழுதலும், எந்த நம்பிக்கையுமில்லாமல் அழித்து ஒழிக்கப்படுவர். அப் 3:22; 2தெச. 1:9,10 m) மாபெரும் ஒப்புரவாக்குதலின் பணி நிறைவேறும் பொழுது, பரலோகத்தில் உள்ளவைகளும், பூலோகத்தில் உள்ளவைகளு ம் தேவ சித்தத்திற்கு இசைந்து கிறிஸ்து மூலமாய் பெற்றுக் கொண்ட கிருபைகளுக்காகவும் தயாளங்களுக்காகவும் ஸ்தோத்தரிப்பார்கள். ஏனெனில் இனி பெருமூச்சு, கண்ணீர், கவலை, மரணம் எல்லாம் ஒழிந்துபோகும். இந்த ஒப்புரவாகுதலின் பணியால், நமது மீட்பருடைய பலியால், தெய்வீக நீதி முறைமை துவக்கப்பட்டு, நித்திய ஜீவனுக்குப் பாத்திரமான யாவரும் தேவனோடு ஒருமனப்பட்டிருப்பார்கள், ஒப்புரவாக்கப் பட்டிரு ப்பார்கள். ஒப்புரவாகுதல் என்ற சொல்லே தேவனுக்கும் மனிதனுக்கும் இடையே எற்கனவே ஒரு வேறுபாடோ, மாறுபாடோ இருப்பதை உணர்த்துகிறது. சிருஷ்டிகளுக்கும், சிருஷ் டித்தவருக்கும் வேறுபாடு இல்லாதிருந்தால் ஏற்கனவே ஒருமனப்பட்டிருப்பவர்களை ஒப்புரவாக்க இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் பணி அவசிய மற்றதாயிருக்கும். ஏற்கனவே வேதாகமத்திற்கும், தற்கால சித்தாந்தமாகிய பரிணாமவாதத்திற்கும் முரண்பாடு உள் Ʈது. பல Page - 008 ஆண்டுகளாகவே பல்வேறுபட்ட கிறிஸ்துவ மண்டலங்களிலே வித்தியாசமான வேதாந்த தத்துவங்கள் போதிக்கப்பட்டு வருகின்றன. பரிணாமவாதம், மனிதன் தேவசாயலிலும், தேவரூபத்திலும் இருப்பதை மறுக்கிறது. மனிதனின் வீழ்ச்சியையும் மறுக்கிறது. சரியான நீதிமன்றத்திற்கு முன் நிற்கக்கூடிய நிலையில் மனிதன் இருக்கவில்லை என்றும் எந்த வழக்கும் நடத்திடக் கூடிய பாவம் செய்யவில்லை என்றும் அவனுக்கு Ǯரண தண்டனை தீர்ப்பிடப்படவுமில்லை என்றும் கூறுகிறது. மரணம் ஒரு தண்டனை என்று பரிணாமவாதம் கருதுகிறதில்லை. மாறாக பரிணாம வளர்ச்சியின் இன்னொரு படி என்கிறது. மேலும் தேவசாயலையும், ரூபத்தையும் இழந்து, பாவத்திற்குள் வீழ்ந்து படிப்படியாக பலவீனமடைந்ததை மறுத்து, குரங்கு நிலையிலிருந்து மனிதன் படிப்படியாக வளர்ந்து தேவ சாயலையும், ரூபத்தையும் அடைகிறான் என்கிறது. இவ்விதமாய் நினைப்பதால் Ȯேவன் பட்சமாக மனிதனைத் தீர்ப்பிட்டு, அவனைக் கீழான நிலையிலிருந்து, அதாவது பாவ நிலையிலிருந்து மேலான நிலைக்கு கொண்டுவந்த பாவநிவராண பலியின் மூலமாக உண்டாகும் தேவநீதிதியையும் மறுப்பதோடு பாவ நிவராண பலிசெலுத்தப்பட மனிதன் எந்தப் பாவமும் செய்யவில்லை என்கிறது. இவ்விதமான சிந்தனையால், கிறிஸ்து பாவ பரிகாரமாக பலியாகவில்லை, மாறாக எந்தவொரு தேசபக்தனும் தன் தேசத்துக்காகப் பலியாவான். இவ் ɮிதமாகத் தன்னுடைய இனத்தை மேம்பாடு அடையவும் விடுதலை அடையவும் உதவிட அவர் தன்னைப் பலியாக்கினார் என்றும் இவர்கள் கூறக்கூடும். ஆனால் தேவ வாக்கானது இந்த வாதத்தை முழுமையாக மறுக்கிறது. அறிவியல் பூர்வமானது என்று, பொய்யாக அழைக்கப்படும் பரிணாமவாதத்திற்கும், வேதாகம போதனைக்கும் இசைவு இருக்க நியாயமில்லை. பரிணாமக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்கிறவர்கள் வேதாமக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டார ʯகள். ஆனாலும் அநேக கிறிஸ்தவ மக்கள், இப்படிப்பட்ட முரண்பட்ட கொள்கையுடைய பரிணாம வாதத்தையும், வேதத்தையும் இணைக்க வீண்முயற்சி செய்கிறார்கள். எந்தமட்டும் பரிணாம வாதத்தை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்கிறார்களோ, அந்த Page - 009 மட்டும் தேவன் போட்ட விசுவாசத்தின் அஸ்திவாரத்திலிருந்து வெகுதூரம் விலகுகிறார்கள். இதனால் எதிரியானவன் ஆயத்தமாக்கிக் கொண்டிருக்கிற அநேக தவறான கருத்துக்களில் தங்களை இழப் பார்கள். தெய்வ நோக்கைவிட்டு, இப்பிரபஞ்சத்தின் ஞானவழியிலே சென்று தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்களும் வஞ்சிக்கப்படுவார்கள். ஆனாலும் தெரிந்து கொள்ளப்பட்டவர்களோ “பரிசுத்தவான்களுக்கு ஒருவிசை ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்ட விசுவாசத்தை” உடையவர்களாக அதில் நிலைத்திருப்பார்கள். இவ்விதமாய் வேதாகமம் காட்டுகின்ற ஒப்புரவாக்குதலின் கொள்கையை உறுதியாய் பற்றிக் கொண்டிருப்பார்கள். வேதாகமம், தேவன் தம்முடைய சாயலிலும் தம்முடைய ரூபத்தின்படியும் - மனதாலும், ஒழுக்கத்தாலும், மனிதன் சிருஷ்டிக்கப்பட்டதாக தெளிவாகச் சான்று பகர்கிறது. அதாவது பூமிக்குரியவனான மனிதன் ஒழுக்கத்திலும், பகுத்தறிவின் சாயலிலும் ஆவிக்குரிவரான தன்னைச் சிருஷ்டித்தவருக்கு ஒப்பானவனாக இருந்தான். தேவன் ஆதியிலே தன் சிருஷ்டிகளோடு தொடர்பு கொண்டிருந்ததாகவும், தன்னுடைய கை வேலைப்பாடு என்று அங்கீகரித்ததாகவு ்ͮ, ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதாகவும், மிகப் பிரியமானதாகவும், மிக நன்றாய் இருந்ததாகவும் வேதம் அறிவிப்பதோடு, பூரணமாயிருந்த ஆதாமுக்கு முன்பாக ஜீவன் அல்லது மரணம், ஏதாவது ஒன்றைத் தெரிந்து கொள்ளும்படியாக வைக்கப்பட்டது என்றும் கூறுகிறது. ஆதாம் மீறுதலுக்குட்பட்டபோது அந்த மீறுதல் வேண்டுமென்றே பூரண அறிவோடு ஆதாமால் செய்யப்பட்ட செயல். அதனாலே “ஆதாம் வஞ்சிக்கப்படவில்லை” என்று வேதம் கூறுக ήறது. பாவத்தின் சம்பளமாகிய மரண தண்டனை தொடங்கியதை கூறுகிறது. மனித குலம் முழுவதற்கும் பல நூற்றாண்டுகளாக மரண ஆக்கினைத் தீர்ப்பு தொடர்ந்ததை வேதம் கூறுகிறது. விசுவாசமுள்ள ஆபிரகாமுக்கு தேவன் முழு மனுக்குலத்தையும் சாபமாகிய மரணத் தீர்ப்பிலிருந்து ஆசீர்வாதமாக மாற்றுகின்ற திட்டத்தை உடனடியாக அல்ல, பிற்பாடு வெளிப்படுத்தினார் என்று வேதம் கூறுகிறது. ஆதி 1:31; 2:17; 3:23; 1தீமோ 2:14; ஆதி 12:3; 18:18; 3:17. Page - 010 Ϯாவத்திற்குத் தண்டனையான சாபம், மரணமாயிருப்பதால், வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட ஆசீர்வாதமானது, மரணத்தினின்று ஜீவனை பெறுவது, அதாவது முடிவில்லாத ஜீவனை பெறுவது என்று பொருளாகும். ஆபிரகாமுக்கு வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட காரணத்தால் உலகை ஆசீர்வதிக்கும் பணியை நிறைவேற்றுகின்ற இரட்சகர், ஏதாவது ஒருவகையில் ஆபிரகாமின் சந்ததியில்தான் வருபவராக இருத்தல் வேண்டும். இதே வாக்குத்தத்தம் தெளி еாக ஈசாக்கிற்கும், யாக்கோபிற்கும், இஸ்ரயேலின் புத்திரருக்கும் திரும்பக் கூறப்பட்டது. தீர்க்கதரிசிகளும் கூட, வர இருக்கிறவராகிய மேசியா தமது பாவங்களுக்காக அல்ல, நமது பாவங்களுக்காகத் தன் ஜீவனை மரணத்தில் ஊற்றுகிறவராக, பாவ நிவாரண பலிக்காக கொல்லப்படுகிற ஆடாக இருக்க வேண்டும் என்றும், பாவத்திற்காக பலியான பின்னர், பலி ஏற்கப்பட்டதையும் அதன் விளைவையும் விவரித்தார்கள்; தற்போது உலகில ் இருக்கிற துன்பம், இருள், இருண்ட செய்கைகள், அழுகையின் ஓலங்கள் ஆகிய, முதல் பாவ சாப விழுகையின் விளைவுகள் முற்றிலுமாக மாற்றப்படும் என்றும், ஆசீர்வாதங்களும், புதிய ஜீவனும் உலகில் இதுவரை காணாத சந்தோஷமும் வரப்போகிற நீதியின் சூரியனாகிய, அந்த ராஜாவின் இராஜ்யம் ஆரம்பமாகும்போது இந்த மகிமையின் ஆசீர்வாதங்களெல்லாம் தொடரும் என்றும் விளக்கினார்கள். ஏசா 53:10-12; 35; 60; 61 அப். பேதுரு பரிசுத்த ஆவிய Үனால் ஏவப்பட்டுப் பேசும்போது, மனிதன் குரங்கிலிருந்து படிப்படியாக முன்னேறி பரிணாம வளர்ச்சியாலே பூரணம் அடைந்தான் என்று கூறவில்லை. மாறாக, இதற்கு எதிரிடையாக, கிறிஸ்து சகலருக்கும் மீட்பைக் கொண்டுவர பலியிடப்பட வேண்டும் என்று, தேவன் தம்முடைய தீர்க்க தரிசிகள் எல்லாருடைய வாக்கினாலும் முன்னறிவித்தார். முன்னறிவித்தபடியே, இறுதியாக கர்த்தருடைய இரண்டாம் வருகையில் இளைப்பாறுதலின் கா லம் வரும்போது எல்லாம் சீர்பொருந்தப் பெறும். ( அப். 3:19-21 ) அப். பேதுரு “உலகத்தோற்ற முதல் தேவன் தம்முடைய பரிசுத்த தீர்க்கதரிசிகள் எல்லாருடைய வாக்கினாலும் முன்னுரைத்தவைகள் எல்லாம் நிறைவேறித்தீரும் காலம்” என்று சொல்லுவதைப் பரிணாமக் கொள்கையோடு Page - 011 இணைத்துச் சிந்திப்பார்களேயானால், அப்படிப்பட்டவர்கள் காரண காரியம் அறியாதவர்கள், ஏனென்றால் மனிதனின் பூர்வீக நிலைமை குரங்காக அல்லது ԅதற்கு கீழான நிலைமையாக இருக்குமானால் அப்போஸ்தலர்கள் சொல்லுகின்ற நம்பிக்கை நிறைந்த இளைப்பாறுதலின் காலங்கள், முன்னிருந்த சீரான நிலைக்கு வருதல் ஆகியவை கேலிக் கூத்தாக, முட்டாள்தனமாக இருக்கும். அப்போஸ்தலரின் வார்த்தை பரிணாமக் கொள்கைக்கும் முற்றிலும் மாறாகவும் ஒருமனப்படுதல், ஒப்புரவாகுதல் என்கிற வேதத்தின் கொள்கைக்கு மிகவும் இசைவாகவும் இருக்கிறது. பாவத்தின் கீழ் விற்கப்பட կட மனுக்குலம் பாவத்திற்கு அடிமையாகி, பாவத்தினால் அதாவது ஆதாமின் முதல் கீழ்ப்படியாமையினால், உண்டான பாவத்திற்குத் தண்டனையாக மரணத்தினால் செத்துக் கொண்டே சாகிறது. பேதுரு பிரசங்கம் பண்ணின சீர்திருத்தலின் காலத்தைப் பற்றிய நற்செற்தியைக் கூறும்பொழுது நன்மையான மேன்மையான மாபெரும் காரியம் ஒன்று இழக்கப்பட்டதென்றும், அது கிறிஸ்துவின் விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தினால், கிறிஸ்துவின் இ ரண்டாம் வருகையின்போது மீட்கப்பட்டு, இந்த மீட்பு பூரணமாகி அதன் விளைவால் யாவும் சீர்த்திருத்தப்படும் என்றும் கூறினார். தேவ ஆவியின் ஏவுதலினாலே இந்தச் சீர்திருத்த-ன் நம்பிக்கை எல்லாப் பரிசுத்தவான்களுக்கும் ஏற்பட்டதினால் அவர்கள் யாவரும் இதைப் பிரகடனப் படுத்தினார்கள். இதுபோலவே எல்லா அப்போஸ்தலர்களும், தேவ தயவிலிருந்து மனிதன் விழுந்ததிலிருந்து தேவ நீதிக்கு இசைவாக ஒப்புரவாக ׯதலுக்கு கிறிஸ்துவின் சிலுவை வரை குறிப்பிடுகின்றனர். அதன் பிறகு, கர்த்தரை அறிகிற அறிவின் சந்தர்ப்பத்தின் மூலம், மனுக்குலம் முழுவதும் ஆசீர்வதிக்கப்படக்கூடிய காலமாகிய ஆயிர வருட யுகத்தைக் குறித்தும், தேவனோடு ஒப்புரவாகுதலுக்கு உதவி செய்வது குறித்தும் எடுத்துக் காண்பித்தார்கள். கிறிஸ்துவின் சரீரமாகவும், மணவாட்டியாகவும், கல்வாரியில் நிறைவேற்றப்பட்ட பலியின் மூலம் உலகத்தை ஆ خீர்வதிக்கிற வேலையில் மேசியாவுக்கு உதவிட தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட சபையைக் கூட்டிச் சேர்க்க தகுந்த காலம் இந்த யுகம் என்பதையும் எல்லோரும் எடுத்துக் காண்பிக்கின்றனர். Page - 012 அப்லிபவுல் இதுபற்றிக் கூறுவதைக் கவனிப்போம். “ஒரு மனிதனுடைய கீழ்ப்படியாமையினாலே இவ்வுலகில் பாவமும், பாவத்தின் விளைவால் மரணமும் பிரவேசித்தது.” ஆதி பெற்றோரிடமிருந்து பாவமும், பாவ சுபாவமும் ஆண்டு வந்ததால் எல்ல ாரும் பாவிகளாயினர். அப்லிபவுல், பேதுரு மற்றும் ஏனைய தீர்க்கதரிசிகள் பரிணாமவாதக்காரர்கள் அல்ல. பவுல் சுவிசேஷத்தின் பிரதான நம்பிக்கையைக் குறித்து கூறுகிறாதவது: “நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்து நமக்காக மரித்ததினாலே, தேவன் நம்மேல் வைத்த தமது அன்பை விளங்கப் பண்ணுகிறார். இப்படி நாம் அவருடைய இரத்தத்தினாலே நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்க, கோபாக்கினைக்கு நீங்கலாக அவராலே நாம் இர ڟ்சிக்கப்படுவது அதிக நிச்சயமாமே.” ( ரோம. 5:8-9 ) மனுக்குலம் முழுவதும் தேவ கோபாக்கினைக்கு உட்பட்டிருந்ததாக உறுதியாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது; கிறிஸ்துவின் இரத்தமே அதிலிருந்து காக்கவல்லது என்றும், நமது நிமித்தமே அவர் பலியானார் என்றும் அந்தப் பலியே தேவ அன்பையும் வெளிப்படையாகக் காண்பிக்கிறதாக இருக்கின்றது என்றும் அறிவிக்கப்படுகிறது. இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் பணியே யாவற்றையும் முற்ச ۯருக்குக்குக் கொண்டுவர காரணமாயிருக்கிறது என்றும் அப்போஸ்தலர் காண்பிக்கிறார். “மனுஷனாலே பாவமும் (ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினால்) பாவத்தினாலே மரணமும் உலகத்திலே பிரவேசித்தது போலவும், எல்லா மனுஷரும் பாவஞ் செய்தபடியால், மரணம் எல்லாருக்கும் வந்தது போலவும் இதுவுமாயிற்று.” “ஆகையால் ஒரே மீறுதலினால் எல்லா மனுஷருக்கும் ஆக்கினைக்கு ஏதுவான தீர்ப்பு (மரணத் தீர்ப்பு) உண்டானது போல, ஒரே ந ீதியினாலே எல்லா மனுஷருக்கும் ஜீவனை அளிக்கும் நீதிக்கு ஏதுவான தீர்ப்பும் (திருத்திய தீர்ப்பு) உண்டாயிற்று. அன்றியும் ஒரே மனுஷனுடைய (ஆதாம்) கீழ்ப்படியாமையினாலே அநேகர் பாவிகளாக்கப்பட்டது போல ஒருவருடைய (இயேசு) கீழ்ப்படிதலினாலே அநேகர் நீதிமான்களாக்கப் படுவார்கள்.” (புதிய உடன்படிக்கை வாய்ப்பினால்) ரோம. 5:12, 18, 19 இதே அப்போஸ்தலர் ஒப்புரவாகுதலைப் பொருத்தமட்டில் நாம் பாவிகளாயிருக்கை ݯில் தேவ குமாரனின் மரணத்தால், நாம் Page - 013 ஏற்கனவே தேவனோடு ஒப்புரவாக்கப்பட்டோம் என்று இறந்த காலத்திலே இதன் நிச்சயத்தை எடுத்துக் காண்பிக்கின்றார். ( ரோ. 5:10 ) இவ்விடத்திலே பாவி தன் பாவத்தை உணர்ந்து தேவனிடத்தில் ஒப்புராவகுதலை காண்பிக்காமல், எதிரிடையாக நம் சுயமுயற்சியினால் இது நிறைவேறாமல், நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்துவினாலே இது நிறைவேறிற்று என்கிறார். தலையும், மணவாளனுமாயிரு ޕ்கிற கிறிஸ்துவினால் சபை, மகிமைப்படுத்தப்பட்டு உலகை ஆசீர்வதிப்பதாக எடுத்துக் காண்பிக்கிறார். இதில் கிறிஸ்துவின் மூலமாக தேவன் காண்பிக்கின்ற கிருபையின் அறிவை எல்லாரும் அடையும்படியான திட்டத்தையும், ஏதேனில் இழந்தவற்றை எல்லாம் திரும்பப் பெற்று சிருஷ்டிகரோடு, ஒருமனப்பட்டு தேவதயவினால் ஆயிர வருட அரசாட்சியில் மீண்டும் சீர்திருந்தப் பெறும் திட்டத்தையும் காண்பிக்கிறார். ரோம. 8:1 7- 24ல் கொடுக்கப்பட்டுள்ள விளக்கத்தைக் கவனிக்கவும். இங்கே அப்போஸ்தலர், சபைக்குரிய விசேஷத்த இரட்சிப்பையும், அதன் பிறகு ஏகமாய்த் தவிக்கிற சிருஷ்டியாகிய உலகத்திற்கு வருகிற இரட்சிப்பையும் வேறுபடுத்திக் காண்பிக்கிறார்; தற்காலத்தில் கிறிஸ்துவுடன் பாடுகளை சகிப்பதில் உண்மையுள்ளவர்களாக இருந்தால், அவர்கள் கிறிஸ்துவின் ராஜ்யத்தில் மகிமையில் பங்கு பெறுவார்கள் என்று கூறி கிறிஸ்த வின் உடன் சுதந்தரராகிய சபையின் கவனத்தைத் திருப்புகிறார்; வரப் போகிற மகிமையை ஒப்பிடும்போது, தற்கால பாடுகள் ஒரு பாடல்ல என்றும் உறுதியளிக்கிறார்; வேத புத்திரர் வெளிப்பட காத்துக் கொண்டிருக்கிற, தவித்து பிரசவ வேதனைப்படுகிற சர்வ சிருஷ்டிக்கும், சபையின் பாடுகள் நிறைவடைந்து மகிமையடைவது ஒரு அடிப்படையாக இருக்கும் என்றும் கூறுகிறார். தேவபுத்திரர் யாரென்று இன்னும் வெளிப்படவில்லை . உலகம் அவர்களை அறியவில்லை. அவர்களுடைய தலையாகிய கிறிஸ்துவையும் உலகம் அறியாது. “உனக்குள் சகல ஜாதிகளும் ஆசீர்வாதிக்கப்படும்” என்று ஆபிரகாமிற்கு சுவிசேஷமாய் முன்னறிவித்தபடி ( கலா 3:8, 16, 29 ) தேவன் ஆபிரகாமுக்குச் செய்த வாக்குத்தத்தத்தினாலும், உலகம் ஆசீர்வாதமான ஒரு பொற்காலத்தை நோக்கி போகிறதென்று வெகு ஆவலாக அந்த ஆசீர்வாதத்தின் Page - 014 காலத்தை அவர்கள் நிச்சயமற்ற தன்மையோடும் எதிர்பார் ்கிறார்கள். ஆனால் தேவ புத்திரர் வெளிப்படவும், தேவ குமாரர்களாகிய சபை, மகிமைப்படவும் தேவனுடைய நியமனத்தால் ராஜாக்களும், ஆசாரியர்களுமாக நியாய விசாரணை தொடங்கும் ஆயிரவருட அரசாட்சியைக் குறித்தும் அது அமையும் முறை குறித்தும் அறியாமல் இருக்கிறார்கள்; ஆனால் அந்த நாளுக்குக் காத்திருக்க வேண்டுமென்று தோன்றுவதில்லை. மேலும் அப்போஸ்தலர் கூறுகிறாதவது : ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினாலே மனு க்குலம் முழுவதும் மாயைக்குட் பட்டிருக்கிறது. தேவ ஏற்பாட்டின்படி நம்பிக்கை அளிக்கப்பட்டிருக்கிறது. பாவத்திற்கு ஒரு பலி செலுத்தப் பட்டிருப்பதால், மனுக்குலம் பாவத்தின் அடிமைத் தனத்திலிருந்தும் அதன் தண்டனையாகிய மரணத்திலிருந்தும் விடுதலையாகி (வியாதி, வருத்தம், துன்பம் அகியவற்றிலிருந்து விடுதலையாகி) தேவனுடைய பிள்ளைகளின் சுதந்தரமாகிய மகிமையின் சுதந்திரத்தை (வியாதி, சோதனை, ருத்தம், துன்பம் ஆகியவைகளிலிருந்து விடுதலை) அடைவார்கள். முதல் மனிதனின் கீழ்ப்படியாமையினால் மனுக்குலம் சுயாதீனத்தை இழந்தது. மோசே நிழலாக காண்பித்த பெரிய தீர்க்கதரிசியும், இரட்சகருமாகியவரால் கல்வாரியில் செலுத்தப்பட்ட மகா பலியினால் ஒப்புரவாகுதலை நிறைவேற்றி முடித்ததால் இந்த சுயாதீனத்துக்கு திரும்பும் கிருபையை மானிடர்கள் பெறுவார்கள். (அப். 32:22, 23) ஆவியின் முதற்பலன்களைப் பெற் 宱 சபையாரும் ஒப்புரவாக்கப்பட்டு காணப்பட்டாலும், முழு உலகம் ஒப்புரவாகும் வரை இந்த ஒப்புரவாகுதலின் பணி நிறைவடையாது. ஆகவே அப்போஸ்தலன், காணப்படுகிறதை நம்புகிறது நம்பிக்கை அல்ல என்றும், நம்முடைய சரீர மீட்பாகிய புத்திர சுவிகாரத்தைக் காணும் முன்பே நம்புவோமேயானால் அது வருகிறதற்குப் பொறுமையோடே காத்திருப்போம் என்கிறார். ( ரோம. 8:23-25 ) ஒப்புரவாகுதலின் இரண்டு பணிகள் : 1. அநீதியை அகற்றி நீத ியை உண்டாக்குதல் 2. பிரிந்திருக்கிறவைகளை நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் புதிய உடன்படிக்கையினால் மத்தியஸ்தம் Page - 015 பண்ணி, தேவ திட்டத்தின்படி இசைவுள்ளவர்களாக்கி, ஒரு மனப்பாட்டுக்குக் கொண்டு வருதல். தகப்பனாகிய ஆதாம் பூரண மனிதனாக இருக்கும்போது, தமது சிருஷ்டிகருடைய எல்லாக் கட்டளைக்கும் கீழ்படிந்து நடந்ததால், அவர்களுக்குள்ளே ஒரு உடன்படிக்கை இருந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் து வெளியாக்கப்படவில்லை. பூரண ஜீவனை ஆதாமுக்குக் கொடுத்ததோடு பூமியிலுள்ள யாவற்றையும், பறவைகளையும், மிருகங்களையும் ஆளும்படியாக அருளிச் செய்யப்பட்டது. அதே சமயத்தில் ராஜாதி ராஜாவாகிய தேவனுக்குக் கீழ்ப்படியாமல் போனால் அருளிச் செய்த இந்த ஆசீர்வாதங்களை இழக்க நேரிடும் என்பதே அந்த உடன்படிக்கையின் சாரம். அதாவது நிபந்தனையின்பேரில் நித்திய ஜீவன் கொடுக்கப்பட்டது. நிபந்தனையை மீறி தால் மரணத் தீர்ப்பை வருவித்துக் கொண்டான். ஆதாமின் கீழ்ப்படியாமையினாலே, மரண தண்டனை என்னும் மாபெரும் பாதிப்பு ஏற்பட்டது. இதற்கு நிவாரணமாக தேவாதி தேவன், ஒரு புதிய உடன்படிக்கையின் மூலம் ஒரு மீட்பை ஏற்படுத்தினார். இந்த புதிய உடன்படிக்கையின் மூலமாக தேவன் ஒரு புறமாகவும், புதிய உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தராகிய கிறிஸ்து மத்தியிலும், தண்டனைக்குட்பட்ட பாவிகள் மறுபுறமாகவும் ஒப்புரவ 鮾குதல் நியமிக்கப்பட்டது என அப்போஸ்தலர் குறிப்பிடுகிறார். இந்த மத்தியஸ்தரின் பணியைக் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து செய்யும் முன்னர், அவருடைய புதிய உடன்படிக்கையை தம்முடைய விலை மதிப்பற்ற இரத்தத்தினால், முத்திரையிடுவது அவசியமாயிற்று. ( மத்.26:28; மாற். 14:24; எபி 7:22; 9:15-20 ) இதுவே புதிய உடன்படிக்கையின் இரத்தம். தேவன் தமது நீதியின்படி எந்தப் பாவியுடனும் நேர்முகமாகவோ, மறைமுகமாகவோ, ஒரு மத்தியஸ் ன் மூலமாகவோ சிபாரிசின் மூலமாகவோ, மரண தண்டனையை மாற்றி மன்னிப்பு அளிக்கமாட்டார். தேவ நீதி நினைவு கூறப்பட வேண்டும். நிறைவேறித் தீரவேண்டும். எனவே இயேசுவின் மரணத்தால்தான் புதிய உடன்படிக்கை முத்திரையிடப்படுகிறது. அதன் மூலம் தேவனுக்கும், மனிதனுக்கும் ஏற்படுகிற ஒப்புரவாகுதல் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறது. மத்தியஸ்தரும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறார். Page - 016 தேவனோடு இசைவாகுதல், அவரோடு ஒப்புவ 뮰ாகுதல் என்பது இயேசுவின் மரணத்துக்கு முன் முடியாததாக இருந்தது. இப்பொழுதோ கிறிஸ்து தமது விலைறேப்பெற்ற இரத்தத்தால் முத-ல் மீட்பைப் பெற்றுத் தந்தார். எனவே யார் தேவனிடம் நெருங்க, இசைய (ஒரு மனப்பாடு) ஒப்புரவாக விரும்புகிறார்களோ அவர்களெல்லாம் புதிய உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தர் (இயேசு கிறிஸ்து) மூலமாக மட்டுமே ஒப்புரவாகலாம். “நானே வழியும் சத்தியமும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன், என்னையல் 쮲ாமல் ஒருவனும் பிதாவினிடத்தில் வரான்.” (யோவா 14:6.) இந்தக் காரணம் கொண்டு கிறிஸ்துவின் ஜீவ ப-க்கு முன் ஜீவித்தவர்கள் “ஊழியக் காரர்கள்” என்றும் தேவனுடைய “நண்பர்கள்” என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். எவரும் இந்த உன்னதமான தேவகுமாரர் என்ற மேன்மையான நிலைமைக்கு வரவில்லை. மேலும் தேவ தயவும், நித்திய ஜீவனும் வேறு யாருக்கும் வாக்களிக்கப்படவுமில்லை. யோவா. 1:12; மத் 11:11. தேவனுடைய நீதிக்கு ஆதாரமான பாவநிவ ரண ப-யின் மகத்துவத்தை அறியாதவர்கள், தேவனுடைய நீதியை நிலை நாட்டுவதைக் குறித்தும், ஒப்புரவாகுத-ன் (ஒரு-மனப்-பாடு) அடிப்படைகளை நிறைவேற்றுவது குறித்தும் அறியாதிருக்கின்றனர். இயேசுவின் ப-யை ஏற்றுக் கொள்பவர்கள் கூட, புதிய உடன்படிக்கையின் முத்திரை, மனிதன் தேவனிடத்தில் ஒரு-மனப்பாடு அடைவதன் இசைவை உணராது இருக்கிறார்கள். புதிய உடன்படிக்கைகையின் மூலமாக மனிதர் தேவனோடு ஒப்புரவானவர்கள ாகக் கருதப்படுவார்கள். விசுவாசத்தினாலே, ஒப்புரவாகுதல் மனுக்குலம் முழுவதற்கும் உடனடியாக ஏற்பட்டு விடாது. விசுவாசத்தைக் கொண்டு உடனடியாக ஒப்புரவாகுத-ன் பணி தொடங்கலாம். ஆனால் தேவனுக்கும், மனிதருக்கும் இடையே ஏற்பட வேண்டிய ஒருமைப்பாடு தேவதிட்டப்படி இன்னும் விரிவானது. மகா உன்னதமானது. நீதிபரராகிய தேவனுடைய நியாயப் பிரமாணத்தின்படி நீதியை நடப்பித்து, மத்தியஸ்தர் மூலமாகத் தேவனிட ﮤ்திற்குத் திரும்பி ஒரு மனப்பட விரும்புகிறவர்கள், பிதாவினால் முழுமையாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட மாட்டார்கள். ஏனெனில் யாவரும் அபூரணராய் இருக்கிறார்கள். இவர்களை Page - 017 சீர்பொருந்தச் செய்வது மத்தியஸ்தரின் (தலையும் சரீரமும்) பணியாயிருக்கிறது. பாவ நிவராண பலியைச் செலுத்தியதின் மூலமாக பாவிகளை அவர் ஏற்றுக் கொள்ளலாம். ஆனாலும் தேவப்புத்திரராக ஏற்றுக் கொள்வதும், நித்திய ஜீவனை அளிப்பதும், அ ிவிலிருந்து விடுதலையாவதும், இந்த மீட்புக்காக, தம்மையே ஜீவ பலியாகத் தந்த இந்த மாபெரும் பரிசினை மனுக்குலம் முழுவதும் தெளிவாகத் தெரிந்திருப்பது மாத்திரமல்ல, உடனடியாக அவரது வழியை ஏற்றுக் கொண்டு மனம் புதிதாகிறதினாலே மறுரூபம் அடைய புத்தியுள்ள ஆராதனை செய்கிறவர்களாயும் ஆகவேண்டும். மனிதகுலம் முழுவதும் பிதாவின் பிரதிநிதியாக மனதாலும், நடத்தையாலும் பூரணப்படவேண்டும். இப்படி அவரை ஏற்றுக் கொண்டவர்கள் மத்தியஸ்தரின் பணியாகிய ஒப்புரவாகுதலை மெய்யாகவே நிறைவேற்றி முழு மனுக்குலத்தையும், கிறிஸ்துவினாலே பூரணப்படுத்தி தேவனுக்கு முன்பாக ஒரு மனப்பட்டிருப்பார்கள். மத்தியஸ்தரின் இந்த மகத்தான பணி ஆயிரம் வருட யுகம் நெடுகிலும் நீடிக்கும். இந்த நோக்கத்திற்காகவே மேசியாவின் இராஜ்ஜியம் பூமியில் எல்லா அதிகாரத்தோடும் வல்லமையோடும் நிறுவப்படும். இந்த நோக்கத்திற்கா கவே அவர் ஒவ்வொரு தீய சக்தியையும் கீழ்ப்படுத்தி ஆளுகை செய்ய வேண்டும். ஆனால் பூமி முழுவதும் மெய்த்தேவனின் தெய்வீக அன்பு, கிருபை ஆகியவற்றை அறிய தடையாயிருக்கிற தடைக்கற்களை அகற்றி யார் ஒருவன் தேவனிடத்தில் திரும்ப விரும்பினாலும் திரும்பும் வகையில், புதிய உடன்படிக்கை இருக்கும். புதிய உடன்படிக்கையின்படி இந்த மாபெரும் மத்தியஸ்தரின் பணி தேவ அதிகாரம் பெற்று, தேவனோடு கிறிஸ்து மூலம ய் இசைந்திருக்க விரும்பும் யாவரையும் ஆசீர்வதித்து புணர்வாழ்வளிப்பதும், அதே சமயத்தில் ஆயிர வருட ஆட்சியின் மகிமையான சந்தர்ப்பங்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளாமல் தேவ ஏற்பாடாகிய ஒப்புரவாகுதலை மறுத்து எதிர்ப்பவர்களை ஜனத்திலிராதபடிக்கு என்றென்னும் அழித்து விடுவதும் நிறைவேறும். அப். 3:23; மத். 25:41,46; வெளி 20:9, 14,15; நீதி. 2:21-22 ஆயிர வருட அரசாட்சிக் காலத்தில் ஒப்புரவாகுதலின் Page - 018 நோக்கத்திற்கா தேவன் ஏற்பாடு செய்து வைத்திருக்கிற திட்டம் முழுமையாய் நிறைவேறி முடிவடையும்போது, அது ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவு காலமாயிருக்கும். அப்போது பாவிகளும் கலக்காரர்களும் இல்லாமல் போவதால், இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு அந்த மத்தியஸ்தம் செய்யும் பணியும் இல்லாமலிருக்கும். வேண்டுமென்றே பாவிகளாக ஜீவித்தவர்கள் சங்கரிக்கப்படுவார்கள். தேவனோடு இசைந்திருக்க விரும்புகிறவர்களெல்லாம் பூரணம ைந்திருப்பார்கள். அப்பொழுது நமது கர்த்தருடைய தீர்க்கதரிசனமாகிய “அவர்களுடைய கண்ணீர் யாவையும் தேவன் துடைப்பார், இனி மரணமுமில்லை, துக்கமுமில்லை, அலறுதலுமில்லை, வருத்தமுமில்லை, முந்தினவைகள் (முந்தின நிலைமைகள்) ஒழிந்து போயின என்று விளம்பினது” என்பதும் நிறைவேறும். வெளி 21:4; சங். 67:1-7 மாபெரும் இராஜாவும் மத்தியஸ்தருமாகிய இயேசு கிறிஸ்து தமது பணியை முடித்து பிதாவுக்கு யாவற்றையும் ஒப புவிப்பார் என்று அப்போஸ்தலர் (1 கொரி 15:24-28) விளக்கினது போல மனுக்குலம் முழுவதற்கும் செய்த மீட்புப் பணியில் என்னென்ன நிரந்தரமான விளைவுகளை எதிர்பார்க்கலாம்? (1) புதிய உடன்படிக்கையை தமது விலையேறப்பெற்ற இரத்தத்தால் முத்திரையிட்டு அந்த உடன்படிக்கையின் கிருபைகள் மனுக்குலம் அனைத்திற்கும் கிடைக்கும்படியாக செய்தல். (2) “சிறு மந்தைக் கூட்டம்” ஒப்புரவாகுதலை அல்லது தேவனோடு இசைவை ஏற்படு ்துகிற “ஒரு ராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டம்.” “நற்கிரியைகளில் வைராக்கியம் காட்டியவர்கள்,” தேவ ஊழியத்தில் தங்கள் ஜீவனையே கொடுக்க முன்வந்தவர்கள், தங்கள் மீட்பரை மெய்யாகப் பிரதிப-ப்பவர்கள், தேவ ஏற்பாட்டினாலே ஆயிர வருட அரசாட்சியில் உடன் சுதந்தரராக இருக்கக்கூடிய தகுதியைப் பெற்றவர்கள், இவர்கள் தேவ சாயலை அடைவார்கள். (1 பேது 2:9,10; தீத்து 2:14; ரோம. 8:29) (3) முழு சீர்திருத்தமும் முழு ஒருமனப்பாடும் க ண்ட சந்தோஷ பரிபூரண மனிதர்களால் பூமி நிறைந்திருக்கும். எல்லா மனுக்குலமும் தெய்வ சித்தப்படி தேவ தயவு அடைகிறதற்கு Page - 019 விருப்பமாக இருப்பார்கள். எல்லாரையும் சீர்திருத்தி நீதியில் கற்பிக்கப்பட்டு தேவனிடத்தில் விசுவாசமாயிக்கும் ஆவியில் முழுக்கட்டுப்பாட்டுடன் இருப்பதோடு, பரிசுத்த ஆவியின் கனிகளாகிய அன்பு, சந்தோஷம், சமாதானம், நீடிய பொறுமை, விசுவாசம், சாந்தம் ஆகிய குணங்களைக் கொ ்டிருப்பார்கள். அதனாலே குற்றமற்றவர்களும், யாவரும் எந்தக் குற்றமும் சாட்டக்கூடாதவர்களுமாய், எந்தச் சோதனைகளையும் தாங்கக் கூடியவர்களாகவும் இருப்பார்கள். (4) தேவ தயவு பெறத் தகுதியற்றவர்கள், பூமியை கெடுத்துக் கொண்டு இருக்கிறவர்கள், பூமியில் யாவருக்கும் உபகாரம் செய்யாதவர்கள், தங்கள் சிருஷ்டிகரை மகிமைப் படுத்தாதவர்கள் ஆகிய மற்ற எல்லா வகுப்பினரையும் அழித்துப் போடுதல். இப்படிய ாக ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவில் உலகம் தேவனோடு ஒரு மனப்பட்டு முழுமையாக தேவ தயவைப் பெற்றிருக்கும். ஆதாம் பாவம் செய்யும் முன்பு இருந்த நிலைமையாகிய பரிபூரண நிலையில் தேவனோடு ஒருமனப்பட்டிருப்பார்கள் என்பதுடன் தீமை என்ன, அதனால் வரும் விளைவுகள் என்ன என்பதை அறிந்து உணர்ந்த அனுபவமும் அவர்களுக்கு உண்டாயிருக்கும். பாவம், பாவ வாழ்க்கை, ஞானம், நீதியை நாடுதல், அதனால் உண்டாகும் லாப நஷ டங்கள் ஆகிய பாடங்களைக் கற்றிருப்பார்கள். ஆதாம் உண்டாக்கப்பட்டபோது இருந்ததை விட பல துறைகளிலும் பல நுண்ணறிவுகளைப் பெற்று திறமையையும், அறிவையும் வளர்த்திருப்பார்கள். இந்த பிரயோஜனமான பாடங்களை மனிதர்கள் மாத்திரமல்ல, பரிசுத்த தேவதூதரும் தேவநீதி, அன்பு, ஞானம், வல்லமை ஆகியவற்றின் சமத்துவத்தை சாட்சியாகக் கண்டுகளிக்க வாய்ப்புண்டு. இந்தப் பாடங்களை எல்லாரும் கற்ற பிற்பாடு இந்த அண டவெளியிலே மற்ற கிரகங்களிலே இனி சிருஷ்டிக்கப்படப் போகிற யாவரும் கற்றுக் கொள்ள வாய்ப்புண்டு. இனி யுக யுகமாய் நீடிக்கப்பட்டு நிரந்தரமாக இருக்கப்போகின்ற காலங்களில் மைய வரலாறாக சொல்லப்படுவது யாதெனில் கல்வாரியில் நிறைவேற்றப்பட்ட மாபெரும் ஈடுபலி, Page - 020 அதனால் உண்டான மீட்பும், ஒப்புரவாகுதலும், தேவனுடைய அன்பும், நீதியுமாகிய சகலமும் சர்வ சமம் என காண்பிக்கப்படுதலும் ஆகும். இந்த ஒ ்புரவாகுதல் என்கிற பாடம் மிக முக்கியமானது என்பதாலும், கர்த்தரின் பிள்ளைகள் அநேகர் அதைச் சரிவர புரிந்து கொள்ளாததாலும் சரியான தத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள அநேக தடைக்கற்கள் இருப்பதாலும், இந்த நூலில் கீழ்க்காணும் பகுதிகளாக அவற்றைப் பிரித்து தொகுத்துத் தருகின்றோம். 1. ஒப்புரவாகுதல் திட்டத்தின் ஆசிரியராகிய சர்வல்லமையுள்ள (யேகோவா) தேவன். 2. விழுந்து போன மனிதர் யாவருக்கும் மத்தியஸ் தராக இருந்து தம்முடைய ஜீவ பலியாலே சமாதான காரணராகி ஒப்புரவாகுதலை செய்து அதனால் உண்டாகும் விசேஷ நன்மையான பலன்களை எல்லாரும் பெற்றுக் கொள்ளும்படியாக செய்தவர். 3. பரிசுத்த ஆவியின் மூலமாக தேவனோடு ஒப்புரவாகி அதன் ஆசீர்வாதங்களை மனுக்குலம் அடைதல். 4. யாருக்காக இந்த மாபெரும் திட்டமாகிய ஒப்புரவாகுதல் தீட்டப்பட்டதோ அந்த மனுக்குலத்தைப் பற்றியவை. 5. ஒப்புரவாகுதலில் மூல அல்லது மையக் கரு ்தாகிய ஈடுபலி, மீட்புக்கிரயம். இந்தப் பாடங்களை தொடர் சிந்தனையாக தொகுத்துப் படிப்பதின் மூலம் தேவ திட்டம் நமக்கு தெளிவாகவும் முறைமையாகவும் முழுமையாக திருப்தியளிப்பதாகவும் இருக்கும் என்று நம்புகிறோம். அதோடு மிக முக்கியமான இந்த ஒப்புரவாகுதலில் பாடத்தைப் பற்றி நினைக்கப்பட்ட தவறான கருத்துக்களைப் போக்குவதோடு எந்த மனிதனுடைய கருத்தையும் விசுவாசத்தையும் கொண்டு நோக்காமல் தேவ வார்த்தையைக் கொண்டே நோக்க வேண்டும். மனித கற்பனைகளை விட்டுவிட்டு, ஏற்கனவே கூறப்படுகிற பொதுவான தத்துவங்களை மனதில் கொள்ளாமல், தேவனுடைய ஆலோசனையை ஏற்று, தேவப் பார்வையில் தேவ வார்த்தையின் போதனையை அறியும் ஆவலோடு Page - 021 தேடுகிறவர்கள் கண்டடைவார்கள். தட்டுகிறவர்களுக்கு திறக்கப்படும் என்ற மாபெரும் போதகர், இதோ இதனை திறக்கிறார். “அவர்கள் கர்த்தராலே போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள்.” ஏசா. 54:13
] +
Prefaceதேவனுக்கும் மனிதனுக்குமிடையே ஒப்புரவாகுதல் ஆசிரியரின் முன்னுரை இத்தொகுப்பின் முதல் பதிப்பு முதன்முதலில் 1899ல் வெளியிடப்பட்டது. இப்போது அநேக உலக மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு பல்வேறு நாகரீகமடைந்த தேசத்தார்களின .
` ` - G
Chapter 2Page - 023 ஒப்புரவாகுதலின் ஆசிரியர் ச 2I
Chapter 1Page - 001 ஒப்புரவாகுதலின் தத்துவமும் மெய்த் தன்மையும் வேதாகம கருத்துப்படி இந்த ஒப்புரவாகுதல் கிறிஸ்தவ அடிப்படைக் கொள்கை - இதைக் குறித்து மூன்று வித கருத்துக்கள் - பூர்வீக பாரம்பரிய கருத்து, நவீன கருத்து; இவ்விரண்டையும் இணைத்து இசைவுபடுத்தும் வேதாகம கருத்து - பரிணாமக்கொள்கை ஒப்புரவாகுதலின் உண்ம ோவா என்ற சொல்லையும் கர்த்தர் என்ற பெயரையும் வேதாகமம் பயன்படுத்தும் முறை - பழைய ஏற்பாட்டில் தேவன் என்ற வார்த்தை - புதிய ஏற்பாட்டில் தேவன் என்ற வார்த்தை - இசைவான வேதாகம சாட்சியங்கள் - “என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்” - “தேவனுக்குச் சமமாயிருப்பதை கொள்ளையாடின பொருளாக எண்ணவில்லை” - “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு.”
கல வாரியில் தொடங்கிய ஒப்புரவாகுதலின் மாபெரும் தேவ திட்டத்தைக் குறித்து இதுகாறும் வாசித்தோமே அதன் ஆசிரியர் மெய்த்தேவனாகிய “யேகோவா” ஆகும். இத்திட்டம், ஒப்புரவாகுத-ன் மத்தியஸ்தராகிய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து பூமியின் ராஜ்யங்களை சீர்ப்படுத்தும் ஆயிர வருட ஆட்சி முடிவின் காலத்தில், பிதாவுக்கு முழுமையாக கீழ்ப்படுத்தும் போது முடிவடையும். இதற்கு இசைவாக வேதாகமத்தில் எத்தனையோ க றிப்புகள் உண்டு. உதாரணமாக, “நான் இஸ்ரயேலின் பரிசுத்தரும் உன் இரட்சகருமாயிருக்கிற உன் தேவனாகிய யேகோவா.” (ஏசா 43:3) “நான் நானே யேகோவா; என்னையல்லாமல் இரட்சகர் இல்லை.” (ஏசா 43:11) “நான் உன்னை எகிப்து தேசத்திலிருந்து அழைத்து வந்தது முதல், உன் தேவனாகிய கர்த்தராயிருக்கிறேன். ஆகையால் நீ
Page - 024
என்னையன்றி வேறே தேவனை அறிய வேண்டாம். என்னையன்றி இரட்சகர் ஒருவருமி ல்லை.” (ஓசி. 13:4) “தாம் ஒருவரே ஞானமுள்ளவராகிய நம்முடைய இரட்சகரான தேவனுக்கு கனமும் மகத்துவமும் வல்லமையும் அதிகாரமும் இப்பொழுதும் எப்பொழுதும் உண்டாவதாக. ஆமென்.” (யூதா 25) “எல்லா மனுஷருக்கும் விசேஷமாக விசுவாசிகளுக்கும் இரட்சகராகிய ஜீவனுள்ள தேவன்மேல் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறோம்.” (1 தீமோ 4:10; தீத்து 1:3; 2:10)
இந்தக் கர த்தை உள்ளபடியே ஏற்றுக் கொண்டால் பிதாவாகிய சர்வவல்ல (யேகோவா) தேவன், இரட்சகரும் மாபெரும் இரட்சிப்பின் திட்டத்தின் ஆசிரியரும் ஆவதுடன், தமக்குச் சித்தமான பிரதிநிதிகளைக் கொண்டு அதனை நிறைவேற்றுபவராயும் இருக்கிறார். இதனை நன்கு புரிந்து கொண்டால், பரலோக தந்தையையும் பரலோக மைந்தனையும் பற்றிய பல தவறான கொள்கைகளை அகற்றவும், மனுக்குல மீட்பின் கருத்துக்களை புரிந்திடவும் இயலும்; கிறிஸ் தவர்களாகத் தங்களை எண்ணிக் கொண்டிருக்கிற அநேகர் தேவ தூஷணமான நோக்கங்களை விட்டொழிக்கலாகும். உதாரணமாக அவர்களது நோக்கின்படி பரலோகப் பிதா, மகா கோபத்தில் பாவியாகிய மனுஷனைக் கொல்ல, சித்திரவதை செய்ய வகை தேடிய வேளையில், பரலோக மைந்தனாகிய நமது கர்த்தராகிய இயேசு மிகுந்த அன்பினாலும் கிருபையினாலும் குறுக்கிட்டு, தேவகுரோத, விரோத, கோபாக்கினையைத் தான் மனிதருக்காகப் பெற்றுவிட்டு அதனால் த வனை திருப்திபடுத்தினார் என்று எண்ணுவது எவ்வளவு தவறு? தேவனோ நீடிய சாந்தமும் மிகுந்த கிருபையும் உள்ளவரன்றோ? இவர்களது திட்டவட்டமான முடிவு, (யேகோவா) தேவன் நீதியாய் நடப்பவர், அவர் கோபம் மாறாது என அவரைப் பழி வாங்குபவராகக் காட்டுவதேயாகும். ஒரு பாவியினால் பாவத்துக்குப் பிராயச்சித்தம் செய்வது கூடாத காரியம். ஏனெனில் ஒரு பாவி பாவம் செய்யவில்லை. ஆனால், பாவம் இன்னதென்று அறியாமலிருந்தவ
ன் பாவம் செய்தான். எனவே பாவமற்ற ஒருவரின் பலியே ஏற்புடையதென்று விலைக்கிரயமாக இயேசு கிறிஸ்துவின் விலையேறப்பெற்ற இரத்தம் சிந்தி பாவிகளான முழு
Page - 025
மனுக்குலத்தையும் மீட்கும் திட்டத்தை வடித்தார். எனவே பிதாவின் மெய்யான நீதியை சரிவரப் புரிந்துகொள்ள, பழைய தப்பறையான கொள்கைகளிலிருந்து விடுபட்டாக வேண்டும். அதன் பின்னர்தான் ஆவிக்குரியவைகளை ஆவிக்குரிய கண்ணோட்டத்தில் நிதான ித்து மெய்யான தேவ தயவிலும், அன்பிலும், தேவ ஞானத்திலும் உண்மையான வளர்ச்சியடைய வாய்ப்புண்டு.
பரலோகப்பிதா எல்லாப் பெருந்தகையான குணங்களிலும், சிறப்புகளிலும், பரிபூரணமுள்ளவராய் விளங்குகிறார் என்பது இதுவரை சரியான பார்வையில் நமக்கு எடுத்துக் காண்பிக்கப்பட்டது. அவர் நீதியில் பரிபூரணராயிருக்கிறார். எனவே அவர் சொன்ன செம்மையான நீதியின் தீர்ப்பை அவரால்கூட மாற்ற முடியாது. அவர் ஞ ானத்தில் பரிபூரணமுள்ளவராயிருக்கிறார். மனிதனைப் படைத்ததோடல்லாமல், அவன் தவறும்போது அவனை மீட்டு ஒப்புரவாக்குவதற்கு திட்டத்தையும் ஒழுங்கையும் ஏற்படுத்தியுள்ளார். அவருடைய திட்டம் பரிபூரணமாயிருப்பதால் அதை மாற்றம் செய்வதற்கோ, மறுமுறை சிந்திப்பதற்கோ, பிழை ஏற்படுவதற்கோ வாய்ப்பில்லை. இதன் அடிப்படையில் வேதவசனம் “நான் கர்த்தர், நான் மாறாதவர்” என்று கூறுகிறது; மேலும், “உலகத் தோற
றமுதல் தேவனுக்கு தம்முடைய கிரியைகளெல்லாம் தெரிந்திருக்கிறது” என்று கூறுகிறது. அவர் அன்பில் பரிபூரணமுள்ளவராயிருக்கிறார். அவருடைய அன்பைக் காட்டிலும் மிகுதியான அன்பை எவரிடமும் பெற இயலாது. அவரிடமிருக்கக்கூடிய எல்லா இயல்புகளிலும் நீதி, ஞானம், வல்லமை ஆகிய குணங்கள் ஒரே சமன்பாட்டில் உள்ளன.
அவருடைய தெய்வீக ஞானத்தில் எந்த பாவிகளிடத்தில் இரக்கம் காட்டவேண்டுமோ அவர்களிடத்தில இரக்கத்தைக் காண்பிக்கிறார். குறைவானவர்களுக்கு குறையை நிறைவாக்கி, குறைவையும், நிறைவையும் சமன் செய்கிறார். வல்லமையில் அவர் பரிபூரணராயிருக்கிறார். வல்லமையினாலே மற்ற நல்ல நோக்கங்கள், திட்டங்கள், நியாயம் ஒழுங்கு கிரமப்படி அவர் ஆதியில் விரும்பிய ஒவ்வொன்றையும் செய்து முடிக்கும் ஆற்றலுடையவராயிருக்கிறார். எனவே தான், “என் வாயிலிருந்து புறப்படும் வசனமும் இருக்கும். இது வெறுமையா ் என்னிடத்திற்குத் திரும்பாமல், அது நான
Page - 026
விரும்புகிறதைச் செய்து, நான் அதை அனுப்பிய காரியமாகும்படி வாய்க்கும்” என்கிறார். (ஏசா 55:11; மல்கி. 3:6; அப்.15:18)
நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவினால் கொண்டுவரப்பட்ட மீட்புக்கு மாபெரும் யேகோவா தேவன்தானே ஆதி காரணமாயிருக்கிறார் என்பது ஆவிக்குரிய கண்ணோட்டமாகும். இதனால் யேகோவா தேவனை ிக நன்றாகப் புரிந்து கொள்ளுகிறோம், அவருடைய நேசத்தை அறிந்து கொள்வதால் அவரை அன்பாக நேசிப்பதோடு அவரை ஆராதிக்கிறோம். பிதாவாகிய தேவனுக்கு நாம் இத்தகைய கனத்தையும் மரியாதையையும் கொடுப்பதினால், நம்முடைய கர்த்தரும் மீட்பருமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவுக்குக் கொடுக்கும் கனத்தையும் மரியாதையையும் விட்டு வழிவிலகிப் போவதில்லை. பரலோகத்திலிருந்து வந்த குமாரனில் மகிமையுள்ள பிதாவின் சாயலைக கண்டு அவரை (உடன்படிக்கையின் தூதனாகவும், மனுக்குலம் முழுவதையும் பிதாவாகிய தேவனின் ஆசீர்வாதத்தால் நிரப்புபவர் என்றும்) அடையாளம் தெரிந்து கொள்கிறோம். இவரையல்லாமல் எந்தவொரு ஆசீர்வாதமும் பூச்சக்கரத்துக் குடிகளுக்குக் கிடைக்காது. இதற்கேற்ற வண்ணமாக பிதாவாகிய தேவனின் மெய் பிரதிநிதியாக மீட்பு பணிக்கான யாவற்றையும் பிதாவாகிய தேவன் கூறியபடியே நமது ஆண்டவர் செய்து முடித்தார் என பதற்கு கீழ்க்காணும் வேத ஆதாரங்களைக் கவனிக்கலாம்.
Page - 027
Page - 028
“அடிக்கப்பட்ட வண்ணமாயிருக்கிற ஆட்டுக்குட்டியானவர் பாத்திரராயிருக்கிறார ”
வேதாகமத்தின் கடைசி புத்தகத்தில் நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து தாமே கூறுகிறதாவது : “தேவன் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு ஒப்புவித்ததும்... தம்முடைய ஊழியக்காரனாகிய யோவனுக்கு வெளிப்படுத்தினதுமான விசேஷம்.” (வெளி 1:1) பாவத்திலிருந்தும் அதன் சாபத்திலிருந்தும் விடுவிக்கப்படும் மனுக்குலத்தின் இரட்சிப்பின் திட்டமாகிய ஒப்புரவாகுதல் குறித்து இது ஒரு சிறந்த விளக்கப்ப மாகும். இதுகுறித்து வெளி 5-ல் கூறப்பட்டுள்ளது. உள்ளும் புறமும் எழுதப்பட்டு, ஏழு முத்திரைகளால் முத்திரிக்கப்பட்டிருந்த சுருளை தன் வலது கையில் வைத்திருக்கிற வராகவும், சிங்காசனத்தின் மீது வீற்றிருக்கிறவராகவும் தீர்க்க ஆயுசுள்ள பரமபிதா காணப்பட்டார். தேவ திட்டமாகிய சுருள் தேவனுடைய வலது கரத்தில் இருந்ததற்குக் காரணம், அதனை வாசித்து அறியக்கூடிய தகுதியுடையவர்கள் ரும் வரை அவருடைய கரத்திலும் வல்லமையிலும் வைக்கப்பட்டு இருந்தது. அதனை வாசித்து அறியக்கூடிய தகுதி பெற்ற ஒருவரே, பிதாவின் பிரதிநிதியாகவும் இத்திட்டத்தை செயல்படுத்தக் கூடியவராகவும் பிதாவினால் மகிமைப் படுத்தப்பட்டவராகவும் இருக்க முடியும். “நம்மை தேவனிடத்தில் சேர்க்கும்படி அநீதியுள்ளவர்களுக்குப் பதிலாக, நீதியுள்ளவராய்” கல்வாரியில் கர்த்தராகிய இயேசு பாடுபட்டதுவரை இந்த டையாளமான படம் காண்பிக்கிறது. அவரே இந்தப் புத்தகத்தை வாசிக்கவும் திறக்கவும் முத்திரைகளை உடைக்கவும் தகுதியுள்ளவராக நிரூபித்துக் காட்டினார். தேவ திட்டத்தையுடைய சுருளை எடுக்கவும், வாசிக்கவும் முத்திரைகளை உடைக்கவும் இயேசு கிறிஸ்து வரும்வரை எவரும் பார்த்திரராயிருக்கவில்லை.
பிதாவாகிய தேவனிடத்தில் கீழ்ப்படிந்தவராகி, மேலான நிலைமையை விட்டு, பாவமாம்ச சாயலில் வந்து, தம்மை வெ ுமையாக்கி, மரணபரியந்தம் அதாவது சிலுவையின் மரணபரியந்தம் தன்னைத் தானே தாழ்த்தியதால் பிதாவாகிய தேவனுக்கு கீழ்ப்படிந்தவராக மட்டுமல்ல, எல்லா நம்பிக்கைகளுக்கும் பாத்திரரானார். “தேவன் எல்லாவற்றிற்கும
Page - 029
மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசுவின் நாமத்தில் வானோர் பூதலத்தோர் பூமியின் கீழானோருடைய முழங்கால்கள் யாவும் முடங்கும் படிக்கும், பிதாவாகிய தேவனுக்கு மகிமையாக இயேசு கிறிஸ் து கர்த்தரென்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்ணும்படிக்கும், எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்” என அப்லிபவுல் அறிவிக்கின்றார். (பிலி. 2:9-11) நமது மனக்கண்முன் சித்திரம் போல் காட்டப்படும் நிகழ்ச்சி என்னவெனில், கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து அடிக்கப்பட்ட ஆட்டுக்குட்டியாகவும் உலகின் பாவங்களை சுமந்து தீர்த்து, ஒப்புரவாக்குதலின் ஊழியத்தைச் செய்து ுத்தகத்தைத் திறப்பதற்குரிய தகுதியைப்பெற்றவர் எனவும் நிரூபிக்கப்பட்டார். (வெளி 5:9-13) “தேவரீர் புஸ்தகத்தை வாங்கவும் அதன் முத்திரைகளை உடைக்கவும் பாத்திரராயிருக்கிறீர்; ஏனெனில் நீர் அடிக்கப்பட்டு, சகல கோத்திரங்களிலும் பாஷைக்காரரிலும் ஜனங்களிலும் ஜாதிகளிலுமிருந்து எங்களை தேவனுக்கென்று உம்முடைய இரத்தத்தினாலே மீட்டுக் கொண்டீர்.” சர்வவல்ல தேவனின் பிரதிநிதியாக வும், உடன்படிக்கையின் தூதனாகவும் இயேசு உயர்த்தப்பட்டதாக சித்தரிக்கப்படுகிறார். தேவனுடைய சித்தத்திற்கு தம்மை முழுமையாக அர்ப்பணித்ததாலும் கீழ்ப்படிந்ததாலும், பரமபிதாவின் ஏற்பாட்டினால் அவரது சிங்காசனத்தில் பங்குபெறும் பாக்கியம் பெற்றார். வானசேனைகளுக்கு முன்பாக இது பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது: “அடிக்கப்பட்ட ஆட்டுக்குட்டியானவர் வல்லமையையும், ஐசுவரியத்தையும், ஞானத்தையும், பெலத்தையும், கனத்தையும், மகிமையையும், ஸ்தோத்திரத்தையும் பெற்றுக் கொள்ளப் பாத்திரராயிருக்கிறார்.” கடைசியாக, சிருஷ்டிகள் யாவும், யேகோவா தேவன் தான் ஒரே பேரான குமாரனே தன்னுடைய சிங்காசனத்தில் பங்குபெறும்படியாக எல்லாவற்றிக்கும் மேலாக உயர்த்தினார் என்பதை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். இதை ஆமோதிக்கும்படியாக அவர்கள், “சிங்காசனத்தின் மேல் வீற்றிருக்கிறவருக்கும், ஆட்டுக்குட்டியானவர !க்கும் ஸ்தோத்திரமும், கனமும் மகிமையும் வல்லமையும் சதாகாலங்களிலும் உண்டாவதாக” என்று ஆர்ப்பரித்தார்கள். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக உயர்த்தின பிதாவையும் உயர்த்தப்பட்ட குமாரனையும் எல்லாரும் கனம் பண்ண வேண்டும் என்பது நமக்கு
Page - 030
போதிக்கப்படுவதில் ஆச்சரியம் ஏதுமில்லை. (யோவா. 5:23)
இயேசு மகிமையடைந்ததை, “தன்னைத்தானே தாழ்த்துகிறவன் உயர்த்தப்படுவான்” என்ற தெய்வீக சட்டத் "ை, சித்திரப்படமாக அப்போஸ்தலர்கள் விளக்குகின்றார்கள். அடையாள சித்திரப் படத்தில் (வச. 13) காட்டியுள்ள காட்சியில் இயேசு கிறிஸ்து மகிமை, கனம், வல்லமை, இராஜ்யம் கொடுக்கப்பட்ட மகிமையடைந்த நிலை, இயேசுவுக்காக பரமபிதா தன் சிங்காசனத்தை கொடுத்துவிட்டார் என்பது பொருள் அல்ல. இதனால் பிதாவும் குமாரனும் ஒருவரே என்று பொருள் ஆகாது. பிதாவும் குமாரனும் வெவ்வேறு என்பது தெளிவாக்கப்படுகிறது. துத #, ஸ்தோத்திரம் ஆகியவற்றில் பிதாவுக்கு முதலிடம் கொடுக்க வேண்டும். மேலும் தேவனுடைய வார்த்தை நமக்கு, “என் பிதா எனக்கு ஒரு இராஜ்யத்தை ஏற்படுத்தினது போல, நானும் உங்களுக்கு ஏற்படுத்துகிறேன்” என்பதை ஞாபகப் படுத்துகிறது. (லூக். 22:29) மீண்டுமாக அவர் தன்னைப் பின்பற்றுகிறவர்களுக்கு, “நான் ஜெயங்கொண்டு என் பிதாவினுடைய சிங்காசனத்திலே அவரோடு கூட உட்கார்ந்தது போல, ஜெயங் கொள்ளு $ிறவனெவனோ அவனும் என்னுடைய சிங்காசனத்தில் என்னோடுகூட உட்காரும்படி அருள் செய்வேன்” (வெளி. 3:21) என்று கூறுகிறார்.
மீட்புப் பணி முழுவதையும் பிதாவாகிய தேவன் குமாரன் மூலம் செய்கிறார் என்பதற்கு மேலும் ஆதாரமாக அப்போஸ்தலர் கூறுகிறதைக் கவனிக்கவும். “இந்த கடைசி நாட்களில் குமாரன் மூலமாய் நமக்குத் திருவுளம் பற்றினார்; இவரைச் சர்வத்திற்கும் சுதந்திரவாளியாக நியமித்தார் %, இவரைச் கொண்டு உலகங்களையும் உண்டாக்கினார்... தம்மால் தாமே நம்முடைய பாவங்களை நீக்கும் சுத்திகரிப்பை உண்டுபண்ணி, உன்னதத்திலுள்ள மகத்துவமானவருடைய வலது பாரிசத்தில் உட்கார்ந்தார். இவர் தேவ தூதரைப் பார்க்கிலும் எவ்வளவு விசேஷத்த நாமத்தைச் சுதந்தரித்துக் கொண்டாரோ அவ்வளவு அதிகமாய் அவர்களிலும் மேன்மையுள்ளவரானார்.” மேலும் அவர் கூறுகிறதாவது: “பரலோகத்திலுள்ள மகத்துவ ஆசனத்தின் வல &ு பாரிசத்திலே உட்கார்ந்திருக்கிறவருமாய், பரிசுத்த ஸ்தலத்திலும், மனுஷரால் அல்ல, கர்த்தரால் ஸ்தாபிக்கப்பட்ட மெய்யான கூடாரத்திலும்
Page 031
ஆசாரிய ஊழியம் செய்கிறவருமாயிருக்கிற பிரதான ஆசாரியர் நமக்கு உண்டு.” மேலும் அப்போஸ்தலர் கூறுகிறாதவாது: “இவரோ பாவங்களுக்காக ஒரே பலியைச் செலுத்தி, என்றென்றைக்கும் தேவனுடைய வலது பாரிசத்தில் உட்கார்ந்தார்.” (எபி. 1:2-4; 8:1; 10:12) விசுவாசத்தைத் துவக்குகிறவரும் முடிக்கிறவருமான கிறிஸ்து, தமக்கு உண்டான சந்தோஷத்தினிமித்தம், சிலுவை அவமானத்தை பொருட்டாக எண்ணாமல் சகித்ததால், தேவனின் வலது பாரிசத்தில் என்றென்றும் வீற்றிருக்கத் தக்க சிலாக்கியத்தைப் பெற்றார் என
அப்போஸ்தலர் கூறுகின்றார். மேலும் அப்போஸ்தலர் “நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் தேவனும் மகிமையின்
பிதாவுமானவர (் தம்மை நீங்கள் அறிந்து கொள்வதற்கான ஞானத்தையும் தெளிவையும் அளிக்கிற ஆவியை உங்களுக்குத் தந்தருள வேண்டுமென்றும், தாம் நம்மை அழைத்ததினாலே நமக்கு உண்டாயிருக்கிற நம்பிக்கை இன்னதென்றும், பரிசுத்தவான்களிடத்தில் தமக்கு உண்டாயிருக்கிற சுதந்திரத்தினுடைய மகிமையின் ஐசுவரியம் இன்னதென்றும், தாம் கிறிஸ்துவை மரித்தோரிடமிருந்து எழுப்பி, அவரிடத்தில் நடப்பித்த தமது பலத்த சத்துவத்தி )் வல்லமையின்படியே விசுவாசிக்கிறவர்களாகிய நம்மிடத்திலே காண்பிக்கும் தம்முடைய வல்லமையின் மகா மேன்மையான மகத்துவம் இன்னதென்றும், நீங்கள் அறியும்படிக்கு அவர் உங்களுக்குப் பிரகாசமுள்ள மனக்கண்களைக் கொடுக்க வேண்டுமென்றும் வேண்டிக் கொள்கிறேன். எல்லாத் துரைத்தனத்துக்கும், அதிகாரத்திற்கும், வல்லமைக்கும், கர்த்தத்துவத்துக்கும், இம்மையில் மாத்திரமல்ல, மறுமையிலும் பேர் பெற்றி *ருக்கும் எல்லா நாமத்துக்கும் மேலாய் அவர் உட்கார்ந்திருக்கத் தக்கதாக, அவரை உன்னதங்களில் தம்முடைய வலது பாரிசத்தில் உட்காரும்படி செய்து, எல்லாவற்றையும் அவருடைய பாதங்களுக்கு கீழ்ப்படுத்தினார்”
என்று கூறுகின்றார். (எபி. 12:2; எபேசி. 1:17-22) “அவர் பரலோகத்துக்குப் போய், தேவனுடைய வலது பாரிசத்தில் இருக்கிறார்; தேவ தூதர்களும் அதிகாரங்களும், வல்லமைகளும் அவருக +குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கிறது.” (1 பேது. 3:22) என அறிவிக்கிறார்.
பாவிகளுக்காகத் தம்மைத் தாமே பலியாகக் கொடுத்த இயேசு
Page 032
கிறிஸ்துவின் அற்புதமான கீழ்ப்படிதலுக்காக பிதாவாகிய தேவன், அவரை பரலோக மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் உயர்த்தினார் என்பதை இந்த வேத வசனங்கள் தெளிவாகக் காண்பிக்கின்றன. அவைகளெல்லாம் இயேசுவை பிதாவென்று ரூபகாரப்படுத்தவில்லை என்பதோடு பிதாவின் ஸ்தா ,மாகிய சிங்காசனத்தை அவர் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை என்பதையும் காண்பிக்கிறது. ஆனால் வலது பக்க சிங்காசனமே அவருக்கு அளிக்கப்பட்ட மகிமையாகும். கிறிஸ்துவை மேன்மையான நிலைமைக்கு செல்லும்படி அருள் செய்த பரலோகத்தின் தெய்வீகத் தந்தை, கனத்திலும் மகிமையிலும் எல்லாவற்றிலும் எல்லாரையும் விட உன்னத நிலைமையில் இருக்கிறார். இயேசுவை பிரதான ஸ்தானமாகிய வலது பாரிசத்தில் சிங்காசனத்தில் பங்குப -றும் படியாகச் செய்து பரலோக இராஜ்யத்தை பரிபாலிக்க அருள்செய்து தூதர்களையும் வான சேனைகளையும் அவருக்குக் கீழ்ப்படுத்தினார். பிதாவினால் இயேசுவுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட வல்லமையைக் குறித்தும் அவர் உயர்த்தப்பட்ட நிலைமையைக் குறித்தும் அப்போஸ்தலர் மிகவும் அழுத்தமாக எழுதினாலும், அதில் எந்த வசனத்திலும், அவர் பிதாவுக்கு சமமாக உயர்த்தப்பட்டதாகவோ அல்லது பிதாவுக்கு மேலாக உயர்த்தப்ப .்டதாகவோ கூறவில்லை. எனவே ஆயிர வருட அரசாட்சியைக் குறித்து அவர் எழுதும்போது, “எல்லாச் சத்துருக்களையும் தமது பாதத்திற்கு கீழாக்கிப் போகும்வரைக்கும், அவர் ஆளுகை செய்ய வேண்டியது. பரிகரிக்கப்படும் கடைசி சத்துரு மரணம். சகலத்தையும் அவரது பாதத்திற்கு கீழ்ப் படுத்தினாரே; ஆகிலும், சகலமும் அவருக்கு கீழ்ப்படுத்தப்பட்டதென்று சொல்லியிருக்கும்போது, சகலத்தையும் அவருக்குக் கீழ்ப்படுத் /ினவர் கீழ்ப்படுத்தப்படவில்லை என்பது வெளியரங்கமாயிருக்கிறது. சகலமும் அவருக்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கும்போது, தேவனே சகலத்திலும் சகலமுமாயிருப்பதற்கு, குமாரன் தாமும் தமக்குச் சகலத்தையும் கீழ்ப்படுத்தினவருக்குக் கீழ்ப்பட்டிருப்பார்” என்றும் கூறுகிறார். -1 கொரி. 15:25-28
“தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவர்”
சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் தமது பெயரை “யேகோவா”
Page 033
எ 0்று குறிப்பிட்டுள்ளார். இந்தப்பெயரின் பொருள் என்னவென்றால் “தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராக இருப்பவர்” அல்லது “சாகாமையுள்ளவர்” என்பதாகும். “சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் என்னும் நாமத்தினால் நான் அபிரகாமுக்கும், ஈசாக்குக்கும், யாக்கோபுக்கும் தரிசனமானேன்; ஆனாலும் யேகோவா என்னும் என் நாமத்தினால் நான் அவர்களுக்கு அறியப்படவில்லை.” (யாத். 6:3) இதற்குப் பின்னர் தன் ஜனத்தாரிடையே இ 1்த யேகோவா என்ற பெயரால் பேசினார். பழைய ஏற்பாட்டில் இந்த யேகோவா என்ற பெயர் நூற்றுக்கணக்கான இடங்களில் காணப்பட்ட போதிலும், மொழி பெயர்ப்பாளர்கள் அதனை மறைத்து விட்டு “கர்த்தர்” என தவறாக மொழிபெயர்த்து விட்டனர். இருந்தபோதிலும் “கர்த்தர்” என்று தடித்த எழுத்துக்களில் அச்சிடப்பட்ட இடங்களிலெல்லாம் “யேகோவாவையே” குறிக்கும் என்பதை தெரிந்து கொள்ளலாம்.
தேவன் இஸ்ரயேலருக்குக் கொடுத் 2த முதலாவது கட்டளையில். “உன் தேவனாகிய கர்த்தர் நானே. என்னையன்றி (எனக்கு நிகராக) உனக்கு வேறே தேவர்கள் (வல்லமையுள்ள) உண்டாயிருக்க வேண்டாம்... உன் தேவனாகிய கர்த்தராயிருக்கிற நான் எரிச்சலுள்ள தேவனாயிருக்கிறேன்...” (யாத். 20:2-5) என்று குறிப்பிடுகின்றார்.
மேலும், மோசே, “இஸ்ரயேலே கேள், நம்முடைய தேவனாகிய யேகோவா ஒருவரே கர்த்தர். நீ உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத் 3ோடும், உன் முழு ஆத்துமாவோடும், உன் முழு பலத்தோடும் அன்பு கூறுவாயாக” என்று கூறுகிறார். (உபா. 6:4,5) இந்தப் பகுதியைத் தான் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து சத்தியத்தின் அடிப்படைக் கொள்கையாக எடுத்தியம்பினார். இயேசுவிடம் கற்பனைகளிலெல்லாம் பிரதான கற்பனையென்ன? என்று கேட்டபொழுது, “உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்பு கூறுவாயா 4” என்றார். (மத். 22:37,38) மறுபடியும் ஏசாயா 42:8-ல் நாம், “நான் யேகோவா, (கர்த்தர் என்று தவறாக மொழி பெயர்த்ததில் இதுவும் ஒன்று) இது என் நாமம்; என் மகிமையை வேறொருவனுக்கும், என் துதியை விக்கிரங்களுக்கும் கொடேன்”
என வாசிக்கிறோம். இந்த வேதப் பகுதி நமக்குக் கற்பிப்பது
Page 034
என்னவென்றால் “யேகோவா” என்ற தனிப்பெரும் நாமம் பிதா ஒருவரையே குறிப்பிடுமாகையால் வேறு எ 5ருக்கும் இந்த மகிமை
கிடையாது என்பதாகும். “அவர் ஜோதிகளின் பிதா,” “மாறாத தன்மையுடையவர்” என்பதை நமது கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். இதற்குப் பின்னர் மேசியாவைக் குறித்துச் சொன்ன தீர்க்க தரிசனத்தில் அவரைப்பற்றி யேகோவா தேவனுடைய கௌரவிக்கப்பட்ட, தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட குமாரன் - ஊழியக்காரன் என்று கூறப்படுகிறது. மேலும் அவரைக் குறித்துக் கூறுவதாவது:-
“இதோ, நான் ஆதரிக்கிற என் தாசன், நா 6் தெரிந்துகொண்டவரும், என் ஆத்துமாவுக்குப் பிரியமானவரும் இவரே; என் ஆவியை அவர் மேல் அமரப்பண்ணினேன்; அவர் புறஜாதிகளுக்கு நியாயத்தை வெளிப்படுத்துவார்.” (ஏசா. 42:1) “அவர் நியாயத்தை பூமியிலே நிலைப்படுத்து மட்டும் இளக்கரிப்பதுமில்லை, பதறுவதுமில்லை, அவருடைய வேதத்துக்குத் தீவுகள் காத்திருக்கும். வானங்களைச் சிருஷ்டித்து, அவைகளை விரித்து, பூமியையும், அதிலே உற்பத்தியாகிற 7வைகளையும் பரப்பினவரும், அதில் இருக்கிற ஜனத்துக்குச் சுவாசத்தையும் அதில் நடமாடுகிறவர்களுக்கு ஆவியையும் கொடுக்கிறவருமான கர்த்தராகிய தேவன் சொல்லுகிறாதவது: நீர் குருடருடைய கண்களைத் திறக்கவும், கட்டுண்டவர்களைக் காவலிலிருந்தும், இருளில் இருக்கிறவர்களைச் சிறைச்சாலையிலிருந்தும் விடுவிக்கவும், கர்த்தராகிய நான் நீதியின்படி உம்மை அழைத்து உம்முடைய கையைப் பிடித்து, உம்மைத் தற 8காத்து, உம்மை ஜனத்திற்கு உடன்படிக்கையாகவும், ஜாதிகளுக்கு ஒளியாகவும் வைக்கிறேன். நான் கர்த்தர், இது என் நாமம்.” - ஏசா. 42:4-8
யேகோவா என்ற நாமம் மகிமையின் தேவனாகிய பிதா ஒருவருக்கே உரியது வேதாகமத்தில் பல இடங்களில், “யேகோவா” என்று
வருவதெல்லாம் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் பொருந்தும் என்றும், ஆகையால் இது பிதாவாகிய தேவன் ஒருவருக்கே பொருந்தும் விசேஷத்த பெயர் அ 9்ல என்றும் பலர் கூறுகின்றனர். இது தவறு. அவர்கள் வாதத்தை ஆதரிக்கிறதாக கூறுகிற வசனத்தை
Page 035
ஆராய்வோம். மேலே சொன்ன வசனங்கள் யேகோவா என்ற நாமமுடைய, தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிற பிதா ஒருவரையே குறிக்கும் என்பதை நிருபிப்போம்.
1. இயேசு கிறிஸ்துவையும் கர்த்தர் என்று குறிக்கும் சொல் எரேமியா தீர்க்கதரிசனத்தில், “இதோ, நாட்கள் வருமென்று கர்த்தர்
சொல்லுகிறார். அப்பொழுது தா :வீதுக்கு ஒரு நீதியுள்ள கிளையை எழும்பப் பண்ணுவேன்; அவர் ராஜாவாயிருந்து, ஞானமாய் ராஜரிகம் பண்ணி, பூமியிலே நியாயத்தையும், நீதியையும் நடப்பிப்பார்... அவருக்கு இடும் நாமம் நமது நீதியாயிருக்கிற கர்த்தர் என்பதே” என்று கூறப்பட்டுள்ளது.- (எரே. 23:5-6)
இந்த இடத்தில் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும், அவருடைய ஆயிர வருட அரசாட்சியையும் குறிப்படுகிறது. நமது நீதியாயிருக்கிற கர் ;த்தர் என்ற சொல், எபிரேய பாஷையிலே யேகோவா-ஜிட்கனோ ஆகும். இதை மொழி பெயர்த்தவர், பிதாவுக்குக் கொடுக்கும் மகிமையை இயேசுவுக்கும் தரவேண்டும் என்ற ஆர்வத்தில் “கர்த்தர்” என்று மொழி பெயர்த்து விட்டார். இதை மொழி பெயர்ப்பாளர் சரியாக மொழி பெயர்த்திருக்க வேண்டுமானால் “யேகோவாவின் நமது நீதிபரர்” என மொழி பெயர்த்திருக்க வேண்டும். இந்த பெயர் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் கிரியைகளுக்கும் <ஆட்சிக்கும் எவ்வளவு பொருத்தமாக இருக்கிறது. தேவ நீதியின் பிரதிநிதியாக இயேசு கிறிஸ்து விளங்குகிறார். தேவ நீதி விளங்க ஆதாமுக்கு ஈடுபலியாக மரித்ததின் மூலம், உலகப் பாவத்திற்குரிய தண்டனையை ஏற்றுக் கொண்டார். இதன் மூலம் தேவன் தாம் நீதியுள்ளவரும் இயேசுவினிடத்தில் விசுவாசமாயிருக்கிறவனை நீதிமானாக்குகிறவருமாய் விளங்குகிறார். எனவே இந்தப் பெயரைத் தவிர வேறெந்த பெயரும் கிறிஸ்துவுக் =கு சரிவரப் பொருந்தாது.
இதே தீர்க்கதரிசி இதே சொற்றொடரை (யேகோவா- ஜிட்கனோ) மறுபடியும் எழுதுவதைப் பார்த்து கருத்து மாறுபாடு கொள்ளக்கூடாது. மொழிபெயர்ப்பாளர்கள் இந்த சொற்றொடருக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை. அதே ஆங்கில வார்த்தை இருந்தும் கூட மற்ற இடங்களில் தடித்த எழுத்துகளில் போட்டதுபோல் இங்கே போடவில்லை. ஏன்? இந்த
Page 036
“யேகோவாவின் நமது நீதிபரர்” என்பது, பிற்காலத்தில >் ஆள்வதற்காக அமையப் போகிற முழு திருச்சபையாகிய புதிய எருசலேமுக்குக் கொடுக்கப்படும் பெயராக உள்ளது. ஏரே. 33:16
மகிமையடைந்த திருச்சபையாருக்கு இப்பெயர் எப்படிப் பொருந்துமென்றால், தேவநீதியை நிறைவேற்ற அவர்கள் பட்ட பாடுகள், உபத்திரவங்களைச் சகித்ததினாலேயே ஆகும். (கொலோ. 1:24; 1 பேதுரு 5:9) மனைவி கணவனின் சுகதுக்கங்களில் பங்குகொள்வது போல் திருச்சபை ?ும் கிறிஸ்துவோடுகூட பாடுகளை சகிப்பதினால் அவரது மகிமையிலும் பெயரிலும் பங்கு பெறுகிறது. திருச்சபை, கிறிஸ்துவின் சரீரம் என அழைக்கப்படுவதனால் இந்தப் பெயருக்கும் பங்குள்ளவர் களாவார்கள். வெளி. 3:12; 19:7. 21:9
யேகோவா என்ற இந்த பதம் இன்னொரு வார்த்தையோடு இணைந்து வருகிறது. ஆபிரகாம் தன் குமாரனாகிய ஈசாக்கை பலியிட்ட மலை, ஈசாக்குக்குப் பதிலாக ஒரு ஆட @டுக்கிடா கொடுக்கப்பட்ட இடம், தெய்வாதீனமாக தமது குமாரனுக்குப் பதிலாக ஆட்டுக்குட்டியை பலியிட்டதால் அந்த மலைக்கு ஆபிரகாம் “யேகோவாயீரே” என்று அழைத்தான். இதற்கு பொருள் “யேகோவாவுடைய பர்வதத்திலே பார்த்துக் கொள்ளப்படும்” (ஆதி. 22:14) என்பதாகும். மோசே தான் கட்டிய பலிபீடத்திற்கு “யேகோவாநிசி” என்று பெயரிட்டான். அதற்கு யேகோவா என்கொடி என்று அர்த்தமாம். (யாத். 17:1 A5) கிதியோன் ஒரு பலி பீடத்தைக் கட்டி “யேகோவா ஷாலோம்” எனப் பெயரிட்டான். அதற்கு “யேகோவா சமாதானம்” என பொருள் ஆகும். (நியாய 6:23,24) வரவிருக்கிற நகரத்தைக் குறித்து தீர்க்க தரிசனம் கூறுகையில் “யேகோவா ஷம்மா” என குறிப்பிடுகின்றார். அதற்கு “யேகோவாவின் அதிசயம்” என்று பொருள். (எசேக். 48:35)
2. ஆபிரகாமுக்கும் (ஆதி. 18:1) மோசேக்கும் (யாத். 3:3-15) தரிசன Bமானது பிதாவாகிய தேவனல்ல, இயேசுவே. அதாவது அவர் மனிதனாக மரியாளிடத்தில் தோன்றுவதற்கு முன் இருந்த நிலையில் தோன்றியிருக்க வேண்டும். அப்படி தோன்றியபோது யேகோவா என்று பெயர் கூறியிருப்பதால், பிதாவே யேகோவா என்ற நாமத்தை இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் கொடுத்திருக்க வேண்டும் என்று
Page 037
நினைக்கலாம். இப்படி எண்ணுவது தேவையற்றது, சரியானதுமல்ல. ஏனெனில் ஒரு குறிப்பிட்ட தெய்வ ஏவலுக்கு இசைந்து, Cதேவனுடைய பிரதிநிதியாக வரும்போது தமது தூதன் தன் பெயரைச் சொல்லாமல் யாருக்காக, யாரால், அனுப்பப் பட்டாரோ அவர் பெயரை உபயோகித்துக் கொள்ள தேவன் அனுமதித்தார் என்பதே சரி. யாத்திராகமம் 3:2-ல் மோசேயோடு கூட பேசியவர் ஒரு தூதனேயல்லாமல் பிதாவாகிய தேவனல்ல. இந்த கவுரவமான பணிக்கு அனுப்பப்பட்ட தூதர் யோவா 1:1இல் கூறப்பட்ட வார்த்தையானவரே. இவரே மரியாள் வயிற்றில் மனிதனாகப D் பிறப்பதற்கு முன்பு இருந்த நிலைமையில் இருந்தார். இவ்விடத்தில் மோசேக்கு வல்லமை தரக்கூடிய அதிகாரத்தையும், மோசேயிடம் பேசவேண்டியவற்ûயும் சர்வ வல்லமை பொருந்திய பிதாவாகிய தேவனிடத்தில் பெற்றுக் கொண்ட இயேசு கிறிஸ்து, அவருடைய பிரதிநிதியாக, அவருடைய கவுரவமான ஆணையை மோசேக்குக் கொடுத்தருளினார்.
3. ஏசாயா 40:3ல் சொல்லப்பட்ட பணி யோவான் ஸ்நானகனுடைய பணியைக் குறிப்பதேயாகும். E“கர்த்தருக்கு வழியை ஆயத்தப்படுத்துங்கள்.” இந்தப் பகுதியில் யேகோவா என்பது இயேசுவைக் குறிக்கும் என சிந்திக்கலாம். ஆனால் அது அப்படியல்ல, உண்மையில் யேகோவாவினால் மகிமைப் படுத்தப்பட்ட ஊழியக்காரராகிய இயேசுவை குறிக்கும். அவர் மனிதர்களுக்கு மத்தியில் யேகோவாவின் முழுப் பிரதிநிதியாவார். எனவேதான் இயேசுவே “என் பிதா என்னை அனுப்பினார்;” “நான் கேட்கிறபடியே நியாயந் தீர்க்கிறேன்;” “நா F் சுயமாய் ஒன்றும் செய்கிறதில்லை;” “என் பிதா என்னிலும் பெரியவராயிருக்கிறார்” என்று கூறுகிறார். தூதராக அனுப்பப்பட்டவரை நாம் விசுவாசிக்க வேண்டும். நாம் ஏற்கனவே காண்பித்திருந்தபடி உண்மை என்னவென்றால், யோவான் ஸ்நானகன் அனைத்து மாம்ச திருச்சபை மக்களுக்கும் நிழலாயிருக்கிறார். மாம்சத்திலுள்ள திருச்சபையார் ஆவிக்குரிய நிலைக்கு வரும்போது தலையாகிய கிறிஸ்துவுடன் கூட, ஆவிக்குரிய ம Gிமையிலே இணைந்து, யேகோவா தேவனுடைய வழியை ஆயத்தப்படுத்துவார்கள். அப்போது அவருடைய பாதபடியான பூமி மகிமையில் நிறைந்திருக்கும். இந்த தீர்க்க
Page 038
தரிசனம் முழுமையாக எப்போது நிறைவேறுமெனில், ஆயிர வருட அரசாட்சியின் இறுதியில் முழுமையாக நிறைவேறித் தீரும். 1 கொரி. 15:24-28; யோவா.6:57; 5:30; 10:28 ஒப்பிட்டுக் காண்க.
4. இயேசு கிறிஸ்து “மகிமையின H் கர்த்தர்” என்று அப்போஸ்தலரால் வர்ணிக்கப்படுகிறார். (1 கொரி.2:8) பிதாவாகிய தேவனை சங். 24:7-10ல் “மகிமையின் இராஜா” என்று கூறப்பட்டுள்ளதால், இயேசுவே பிதாவாகிய தேவன் என்பதற்கு இது ஆதாரமாக இருக்கிறது என்கின்றனர். இது தவறான வாதம். நமது கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்து, ஆயிரவருட யுகத்தில் யேகோவா தேவனின் நாமத்தினாலும் வல்லமையினாலும் பூமியை நீதியின் செங்கோல் கொண்டு Iட்சி செய்யும்போது, அவர் “மகிமையின் இராஜா” எனப்படுவார். அதே அப். “மகிமையின் கர்த்தர்” என்று குறிப்பிட்ட அதே நிருபத்தில், அவரது ராஜ்யம் மகிமையின் உச்சக்கட்டத்தை அடையும்போது, அவருக்கு எல்லாவற்றையும் கீழ்ப்படுத்தின “தேவனே சகலத்திலும் சகலமுமாயிருப்பதற்கு” இராஜ்யத்தை அவருக்கு ஒப்புவித்து பிதாவுக்கு கீழ்ப்பட்டிருப்பார் என்று கூறுகிறார்.
5. கிறிஸ்துவின் ஆயிர வருட அரசாட்சி Jைப் பற்றிய எழுத்தோவியமாக, இரண்டு தீர்க்க தரிசனங்களில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. “கடைசி நாட்களில் கர்த்தருடைய ஆலயமாகிய பர்வதம், பர்வதங்களின் கொடுமுடியில் ஸ்தாபிக்கப்பட்டு மலைகளுக்கு மேலாக உயர்த்தப்படும்; எல்லா ஜாதிகளும் அதற்கு ஓடிவருவார்கள். திரளான ஜனங்கள் புறப்பட்டு வந்து: நாம் கர்த்தரின் பர்வதத்திற்கும் யாக்கோபின் தேவனுடைய ஆலயத்திற்கும் போவோம் வாருங்கள்; அவர் தம்முடைய வழ Kிகளை நமக்குப் போதிப்பார், நாம் அவர் பாதைகளில் நடப்போம் என்பார்கள்... அவர் ஜாதிகளுக்குள் நியாயம் தீர்த்து திரளான ஜனங்களை கடிந்து கொள்வார்.” ஏசா. 2:2-4; மீகா 4:1-3
ஆயிர வருட அரசாட்சியின்போது கிறிஸ்து நீதியாய் நியாயம் தீர்த்து இராஜ்யத்தை தனதாக்கிக் கொண்டு யேகோவா தேவனின் நாமத்தில் ஆட்சிபுரிவதால் இயேசுவுக்கு யேகோவா என்கின்ற நாமம் பொருந்தும் என்று கருதப்ப Lடுகிறது. அது அப்படியல்ல, பிதாவாகிய தேவனிடமிருந்து அவருடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின்
Page 039
மூலமாக எல்லா ஆசீர்வாதங்களும் நமக்கு வருகிறது என்பதே உண்மை. (1 கொரி. 8:6) இவ்விதமாகவே நம் கர்த்தராகிய இயேசு
கிறிஸ்து நமக்கு மாதிரி ஜெபத்தைக் கற்றுக் கொடுத்தார். “பரலோகத்தி-ருக்கின்ற எங்கள் பிதாவே... உமது இராஜ்யம் வருவதாக, உமது சித்தம் பரலோகத்தில் செய்யப்படுவது போலவே Mபூலோகத்திலும் செய்யப்படுவதாக.” (மத். 6:10) இம்மாதிரியே மீகா 4:8லும் சொல்லப்படுகிறது. அங்கே கிறிஸ்து (தலையாகிய கிறிஸ்துவும் சரீரமாகிய சபையும் - புதிய எருசலேம்) “மந்தையின் துருக்கம்” என அழைக்கப்படுகிறார். அவராலேயே ஆதாமினால் மனுக்குலம் ஏதேனில் இழந்துபோன மகிமையை கல்வாரியில் இயேசு மீட்டுக் கொடுத்த செயல் சித்தரிக்கப்படுகிறது.
6. “எப்பிராத்தா என்னப்பட்ட பெத்லகேமே... இஸ Nரயேலை ஆளப்போகிறவர் உன்னிடத்தி-ருந்து புறப்பட்டு என்னிடத்தில் வருவார். அவருடைய புறப்படுதல் அநாதிநாட்களாகிய பூர்வத்தினுடையது.” (மீகா. 5:2). சங். 90:1-2ல் “யேகோவா ஆகிய
நீரே அநாதியாய் என்றென்றைக்கும் தேவனாயிருக்கிறீர்” என்று மோசே குறிப்பிட்டதையே சான்றாக எடுத்துக் கொண்டு இயேசு
கிறிஸ்துவும் என்றென்றைக்கும் தேவனாய் இருப்பதாகக் கூறி இயேசுதான் யேகோவா எ Oன்கின்றனர்.
இது காரண காரியத்திற்குட்படாத உதாரணம். இங்கு தவறான சான்றாகக் கூறப்பட்டிருக்கிறது என்பதே நமது பதில். இன்னும் ஏராளமான வேதாகம வசனங்களில், “யேகோவா” என்ற சொல்லை நேர்மாறாக இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் தவறாக பயன்படுத்துகின்றனர் என்பது மட்டுமல்ல, இந்த வசனங்கள் சொல்லுகின்ற இடங்களெல்லாம் இயேசு கிறிஸ்துவையல்ல யேகோவா தேவனையே குறிக்கும் என்பதை மீகா. 5:4-ல் தெளிவ Pக விளக்குகின்றார். “அவர் நின்று கொண்டு, கர்த்தருடைய பலத்தோடும் தம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தருடைய நாமத்தின் மகத்துவத்தோடும் மேய்ப்பார்; ஆகையால் அவர்கள் நிலைத்திருப்பார்கள். அவர் இனிப் பூமியின் எல்லைகள் பரியந்தமும் மகிமைப்படுவார்.”
இந்தக் காரியத்தைக் குறித்து அதிகப்படியான விளக்கம் ஏதுமில்லை. அப்படி என்றால் மீகா. 5:2க்கு என்ன பொருள்? “அவருடைய புறப்படுதல் (முன்ன Qிவிக்கப்பட்டது) அநாதி
Page 040
நாட்களாகிய பூர்வத்தினுடையது (அவருடைய வருகையும் மேசியாயிசமும் தெய்வீக திட்டத்தில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது).”
7. மேலும் ஏசாயா 25:6-9-ல் குறிப்பிட்டிருக்கிறது, ஆயிர வருட அரசாட்சியைப் பற்றியது. இதைக் காண்பித்து சிலர் யேகோவா என்ற பெயர் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் உரியது என்கின்றனர். “சேனைகளின் கர்த்தர் (யேகோவா) இந்த மலையிலே சகல ஜனங்களுக்கும் R ஒரு விருந்தை ஆயத்தப்படுத்துவார். அவர் மரணத்தை ஜெயமாக விழுங்குவார்... கர்த்தராகிய தேவன் (யேகோவா) எல்லா
முகங்களிலுமிருந்து கண்ணீரைத் துடைப்பார்.”
இது அதற்கு ஆதாரமாக இல்லை என்று நாம் கூறுகின்றோம். இந்த வசனங்களை சொல்லுகின்றவர் மகிமையின் கிறிஸ்து என்றும், இது அவருடைய ஆயிர வருட அரசாட்சியின் பணி என்பதையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும். “யேகோவாவே, நீரே என் தேவன், உம்மை உயர்த்தி, உமது Sாமத்தை துதிப்பேன்” என்று முதல் வசனம் கூறுகிறது. இது ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவின் விளைவாக இருக்கும். அப்போது கிறிஸ்துவின் பணி முற்றிலுமாக முடிக்கப்பட்டு பிதாவாகிய தேவனே எல்லாவற்றிலும் உயர்ந்திருப்பார். எல்லாம் அவருடைய கட்டுப்பாட்டில் கீழ்ப்படிந்திருக்கும். மேசியா, யேகோவா தேவனின் வல்லமையுள்ள ஊழியக்காரராகவும் பிரதான ஊழியக்காரராகவும், பூமியில் வருவார். எனவே அவர் இம்ம Tனுயேல்லி “தேவன் நம்மோடு இருக்கிறார்” என அழைக்கப்படுகிறார். இந்தக் கருத்தை அப்.பவுல் முழுமையாக எடுத்தாளுகிறார். இந்த தீர்க்கதரிசன நிறைவேறுதலைப் பற்றி அவர் குறிப்பிடுகையில் ஆயிர வருட அரசாட்சியில் ஆதாமினால் உண்டான மரணத்தைப் பரிகரிக்கும்போது இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார்: “நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவினாலே நமக்கு ஜெயம் கொடுக்கிற தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம்.” 1 Uொரி. 15:57.
8. யேகோவா என்ற நாமம் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் பொருந்தும் என நினைப்போர் கூறும் சில வசனங்களை நாம் கவனிக்க வேண்டும். அதில் ஒன்று, “நமக்கு ஒரு குமாரன் கொடுக்கப்பட்டார், கர்த்தத்துவம் அவர் தோளின் மே-ருக்கும், அவர் நாமம் அதிசயமானவர், ஆலோசனைக் கர்த்தா, வல்லமையுள்ள தேவன், நித்திய பிதா, சமாதானப் பிரபு என்னப்படும்” (ஏசா 9:6)
Page 041
என்பதாகும்.
இந்த வேத வசனத்தின V முழு அர்த்தத்தையும் நாம் பிறகு பார்ப்போம். இந்த குறிப்புகள் எதிலும், யேகோவா என்ற நாமம்
நம்முடைய கர்த்தரும் ஆண்டவருமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவை குறிப்பதாக இல்லை. அப்படியிருக்குமானால், இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிய அடைமொழிகளில் இந்த யேகோவா என்ற நாமமும் சேர்க்கப்பட இதுவே சரியான இடமாக இருந்திருக்கும். ஆனால் அதற்கு மாறாக, அடுத்த வசனமே, “சேனைகளின் கர்த்தருடைய வைராக்கியம் இதைச் செய்ய Wம்” (வச. 7) என குறிப்பிடுகிறது.
9. ... “யூதா பட்டணங்களை நோக்கி, இதோ, உங்கள் தேவன் என்று கூறு. இதோ, கர்த்தராகிய ஆண்டவர் பராக்கிரமசாலியாக வருவார்; அவர் தமது புயத்தினால் அரசாளுவார்... மேய்ப்பனைப் போல தமது மந்தையை மேய்ப்பார்.” ஏசாயா. 40:9லி11
வேதாகமத்தில் ஒரே ஒரு வேதப்பகுதியில்தான், நமது இரட்சகர் மகா உன்னதப் பெயராகிய “யேகோவா” என்ற நாமத்தில் அழைக்கப்படுகிறார். அந்த இடத்தில Xம் அவருடைய பெயரால் அழைக்கப்படாமல் யேகோவாவின் “புயம்” என அழைக்கப்படுகிறார். “யேகோவா தேவனின் வல்லமையான புயம் அவருக்காக ஆளுகை செய்யும்.” எல்லா துரைத்தனத்தையும் அதிகாரத்தையும் பரிகரித்து, பிதாவுக்குக் கீழ்ப்படுத்தும் வரையில் அவர் ஆளுகை செய்ய வேண்டியது. அவர் நியாயத் தீர்ப்பு செய்து இறுதி வெற்றி பெறும்வரைக்கும், பூமியை யேகோவாவின் பாதப்படியாக்கிப் போடும் வரைக்கும், பிதாவாக Yய தேவனுக்கு இராஜ்ஜியத்தை ஒப்புக் கொடுக்கும் வரைக்கும் அவர் ஆளுகை செய்வார். 1கொரி. 15:24லி28; மத். 12:20
உதாரணமாக இன்னும் பல்வேறு இடங்களில் தேவனுடைய பிரதிநிதியாக கிறிஸ்துவைப் பற்றிச் சொல்லியிருப்பதைப் பார்ப்போம்: “எங்கள் மூலமாய்க் கேள்விப்பட்டதை விசுவாசிக்கிறவன் யார்? கர்த்தருடைய புயம் யாருக்கு வெளிப்பட்டது.” (ஏசா 53:1) (இந்த யுகத்தில் கர்த Z்தருடைய புயத்தை எவரும் கண்டவர் இலர் லி மாபெரும் வல்லுநர்கள், அறிவாளிகளும்
Page 042
கூட கண்டவர்கள் இல்லை...). “அவர் அசட்டை பண்ணப்பட்டவரும், மனுஷரால் புறக்கணிக்கப்பட்டவரும், துக்கம்
நிறைந்தவரும், பாடு அனுபவித்தவருமாயிருந்தார்.” லி ஏசா.53:3; யோவா.12:38
“...தீவுகள் எனக்குக் காத்திருந்து, என் புயத்தின்மேல் நம்பிக்கையாயிருக்கும்.” லி ஏசாயா 51:5,9
“எல்லா ஜாதிகளின் கண்களுக்கு முன்பாகவும் கர்த்தர் தம்முடைய பரிசுத்த புயத்தை வெளிப்படுத்துவார்; பூமியின் எல்லைகளில் உள்ளவர்களெல்லாம் நமது தேவனுடைய இரட்சிப்பைக் காண்பார்கள்.” லி ஏசா. 52:10
“அவருடைய (யேகோவாவின்) புயமே அவருக்கு இரட்சிப்பாகி... மீட்பர் சீயோனுக்கும், யாக்கோபிலே மீறுதலை விட்டுத் திரும்புகிறவர்களுக்கும், வருவார் என்று கர்த்தர் (யேகோவா) சொல்லுகிறா \ர்.” லி ஏசா. 59:15லி20
10. இதைக்குறித்து யோவான் 12:41லில் “ஏசாயா அவருடைய மகிமையைக் கண்டு, அவரைக் குறித்துப் பேசுகிறபோது இவைகளைச் சொன்னான்” என வாசிக்கிறோம். இது ஒருவேளை ஏசாயா 6:1க் குறிக்கிறதாகச் சிலர் நினைக்கின்றனர். ஆனால் ஏசாயா 6:1லில் கூறப்பட்ட எபிரேயச் சொல் (ஆதோனாய்) யேகோவாவைக் குறிக்காது. ஆண்டவரையே (இயேசு கிறிஸ்து) குறிக்கும். ய ]கோவா என்ற நாமம் பிதாவாகிய தேவன் ஒருவரையே குறிக்குமேயல்லாமல் வேறு எவரையும் குறிக்காது. சில விசேஷக் காரணங்களுக்காக பிதாவாகிய தேவனால் அனுப்பப்படும் தூதர்கள், அவர் நாமத்தில் பேசும்போது மாத்திரமே அந்தப்பெயரால் அழைக்கப்படுவார்களேயல்லாமல் வேறு எச்சமயத்திலும் அந்த பெயரைப் பயன்படத்தக்கூடாது.
இதிலே ஆதோனாய் என்ற பெயரை சில வேளைகளில் பிதாவுக்கும் குறிப்பிடுவதுண்டு. நாம் அதைப் ^பற்றி இங்கு விவாதிக்கவில்லை. ஆனால் இந்த இடத்தில் இந்தச் சொல், பிதாவாகிய தேவனைக் குறிக்காமல் இயேசு கிறிஸ்துவையே குறிக்கும். இது போலவே கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் அவருடைய ஆயிர வருட அரசாட்சியைக் குறித்தும் ஆதோனாய் என்ற
Page 043
சொல்லால் குறிக்கப்பட்டுள்ளதை சங்.2:4லி9 வசனங்களில் காணலாம். “பரலோகத்தில் வீற்றிருக்கிறவர் நகைப்பார், ஆண்டவர் அவர்களை இகழுவார். அப _்பொழுது அவர் தமது கோபத்திலே அவர்களோடே பேசி, தமது உக்கிரத்திலே அவர்களைக் கலங்கப் பண்ணுவார்... கர்த்தர் என்னை நோக்கி: நீர் என்னுடைய குமாரன், இன்று நான் உம்மை ஜெநிப்பித்தேன்.”
சிலர் ஏசாயா 6:1லில் காணப்படுகின்ற “ஆதோனாய்” (கர்த்தர்) என்கின்ற சொல் ஏசாயா 6:3,5லில் குறிப்பிட்டபடி யேகோவாவையே குறிக்கும் என்கின்றனர். அது தவறு. துதிக்குப் பாத்திரராயிருக்கின்ற ப `தாவாகிய தேவனைக் குறிக்காமல், “உடன்படிக்கையின் தூதனாகிய தேவதூதரையே” குறிக்கும். மறுபடியுமாக 8லிஆம் வசனத்தை மிகக் கூர்ந்து கவனிப்போமேயாகில் அந்த செய்தியை கொடுப்பது யேகோவா தேவன் அல்ல என்பதும், தேவன் தாமே நியாயம் தீர்க்காமல் குமாரனை நியமித்திருக்கிறார் என்பதும், ஏனெனில் “பிதாவானவர் தாமே.... நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருக்கி aறார்” என்பதும் தெரியவருகிறது. மத். 23:34லி35; யோவா. 5:22,27
வேறு சில இடங்களில் இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறிக்கும் சொல் பிதாவாகிய தேவனைக் குறிப்பதாக சொல்லப்படும் இடங்களும் உண்டு. இயேசு கிறிஸ்துவை குறிக்கும் சொல் பொதுவாக கர்த்தர் என்றே பொதுவான மொழிபெயர்ப்பு வேதாகமத்தில் மொழிபெயர்த்துள்ளனர். மல்கியாவின் ஆகமத்தில் யேகோவா தனியாகவும் இயேசுகிறிஸ்துவை உடன்படிக bகையின் தூதனாகவும் காண்பிக்கப்பட்டதைக் காண்போம். “இதோ, நான் என் தூதனை அனுப்புகிறேன். அவன் எனக்கு முன்பாகப் போய், வழியை ஆயத்தம் பண்ணுவான்; அப்பொழுது நீங்கள் தேடுகிற ஆண்டவரும் நீங்கள் விரும்புகிற உடன்படிக்கையின் தூதனுமானவர் தம்முடைய ஆலயத்திற்குத் தீவிரமாய் வருவார். இதோ வருகிறார் என்று சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறார்... அவர் லேவியின் புத்திரரைச் சுத்திகரித்து, அவர்கள் கர்த் cதருடையவர்களாயிருக்குபடிக்கும், நீதியாய் காணிக்கைகளைச் செலுத்தும் படிக்கும், அவர்களைப் பொன்னைப் போலவும் வெள்ளியைப் போலவும் புடமிடுவார்.” லி (மல்கியா 3:1லி4)
Page 044
இதைப்போன்றே, மேசியாவைப்பற்றிக் கூறும் சங்கீதக் காரனின் பிரபலமான குறிப்பைக் காணலாம். “எல்லா மனுபுத்திரரிலும் நீர் மகா சவுந்தரியமுள்ளவர், உம்முடைய உதடுகளில் அருள் பொழிகிறது, ஆகையால் தேவன் உம்மை என் dறென்றைக்கும் ஆசீர்வதிக்கிறார்... தேவனே, உமது சிங்காசனம் என்றென்றைக்குமுள்ளது. உமது ராஜ்யத்தின் செங்கோல் நீதியுள்ள செங்கோலாயிருக்கிறது. நீர் நீதியை விரும்பி, அக்கிரமத்தை வெறுக்கிறீர், ஆதலால் தேவனே, உம்முடைய தேவன் உமது தோழரைப் பார்க்கிலும் உம்மை ஆனந்த தைலத்தினால் அபிஷேகம் பண்ணினார்.” (சங். 45லி2,6,7) திருச்சபையானது பிதாவின் குமாரத்தியாகவும், மணவாளனாகிய ஆட்டுக்குட் eடியானவரின் மனைவியாகவும் வருணிக்கப்படுகிறது. இராஜாவின் குமாரனை மணவாளனாக ஏற்றுக் கொள்ளும் படியாக திருச்சபைக்கு புத்திமதி சொல்லப்பட்டது. “அப்பொழுது ராஜா உன் அழகில் பிரியப்படுவார், அவர் உன் ஆண்டவர், (ஆதோன் லி யேகோவா அல்ல) ஆகையால் அவரைப் பணிந்து கொள்.” (சங். 45:2லி11; எபி. 1:8,9; 1 கொரி 11:3; எபே. 5:23; யோவா 5:23)
11. ஏசாயா தீர்க்கதர fசனத்தில் யேகோவா என்ற சொல் இயேசு கிறிஸ்துவுக்குப் பொருந்துமா என சிந்திப்போம். “சேனைகளின் கர்த்தரையே பரிசுத்தம் பண்ணுங்கள், அவரே உங்கள் பயமும், அவரே உங்கள் அச்சமுமாயிருப்பாராக.” (ஏசா 8:13) இதில் முக்கியமான கருத்து அடுத்த வசனத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. “அவர் உங்களுக்குப் பரிசுத்த ஸ்தலமாயிருப்பார், ஆகிலும் இஸ்ரயேலின் இரண்டு கோத்திரத்திற்கு தடுக்கலின் கல்லும், இடறுதல gன் கன்மலையும் எருசலேமின் குடிகளுக்குச் சுருக்கும் கண்ணியுமாயிருப்பார்.” (ஏசா. 8:14) இதை ஒரு ரூபகாரமாக நாம் ஏற்க இயலாது. இந்த வசனத்தில் மூன்றாவதாக ஒரு நபரைப் பற்றி சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. (யேகோவாவையும் தீர்க்க தரிசியையும் தவிர சொல்லப்பட்டுள்ளது) அவர்தாம் நமது அண்டவர் இயேசு. மேலும் இயேசு கிறிஸ்து கூறுவதாவது: “சாட்சி ஆகமத்தைக் கட்டி, என் சீஷருக்குள்ளே வேதத்தை முத்த hரையிடு என்றார். நானோ... கர்த்தருக்குக் காத்திருந்து... நானும், கர்த்தர் எனக்குக் கொடுத்த பிள்ளைகளும் சீயோன் பர்வதத்தில் வாசமாயிருக்கிற சேனைகளின்
Page 045
கர்த்தராலே இஸ்ரயேலில் அடையாளங்களாகவும் அற்புதங்களாகவும் இருக்கிறோம்.” ஏசாயா 8:16 18; எபி. 2:13 ஒப்பிடவும்.
12. சங்.110லி இயேசுவை யேகோவா என்று சொல்வதற்கு, ஆதாரமாகக் கூறுகிறார்கள். அவ்வாறு இல i்லையென்றே நாம் வாதிடுகிறோம். நேர் எதிராக ரூபகாரப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. “கர்த்தர் (யேகோவா) என் ஆண்டவரை நோக்கி: நான் உம்முடைய சத்துருக்களை உமக்குப் பாதபடியாக்கிப் போடும் வரைக்கும், நீர் என்னுடைய வலது பாரிசத்தில் உட்காரும்... நீர் மெல்கிசேதேக்கின் முறைமையின்படி என்றென்றைக்கும் ஆசாரியராயிருக்கிறீர் என்று கர்த்தர் ஆணையிட்டார், மனம் மாறாமலுமிருப்பார். உம்முடைய வலது பாரிசத்தில jருக்கிற ஆண்டவர், தமது கோபத்தின் நாளிலே ராஜாக்களை வெட்டுவார்.” சங். 110:1,4,5
இங்கே யேகோவாவின் வலது பாரிசத்துக்கு உயர்த்தப்பட்டு, ஒரு புதிய முறைமையின்படி ஆசாரியராக ஆக்கப்பட்டவர் யாரென்பதை புரிந்து கொள்ளாத எவரும் தனது தவறான அபிப்பிராயத்தினால் நிச்சயமாக குருடாக்கப்பட்டவராக இருக்கிறார். வலது பாரிசத்துக்கு உயர்த்தப்பட்டவர் தான்தான் என்பதை நமது ஆண்டவர் கூறும் வி kளக்கத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார்; தன்னை “ஆதோன்,” தாவீதின் ஆண்டவர், யேகோவாவினால் உயர்த்தப்பட்ட ஆண்டவர் என்று காண்பிக்கிறார். (மத். 22:44,45)
அப்.பேதுரு பெந்தெகொஸ்தே நாளில் பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்பட்டு பேசினபோது, இதே வார்த்தையை இவ்விதமாக உபயோகித்தார். இதேவிதமாக அப்.பவுலும் கூறுகிறார். அப். 2:34,35; எபி.1:13; 10:12-13
13. கர்த்தராகிய இயேசு க lறிஸ்து வல்லமையுள்ள போதகரென்று சொல்லியிருப்பதால், ஏசா. 54:13ல் “உன் பிள்ளைகள் எல்லாரும் கர்த்தரால் போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள்” என்ற தீர்க்கதரிசனம் அவரில் நிறைவேறியிருக்கிறது என்று கூறப்படுகிறது. இந்த மாறுபாடு உள்ள வார்த்தைகளுக்கு விடையாக, நாம் கர்த்தருடைய வார்த்தையையே கேட்போமாக. இதே தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளை மேற்கோள்காட்டி இயேசு
Page 046
கூறும்போது, mந்த தீர்க்க தரிசனத்தில் கூறப்பட்டுள்ள யேகோவா நானல்ல, என்று தெளிவாக்கினார். அவருடைய வார்த்தைகள்: “எல்லாரும் தேவனால் போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள் என்று தீர்க்க தரிசன ஆகமத்தில் எழுதியிருக்கிறதே; ஆகையால் பிதாவினிடத்தில் கேட்டுக் கற்றுக் கொள்கிறவன் எவனும் என்னிடத்தில் வருகிறான்.” யோவான். 6:45
மகா தேவனாகிய யேகோவா, நியாயப் பிரமாணத்தைக் கொடுத்தவர் மட்டுமல்ல, அவர் nகா பெரிய போதகருமாய் இருக்கிறார். மனுக்குல மீட்பிற்கான அவரது திட்டத்தை அவருடைய அறிவுக்கூர்மையான தேவபிள்ளைகள் இதுவரை கண்டுகொள்ளவில்லை. இந்த திட்டம் தேவஞானம், அன்பு, நீதி, நியாயம் ஆகியவைகள் இணைந்து ஒன்றுக்கொன்று இசைவாக, பூரணமாகக் கொண்டுள்ளது.
அப்பொழுதும் சரி, இப்பொழுதும் சரி, பிதாவாகிய தேவனால் நியமிக்கப்பட்ட மிகப்பெரிய போதகர் இயேசு கிறிஸ்துவே. நமது அருமை மீட்பராகிய அவர o இதனை சுருக்கமாகப் போதித்தார். தான் போதிக்கிற இந்த வார்த்தைகளை முன்பே பிதாவினிடத்தில் கற்றுக்கொண்டேன் என்று வெளிப்படையாக கூறவில்லையா? இயேசு கூறுகிறதாவது: “நான் என் பிதாவினிடத்தில் கண்டதைச் சொல்லுகிறேன்:” “என் உபதேசம் என்னுடையதாயிராமல், என்னை அனுப்பினவருடையதாக இருக்கிறது. அவருடைய சித்தத்தின்படி செய்ய மனதுள்ளவனெவனோ அவன் இந்த உபதேசம் தேவனால் உண்டாகியிருக்கிறதோ, நான் சுய pமாய்ப் பேசுகிறேனோ என்று அறிந்து கொள்வான்... தன்னை அனுப்பினவரின் மகிமையைத் தேடுகிறவனோ உண்மையுள்ளவனாக இருக்கிறான்.” “நீங்கள் கேட்கிற வசனம் என்னுடையதாயிராமல் என்னை அனுப்பிய பிதாவினுடையதாய் இருக்கிறது.” “நான் உம்முடைய வார்த்தைகளை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்.” “அவர்கள் உம்முடைய வசனத்தைக் கைக்கொண்டார்கள்.” “உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களை பரிசுத்ததமாக்கும். உம்முடைய வசனமே சத q்தியம்.” யோவான் 7:16-18; 8:38; 14:24; 17:6,14,17
Page 047
அதுபோலவே கர்த்தர் தனக்குக்கீழே போதகர்களாக அப்போஸ்தலரை நியமித்தார். இன்னும் மற்றவர்களையும் கர்த்தரின் மந்தைக்கு போதகர்களாகவும், மேய்ப்பர்களாகவும் நியமித்து, “என் மந்தையை மேய்ப்பாயாக” என்று போதித்தார். “உங்களைக் குறித்தும், தேவன் (கிறிஸ்து) தம்முடைய சுய இரத்தத்தினாலே சம்பாதித்து rக் கொண்ட தமது சபையை மேய்ப்பதற்கு பரிசுத்த ஆவி உங்களைக் கண்காணிகளாக வைத்த மந்தைமுழுவதையுங் குறித்தும் எச்சரிக்கையாய் இருங்கள்.” (அப்.20:28) இந்த போதகர்கள் தங்களுடைய சுய போதகத்தைப் போதிக்க கூடாது. போதித்தால் அது “உலக ஞானமாக” கருதப்படும். தேவ ஜனங்கள் தேவனால் போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள். தேவனுடைய சத்தியம், திட்டம், மேன்மை, குணநலன்கள் ஆகியவற்றை உள்ளபடியே போதிக்க வேண sடுமேயல்லாமல், மனிதனது சுய போதனையை போதிப்பவர்கள் தேவனுடைய சித்தத்தின்படி போதிக்கிறவர்கள் அல்ல, பிதாவினுடைய திவ்விய திட்டம், சத்தியம், மேன்மை, நித்திய நியாயப் பிரமாணங்களின் அடிப்படையில் வளர்ந்த “கிறிஸ்துவின் போதனைகளையும்,” “அப்போஸ்தலரின் போதனைகளையும்” போதகர்கள் கவனமாய்ப் போதிக்க வேண்டும்.
தற்காலத்தில் அநேகர் தங்களைத் தாங்களே பெருமையுடன் போதகர் என்று அழைத்துக் கொள்வ tைப் போல, சுயமாய் போதிக்கக்கூடாது. இயேசு கிறிஸ்துவைப் போலவும், அப்போஸ்தலரைப் போலவும் மெய்யான போதகராய் இருக்க வேண்டும். இயேசு கிறிஸ்துவினுடைய எளிய, அடக்கமான சொற்றொடர்களை கவனியுங்கள். அதைவிட சிறந்த சொல்லோவியங்கள் எதுவுமில்லை. “நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்யாமல், என் பிதா எனக்கு போதித்தபடியே இவைகளைச் சொன்னேன் என்றும் அறிவீர்கள்.” (யோவான். 8:28) யேகோவா தேவனுக்கு, இயே uு கிறிஸ்துவைப் போல அடக்கமும், விசுவாசமும், கீழ்ப்படிதலுமுள்ள வேறு எவரேனும் இருக்கக்கூடுமோ என்று அதிசயிக்கிறோம். எனவே தேவன் எவருக்கும் கொடுக்காத வல்லமையையும், கௌரவத்தையும், வலதுபுற சிங்காசனத்தில் வீற்றிருக்கும் பாக்கியத்தையும் கொடுத்து, எல்லா மனுஷருக்கும் மேலாகவும் அவரை உயர்த்தினார். இவ்விதமாக கர்த்தராகிய இயேசு
Page 048
கிறிஸ்து நமக்கு எவற்றைக் கற்பித்தாரோ அவற்றையெல் vலாம் பிதாவின் மூலமாக நன்கு கற்றுத் தேறியிருந்தார். அதற்கு சாட்சியாக தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்ட வசனத்தைக் கவனிப்போம். “அவர் குமாரனாய் இருந்தும், பட்ட பாடுகளினாலே கீழ்ப்படிதலைக் கற்றுக் கொண்டார்.” எபி.5:8; பிலி. 2:8
பெரிய போதகராக இயேசுவை ஏற்படுத்தின மாபெரும் போதகராக யேகோவா இருக்கிறார் என்பது தீர்க்கதரிசிகள் மூலமாக வெளிப்படுத்தப்பட்டது. மனுக்குலம் முழு wவதற்கும் மீட்பின் அதிபதியாக விளங்க வேண்டும் என்பதற்காக இரக்கம், விசுவாசமுமுள்ள பிரதான ஆசாரியராக இயேசுவையே தேவன் ஏற்படுத்தினார். பாடனுபவிப்பதனால் வரக்கூடிய அனுபவங்களை கற்றுக் கொள்ள வேண்டியது அவருக்கு அவசியமாக இருந்தது. (எபி.2:9லி10) நீண்ட காலத்திற்கு முன்பாகவே சொல்லப்பட்ட தீர்க்கதரிசனங்கள், யேகோவா தேவனால் இயேசு கிறிஸ்துவுக்குக் கற்பிக்கப்பட்டிருப்பதையும் இயேசு நியாயப் ப xரமாணத்தை நேசிக்கவும் நியாயப் பிரமாணங்களுக்கு கீழ்ப்படிந்து நடக்கவும் நன்குக் கற்றுக் கொண்டதையும் வெளிப்படுத்துகின்றன.
“இளைப்படைந்தவர்களுக்குச் சமயத்திற்கேற்ற வார்த்தை சொல்ல நான் அறியும்படிக்கு, கர்த்தராகிய ஆண்டவர் (அதோனோய் யேகோவா) எனக்குக் கல்விமானின் நாவைத் தந்தருளினார். காலை தோறும் என்னை எழுப்புகிறார். கற்றுக் கொள்கிறவர்களைப் போல, நான் கேட்கும்படி என் செவியைக y கவனிக்கச் செய்கிறார். கர்த்தராகிய ஆண்டவர் என் செவியைத் திறந்தார், நான் எதிர்க்கவுமில்லை, நான் பின் வாங்கவுமில்லை, அடிக்கிறவர்களுக்கு என் முதுகையும், தாடை மயிரைப் பிடுங்குகிறவர்களுக்கு என் தாடைகளையும் ஒப்புக் கொடுத்தேன், அவமானத்துக்கும் உமிழ்நீருக்கும் என் முகத்தை மறைக்கவில்லை.” ஏசா. 50:4-10; மத். 26:67; 27:26,30; ஏசா. 53:11
இந்தப் ப zடத்தைப் பற்றி கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் சாட்சியை கேட்போம். மனுக்குல முழுவதற்கும் இராஜரீக
ஆசாரியராக மகா உன்னதநிலை அடைவதற்கு ஆயத்தமாக சொல்லப்படும் இடங்களை கவனிப்போமாக: “ஞானத்தையும் உணர்வையும் அருளும் ஆவியும், ஆலோசனையையும் பெலனையும் அருளும் ஆவியும், அறிவையும் கர்த்தருக்குப் பயப்படுகிற
Page 049
பயத்தையும் அருளும் ஆவியுமாகிய கர்த்தருடைய ஆவியானவர் அவர்மேல் தங்க {யிருப்பார். கர்த்தருக்குப் பயப்படுதல் அவருக்கு உகந்த வாசனையாயிருக்கும், அவர் தமது கண்கண்டபடி நியாயந் தீர்க்காமலும், தமது காது கேட்டபடி தீர்ப்புச் செய்யாமலும் இருப்பார்.” ஏசா. 11:2-4 “அவர் தாமே சோதிக்கப்பட்டுப் பாடுபட்டதினாலே, அவர் சோதிக்கப் படுகிறவர்களுக்கு (வியாதிகள், பலவீனங்கள்) உதவி செய்ய வல்லவராயிருக்கிறார்.” இப்போது சபைக்கும், ஆயிர வருட யுகத்தில் உலகத்திற |்கும் உதவி செய்ய வல்லவராயிருக்கிறார். எபி. 2:18
மேலும் தீர்க்கதரிசனமாக மேசியாவைக் குறித்து வேதம் சொல்லுகிற வார்த்தைகளைக் கவனிப்போம். “ஜீவ மார்க்கத்தை எனக்குத் தெரியப்படுத்துவீர்.” “எனக்கு ஆலோசனை தந்த கர்த்தரை துதிப்பேன்.” (சங். 16:7-11) தீர்க்கதரிசனத்தில் சொல்லியிருக்கிறதை நற்செய்தியாளர் இவ்வாறு உறுதிப்படுத்துகின்றார். “பிள்ளை வளர்ந்து, ஆவியிலே ப }லன் கொண்டு, ஞானத்தினால் நிறைந்தது. தேவனுடைய கிருபையும் அவர் மேல் இருந்தது... இயேசுவானவர் ஞானத்திலும், வளர்த்தியிலும், தேவ கிருபையிலும், மனுஷர்
தயவிலும் அதிகமதிகமாய் விருத்தியடைந்தார்.” லூக். 2:40-52
இந்த பாடத்தைக் குறித்து எல்லா முக்கிய வசனங்களையும் பரிசோதித்துப் பார்த்து, யேகோவா என்கிற மாபெரும் நாமத்தை, பிதாவாகிய தேவனுக்குத் தவிர வேறு யாருக்கும் பயன்படுத்த ~் கூடாது என்பதை நிச்சயப்படுத்திக் கொள்கிறோம். இந்த நாமத்தை பயன்படுத்துவது கட்டுப்படுத்தப்பட்டு, மற்ற யாருக்கும் பயன்படுத்துவது தடை பண்ணப்படுகிறது என்றும் நிச்சயப்படுத்துகிறோம்.
தேவஞானம், அன்பு, நீதி, வல்லமை ஆகியவைகளுக்கு மைய இருப்பிடமாக பிதாவாகிய தேவன் விளங்குகின்றார். ஏனெனில் இதுவே சத்தியம். இதற்கு மாறான கருத்துக்களெல்லாம் அசத்தியமும் தீமையுமாகும். இதுவரை நாம் பா ்த்த ஆதார மேற்கோள்களெல்லாம் இயேசு கிறிஸ்துவே சொன்னவை; பெந்தெகொஸ்தே நாளில் அப்போஸ்தலர்கள் தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்டு தங்கள் வாயின் மூலமாகச் சொன்னவைகள். பிதாவாகிய தேவனும், குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவும் ஒருவரே என்று
Page 050
மேற்கண்ட எந்த மேற்கோளிலும் சொல்லப்படவில்லை. மனிதர்களின் உபதேசத்தில் அல்லாமல் வேறு எதிலும் மகிமையிலும், வல்லமையிலும், பிதாவானவரும், இயேசு கிறிஸ்துவும் சமமானவர்கள் என்று சொல்லப்படவில்லை.
மேலும் பிதாவாகிய தேவன், தமது உடன்படிக்கையின் தூதனும் பிரதான ஊழியக்காரருமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் மேன்மையைக் குறித்து பொறாமைப் படவில்லை. மாறாக அவர் மீது அதிக பிரியம் வைத்தார். அந்தஸ்திலும், அதிகாரத்திலும் தனக்கு மட்டுமே கீழ்ப்பட்டவராக இருந்த இயேசுவை மற்ற எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக உயர்த்தினார். இயேசு கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகளை கவனியுங்க ்: “பிதாவானவர் செய்ய குமாரன் காண்கிறதெதுவோ, அதையேயன்றி, வேறொன்றையும் தாமாய் செய்யமாட்டார். அவர் எவைகளை செய்கிறாரோ, அவைகளை
குமாரனும் அந்தப்படியே செய்கிறார். பிதாவானவர் குமாரனிடத்தில் அன்பாயிருந்து, தாம் செய்கிறவைகளையெல்லாம் அவருக்கு காண்பிக்கிறார், நீங்கள் ஆச்சரியப்படத்தக்கதாக இவைகளைப் பார்க்கிலும் பெரிதான கிரியைகளையும் அவருக்கு காண்பிப்பார். பிதாவானவர் மரித்தோரை எ ழுப்பி உயிர்ப்பிக்கிறதுபோல, குமாரனும் தமக்கு சித்தமானவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறார். அன்றியும் பிதாவை கனம்பண்ணுகிறதுபோல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம்பண்ணும்படி, பிதாவானவர் தாமே ஒருவருக்கும் நியாயத்தீர்ப்பு செய்யாமல், நியாயத்தீர்ப்பு செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிறார். குமாரனை கனம்பண்ணாதவன் அவரை அனுப்பின பிதாவையும் கனம்பண்ணாதவனாயிருக்கிற ான்.” யோவா. 5:19-23
வேதாகமத்தில் சொல்லப்பட்ட ஒப்புரவாகுதலின் திட்டத்திற்கு ஆசிரியராயிருக்கிற பிதாவாகிய தேவனுக்கும் அவருடைய தாசனாகிய கிறிஸ்துவுக்குமுள்ள வேற்றுமையை தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளுதல் அவசியம். “பிதாவினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்ட ஒரே பேறான குமாரன்,” “அவரது நேச குமாரன்” இந்த ஒப்புரவாகுதலின் ஊழியத்தை எவ்வாறு செய்து முடித்தார் என்று அறிய ஒப்புரவாகுதல் என் தத்துவம் என்ன என்பது பற்றி நாம் சரியாக புரிந்து கொள்ளவேண்டும். ஏராளமான கிறிஸ்தவர்கள் பிதா
Page 051
யார்? குமாரன் யார்? என்பதிலேயே குழப்பமாயிருப்பதால், ஒப்புரவாகுதல் என்ன என்பது தெரியாமல் முழுமையாக குழப்படைந்திருக்கின்றனர். இதனால் தெய்வீக வெளிப்பாடாகிய இந்த விசுவாசத்தின் அடிப்படையிலிருந்து நழுவி விழக்கூடிய அபாயகரமான நிலையில் இருக்கின்றனர்.
பிதாவுக்கும், குமாரனுக கும் உள்ள வேற்றுமையையும், நமது மீட்புக்கு உள்ள தொடர்பையும் குறித்து அப்.பவுல் தெளிவாக வலியுறுத்தி எடுத்துச் சொல்லுகிறார். “ஒருவரேயன்றி வேறொரு தேவன் இல்லையென்றும் அறிந்திருக்கிறோம்... பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது, அவருக்கென்று நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம். இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு, அவர் மூலமாய்ச் சகலமும் உண்டாயிருக கிறது. அவர் மூலமாய் நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம்.” (1 கொரி 8:4,6) அதாவது ஒரே நித்திய தேவன் நமக்குண்டு, எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் சிருஷ்டி கர்த்தாவும் மூலமும் அவரே, நாம் அவருக்கென்று படைக்கப்பட்டோம். நமக்கு ஒரே ஒரு இயேசு கிறிஸ்து என்னும் மத்தியஸ்தரும் உண்டு. மத்தியஸ்தர் மூலமாக பிதாவாகிய தேவன் தம்முடைய எல்லாத் திட்டத்தையும் செயல்படுத்தி வருகிறார். அவர் மூலமாக நமக்கு பாவ மன ்னிப்பு
கிடைத்திருக்கிறது. அவருடைய இரத்தத்தின் மேல் விசுவாசம் வைத்ததினால் கிடைக்கப்பெற்ற பாவ மன்னிப்பினால் பிதாவோடு ஒப்புரவாகி அவருடைய மகிமைக்கு பாத்திரவான்களாகிறோம். ரோம. 5:1
பாதிரிமார்களின் பாரம்பரியம், அதை ஆதரிக்கின்ற போலி ஆதாரம் லி தவறாக கூட்டி எழுதப்பட்டவை
கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து உலகை மீட்டு இரட்சித்தார் என்பது மாத்திரமல்ல; அவர் உலகை இரட்சிப்பதற்கு முன்பாகவே, உன்னதமான கௌரவமான நிலையில் இருந்தார் என்பதையும், முழு ஒப்புரவாக்குதலின் பணி அவரால் அவரைக் கொண்டு தான் நிறைவேற்றப்படும் என்பதையும் பின்வரும் அத்தியாயங்களில் பார்ப்போம். இப்பொழுது நாம் இந்த மாபெரும் ஒப்புரவாக்குதலின் திட்டத்தின் ஆசிரியரை அடையாளம் காண
Page 052
முயற்சிப்போம். பொதுவான கிறிஸ்துவ மண்டலங்களின் குழப்பமான கொள்கையாகிய திருத்துவத்தை ஆ தரிக்கிறவர்கள் கூட யார் இந்த திட்டத்தை ஏற்படுத்தியவர், இந்த திட்டத்தை நிறைவேற்றியவர் யார் என்பதை புரிந்து கொள்வதில்லை. திருத்துவ போதகர்களேகூட இப்படிப்பட்ட கேள்விகளை கேட்கும் போதுதான் மிகுந்த குழப்பமடைந்து திருத்துவமென்பதே விளங்கிக் கொள்ள முடியாதது என்று கூறிவிடுகின்றனர். ஆகவே நாம் இப்படிப்பட்ட அடிப்படை விசுவாசக் கருத்தை வேத கருத்துக்களைக் கொண்டு ஆராய்தல் அவசியம். தி ருத்துவம் என்பதற்கு வேதத்தில் எங்கும் ஆதாரம் கிடையாது. நாம் எற்கனவே அநேக வசனங்களை கவனித்து ஆராய்ந்ததில் வேதம் சொல்லுகிறபடி, ஒரே ஒரு சர்வ வல்லமையுள்ள கடவுள்தான் உண்டு. இரண்டோ, மூன்றோ அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட கடவுள்களோ இல்லை. வேதாகமத்தில் திருத்துவம் என்ற வார்த்தை ஓர் இடத்தில் கூட இல்லை. திருத்துவத்துக்குச் சமமான வேறு அர்த்தங்கொள்ளும் வார்த்தைகளும் இல்லை. அல்லது ஏதாவது ஒரு கா ரணம் காட்டி இந்த கருத்தை ஆதரிக்கிற வசனம் எங்கும் காணப்படவில்லை. திருத்துவக் கொள்கையில் உள்ளவர்கள் தங்களின் சொந்தக் கருத்துக்களை திணிக்க முயலும்போது, மிக மோசமாக தாங்களும் விளங்கிக் கொள்ள முடியாமல் கேட்கிறவர்களும் விளங்கிக் கொள்ள முடியாமல் குழம்புகின்றனர். இப்படி வாதிடுபவர்கள் ஒரே மூச்சில் ஒரே தேவன் தான் எனக் கூறுகின்றனர். (வேதாகமம் ஒரே தேவன் என வலியுறுத்திக் கூறும் கருத தை எவராலும் மறுக்க முடியாது) ஆனாலும் அதே மூச்சில் அவர்கள் மூன்று தேவர்களும் உண்டு என்றும் கூறுகின்றனர். (ஏனெனில் இது வேதக் கொள்கையல்ல மனித பாரம்பரியத்தால் ஏற்பட்டது. முதன் முதலில் போப்பு மார்க்கத்தில் ஆரம்பித்து வழிவழியாய் தொடர்ந்தது).
ஆனால் மூன்று கடவுள்களும் ஒரே கடவுளாய் இருப்பதை எப்படி ஏற்றுக்கொள்ள முடியும்? ஞான உபதேசத்தில் போதிக்கப்படுவதுபோல் சமவல்லமை, சம மகிமைய ள்ள மூன்று கடவுள்கள் உண்டு என்பது உண்மையானால் ஒரே கடவுள்தான் உண்டு என்று கூறுவது பொய்யாகும். “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது” என்று பவுல்
Page 053
உறுதிபடக் கூறுகிறார். பிதா தாம் கௌரவித்த குமாரனைவிட பெரியவராய் இருக்கிறார் என்றும், மரணத்திலிருந்து அவரே தன்னை உயிர்த்தெழச் செய்தார் என்றும், அதற்குப்பின்னர் அவரை உன்னதமான நிலைக்கு உயர்த்தி ார் என்றும், அவரை இராஜ்ஜியத்திற்கு இராஜாவாக ஏற்படுத்தினார் என்றும், கடைசியில் அந்த இராஜ்யத்தை பிதாவே எல்லாவற்றிற்கும் எல்லாமாக இருப்பதற்கு அவரிடம் ஒப்புக் கொடுத்துவிட்டு, தாமும் கீழ்ப்பட்டிருப்பார் என்றும் இயேசுதாமே சாட்சி பகர்ந்தார். இது உண்மையானால் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட சமவல்லமையுள்ள பல கடவுள்கள் இருக்க முடியாது. ஆனால் பின் வரும் அத்தியாயங்களில் இயேசு கிறிஸ்துவும் ஒர தேவன் என்பதையும், அவரையும் நாம் கனம் பண்ணவேண்டும் என்பதையும் விளக்கமாக எடுத்துரைப்போம். பிதாவை கௌரவிப்பது போலவே குமாரனையும் நாம் கௌரவிக்க வேண்டும். குமாரனை கௌரவிக்கிறவன் குமாரனை உன்னதத்திற்கு உயர்த்திய பிதாவையும் கௌரவிக்கிறான் என்றும் சொல்லுகின்ற வேதமே தான், எல்லாருக்கும் பிதாவாகிய சர்வ வல்லமையுள்ள ஒரே தேவன் உண்டு, என்ற கொள்கையை, வேதத்திலுள்ள எல்லா ஆகமங்களும் ஒரே குர ில் தெரிவிக்கின்றன. “ஒவ்வொரு புருஷனுக்கும் கிறிஸ்து தலையாயிருக்கிறார் என்றும், ஸ்திரீக்குப் புருஷன் தலையாயிருக்கிறானென்றும், கிறிஸ்துவுக்கு தேவன் தலையாயிருக்கிறாரென்றும்” அப்.பவுல் அறிக்கையிடுகிறார். 1 கொரி. 11:3
வேதாகமத்தில் ஒரே ஒரு இடத்தில், இந்த திருத்துவ கொள்கையை ஆதரிக்கிற வசனம் காணப்படுகிறது. அந்த வசனம் பிற்கால ஆராய்ச்சியாளர்களால் தப்பாகக் கூட்டி எழ ுதப்பட்ட வசனம் என்று, ஒரேமுகமாக ஏற்றுக்கொண்டனர். பிற்காலத்தில் புதிய திருப்புதல் வேதாகமங்களில் அந்த வசனத்தையே எடுத்துவிட்டனர். அவ்வாறு திருத்திய மொழிபெயர்ப்பை எழுதிய யாவரும் திருத்துவக் கொள்ளையுடையவர்களே. வேதாகமத்தில் இவர்கள் கூறிய ஒரே ஒரு ஆதாரம் என நம்பிக் கொண்டிருந்த அந்த வசனத்தை, தங்கள் கொள்கைக்கு ஆதாரம் என்று அவர்கள் இஷ்டப்படி அதைச் சேர்க்க எண்ணியிருந்தாலும், அவர் கள் மனச்சாட்சி இடங் கொடுக்காததால்
Page 054
அதை நீக்கிவிட்டனர்.
இதனால் இது பொது மொழிபெயர்ப்பை எழுதியவர்களின் தவறு என்றும் கூற நியாயமில்லை. ஏனெனில் அவர்கள் மொழி பெயர்த்த கால கட்டத்தில் (கி.பி.1611) இந்த தவறு கண்டு பிடிக்கப்படவில்லை. (கி.பி.4லிஆம் நூற்றாண்டின் சீனாய் மூலப்பிரதியை ஆராய்ந்தபோது 1859லில் தான், தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்ட வாக்கியங்கள் வெளிப்பட்டன.) ஏனெனில் பொதுவான மொ ி பெயர்ப்பின் காலத்தில், நூற்றுக்கணக்கான மூலங்கள் கிடைத்திருந்தாலும், அவைகளெல்லாம் கி.பி.7லிஆம் நூற்றுôண்டுக்குப் பிற்பட்டவை. எனவே வேத வல்லுநர்கள் இதை மறுப்பதற்கில்லை என்கின்றனர். இந்த வேத வல்லுநர்கள், பாகுபாடின்றி நடுநிலைமையாய் நின்று இக்கருத்தைத் தெரிவித்தனர். திருச்சபையில் இந்த திருத்துவக் கொள்கை பற்றிய கலவரமேற்பட்டபோது, திருத்துவக் கொள்கைக்காக வாதிட்டவர்கள் தங்க ுக்கு எதிராய் வாதிட்டவர்கள் முன்பு, கதிகலங்கிப் போய் திருத்துவக் கொள்கையை நிரூபிக்க வேறு எந்தவித ஆதாரங்களும் கிடைக்காததால் தப்பாகக்கூட்டி எழுதப்பட்ட வாக்கியங்களை சேர்த்து விட்டனர். திருத்துவத்தில் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை வைத்திருந்த ஒரு பாதிரியாரின் கைவேலையாகத் தான் இது இருக்க முடியும் என்பதில் ஐயமில்லை. எனவே அந்த வசனம் பரிசுத்தாவியினால் ஏவப்பட்டு எழுதப்பட்ட வசனம ்ல. பலவீனமான இந்தத் திருத்துவ கருத்துக்கு போதுமான வேத ஆதாரங்கள் இல்லையாதலால், திருத்துவக் கொள்கைக்கு ஆதாரமாக இந்த வசனம் இருக்கக்கூடும் என்ற நோக்கத்தில் எழுதியிருக்கக்கூடும். ஆனால் தேவன் எதை விரும்புகின்றார் என்றால் தாம் கொடுத்த வார்த்தைகளே போதுமானது என்பதையே. தேவ மனிதன் அவைகளில் தேறியவனாக இருக்க வேண்டும். அவைகளில் ஒன்றையும் கூட்டக்கூடாது. எதிராளியான சாத்தான் இதைக் கூட டி எழுதினால் தான் பொருள் விளங்கும் என வஞ்சகமாக எழுத வைத்துவிட்டான். இது எப்படி உள்ளது என்றால் தேவன் ஏதோ தவறு செய்து விட்டதுபோலவும், சர்வ வல்லரின் கருத்தை எழுதுகின்றவன் திருத்துவதுபோலவும் இருக்கிறது. 7லிஆம் நூற்றாண்டிலேயே இவ்வாறு எழுதிய வேத பாரகன்
Page 055
யாராயிருந்தாலும் அவன் தேவனுக்குப் பதில் சொல்லியே தீரவேண்டும். இப்படித் தவறாகக்கூட்டி எழுதியதால் சத்தியத்தையறிய வா ்சையாய் இருக்கிறவர்களை திசை திருப்பிய பழிக்கெல்லாம் பதில் சொல்லியே தீரவேண்டும்.
இந்தத் தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்ட வசனம் 1 யோவான் 5:7 ஆகும். “பரலோகத்திலே சாட்சியிடுகிறவர்கள் மூவர், பிதா, வார்த்தை, பரிசுத்த ஆவி என்பவர்களே. இம்மூவரும் ஒன்றாயிருக்கிறார்கள், பூலோகத்திலே சாட்சியிடுகிறவைகள் மூன்று.” இந்த வசனத்தை எடுத்துவிட்டால் பிறவேத கருத்துக்களில் வேற்றுமை க டையாது. இருப்பினும் பல நூற்றாண்டுகளாய் இது இருந்து வந்ததால் பொருளற்ற அந்த வசனத்தால் குழப்பங்களே மிஞ்சியது. உதாரணமாக, இந்தத் திருத்துவ வேத வசனத்தை ஏற்றுக் கொண்டால், பிதாவாகிய தேவனும் குமாரனும் பரிசுத்தாவியும் மூவரும் ஒன்றாக பரலோகத்தில் ஒரே சாட்சி தருகின்றனர். அந்தச் சாட்சி இயேசுவே கிறிஸ்து என்பது. பரலோகத்திலே இயேசுவை கிறிஸ்து என்று அறியாதவர்கள் யார்? இந்தக் கேள்வியே அபத் னமானது. பிதாவுக்கோ, குமாரனுக்கோ, பரிசுத்தாவிக்கோ பரலோகத்தில் யாரும் சாட்சியிட வேண்டிய அவசியமில்லை. எதிராளியான சாத்தான் வஞ்சகமாக வசனத்தை புகுத்த சரியான இடமாக அது இருந்தது. அவனுக்கு ஊழியம் செய்ய விரும்புகிற ஒரு ஊழியனையும் கண்டுகொண்டான்.
புதிய திருப்புதல்களில் இந்த வசனம் அடியோடு நீக்கப்பட்டுவிட்டது. மட்டுமல்லாது புதிய நவீன மொழிபெயர்ப்புகளான எம்பாடிக் டையக்லாட், யங்ஸ் ேதாகம மொழிபெயர்ப்பு, அமெரிக்கன் பைபிள் யூனியன் மொழிபெயர்ப்பு, இம்ப்ரூவ்டு மொழிபெயர்ப்பு ஆகியவற்றில் நீக்கப்பட்டு விட்டது.
“5லிம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னரே எழுதப்பட்ட கிரேக்க மூலங்களில் இந்த வசனம் அடியோடு காணப்படவில்லை. ஆரம்பகால கிரேக்க மூலங்களில் லா கிரேக்க சபைகளிலோ அல்லது ஆரம்ப கால பாதிரிமார்கள் எழுதிய லத்தீன் மூலங்களிலோ இந்த வசனம் கிடையாது. அக்காலத்தில் இதுபற்றிய ப டங்கள் பேசப்படும்போது கூட அதற்குரிய வேத சான்றுகள் அப்போது இருக்கவில்லை. எனவே இது தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்டது என்பது நிரூபணமாகிறது.” இவ்வாறு இம்ப்ரூவ்டு மொழிபெயர்ப்பு கூறுகிறது.
Page 056
“லாங்” என்பவர் எழுதிய வேதாகம விளக்கவுரையில், இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது: “எல்லா கிரேக்க மொழி மூலங்களிலும் சில இடங்களில் முற்றுப் பெறாமல் விடப்பட்டுள்ளன. சீனாய் மூலத்திலும் (மிகப் பழைய க ிரேக்க மூலம்) அவ்வாறே பல இடங்களில் முற்றுப் பெறாமல் விடப்பட்டுள்ளன. எல்லா லத்தீன் மூலங்களிலும் 8லிஆம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட மூலங்களிலும் கைப்பிரதிகளில் மூன்று வித்தியாசமான மூலப்பிரதிகள் இருக்கின்றன. திருத்துவக் கொள்கை, வேறுபாடுகளைப் பற்றி பிற்காலத்தில்தான் பிரச்சனை எழுந்ததே தவிர அக்காலத்தில் லத்தீன் பாதிரியார்களில் ஒருவர் கூட இந்த திருத்துவத்தைப் பற்றி பேசவேயில்ல .”
ஹட்சனின் கிரேக்க லி ஆங்கில வேதாகம ஒத்துவாக்கிய அகராதி சொல்லுகிறதாவது:-
“15லிஆம் நூற்றாண்டு அல்லது 16ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் எழுதப்பட்ட கிரேக்க மூலப்பிரதிகளில் இந்த சொற்கள் இடம் பெறவில்லை.”
திறமையான வேத விற்பன்னர்கள் என அங்கீகரிக்கப்பட்ட கீழ்க்கண்டவர்கள் அவற்றை தப்பாகக் கூட்டி சேர்க்கப்பட்டதாக சாட்சி பகர்கின்றனர் சர் ஐசக் நியூட்டன், பென்சன், கிளார்க், ஹாரன்,கிரீஸ்பக், டிஸ்சென்டர்ப், டிரேகல்லஸ், லாக்மேன், ஆல்போர்டு. ஆல்போர்டின் கூற்றுப்படி :
“பரிசுத்த வேதாகமத்தைத் திறனாய்வு செய்யும்போது எந்த ஒரு உள்நோக்கத்தையும், ஒரு பிரிவு சார்ந்த விசுவாசத்தையும் உடையவராயிராமல், விருப்பு வெறுப்பின்றி நடுநிலைமையில் இருந்தாக வேண்டும். அவைகள் உண்மை என்பதற்கு கடுகளவும் நியாயமில்லை.”
டாக்டர். கான் ஸ்ட்டன்டைன் டிஸ்சென்டர்ப் இவ்வாறு சொல்லுகிறார் : “
தொடர்ந்து வேதாகமத்தில் தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்டவைகள் அச்சிடப்பட்டு வந்தால் அது பக்தியையல்லாமல் அவ பக்தியையே உருவாக்கும்.”
பேராசிரியர் T.B. வால்சே இவ்வாறு வினவுகிறார்:
“சத்தியமும், கபடற்ற தன்மையும் நம்மிடமிருக்குமானால், இந்த தவறான வாக்கியங்கள் ஆங்கில வேதாகமத்தில் இடம் பெறலாமா? தன்னுடைய ஜெர்மானிய மொழி பெயர்ப்பில் லுத்தர் விளக்காமல் விட்டுவிட் வாக்கியங்களை, அவர் இறந்து 50 ஆண்டுகளான பின்பு இடைச்செருகலாக ஏதேனும் சேர்க்கலாமா?”
இந்தப் பகுதியைக் குறித்து டாக்டர் ஆடம் கிளார்க், கூறுகிறாதவது: “இந்த வசனம் சத்தியமென்று ஏற்றுக் கொள்வதற்கில்லை.
Page 057
அச்சுப்பொறி கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பிருந்த எந்த மூலப் பிரதிகளிலும் இந்த வாசகம் காணப்படவில்லை.“டுபுளின்” என்ற இடத்திலுள்ள திருத்துவக் கல்லூரியில் இருந்த மூலப்பிரதி மான்போர்ட்டீ” என்ற மூலப்பிரதியைத் தவிர மற்ற எந்தப் பிரதியிலும் இந்த வாசகம் காணப்படவில்லை. மேலும் 112 மூலப்பிரதிகளிலும் இந்த வாக்கியம் காணப்படவில்லை. சிரியா, அரேபிய, எத்தியோப்பிய, காப்படிக், சகாடிக், ஆர்மினிய, சிலாவோனிய போன்ற மூலப்பிரதிகளில் காணப்படவில்லை. சுருங்கக்கூறின்“வல்கேட்” என்ற மூலத்தைத் தவிர மற்ற எல்லா புராதன மூலத்திலும் இது இல்லை. பழைய மூலத்திலும் சரியான பிரதிகளி ும் கூட இந்த வாக்கியம் காணப்படவில்லை. பூர்வீக கிரேக்க பாதிரிமார்கள் எழுதி வைத்த மூலங்களிலும், இலத்தீன் பாதிரிமார்கள் எழுதி வைத்த மூலங்களிலும் இந்த வசனம் காணப்படவில்லை.”
மெதடீஸ்ட் சபையை ஸ்தாபித்த ஜான் வெஸ்லீ, திருத்துவக் கொள்கையை ஆதரித்தவர் ஆவார். அவரே கூட தன் பிரசங்கத்தில் செர்வதூஸ் என்பவர் பேசிய வார்த்தையில் இருந்து மேற்கோளாக காண்பித்ததாவது: “திருத்தவம்,” “ஆள்தத்த வம்” என்ற சொற்றொடர்கள் வேதாகமத்தில் இல்லாததால் அவற்றை பயன்படுத்த தயங்குகிறேன் என்றார்.” மேலும் அவர் கூறுகிறதாவது, “நான் நேரடி வார்த்தைகளையே வற்புறுத்துவேன். அவைகள் விளக்கப்படாமல் வேதத்தில் இருக்கிறது.” அவர் திருத்துவக் கொள்கைக்காக மிகச் சிரமப்பட்டு வாதாடினார். ஏனெனில் இந்த வசனத்தை அப்போதிருந்த பூர்வீக பிரதிகள் மூலம் சரியானது என நம்பினார். உதாரணமாக 1611லில் கிங் ஜேம்ஸ் வ ்சனை மொழிபெயர்க்கும் போது எட்டு மூலப்பிரதிகள் கிடைத்திருந்தன. அவைகளெல்லாம் 10லிஆம் நூற்றாண்டிற்கு முந்தியவைகளல்ல. இப்போது 700 மூலப்பிரதிகள் கைவசம் கிடைக்கப் பெற்றுள்ளன. இவற்றில் சில, அதாவது வத்திகான் 1209 மூலம், சீனாய் மூலம் ஆகியவை கி.பி.350 ஆம் ஆண்டைச் சார்ந்தவை.
பிதா குமாரனைக் குறித்தும் அவர்களது ஒற்றுமையைக் குறித்தும் வேதாகமம் போதிப்பவை
திருத்துவ விசுவாசத்திலு ள்ள குழறுபடிகள் என்ன? வேற்றுமைகள் என்ன? என்பதையும், மெய்த்தத்துவமாகிய யேகோவா என்ற பிதாவையும் நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து என்ற பரலோக குமாரனையும், பரிசுத்தாவியையும் குழப்பமின்றி புரிந்து கொள்ள வேண்டும். பேர்ச்சபையின் விசுவாசப் பிரமாணம்
Page 058
கூறுகிறபடி பிதா, குமாரன், பரிசுத்தாவி ஆகிய மூவரும் ஒன்றாய் இருக்கின்றனர் என்பதும் அவர்கள் சம மகிமை, சம வல்லமையுடையவர்கள் என் பதுமே திருத்துவக் கொள்கை. மாபெரும் தெய்வீக மீட்பின் திட்டத்தில் பிதா, குமாரன், பரிசுத்தாவியின் செயல்பாட்டில் ஒருமைப்பாடு எவ்வாறு இருக்கிறது என்று வேதாகமத்தில் காண்பிக்கப் பட்டிருக்கிறது. பிதாவும், குமாரனும் ஒருவரே என்பது முரணான கருத்து. பிதாவானவர் குமாரனை மகிமைப்படுத்தினார் என்று வேதாகமத்தில் கூறப்பட்டதால், மகிமைப்படுத்தியவர் வேறு, மகிமைப்படுத்தப்பட்டவர் வேறு என்பது புலனாகிறது. பிதாவானவர் குமாரனை எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக உன்னத நிலைக்கு உயர்த்தி, எல்லா நாமத்திலும் மேலான நாமத்தைத் தந்தருளினார் என்று சொல்லும்போது, பிதாவுக்கு அடுத்தபடியாக உன்னத நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டார் என்பதே சரியானது. வானத்திலும் பூமியிலும் சகல பரிபாலனத்தையும் தமக்கு பிரதிநிதியாக இருந்து ஆளும்படியாக தேவன் குமாரனை பணித்திருக்கிறார். வேதாகமத்திலுள்ள அநேக வசனங்கள் பி தாவே குமாரனை இவ்வுலகத்திற்கு அனுப்பினார் என்று பறைசாற்றுகிறது. பிதாவினால் தனக்கு முன்பாக வைக்கப்பட்டிருக்கிற சந்தோஷத்தின் நிமித்தம், அவமானத்தை எண்ணாமல் சிலுவையை சகித்தார்; கிறிஸ்துதான் பரலோகப் பிதாவின் முதலாவது ஒரே பேறான குமாரன்; பிதா தன்னிடம் கொடுத்த பணிகளை செய்து முடித்த பின்பு,
ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவில், பிதாவிடம் பூமியின் இராஜ்யங்களை ஒப்படைத்து அவருக்குக் ீழ்ப்பட்டிருப்பார். “தான் பிதாவிடமிருந்து வந்ததாகவும், தன்னுடைய சுய சித்தத்தின் படியல்லாமல், பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றவே வந்தேன்,” என்றும் தான் உபயோகித்த வல்லமை தன்னுடையதல்ல, பிதாவினுடையது என்றும் அறிக்கையிட்டார். “என்னிலும் என்பிதா பெரியவராய் இருக்கிறார்” என்றும் அவர் திட்டமாய் கூறினார். தீர்க்க தரிசனங்களின் கூற்றுப்படி தான் உடன்படிக்கையின் தூதன் என்று அழைக்கப் ட்டாரேயல்லாமல் உன்படிக்கையின் நாயகன் என்று தன்னைச் சொல்லிக் கொள்ளவில்லை. புதிய ஏற்பாட்டில் அநேக இடங்களில் பிரகடனப்படுத்தியது போல, அவர் புதிய
Page 059
உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தர். “தேவனுக்கும் மனிதனுக்கும் மத்தியஸ்தர் ஒருவரே. எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக்கொடுத்த மனிதனாகிய கிறிஸ்து அவரே.” பலவிதமான வேதாகம வசனங்கள் பரலோகத் தந்தையையும் அவருடைய குமாரனையும இருவரும் ஒருவரே அல்ல என்பதையும், அவர்களுடைய வல்லமையிலும் மகிமையிலும் வேறுபட்ட நிலைமைகளையும், இசைவாகவும் உறுதிப்படவும் தெளிவாக்குகிறது. திட்டம், சித்தம், நோக்கம் ஆகிய மூன்றிலும் இவ்விருவரும் ஆழமான ஐக்கியமும் ஒத்த நோக்கமுடையவர்கள் என்பது தெளிவு. பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றவே குமாரன் தன்னுடைய சுய சித்தத்தை தியாகம் செய்ததால், குமாரன் மாபெரும் தேவ திட்டத்தை செயல்படுத்த த குதியுடையவரானார். பிதாவின் ஆவியால் நிறைந்து ஒவ்வொரு சிறிய செயல்பாட்டிலும் பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றினார். (யோவா 6:38-39)
எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக பிதா, குமாரன் என்ற இரு சொற்களே இருவருக்குமுள்ள வேற்றுமையை வெளிப்படுத்துகிறது. ஏனெனில் பிதா என்றால் ஜீவனைக் கொடுப்பவர், குமாரன் என்றால் ஜீவனைப் பெற்றவர் என்பது புலனாகிறது. பிதா யாரிடமிருந்தும் ஜீவனைப் பெறவில்லை. ஏன னில் அவரே உயிரினங்களுக்கெல்லாம் ஜீவ ஊற்றும், ஆதாரமும் ஆனவர். இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு மட்டுமல்லாமல் அவர் மூலமாக ஜீவன் பெறுகின்ற அனைத்துலக மக்களுக்கும் ஜீவ ஊற்றானவர். “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது, அவருக்கென்று நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம். இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு, அவர் மூலமாய் சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவர் மூலமாய் நா ும் உண்டாயிருக்கிறோம்.” இந்த பாடத்தின் தலைப்பில் உள்ள இவ்வசனம் வேதாகமத்தில் மற்றெல்லா வசனத்தோடும் இசைவாக இருக்கிறது என வெளியரங்கமாக விளக்கிக் காண்பிக்கிறது. இதில் அப்போஸ்தலர், பிதாவும் குமாரனும் வல்லமையிலும் ஆள்தத்துவத்திலும் ஒன்றல்ல என்பதை தெளிவாக்குகிறார்.
இங்கே சொல்லப்பட்ட கருத்தை கவனித்து வாசிக்கின்ற எவரும் பிதாவாகிய தேவன் வேறு, குமாரனாகிய கிறிஸ்து வேறு
Pag e 060
என்பதை உறுதிபடவும் இசைவாகவும் அறிந்து தெளிவடைவர். திருத்துவக் கொள்கை என்பது காரண காரியத்திற்கு அப்பாற்பட்டது. விளக்க முடியாதது என்பதை அனைவரும் ஒத்துக் கொள்வர். இதை திருத்துவ சித்தாந்தத்தில் ஆழ்ந்த பற்றுள்ளவர்கள் கூட ஏற்றுக் கொள்ளுவர். விளங்கமுடியாத இந்த திருத்துவக் கொள்ளையை விளக்குவதற்கு முயற்சி செய்வதற்கு பதிலாக, இது விளக்க முடியாத “இரகசியம்” என்று கூறுகின்றனர . இந்த விநோதமான கொள்கையாகிய மூன்று கடவுளும் ஒருவரே, ஒருவரே மூன்று ஆட்கள் என்பதற்கு எந்த வேத ஆதாரமும் கிடையாது. இதனை மறுக்கிற வேத வசனங்கள் ஆதியாகமம் துவங்கி வெளிப்படுத்தின விசேஷம் வரை ஏராளமாக உள்ளன. இந்த வசனங்கள் திருத்துவக் கொள்கைக்கு முரணானது எனவும் காரண காரியத்திற்குப் புறம்பானது எனவும் நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும் சாட்சி பகர்கின்றன. இது கிறிஸ்தவர்களுக்குள்ளேயும், புரா ்டஸ்டன்டு மத பிரிவினருக்குள்ளேயும் காணப்படுகின்ற சிக்கலான குழப்பமான பகுத்தறிவுக்கு முரணான கொள்கையாகும். வேதாகமத்தில் நம்பிக்கை வைத்திருக்கின்ற புராட்டஸ்டன்டு பிரிவினர் வேதத்தில் சொல்லப்படாத இந்த கருத்தை ஏன் விசுவாசிக்கின்றனர் என்று கேட்கக்கூடும். இப்படிப்பட்ட தவறான கருத்தை, எதிராளியான சாத்தான் போப்பு மார்க்கத்தின் மூலமாக, தேவனுடைய திட்டத்தையும், குணாதிசயத்தையும் , வசனத்தையும் இருளடையச் செய்ய புகுத்தினான் என்பதே நமது பதில். “தேவனுடைய சாயலாயிருக்கிற கிறிஸ்துவின் மகிமையான சுவிசேஷத்தின் ஒளி, அவிசுவாசிகளாகிய அவர்களுக்கு பிரகாசமாயிராதபடிக்கு, இப்பிரபஞ்சத்தின் தேவனானவன் அவர்களுடைய மனதைக் குருடாக்கினான்.” (1 கொரி4:4). தெளிந்த தூய சத்தியத்திற்குள் வரமுடியாதபடி முழு உலகையும் மூட நம்பிக்கைக்குள், இருண்ட திரைகளுக்குள், தூய சத்த யத்தைக் காணயியலாத நிலைக்குக் கொண்டு சென்று கெட்டுப் போகும் ஆலோசனைகளையும், போலியான வேத சாஸ்திரங்களையும் சாத்தான் பரப்பிவிட்டான்.
கிறிஸ்துவின் மகிமையான சத்தியத்தின் ஒளியை சாத்தான் எவ்வாறு தடை செய்ய முடியும்? கிறிஸ்துவை விட்டு வழிவிலகச் செய்வதே சாத்தானின் வேலையல்லவா? சத்தியத்தையும்
Page 061
வேதாகமத்தையும் புரட்டி அது காரண காரியத்திற்கு ஒத்து வராதென்றும், வசனங்கள் ஒன றிற்கொன்று முரணானது என்றும் கூறி, தெய்வீக திட்டத்திலும் வார்த்தையிலும் உள்ள ஒருமைப்பாட்டை சரியாய் புரிந்து கொள்ள முடியாதபடியும், சத்தியத்தின் அழகைக் காண முடியாதபடியும் மனுமக்களை குழப்புவதே சாத்தானின் நோக்கம். சாத்தானின் அபத்தமான சிந்தனையின்படி மக்கள் மெய்த் தேவனை சரிவர புரிந்து கொள்ளாதபடி என்னென்ன போலியான போதகங்கள் உண்டோ அவைகளையெல்லாம் செய்து வருகிறான். அதன்படி, கா ண காரியமின்றி மனிதனுடைய போதனையின்படி சரிவிகித பொய்க் கலப்பால் வீணான விசுவாசத்தை ஏற்படுத்திவிட்டான். மெய்யான
விசுவாசத்திற்கு எதிராக போலியான விசுவாசப் பிரமாணங்களை ஏற்படுத்திவிட்டான்.
காரண காரியங்களை பகுத்தறிகின்ற பகுத்தறிவுவாதிகளை திருச்சபைகளிலிருந்து விலக்கி, மூடநம்பிக்கைகளை ஏற்றுக் கொள்கின்ற மதவாதிகளை மட்டும் பல நூற்றாண்டுகளாக விரோதியான சாத்தான் தந்திரமாக ச பைகளில் சேர்த்துக் கொள்ளும் பணியை செய்து வருகிறான். சத்தியம் போல் தோன்றுகின்ற அசத்தியத்தை, நேர் எதிர்மாறான தப்பறைகளை ஸ்தாபித்ததன் மூலம் சில விலையேறப்பெற்ற சத்திய உண்மைகளை சாத்தான் மூடி மறைத்துவிட்டான். இதன் காரணமாக கர்த்தருடைய ஜனங்கள் சத்தியத்திலே முன்னேற தடைகள் ஏற்பட்டன. இருண்ட காலங்களில் மக்கள் தங்களை அடிமையாக்குகின்ற விசுவாசப் பிரமாணங்களாகிய அறியாமைத் திரையை விலக கிவிட்டு தற்காலங்களில் வேதாகமத்திலுள்ள சரியான விசுவாசத்தைத் தாங்களாகவே ஆராயும் பகுத்தறிவைத் தந்த தேவனுக்கு நன்றி செலுத்துவோமாக! ஆனால் உலகப் பிரகாரமாக ஞானிகளுக்கு இந்த ஞானம் மிகத் தாமதமாகக் கிடைக்கிறது. சிலர் விசவாசப் பிரமாணத்தையும் வேதாகமத்தையும் நியாயப்படுத்தி ஓர் ஐக்கியத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளனர். சிலர் விசுவாசப் பிரமாணத்தைத் தள்ளுபடி செய்வதால், வேதாகமத்தையும் தள்ள படி செய்துள்ளனர். தேவ வார்த்தையிலிருந்து மெய்யான வெளிச்சத்தைக் காண முயற்சி செய்யாமல், மனித தத்துவங்களுக்கும் சுயநலக் கோட்பாடுகளுக்கும் சாய்ந்து போவதால், வேதாகமத்தைத் தங்கள்
Page 062
சொந்த இஷ்டத்திற்குப் புரட்டுகின்றனர்.
ஆகவே வேதாகமத்தில் தவறு கண்டுபிடித்தல், பரிணாமம், கிறிஸ்துவ விஞ்ஞானம், பிரம்மஞானம், சத்தியவேதத்தை மறுக்கும் கோட்பாடுகள் ஆகியவை தற்காலத்தில் துரி முன்னேற்றமடைந்து வளர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன. ஆதித்திருச்சபையின் விசுவாசப் பிரமாணங்களெல்லாம் சிதறுண்டு கைவிடப்பட்டன. வேதாகமத்தில் எந்தத் தவறுமில்லை, தங்களது விசுவாச பிரமாணத்தில்தான் கோளாறு என்று அறிந்தவர்கள் வெகு சிலரே. “பரிசுத்தவான்களுக்கு ஒருவிசை ஒப்புக் கொடுக்கப்பட்ட விசுவாசத்தையும்,” “பூர்வ பாதையையும் அவர்கள் தேடுகின்றனர்.” எரே 6:16; யூதா 3.
ஆரம்ப கால திருச்சபையின் போதகம் திருத்துவ போதகமல்ல. ஆயினும் இவ்வளவு காலமாக ஆதியில் இல்லாத திருத்துவம் எப்படி வேரூன்றியது? 3-ஆம் நூற்றாண்டுக் காலத்திலிருந்து தொடர்ந்து வந்த பழமையான கொள்கை இந்த திருத்துவக் கொள்கை அல்லவா? ஆம். திருத்துவக் கொள்கை முதன்முதலாக இரண்டாம் மூன்றாம் நூற்றாண்டுகளின் இடைப்பட்ட காலத்தில் மெல்ல தலையெடுக்கத் துவங்கியது. முதலாம் நூற்றாண்டில் திருத் ுவக்கொள்ளை சிறிதும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. புதிய ஏற்பாட்டில் அப்போஸ்தலர்கள் எழுதியவைகளில் இது தெளிவாகக் காணப்படுகிறது. திருத்துவக் கொள்கை இயற்கையிலேயே ஒரு போராட்டத்தில் ஆரம்பித்தது.
முதலாம் நூற்றாண்டில் அப்போஸ்தலர்கள் இயேசு கிறிஸ்துவையே பிரதான முக்கிய மையமாக போதித்தனர். ஆனாலும் அவர் தந்தை என்றோ, அவர் பெயர் யேகோவா என்றோ குறிப்பிடாமல், யேகோவாவின் குமாரர் என்றே குற ிப்பிட்டனர். உலகை ஆசீர்வதிக்க அனுப்பப்பட்ட மேசியா என்றும், தேவ இராஜ்யத்தை ஸ்தாபிக்கவும், பாவம், ஒழுங்கீனம் ஆகியவற்றால் கெட்டுப் போன உலகை மீட்டு, ஒழுங்கை நிலைநாட்டவே அனுப்பப்பட்டார் என்றும் போதித்தனர். இயேசு கிறிஸ்துவை தேவனால் அனுப்பப்பட்ட மேசியா என்று பலர் கூறியதைப் போன்றே, சிலர் அவர் வஞ்சகர் என்றும், சிலர் அவர் ஒரு நல்ல மனிதர் அவ்வளவுதான் என்றும், சிலர் அற்புதமாக பிறந்தவ ் என்றும்,
Page 063
ஆனால் அதற்கு முன்னர் அவர் இருந்ததில்லை என்றும் கூறினர். சிலர், அவர் இவ்வுலகத்திற்கு வருமுன்னே ஆவிக்குரிய ஜீவியாக வான மண்டலங்களில் வாசம் பண்ணினார் என்றும், மனுக்குலத்தை மீட்க மனிதனாக இந்த பூமிக்கு வந்தார் என்றும், அவர் மிக உன்னதமான நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டார் என்றும், இதற்காக “பிதாவை கனம் பண்ணுகிறதுபோல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம் பண்ண வேண்டும்” என்றும் க றுகின்றனர். போரிடும் சுபாவமுடையவர்கள் தாங்கள் செய்த சிறிய செயல்களைக்கூட பெரிதாக கூறுவர் என்பது யாவரும் அறிந்ததே. எனவே நமது கர்த்தரைக் குறித்து பல்வேறு கருத்துக்களையுடையவர்களெல்லாம் தங்களின் சொந்தக் கருத்தைத் தாங்களாகவே உயர்வு நவிற்சியாகக் கூறியது தவறாயிற்று. இன்னும் சிலர் உயர்த்திக் கூறுவதில் உச்சநிலைக்குச் சென்று அவரே பிதாவானவர் என்று கூறிவிட்டனர். இதுவும் தவறே.
“மத அகராதி” என்ற புத்தகத்தின் தொகுப்பாசிரியரும் பதிப்பாளர்களில் ஒருவருமான டாக்டர். லைமென் ஏப்பட் என்பவர் திருத்துவக் கொள்கையையுடைவர் ஆவார். அந்த மத அகராதியின் 944லிஆம் பக்கத்தில் கூறப்படுகிறதாவது:
“4-ஆம் நூற்றாண்டு வரையில் திருத்துவக் கொள்கை ஒரு கொள்கையாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படவில்லை. பின்னர் படிப்படியாக ஒருத்துவக் கொள்கையோடு திருத்துவக் கொள்கையையும் சமரசமாக்க தீவிரமா முயன்றனர். ஒருத்தவம்,திருத்துவம் ஆகிய பிரச்சினைகளை சமரசம் செய்யும் முயற்சியின் விளைவாக திருத்துவக் கோட்பாடு தோன்றியது... திருத்துவக் கொள்கை என்பது இந்து மதத்தின் மிக முக்கிய கொள்கையாகும். இந்த திருத்துவக் கொள்கை பாரசீகம், எகிப்து, ரோமன், ஜப்பான், இந்தியா மற்றும் பூர்வீக கிரேக்க புராணங்களிலும் அறியப்படுகிறது.”
பழைய காலத்தில் பல தெய்வ வழிபாடு பல தேசங்களில் இருந்தபோதிலு ம், இஸ்ரயேலில் மட்டுமே ஒரே தெய்வ வழிபாடு இருந்தது. கிரேக்க புராண இதிகாசங்களில் பல தெய்வங்களைப் பற்றி கூறப்படுகின்றது. அவைகள் எல்லாம் சம வல்லமையுடையது, இவ்வளவு கடவுள்கள் பிற தேசத்தில் காணப்படும்போது யூத கடவுள் ஒருவராகக் கூறப்பட்டது இகழ்ச்சியாக எண்ணப்பட்டது. யூதர்களுக்கு கடவுள் பஞ்சம் ஏற்பட்டதாக இகழ்ந்தனர். எனவே புற ஜாதியிலிருந்து கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறியவர்கள் திருத்த வக்
Page 064
கொள்கையை எளிதில் ஏற்றுக் கொண்டனர். உலக முழுவதும் பல தெய்வ வழிபாடு கொண்டிருந்த போதிலும் இஸ்ரயேல் மட்டும் ஒரு தெய்வ வழிபாடு உடையதாக இருந்ததால், இரண்டுக்குமிடையே சமரசப்படுத்தும் முறையில் மூன்று தெய்வ வழிபாடு தோன்றியது. வேத சாஸ்திரத்தில் மூன்று கடவுள்கள் உண்டு எனவும், அம்மூவரும் ஒன்றே எனப் போதிப்பதும் போதனைகளிலேயே இது அரிய நுட்பமாக கருதப்பட்டது. இதனிமித்தம் யூ தர்களிலிருந்து மதம்மாறிய அநேக விசுவாசிகள் புற ஜாதிகளின் திருத்துவக் கொள்கையை திருச்சபையில் ஏற்றுக் கொண்டனர். ஏற்கனவே புற ஜாதியினர் ஐசிஸ், டயானா போன்ற பெண் தேவதைகளை வணங்கி வந்ததால், அவர்கள் கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மதம் மாறியபோது, அநேக புற ஜாதிகளைத் திருப்திப்படுத்துவதற்கு மரியாள் வழிபாட்டை புகுத்துவிட்டனர். இந்த போதனைகளை ஏற்றுக் கொண்டபோது திருச்சபையினர் கிறிஸ்துவின் இரண் Įாம் வருகையையும் அவருடைய ராஜ்யத்தைப் பற்றிய நம்பிக்கையும் கைவிட்டு உலகை மதமாற்றம் செய்ய வேண்டும் என்ற நம்பிக்கையை ஏற்றுக் கொண்டனர். இயேசுகிறிஸ்துவின் ராஜ்யம், போப்பு மார்க்கத்தின் மூலமாக உலகெங்கும் பரவி, உலகை ஆளும் என்றும், அந்த பூமிக்குரிய இராஜ்யத்தில் கிறிஸ்துவின் பிரதிநிதியாக போப் இந்த உலகை ஆட்சி செய்வார் என்றும் நம்பியிருந்தனர்.
ரோம கத்தோலிக்க திருச்சபையினரும், புரட்டஸ்டன்ட் திருச்சபையினரும் திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ளாதவர்கள் நேரடியாக நகரத்திற்குச் சென்றடைவார்கள் என்ற மூடநம்பிக்கையை மக்களிடையே புகுத்தியதால் மக்கள் திருத்துவக் கொள்கையை விடாப்பிடியாக பிடித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். அதே சமயத்தில் திருத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள முடியாது என்றும் ஒத்துக் கொண்டனர். ஆகையால் இதை யாரும் விசுவாசிக்கவில்லை. ஏனெனில் புரியாத கொ Ʈ்கைகளை எவரும் விசுவாசிக்க முடியாது. ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையினரும், புரட்டஸ்டன்ட் திருச்சபையினரும் திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொண்டிருந்த போதிலும் அவர்களின் ஜெபங்களில் பிதாவை நோக்கி (இயேசு கிறிஸ்துவையே பிதா என்று நினைத்து) ஜெபம் செய்து இயேசு கிறிஸ்துவின் மூலமாக ஜெபிக்கிறேன் என்று முடிக்கிறார்கள். இது
Page 065
திருத்துவத்துக்கு ஏற்புடையதல்ல, அவர்கள் சொற்கள் பித Ǯ வேறு, குமாரன் வேறு என்பதை குறிப்பதாக உள்ளது. கத்தோலிக்க திருச்சபையினர் திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொண்டிருந்த போதிலும் அவர்கள் ஜெபங்களில் ஆள்தத்துவ வேற்றுமையை நன்கு உணர்ந்துள்ளனர் என்பதை தெரிவிக்கின்றனர். எப்படியெனில், தங்கள் ஜெபங்களை கீழ்நிலையிலுள்ள பரிசுத்தவான்களிடம் பரிந்துரைத்து அவர்கள் மரியாளிடம் பரிந்துரைத்து, மரியாள் இயேசு கிறிஸ்துவிடம் பரிந்துரைத்து இயே சு கிறிஸ்து பிதாவிடம் பரிந்துரைத்து ஜெபங்களைக் கேட்கச் சொல்லுகின்றனர்.
இந்தத் தப்பறையான கொள்கையை இருண்ட காலங்களில் போப்பு மார்க்கத்தால் புராட்டஸ்டன்ட்களிடமும் பரவி பாரம்பரிய மூட நம்பிக்கைகளால் அசைக்க முடியாத இடத்தைப் பெற்றுவிட்டது. இந்த கொள்கைக்கு வேத ஆதாரம் இல்லாதிருந்த போதிலும், புரிந்து கொள்ள முடியாத போதிலும் எல்லாரிடமும் பகிரங்கமாக பிரகடனப்படுப்பட்டுவிட்டத ு. திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ளாதவர்களை வேதவிரோதி என்று ரோமன் கத்தோலிக்கர்கள் சொல்லுவதோடு மட்டுமல்லாமல், மற்றும் ஏனைய கிறிஸ்தவ மண்டலங்களின் கூட்டமைப்பும் அவ்வாறே தீர்ப்பிடுகிறது. சத்தியமே வல்லமையானது, இறுதி வெற்றி பெறப் போவது சத்தியமே. தேவனுடைய ஜனங்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ளுகிறவர்கள் தேவனிடத்திலும், தேவனுடைய வார்த்தையிலும் அவர்களுடைய விசுவாசத்தையும், குணாதிசயத் தையும் சோதிப்பதற்கு தேவன் இதை அனுமதித்தார். எனவே சத்தியத்தை ஆராய்கிற ஒவ்வொருவரும் தனக்குத் தானே உண்மையுள்ளவர்களாக இருப்பதோடு, தேவ வார்த்தையை அடிப்படையாகக் கொண்டிருப்பது அவசியம். அந்தத் தேவ வார்த்தை நம்மை இரட்சிப்புக்கு ஏதுவாக ஞானத்தில் வழிநடத்தும். ஆகவே சத்தியமே நம்மை பரிசுத்தப் படுத்தும். மாறாக தப்பறையோ தீய விளைவுகளை பயக்கும்.
பிதாவாகிய தேவனும் குமாரனாகிய தேவன ˯ம்
திருத்துவக் கொள்கைக்கு வேதத்தில் எங்கும் ஆதாரம் காணப்படவில்லை. திருத்துவக் கொள்கைக்கு ஆதாரமாக அவர்கள்
Page 066
காட்டும் வசனங்களை ஆராய்வோம். இயேசுவை தேவன் என்று சொல்லப்பட்டிக்கிறது. ஆனால் தேவன் ஒருவரே. ஆகவே பிதாவாகிய தேவனும், குமாரனாகிய தேவனும் ஒருவராகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார்கள். எனவே இதை வேத வசனத்தின் வெளிச்சத்தில் ஆராய்வோம். பழைய ஏற்பாட்டின் ம ̯ழிபெயர்ப்பாளர்கள் அனைவருமே “தேவன்” என்று மொழிபெயர்த்திருக்கிற பல்வேறு சிறப்புப் பெயர்களை ஒரே மாதிரியாக மொழிபெயர்க்காததால் நாம் கஷ்டப்படுகிறோம். உதாரணமாக:
பழைய ஏற்பாட்டில் தேவனுக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும் சிறப்புப் பெயர்கள்
1. வேதாகமத்தில் பிதாவாகிய தேவனுடைய பெயரை எட்டு இடங்களில் (ஆங்கில வேதாகமத்தில் நான்கே இடங்களில்) “யேகோவா” என்று குறிப்பிட்டுள்ளனர். அந ͍த எட்டு இடங்களிலும் பொதுவாக தேவன் என்றோ கர்த்தர் என்றோ குறிப்பிட முடியாது. (யாத். 6:2,3; சங். 83:17; ஏசா 12:2; 26:4; ஓசி 12:5; எரே 33:2 சங் 68:4) பொதுவாக தேவன் என்று 298 தடவை எழுதப்பட்டுள்ளது. கர்த்தர் என்பது 5,000 இடங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
2. “ஆதோனாய்” என்கிற எபிரேயச் சொல் பொதுவாக கர்த்தர் என்ற பொருளைக் கொண்டாலும் ஒ ΰே இடத்தில் தேவனைக் குறிப்பிடுவதாக உள்ளது.
3. “ஆதோன்” என்பதற்கு ஆண்டவர், எஜமான், கர்த்தர் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
4. “எலோஹிம்” என்கிற எபிரேயச் சொல் ஏலோவா, ஏலா, ஏல் என்றெல்லாம் சுமாராக 2500 முறை எழுதப்பட்டுள்ளது. இவைகளெல்லாம் பெரும்பாலும் “யேகோவா” தேவனையே குறிக்கும். சில இடங்களில் இதே சொல் தேவனையல்லாமல் மற்றவர்களையும் குறிப்பிடுவதாக நிரூபிக்கலாம். எனவே அந்த வசனத்தில ύ உள்ள ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் சிந்தித்துத் சீர்தூக்கிப் பார்த்து யாரைக் குறிக்கும் என்பதை அறிந்து கொள்ளலாம். இதை வேத வசனங்களைக் கொண்டு தெளிவுபடுத்த முயல்வோம்.
Page 067
சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி “எலோஹிம்” என்பது “வல்லமையுள்ளவர்” என்று பொருள்படும். இது சர்வ வல்லமையுள்ள யேகோவா தேவனுக்கும் பொருந்தும் என்பதையும் அறிக. இது எந்த தேவ தூதனுக்கும் கூட பொருந்தும். ஏனெனில் அவர்களு Ю் வல்லமையுள்ளவர்களே. சர்வ வல்லவரின் பிரதிநிதிகளாக இவர்கள் செயல்படுவதால் இவர்களும் வல்லமையுள்ளவர்களே. மாபெரும் திறமைமிக்க பெருமைமிக்க பலரும், அவர்களுடைய செயல் பாடுகளினால் வல்லமையுள்ளவர்கள் என்னப்பட்டு எலோஹிம் என்று அழைக்கப்பட்டனர். ஆங்கிலத்தில் நட்ங்ங்ல் என்ற வார்த்தை ஒரு செம்மறி ஆட்டையோ (ஒருமை) அல்லது அதன் கூட்டத்தையோ (பன்மை) குறிப்பதுபோல, எலோஹிம் என்ற வார்த்தையும் ஒர ுவரையோ அல்லது பலரையோ குறிப்பதாக உள்ளது.
கீழ்க்காணும் உண்மைகளை பொதுவான மொழிபெயர்ப்பு வேதாகமத்திலிருந்து சான்றாக எடுத்துக் காட்டுவோம்.
இப்படி பல இடங்களில் ஆதோன் (கர்த்தர், ஆண்டவர்), ஆதோனாய் (எனது கர்த்தர்) தேவன் (எலோஹிம்) என்று வந்தாலும், பிதாவாகிய தேவனுக்கும், இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் பொதுவான சொல்லாக இருந்த போதிலும், “யேகோவா” என்ற சொல் பிதாவையே குறிக்கும். இயேசுவைக் குறி Ү்காது.
எலோஹிம் (வல்லமையுள்ளவர்) என்பது “தேவதூதர்கள்” என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது
“நீர் (யேகோவா) அவனை தேவ தூதரிலும் (எலோஹிம்) சற்று சிறியவனாக்கினீர்; மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் அவனை முடிசூட்டினீர்.” (சங். 8:5)
பரிசுத்த ஆவியினால் நிரப்பப்பட்டு அப்போஸ்தலர் பவுல் எலோஹிம் என்ற வார்த்தைக்கு, சரியான கிரேக்க மொழி பெயர்ப்பில் “தேவதூதர்” (ஏஞ்சலோஸ்) என்ற ு குறிப்பிட்டுள்ளார். நமது கர்த்தர் தன்னை எவ்வளவாக தாழ்த்தினார் என்று அவர் கூறுகிற இடத்திலே “தேவ தூதரிலும் சற்று சிறியவராக்கப்பட்டிருந்த இயேசு” என்று குறிப்பிடுகிறார்.
Page 068
எலோஹிம் என்ற பதம் “தேவர்கள்” என மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது
புற ஜாதியாரின் போலியான தேவர்களைக் குறிப்பிடும் இடத்திலே “எலோஹிம்” என்ற சொல் 196 தடவை எடுத்தாளப்பட்டுள்ளது. இந்த தேவர்களும் வல் லமையானவர்களாக இருந்து தங்களை பக்தியோடு வழிபட்டவர்களுக்கு பல சலுகைகளை கொடுத்துள்ளதால் அவ்வாறு அழைக்கப்பட்டுள்ளனர்.
யேகோவா (சர்வ வல்லமையுள்ளவர்) வல்லமையுள்ள மற்ற தேவர்களுடன் (எலோஹிம்) ஒப்பிடப்படுதல்
“கர்த்தாவே (யேகோவா) என் ஜெபத்திற்கு செவி கொடுத்து என் விண்ணப்பங்களின் சத்தத்தைக் கவனியும்... ஆண்டவரே தேவர்களுக்குள்ளே (எலோஹிம்) உமக்கு நிகருமில்லை; உம்முடைய கிரிய Ոகளுக்கு ஒப்புமில்லை.” சங். 86:6-8.
“கர்த்தரே (யேகோவா) மகாதேவனும் (யேல்) எல்லா தேவர்களுக்கும் (எலோஹிம்) மகாராஜனுமாய் இருக்கிறார்.” - சங். 95:3
சங்கீதம் 50:1லில் “வல்லமையுள்ள தேவனாகிய (சொல்லர்த்தத்தின்படி தேவர்களுக்கெல்லாம் தேவன் லி யேல் எலோஹிம் லி வல்லமையுள்ளவர்களில் வல்லவர்) கர்த்தர் (யேகோவா) வசனித்து.....” சங்கீதம் 29:1லில் “பல ֵான்களின் (யேல் லி தேவர்கள்) புத்திரரே, கர்த்தருக்கு (யேகோவாவுக்கு) மகிமையையும் வல்லமையையும் செலுத்துங்கள்; யேகோவாவுக்கே அதைச் செலுத்துங்கள்; யேகோவாவுடைய நாமத்திற்குரிய மகிமையை அவருக்குச் செலுத்துங்கள்; பரிசுத்த அலங்காரத்துடனே யேகோவாவைத் தொழுது
கொள்ளுங்கள்.”
ஆதி 17:1லில் “கர்த்தர் ஆபிராமுக்குத் தரிசனமாகி: நான் சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் (யேல்). யாத் 15:11லில் “க ர்த்தாவே, தேவர்களில் (யேல் லி வல்லமையுள்ளவர்கள்) உமக்கு ஒப்பானவர் யார்?”
ஆதி 14:23லில் “வானத்தையும், பூமியையும் உடையவராகிய
Page 069
உன்னதமான தேவனாகிய (யேல்) யேகோவாவுக்கு நேராக என் கையை உயர்த்துகிறேன்.”
சங். 96:4லில் “யேகோவா, பெரியவரும், மிகவும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவருமாயிருக்கிறார்; எல்லா தேவர்களிலும் (எலோஹிம் லி வல்லமையுள்ளவர்கள்) பயப்படத ் தக்கவர் அவரே.”
இந்த உதாரணங்கள் போதுமானவைகளே. இன்னும் அதிகமான உதாரணங்கள் தேவைப்படுபவர்கள் வேதாகமத்தில் ஆராய்ந்து பார்த்துக் கொள்ளலாம்.
எலோஹிம் என்ற சொல் மனிதர்களையும் குறிக்கும்
196 இடங்களில் தேவனைக் குறிக்கும் சொல்லான எலோஹிம் என்பதில் பாதியாவது வல்லமையுள்ள மனிதர், இராஜாக்கள், இளவரசர்கள், பிரபுக்கள் ஆகியோரைக் குறிக்க உபயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. எலோஹிம் எ ٩்ற சொல் கர்த்தருடைய ஜனங்களையும் குறிக்கும் என்பதை இனி பார்ப்போம்.
ஆதியாகமம் 23:6 இல் ஆபிரகாம் எலோஹிம் என்று அழைக்கப்பட்டிருக்கிறார். எலோஹிம் என்பதற்கு வல்லமையுள்ளவர் என்று பொருள் கொண்டு பொதுவான மொழி பெயர்ப்பு வேதாகமத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. “எங்களுக்குள்ளே நீர் மகா பிரபு (எலோஹிம்).”
யாத். 7:1 4லில் மோசே பார ڍவோனுக்குத் தேவனாக அழைக்கப்படுகிறார். “... உன்னை நான் பார்வோனுக்கு தேவனாக்கினேன் (எலோஹிம்).”
யாத் 21:6 லில்இஸ்ரயேலை நியாயம் தீர்க்கிறவர்களை எஜமான் (எலோஹிம்) என்று வேதம் கூறுகிறது. “அவன் எஜமான் அவனை நியாயாதிபதிகளிடத்தில் (எலோஹிம்) அழைத்துக் கொண்டு போய்...”
யாத் 22:8லில் “திருடன் அகப்படாதே போனால், அந்த வீட்டுக்காரன் தானே பிறனுடைய பொருளை அபகரித்தானோ , இல்லையோ என்று அறியும்படி நியாயாதிபதிகளிடத்தில் (எலோஹிம்) அவனைக் கொண்டு போக வேண்டும்... இரு திறத்தாருடைய வழக்கும் நியாயாதிபதிகளிடத்தில் (எலோஹிம்)
Page 070
வரக்கடவது, நியாயாதிபதிகள் (எலோஹிம்) எவனைக் குற்றவாளி என்று தீர்க்கிறார்களோ, அவன் மற்றவனுக்கு இரட்டிப்பாகக் கொடுக்கக்கடவன்.”
யாத். 22:28லில் “நியாயாதிபதிகளைத் (ஆங்கிலத்தில் தேவர்கள் லி எலோஹிம் என்று எழுதப்ப ܮ்டுள்ளது) தூஷயாமலும்...” இதைக் குறித்து அப்.பவுல் கூறியிருக்கிறார். (அப்.23:5)
பரிசுத்தவான்கள் எலோஹிம் என்று அழைக்கப்படுகின்றனர்
சங். 82:6-7லில் “நீங்கள் தேவர்கள் (எலோஹிம்) என்றும் நீங்களெல்லாரும் உன்னதமானவரின் மக்கள் என்றும் நான் சொல்லியிருந்தேன். ஆனாலும் நீங்கள் மனுஷரைப் போலச் செத்து, லோகப்பிரபுக்களில் ஒருவனைப் போல விழுந்து போவீர்கள ்.” பரிசுத்தவான்கள் கூட கிறிஸ்துவைப் போல தியாக பலியாக மரிக்க வேண்டும். ஆதாம் தன் பாவத்தினால் மரித்தது போலன்று.
இதை இயேசு மேற்கோளாகக் காட்டுகிறார். “தேவ வசனத்தைப் பெற்றுக் கொண்டவர்கள் தேவர்கள் என்றும், அவர்களுக்கு கேட்கின்ற செவியிருக்க வேண்டும் என்றும் இப்படிப்பட்ட வகுப்பாருக்கே இது பொருந்தும் என்றும் கூறுகிறார்.
(சங்கீதம் 82 முழுவதும் தற்போது அவரது பிர ޮன்ன காலத்தில் கிறிஸ்தவ மண்டலத்தை மீட்டு நியாயம் தீர்க்க தேவனால் நியமிக்கப்பட்ட நமது ஆண்டவராகிய இயேசுவைக் குறிப்பிடுகிறது. “தேவ சபையில் (அரசியல், பொருளாதாரம், சமுதாயம், மதப்பிரபுக்கள் ஆகியோர் மத்தியில்) தேவன் (எலோஹிம் - கிறிஸ்து இப்போது உலகை நியாயந்தீர்க்க தேவனால் நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார்) எழுந்தருளியிருக்கிறார்.” அவர் இந்த பிரபுக்களை நியாயம் விசாரித்து நேர்மையான தீர் ߪ்பு வழங்குகிறவராக தேவனுடைய பிரதிநிதியாக இருக்கிறார். அவர்கள் “அறியாமலும் உணராமலும் இருக்கிறார்கள். அந்தகாரத்தில் (அவர்களது கொள்கையின் பலனை இது குறிக்கிறது) நடக்கிறார்கள். தேசத்தின் (சமுதாய உலகம்) அஸ்திபாரங்களெல்லாம் அசைகிறது.” இதுவே அவரது தீர்மானம். தற்கால ஒழுங்குகளை ஒட்டுப்போட்டு சரிபண்ண முயற்சிப்பது பயனற்றது. அவைகள் எல்லாம் கலைக்கப்படவேண்டும். அதற்குப் பதிலாக புதிய வ ானமும், புதிய பூமியும் - புதிய ஒழுங்கும் ஏற்படுத்தப்படும். வசனம் 6, 7. அவரிடம் விசுவாசமுள்ள “சிறு மந்தையை” குறிப்பிடுவதாயிருக்கிறது.
Page 071
அவர்கள் கூட்டிச் சேர்க்கப்படும்போது லி தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட திருச்சபையையார் அனைவரும் மரணத்தின் மூலம் திரைக்கப்பால் சென்றுவிட்ட பிறகு லி கிறிஸ்து இவ்வாறு அழைக்கப்படுவார்: “தேவனே (எலோஹிம்) எழுந்தருளும், பூமிக்கு நியாயத்தீர்ப்புச் செய யும்; நீரே சகல ஜாதிகளையும் சுதந்தரமாகக் கொண்டிருப்பவர்.” அவர் தம்முடைய இராஜ்யத்தை ஸ்தாபிப்பதற்கு முன்னதாக நியாயத்தீர்ப்பைத் துவங்குவதில்லை. அப்போது “யாதொரு ஜாதியரும் தோன்றியது முதல் அக்கால மட்டும் உண்டாயிராத ஆபத்துக்காலம் வரும்.” உலகத் தோற்ற முதல் தேவன் தம்முடைய பரிசுத்த தீர்க்கதரிசிகளெல்லாருடைய வாக்கினாலும் உரைத்தவைகளெல்லாம் நிறைவேறித்தீரும் காலத்தில் பொறுமையானவ ர்களை தாழ்த்தி, தாழ்மையானவர்களை உயர்த்துவார். அப். 3:19 - 23)
“பிரியமானவர்களே, இப்பொழுது நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளாக” என்னப்படுவதால் தெய்வ கிருபையால் அந்த “தெய்வ சுபாவத்திற்கு பங்குள்ளவர்களாவோம்” என்ற நம்பிக்கையைப் பெற்றிருக்கிறோம். யோவா. 10:34,35; 1 யோவா. 3:2; 2 பேது 1:4.
எலோஹிம் என்பது “மாபெரும்,” “பலம் பொருந்திய” என்ற பொருளிலு ம் சொல்லப்பட்டுள்ளது
எலோஹிம் என்ற பதம் மாபெரும், பலம் பொருந்திய என்ற பொருளில் உயிரற்ற பொருட்களையும் சம்பந்தப்படுத்தி கூறப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, “மாபெரும் (எலோஹிம்) திகில்” என்று 1 சாமு. 14:15லும், “மகா (எலோஹிம்) போராட்டம்” என்று ஆதி. 30:8லும், “மகத்தான (யேல் - வல்லமையுள்ள) பர்வதம்” என்று சங். 36:6லும், “பராக்கிரமசாலிகளில் வல்லவர்களும் (யேல 䯍)” என்று எசே. 32:21லும், “எனக்கு வல்லமை (யேல்) உண்டு” என்று ஆதி. 31:29லும் கூறப்பட்டுள்ளது.
புதிய ஏற்பாட்டில் “தேவன்,” “கர்த்தர்” என்ற வார்த்தைகள்
புதிய ஏற்பாட்டில் எளிமையாய் வெகுசில சொற்களே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. புதிய ஏற்பாட்டில் கர்த்தர் என்றும் தேவன் என்றும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதால் எது பிதாவைக் குறிக்கும் எது குமாரனைக் குறிக்கும் என்ற ு அடையாளம் காண முடியாதபடி உள்ளது. இதைக் கருத்தாய் வாசிப்பவர்களே, எந்த வார்த்தை யாரைக்
Page 072
குறிக்கும் என்று நிதானித்துக் கொள்ள முடியும். வாக்கிய அமைப்பைப் பொருத்தும் சில இடங்களில் “தியோஸ்” (Theos) என்று இரண்டு இடங்களில் வரும் வாக்கியத்தில் ஒன்றில் கிரேக்க மொழி இலக்கணப் பண்புச்சொல் சேர்ந்து வருகிறது. உதாரணமாக யோவான். 1:1லில் “அந்த வார்த்தை தேவனிடத்தில் (ho theos) இரு 殨்தது, அந்த வார்த்தை ஒரு தேவனாயிருந்தது (theos).” மிகவும் ஜாக்கிரதையான மாணாக்கன் அப்போஸ்தலரின் எண்ணத்தை அறிந்து கொள்வதில் கஷ்டப்படுவதில்லை. உண்மையிலேயே மொழி இவ்வளவு தெளிவாக இருந்தும் நாம் இதுவரை நீண்ட காலமாக நிதானிக்காமல் விட்டுவிட்டது ஆச்சரியமாயிருக்கிறது.
புதிய ஏற்பாட்டில், பரலோகப் பிதாவையோ அல்லது பரலோகத்திலிருந்து வந்த நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையோ அல்லது 箪ோலிக் கடவுள்களையோ குறிக்க ஒரே கிரேக்கப்பதம் “தியோஸ்” என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இதற்கு விதிவிலக்காக “கூரியோஸ்” என்ற பதம் ஒரு இடத்தில் தேவன் என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. அவ்விடத்தில் “கர்த்தர்,” “எஜமான்” என்று சரியாக மொழி பெயர்க்காமல் “தேவன்” என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. அப்.19:20லில் கூரியோஸ் என்ற சொல் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவை குறிப்பதாகவும், அ ்.17:18லில் டெய்மோனியன் என்ற சொல் அந்நிய தேவதைகளைக் (பிசாசுகளின் ஆவிகள்) குறிக்கும் சொல்லாக பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது.
கர்த்தர் (Lord) என்ற அடைமொழி யேகோவா தேவனைக் குறிப்பதற்கும், இயேசு கிறிஸ்துவை குறிப்பதற்கும், மனிதனைக் குறிப்பதற்கும், தூதர்களைக் குறிப்பதற்கும் கூரியோஸ் என்ற ஒரே கிரேக்கச் சொல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கூரியோஸ் என்பது ஆண்டவர் அல்லது கர்த்தர் என்பதையே குறிக்க ும். கூரியோஸ் என்ற பதம் அடிக்கடி எஜமான், ஆண்டவர் என்ற பொருளில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. விதிவிலக்காக despotes என்ற பதம் ஐந்து இடங்களில் ஆண்டவர் என்பதைக் குறிப்பதாக வருகிறது. இதை தமக்குத்தாமே அதிகாரி (Autocrat) அல்லது ஆளும் உரிமை என (Sovereign) மொழி பெயர்த்திருந்தால் சரியாக இருக்கும். உதாரணமாக,
1. லூக்கா 2:29லில் “ஆண்டவரே, (despotes) உமது
Page 073
வார்த்தையின்படி உமது அடியேனை இப்பொழு ு சமாதானத்தோடே போகவிடுகிறீர்.”
2. அப்.4:24,26 லில் “கர்த்தாவே (despotes) நீர் வானத்தையும், பூமியையும் சமுத்திரத்தையும் அவைகளிலுள்ள யாவற்றையும் உண்டாக்கின தேவனாயிருக்கிறீர்... கர்த்தருக்கு (Kurios) விரோதமாகவும், அவருடைய கிறிஸ்துவுக்கு விரோதமாகவும் பூமியின் இராஜாக்கள் எழும்பி நின்று அதிகாரிகள் ஏகமாய்க் கூட்டங் கூடினார்கள்.”
3. 2 பேதுரு 2:1 லில் “...அவர்கள் கேட்ட க் கேதுவான வேதப் புரட்டுக்களைத் தந்திரமாய் நுழையப்பண்ணி, தங்களைக் கிரயத்துக்குக் கொண்ட ஆண்டவரை (despotes) மறுதலித்து தங்களுக்குத் தீவிரமாய் அழிவை வருவித்துக் கொள்ளுவார்கள்.”
4. யூதா 4 லில் “...ஒன்றான ஆண்டவராகிய தேவனையும் (despotes) நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் மறுதலிக்கிற பக்தியற்றவர்களாகிய சிலர் பக்கவழியாய் நுழைந்திருக்கிறார்கள்...”
5. வெளி 6: 10 லில் “பரிசுத்தமும் சத்தியமுள்ள ஆண்டவரே, (despotes) தேவரீர் பூமியின்மேல் குடியிருக்கிறவர்களிடத்தில் எங்கள் இரத்தத்தைக் குறித்து எதுவரைக்கும் நியாயத் தீர்ப்பு செய்யாமலும் பழி வாங்காமலும் இருப்பீர் என்று மகா சப்தமிட்டுக் கூப்பிட்டார்கள்.”
“ரபூனி” என்ற மூலச் சொல் ஒருமுறை ஆண்டவரே என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. மாற்கு 10:51 கூரியோனோ என்ற சொல் கர்த்தாதி கர்த்தர் என்று ஒருமுறை மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. 1 தீமோ 6:15
தேவத்துவம்
புதிய ஏற்பாட்டில் தேவத்துவம் (GODHEAD) என்ற சொல்லுக்கு சரியான விளக்கமில்லை. எனினும் சரியான விளக்கமென்னவெனில், “அநேக சரீரங்களிலிருந்தாலும் தலை ஒன்றே,” அதாவது நாமேல்லாரும் வெவ்வேறு அங்கமாயிருந்தாலும் நமக்கெல்லாருக்கும் தலை கிறிஸ்துவே என்பதாகும். தேவனே
Page 074
கிறிஸ்துவின் மூலமாக நம்மை வழ நடத்துகிறார் என்பதாகும். உதாரணமாக,
1. ஓ தியோஸ் என்ற கிரேக்கச் சொல் ஆங்கிலத்தில் Godhead என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. (அப்.17:29) “நாம் தேவனுடைய சந்ததியாராயிருக்க, மனுஷருடைய சித்திர வேலையினாலும் யுக்தியினாலும் உருவாக்கின பொன், வெள்ளி, கல் இவைகளுக்குத் தெய்வம் (ஓ தியோஸ்) ஒப்பாயிருக்குமென்று நாம் நினைக்கலாகாது.” புதிய ஏற்பாட்டில் இதே வார்த்தை “தெய்வீகம்” என்ற பொர ளில் காணப்படுகிறது. 2 பேது 1:3-4
2. தீயோடஸ் (Theiotes) என்ற கிரேக்கச் சொல், ரோம 1:20ல் தேவத்துவம் அல்லது தெய்வீகம் என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. “... அவருடைய நித்திய வல்லமை தேவத்துவம் என்பவைகள் உண்டாக்கப்பட்டிருக்கிறவைகளினாலே, உலகமுண்டானது முதற்கொண்டு, தெளிவாய்க் காணப்படும்.” இது புதிய ஏற்பாட்டில் ஒருமுறை மட்டும் கூறப்பட்டுள்ளது.
3. கொலோசெயர் 2:9லில் தீயோடஸ் (Theiotes) என்ற சொல் தேவத்துவம் என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. இது தெய்வீகம் என்றே மொழிபெயர்க்கப்பட வேண்டும். “தேவத்துவத்தின் பரிபூரணமெல்லாம் சரீரப்பிரகாரமாக அவருக்குள் வாசமாயிருக்கிறது.” இது புதிய ஏற்பாட்டில் ஒரே முறை மட்டுமே வருகிறது.
மகிமையடைந்த கிறிஸ்து திருச்சபைக்குத் தலையாயிருக்கிறார். அவருடைய பரிபூரணம் லி ஏராளமான ஞானம், கிருபை வல்லமை ஆகியவை திருச் பையின் பணிகளை நிறைவேற்றும் திறமை மட்டுமன்றி, பிதாவின் பிரதிநிதியாக தெய்வீகத் திட்டத்தை நிறைவேற்றி முடிக்கத் தேவையான எல்லா தகுதியும் அவருக்குள் வாசமாயிருந்தது.”
“உன் தேவனாகிய கர்த்தரைப் பணிந்து கொண்டு, அவர் ஒருவருக்கே ஆராதனை செய்வாயாக”
- மத் 4:10 லில்
கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து எந்த கண்டனமுமின்றி ஆராதனையை ஏற்றுக்கொள்வதால், அவரையே யேகோவா தேவன்
Page 075
என்று சிலர் கருதுகின்றனர். மேலே சொன்ன நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வார்த்தையின்படி தேவாதி தேவனாகிய யேகோவாவைத் தவிர வேறு யார் ஆராதனையை ஏற்றுக் கொண்டாலும் தவறாகும் என்று தெரிகிறது. ஆனால் அப்படியல்ல என்று நாங்கள் கூறுகிறோம். வேதத்தை விளக்கும்போது ஒரு பாகத்தை மட்டும் பார்த்து விளக்கம் கொள்ளலாகாது. மற்ற வேத வசனங்களையும் ஒத்துப் பார்த்து சரியான பொருளை உணர்ந்த கொள்ள வேண்டும். “நீர் என்னுடைய குமாரன், இன்று நான் உம்மை ஜெநிப்பித்தேன்.” “தேவர்களே, நீங்களெல்லாம் அவரைத் தொழுது கொள்ளுங்கள்,” “தேவ தூதர் யாவரும் அவரைத் தொழுது கொள்ளக்கடவர்கள்.” (சங். 2:7; 97:7; எபி. 1:5 - 6) இவை கிறிஸ்துவைக் குறித்து பிதாவாகிய தேவனின் கட்டளை. இந்த வசனங்களின்படி, இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் ஆராதனை செய்ய வேண்டும் என்று தெரிகிறது. நம்ம டைய கர்த்தராகிய இயேசுக் கிறிஸ்துவும் இதை அறிவார். கடந்த காலங்களில் யேகோவாவின் தூதர்களாக வந்த ஒவ்வொருவரும், யேகோவாவின் தூதர் என்ற மரியாதையின் நிமித்தம் வணங்கப் பட்டார்கள் என்பது இயேசு கிறிஸ்துவுக்குத் தெரியும். தான்தான் தூதர்களிலேயே பிரதான தூதர் என்றும், பிதாவாகிய தேவனின் “ஒரே பேறான குமாரன்” என்றும், “உடன்படிக்கையின் தூதன் என்றும், பிதாவே தன்னை பரிசுத்தப்படுத்தி உலகத்த ற்கு அனுப்பினார் என்றும், யார் குமாரனைக் கனம் பண்ணுகிறார்களோ அவர்கள் பிதாவாகிய தேவனையும் கனம் பண்ணுகின்றனர் என்ற சத்தியத்தையும் இயேசு கிறிஸ்து அறிந்திருந்தார்.
“குமாரனைக் கனம் பண்ணாதவன் அவரை அனுப்பின பிதாவையும் கனம் பண்ணாதவனாயிருக்கிறான்.” யோவா.5:23; மல். 3:1) என்று வேதம் கூறுகிறது.
புதிய ஏற்பாட்டில் “ஆராதனை” என்ற பதத்திற்கு ப்ரோஸ்கினோ (ல்ழ்ர் ்ந்ன்ய்ங்ர்) என்பது கிரேக்க வார்த்தையாகும். அதற்கு கையை முத்தமிட்டு மரியாதை செய்வது என்று பொருளாகும். அதாவது நாய் தன் எஜமானின் கையை நக்குவது போலாகும். அது மரியாதையைக் குறிக்கும் செயல்பாடாகும்.
பழைய ஏற்பாட்டில் “ஆராதனை” என்று
Page 076
மொழிபெயர்க்கப்பட்ட எபிரேயச்சொல்லுக்கு ( ஷாலி-கவ் shaw-kaw) தலைவணங்கி ஆராதித்தல் என்பது பொருளாகும். இதனுடைய முக்கியத்துவம் மரியாதை செலுத்து தாகும். இந்தச் சொல் 170 முறை வருகிறது. இதில் பாதி மட்டுமே தேவனை ஆராதிப்பது பற்றி குறிப்பிடுகிறது. இந்தச் சொல் 74 முறை வணங்குதல், குனிதல், வந்தனம் செய்தல் என்ற அர்த்தத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, “ஆபிரகாம்... அவர்களைக் கண்டவுடனே அவன் கூடார வாசலிலிருந்து அவர்களுக்கு எதிர்கொண்டோடி தரை மட்டும் குனிந்து ஆண்டவரே (Adonai)... கொஞ்சம் தண்ணீர் கொண்டு வரட்டும். உங்கள் கால்களைக் கழு ி மரத்தடியில் சாய்ந்து கொண்டிருங்கள்.” (ஆதி. 18:2-4) அவர்களை “மூன்று புருஷர்” என்று நினைத்துதான் இந்த செயலுடன் இந்த வார்த்தைகளை பேசினான்.
லோத் இதேபோன்று தன்னிடம் வந்த இரண்டு தூதர்களை தரை மட்டும் “குனிந்து (ஷாலிகவ்)” வணங்கினான். ஆதி 19:1
ஆபிரகாமும் ஏத்தின் புத்திரர்களுக்கு “வந்தனம் (ஷா-கவ்)” செய்தான். ஆதி. 23:7,12
ஈசாக் யாக்கோபை ஆசீர்வதிக்க ம்போது “ஜனங்கள் உன்னை சேவிக்கவும் ஜாதிகள் உன்னை வணங்கவும் (ஷா-கவ்), ....உன் தாயின் பிள்ளைகள் உன்னை வணங்குவார்கள் (ஷா-கவ்)” என்றான். ஆதி. 27:29
தாவீது சவுலுக்கு “தரைமட்டும் குனிந்து வணங்கினான் (ஷா-கவ்).” 1 சாமு. 24:8
“அபிகாயில்... தாவீதுக்கு நேராகத் தரையில் முகங்குப்புற விழுந்து பணிந்தாள் (ஷா-கவ்).” அதேபோல தாவீதின் ஊழியக் காரரிடம் “தரை மட்டும் முகங்குனிந்து (ஷ லிகவ்)” தன்னை தாவீதுக்கு அடியாள் என்று கூறினாள். 1 சாமு 25:23,41
“தெக்கோவா ஊராளாகிய ஒரு ஸ்திரீ இராஜாவோடு பேசப் போய் தரையிலே முகங்குப்புற விழுந்து வணங்கி (ஷாலிகவ்) இராஜாவே இரட்சியும் என்றாள்.” யோவாபும் தரையிலே முகங்குப்புற விழுந்து வணங்கி (ஷாலிகவ்) இராஜாவை வாழ்த்தினான்.” 2 சாமு 14:4, 22,23
Page 077
“மேவிபோசேத் தாவீதினிடத்தில் வந்தபோது முகங்குப புற விழுந்து வணங்கினான் (ஷா-கவ்).” 2 சாமு 9:6
இங்கே கூறப்பட்டிருப்பவைகள் தேவன் இஸ்ரயேலர்களுக்குக் கொடுத்த முதலாம் கட்டளையாகிய “என்னையன்றி உனக்கு வேறே தேவர்கள் உண்டாயிருக்கவேண்டாம் ... அவர்களை நமஸ்கரிக்கவும் சேவிக்கவும் வேண்டாம்” என்பதற்கு முரணாக உள்ளது என நினைக்ககூடாது. தேவனுடைய நாமத்தைக் கொண்டு தேவதூதர்கள் யூதர்களிடையே செய்திகளை கொண்டு வரும்போது, அவர்கள் த வதூதர்களை வணங்கின அந்த மரியாதை ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது. அது கண்டனத்திற்குரியதன்று. ஆகவே முதலாம் கட்டளை நமக்கு எச்சரிப்பது என்னவெனில் சிலை வணக்கத்தையும், அந்நிய தேவர்களின் வணக்கத்தையும் நாம் நிச்சயமாகச் செய்யக்கூடாது என்பது தான். அப்படி செய்வோமாகில் தேவன் அதனைப் பொறுத்துக் கொள்ள மாட்டார். ஆகவே எந்தவொரு யூதனும் இயேசு “தேவனால் அனுப்பப்பட்டவர்” என்பதை உணர்ந்து அவரை வணங்கி அ வரில் பயப்படுகிறவனாயிருந்தால், இயேசுவை “தேவனுடைய குமாரன்” என்று உணர்ந்து, அவரிடத்தில் மரியாதை செலுத்தினால் அது ஒரு மிக உன்னதமான பயபக்தியாகும்.
யூதர்கள் தெய்வ வணக்கத்திற்கு மிக உயரிய மரியாதை செலுத்தினர். மனித வணக்கத்தைச் சாதாரணமாகக் கொண்டிருந்தனர். எனவே இயேசு, தேவனுடைய குமாரன் என்று தன்னைக் கூறியபோது, அவர் தெய்வ தூஷணம் சொல்லுகிறவர் என்றும், விக்கிரக ஆராதனைக்காரர் என் ும் நினைத்து பரிசேயர்கள் அவரையும் அவருடைய சீடரையும் கல்லெறியத் துணிந்தனர். தேவ வணக்கத்தையும், மனித வணக்கத்தையும் தெளிவாக புரியாதவரை இந்தக் குழப்பங்கள் நீடித்துக் கொண்டிருக்கும். எந்த வார்த்தைகளால் தேவனைத் தொழுது கொள்ளுகிறோமோ அந்த வார்த்தைகளை மனிதனுக்குப் பயன்படுத்தலாகாது. சிலர் இன்று இவ்வார்த்தைகளை போலி கிறிஸ்து, அந்தி கிறிஸ்து போன்ற மதப் பெரியார்களுக்குப் பயன்படுத துகின்றனர். போப்புக்கு கொடுக்கும் மரியாதை, கனம் ஆகியவை தவறான வழிபாடாகும். ஏனெனில் போப்பு தன்னை “கிறிஸ்துவின் பிரதிநிதி”
Page 078
என்று கூறிக் கொள்கிறார். இதன் காரணமாகவே சாத்தான் இயேசுவை தன்னை வணங்கும்படி கூறியபோது இயேசு, அவனையும் பூமியில் அவனது அதிகாரத்தையும் அங்கீகரிக்க மறுத்துவிட்டார். யேகோவாவின் கட்டளைகளுக்கு எதிராக செயல்படுவதெல்லாம் தீய சக்தியாகும். சாத்தானுடைய ஆ ளுகையில் தீமையை தீமையென்று ஒதுக்காதபடி ஏற்றுக் கொண்டிருப்பது வழக்கமாகிவிட்டது. இது தவறானது ஆகும். தேவனுடைய இராஜ்யத்தை ஸ்தாபிப்பதில் சாத்தான் தேவனுக்கு விரோதியாயிருந்தான். இயேசு அவனைப்பார்த்து: நான் யேகோவா தேவனையும் அவரது தீர்க்க தரிசன கட்டளையாகிய “உன் தேவனாகிய கர்த்தரைப் பணிந்து கொண்டு, அவர் ஒருவருக்கே ஆராதனை செய்வாக” என்பதையும் ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறேன். நீ அவரது விரோ தியாக இருப்பதால், நான் உனக்கும் உனது முறைமைகளுக்கும் மரியாதை செலுத்தவோ அல்லது உன்னை பணிந்து கொள்ளவோ முடியாது என்றார்; எங்களது நோக்கமெல்லாம் முற்றிலுமாக வேறானது. உன்னிடத்தில் எனக்கு ஒன்றுமில்லை என்றார். மத். 4:10 யும் உபா.10:20, 21யும் ஒப்பிடுக.
இயேசு, யேகோவா தேவனுக்கு குமாரனாகவும் தாசனாகவும் இல்லாமல் அவருக்கு விரோதியாக தன்னை நிலை நிறுத் ியிருந்தால் அது அவரது பிதாவை அவமரியாதை செய்வதாகவும், பாவமான காரியமாகவும், விக்கிரகாராதனையாகவும் இருந்திருக்கும். மாறாக, தேவகுமாரனுக்குரிய கனத்தை அவர் ஏற்றுக் கொண்டிருந்தாலும், அவர் வெளியரங்கமாக, “என் பிதா என்னிலும் பெரியவராய் இருக்கிறார் ” என்று கூறினார். தனது சீஷருக்கு பிதாவிடம் எப்படி கேட்கவேண்டும் என்பதை போதிக்கும்போது, “நீங்கள் என் நாமத்தினாலே பிதாவினிடத்தில் கேட டுக் கொள்வதெதுவோ அதை அவர் உங்களுக்குத் தருவார்” என்று கூறினார். யோவா.16:23
“நானும் பிதாவும் ஒன்றாயிருக்கிறோம்”
- யோவா. 10:30
இந்த வசனத்தை எடுத்துக் கொண்டு கர்த்தராகிய இயேசு யேகோவா என்ற நாமத்திற்கு பாத்திரர் என்றும், பிதாவும் குமாரனும் அவர்தான் என்றும் அவருக்கு பிதாவானவர் இல்லை, அவர் குமரனாகவும் இல்லை என்றும் கூறப்படுகிறது.
Page 079
வீணான இரகசிய ஞா ம் என்று பெயர் பெற்ற திருத்துவக் கொள்கைக்காரர்கள், இதுபோன்ற வசனத்தை எடுத்துக் கொண்டு, மூன்று பேரும் ஒரே ஆள்தத்துவத்தன்மை உடையவராக நினைத்துக் கொள்கின்றனர். ஒன்றாய் இருக்கிறோம் என்றால் ஆள் தத்துவத்தில் இல்லாமல், எண்ணத்தில், திட்டத்தில், சித்தத்தில், நோக்கத்தில் ஒருமைப்பாட்டுடன் இருக்கிறார்கள் என்று பொருள். இந்தக் கருத்தை எவ்வளவு நேர்த்தியாக கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து சொ ல்லியிருக்கிறார். இதற்கு நேர்மாறாக திருத்துவக்காரர்கள் திரித்துக் கூறுகின்றனர். அவர் தன் பிரார்த்தனையில் பிதாவை நோக்கி:
“உலகத்துக்காக வேண்டிக் கொள்ளாமல், நீர் எனக்குத் தந்தவர்களுக்காக வேண்டிக் கொள்கிறேன்; அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருக்கிறார்களே... நான் இவர்களுக்காக வேண்டிக் கொள்ளுகிறதுமல்லாமல், இவர்களுடைய வார்த்தையினால் என்னை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்காகவும் வேண்டிக ் கொள்கிறேன். அவர்கள் எல்லாரும் ஒன்றாயிருக்கவும், பிதாவே, நீர் என்னை அனுப்பினதை உலகம் விசுவாசிக்கிறதற்காக, நீர் என்னிலேயும் நான் உம்மிலேயும் இருக்கிறது போல அவர்களெல்லாரும் நம்மில் ஒன்றாயிருக்கவும் வேண்டிக் கொள்கிறேன்” என்கிறார். யோவா. 17:9; 20-23
பிதாவும் குமாரனும் ஒருமனப்பட்டிருப்பது போல திருச்சபை ஒரு மனப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே இயேசு கிறிஸ்து பிதாவிடம் மன்றாடினார். திருச்சபை பிதாவிடமும் குமாரனிடமும், செயல்பாட்டில் ஒரே மனதுடையவர்களாகயிருக்க வேண்டுமேயல்லாமல், ஆள் தத்துவம் என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. இயேசு கிறிஸ்துவின் மனதில் ஒரே ஆள் தத்துவம் கிடையாது. அவர் கூறிய ஒருமைப்பாடு என்பது ஒரே மனத்தில், நோக்கத்தில், சித்தத்தில் அவருடைய பின்னடியார்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதே. இந்த ஒருமைப்பாட்டின்படி, பிதாவினிடத் ிலும் குமாரனாகிய கிறிஸ்துவிடத்திலும் சிந்தனை, செயல்பாடு ஒரே விதமாய் இருந்தது. பிதாவினிடத்திலும் குமாரனிடத்திலும் காணப்பட்ட ஒருமனப்பாங்கு திருச்சபையாரிடத்திலும் இருக்க வேண்டுமென்பதே அவருடைய
Page 080
பிரார்த்தனையாய் இருந்தது. பிதாவின் மனதில் இருந்த சித்தமே குமாரனிடத்தில் இருந்ததாலே, இயேசு “என் சித்தமல்ல, உம் சித்தத்தின்படியே ஆகக்கடவது” என்றார். எனவே திருச்சபையாரும தங்கள் சுய சித்தத்தை வெறுத்து கிறிஸ்துவின் சித்தத்தின்படியே எல்லாவற்றையும் செய்ய வேண்டும். ஏனெனில் இதுவே பிதாவின் சித்தமாயிருக்கிறது. இப்படிப்பட்ட ஒருமைப்பாடு பிதாவுக்கும் தனக்கும் இருக்கிறது போலத் திருச்சபையாருக்கும் இருக்க வேண்டுமென்று ஜெபித்தார். வேதத்திலில்லாத, பகுத்தறிவுக்கு ஒவ்வாத மூன்று கடவுள்கள் ஒன்றாயிருக்கிறார்கள் என்ற பொய்யான கருத்தை, தவறாக புரட்டிப் ப
தித்து, கர்த்தரின் வார்த்தையை அபத்தமாக்கிவிட்டிருக்கின்றனர். இதற்கு மாறாக, வேதம் சொல்லும் விளக்கமும், கர்த்தர் சொல்லும் விளக்கமும் பிதாவின் சித்தமே கிறிஸ்துவின் சித்தமாகி, கிறிஸ்துவின் சித்தமே திருச்சபையின் சித்தம், என்கிற இந்த ஒருமைப்பாடு எவ்வளவு பொருத்தமானதும் நேர்த்தியானதுமாய் இருக்கிறது.
“என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்”
கிறிஸ்து தன்னைத் தானே வழிய ம் சத்தியமும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன் என்று சொன்ன பிறகு, அவரையல்லாமல் பிதாவினிடத்திற்குச் செல்ல முடியாது என்றார். தன்னையறிந்தேன் என்று சொல்கிறவர்கள் பிதாவையும் அறிந்திருக்க வேண்டும் என்றபோது பிலிப்பு, “ஆண்டவரே, பிதாவை எங்களுக்குக் காண்பியும், அது எங்களுக்குப் போதும் என்றான். அதற்கு இயேசு: பிலிப்புவே, இவ்வளவு காலம் நான் உங்களுடனே கூட இருந்தும் நீ என்னை அறியவில்லையா? என்னைக் ண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்; அப்படியிருக்க, பிதாவை எங்களுக்கு காண்பியும் என்று நீ எப்படி சொல்லுகிறாய்? நான் பிதாவிலும், பிதா என்னிலும் இருக்கிறதை நீ விசுவாசிக்கிறதில்லையா? நான் உங்களுடனே சொல்லுகிற வசனங்களை என் சுயமாய்ச் சொல்லவில்லை; என்னிடத்தில் வாசமாயிருக்கிற பிதாவானவரே இந்தக் கிரியைகளைச் செய்து வருகிறார்” என்கிறார். யோவா. 14:7-10.
நமது கர்த்தராகிய இயேசுவின் இந
த வார்த்தையே இயேசுவே யேகோவா (யேகோவாவின் குமாரனாக அல்ல) என்பதற்கும் யேகோவா என்ற நாமம் இயேசுவுக்கும் பொருந்தும் என்பதற்கும்
Page 081
ஆதாரமாக இருப்பதாக கூறுகிறார்கள். ஆனால் இந்தப் பகுதியியை உற்று நோக்கி கவனித்தால், பிதாவுக்கும் குமாரனுக்கும் உள்ள தொடர்பை விவரமாகக் கூறியிருப்பது எல்லாருக்கும் விளங்கும். இதில் எந்த பகுத்தறிவுவாதியும், திருத்துவத்துக்கு ஆதாரமாகக் கொள்வதற கிடமில்லை. “என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்” என்று இயேசு கூறிய வார்த்தைகளின் மூலம் நாம் என்ன புரிந்து கொள்ள வேண்டுமென்று விரும்புகிறார்? இதன் மூலமாக இயேசு, மனிதன் ஆவியின் ரூபத்திலுள்ளவர்களை ஒருபோதும் காண இயலாது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமென்பதையே விரும்கிறார். அப்.யோவான் அதற்கு சாட்சியாக, “தேவனை ஒருவனும் ஒருக்காலுங் கண்டதில்லை, பிதாவின் மடியிலிருக்கிற ஒரே பேறான குமாரனே அவரை வெளிப்படுத்தினார்” என்று கூறுகிறார். (ரோதர்ஹாம் மொழி பெயர்ப்பின்படி யோவா. 1:18) மோசேயிடம் கர்த்தர், “என்னைக் கண்டு ஒருவனும் உயிருடன் இருக்க முடியாது” என்று கூறியதை யாவரும் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று கர்த்தர் விரும்புகிறார். தேவன் தம்மை மனுக்குலத்திற்கு காண்பிக்க வேண்டுமானால், தமது ஆவிக்குரிய மகிமையை அவர்கள் காணும்படி அவர்களது கண்களை அதிசயதக் விதமாக திறக்கவேண்டும் அல்லது மகிமை பொருந்திய தம்முடைய ரூபத்தை, மகிமையற்ற மாம்சீக நிலைக்கு தம்மைத் தொடும் படியாகவும், பார்க்கும்படியாகவும் மாற்றிக் கொள்ளவேண்டும்.
இதன்படியே தேவன் தம்மை வெளிப்படுத்தினார். தேவனுடைய ஒரே பேறான குமாரனும், நமது கர்த்தருமான இயேசு கிறிஸ்து மாம்சத்தில் வந்து மனிதர் மத்தியில் வாழ்ந்தபோது, தேவனுடைய சித்தம், மனம், குணம் போன்ற இயல்புகளை வெளிப்படுத ்தினார். மனுக்குலத்திற்கு தேவனுடைய மிகச்சிறந்த பிரதிநிதியாக இயேசு கிறிஸ்து விளங்கினார். இயேசு கிறிஸ்துவுடன் பிலிப்பும் மற்ற அப்போஸ்தலர்களும் மிக நெருக்கமாகத் தொடர்பு கொண்டிருந்து, மனிதர்கள் அறிய வேண்டிய பிரகாரமாக பிதாவாகிய தேவனை அறிந்து கொண்டார்கள். பிதா தன்னை மனுக்குலத்திற்கு வெளிப்படுத்த ஒருவரைத் தெரிந்து கொண்டு தமது முழுமையான செயல்பாடுகளை அவர் மூலமாக நிறைவேற்றுக றார். தேவன்
Page 082
மனிதனுக்கு கிறிஸ்து மூலமாகத் தன்னை வெளிப்படுத்தினதுபோல, பரிபூரணமாக, தெளிவாக, ஒருபோதும் எக்காலத்திலும் வெளிப்படுத்தியதில்லை. இனிவரும் காலத்திலும் வெளிப்படுத்தப் போவதில்லை. “தேவன் மாம்சத்தில் வெளிப்பட்டார்.” (கிரேக்க மொழியில் தேவனைப் போல பிரத்தியட்சமான என்றுள்ளது) 1 தீமோ. 3:16 இதேபோல அப்.பவுல் திருச்சபையாருக்கும், கிறிஸ்துவின் விசுவாச வீட் டாருக்கும் எழுதும்போது, “சாவுக்கினமான எங்கள் மாம்சத்திலே இயேசுவினுடைய ஜீவனும் விளங்கும்படிக்கு உயிரோடிக்கிற நாங்கள் எப்பொழுதும் இயேசுவின் நிமித்தம் மரணத்திற்கு ஒப்புக் கொடுக்கப்படுகிறோம்” என்று கூறுகிறார். கிறிஸ்து தேவனை வெளிப்படுத்தியது போல, நாம் கிறிஸ்துவை வெளிப்படுத்துபவர்களாகயிருக்க வேண்டும் என்பது பொருள். 2 கொரி 4:11
பரிபூரண மனிதன் அதரிசனமான தேவனு டைய பரிபூரண சாயலாக இருக்கிறான். ஆகவே இதைக்காட்டிலும் சிறந்த கருத்து எதுவும் இருக்க முடியாது. இதே போலவே பரலோகத் தந்தை, பரலோக குமாரன், கிறிஸ்துவின் பரலோக மணவாட்டி ஆகியவர்களுக்கு ஆயிர வருட அரசாட்சியின்போது, பூரண முற்பிதாக்கள் பிரதிநிதிகளாயிருப்பார்கள். இவர்களை (முற்பிதாக்களை) பார்ப்பவர்கள் எல்லாரும், இவர்களிடத்தில் தேவ சாயலும் தேவ ரூபமும் இருப்பதை உண்ர்ந்து கொள்வார்கள். மா ்சத்திலிருக்கிற இவர்கள் தேவ சாயலாக இருப்பார்கள். இப்பொழுது ஏகமாய்த் தவித்து வேதனைப்படுகிற முழு சிருஷ்டிகளும் இந்த உன்னத நிலையை, ஆயிர வருட அரசாட்சியின்போது அடைவார்கள். இராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டதார் பூமியிலே பிரபுக்களாயிருக்கப் போகிற முற்பிதாக்கள் மூலமாக பூமியை ஆட்சி செய்வார்கள். முழு சிருஷ்டிகளும் தேவ சித்தத்தின்படி பிரபுக்களுக்குக் கீழ்ப்படிந்தால் இந்த உன்னத நிலையை அட வார்கள். சங்.45:16
நித்தியானந்தமுள்ள ஏகசக்கராதிபதியும், ராஜாதி ராஜாவும் கர்த்தாதி கர்த்தாவும், ஒருவராய், சாகாமையுள்ளவரும்
பரலோகத் தந்தையின் மேன்மையை தனது இரண்டாம்
Page 083
பிரசன்னத்தின்போது இயேசு கிறிஸ்து வெளிப்படுத்திக் காண்பிப்பார் என்று இந்த வசனம் கூறுவதாக அநேகர் கருதுகின்றனர். ஆனால் இதில் சில உண்மைகளிலிருந்தாலும் யிர வருட அரசாட்சியின் ஆரம்பத்தில் கிறிஸ்து மகிமையடைவதை இது குறிக்காது என்று நாங்கள் கருதுகிறோம். யேகோவா தேவனை அறிந்து கொள்ள தமது வழியை ஏற்றுக்கொண்ட அனைவருக்கும் கிறிஸ்து காரணராயிருக்கிறார். இருந்தாலும், இது அவருடைய ஆட்சியின் முடிவில், “பிதாவும் தேவனுமாயிருக்கிறவருக்கு ராஜ்யத்தை ஒப்புக்கொடுக்கும்போது தான்” நிறைவேறுமேயல்லாமல் அவரது வருகையின் போதல்ல. ( 1 கொர ி.15:24-28)
இந்த வசனம் பிதாவாகிய தேவனை குறிப்பிடுவதாக கூறுவதால், இயேசு கிறிஸ்து சாவாமையை பெற்றிருப்பதை மறுப்பதாகாது. ஏனெனில் அவரும் முதலாம் உயிர்த்தெழுதலில் பங்குபெறும் அனைவரும் சாவாமையை பெற்றுக் கொள்வார்கள் என்பதை வேத வாக்கியங்கள் தெளிவாக போதிக்கின்றன. பிதாவானவர் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிறதுபோல், குமாரனும் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கும்படி (Self Existence immortality) அருள் செய்திருக்கிறார். 1 கொரி. 15:42,44,53,54; யோவா.5:26
இந்த வசனத்தை குமாரனுக்கு பொருத்தி பார்த்தால் அது எல்லா வகையிலும் ஒத்து வருகிறது. ஆனால் இது எந்த வகையிலும் பிதாவாகிய யேகோவா தேவனை புறக்கணிக்கவில்லை. மேலும் அதன் மூலம் இயேசுவே பிதாவாகிய யேகோவா தேவன் என்று நிரூபணமாகவில்லை. பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்பட்டு அப்போஸ்தலர் கூறியபடி, குமாரனைக் குறித்து ச ொல்லப்பட்ட மகிமை முதலானவை எல்லாம் பிதாவாகிய தேவனுடைய குணாதிசயங்களுக்கு ஒப்பிடத்தகுந்தவையல்ல. அப்போஸ்தலர் கூறுகிறதாவது: “சகலத்தையும் அவருடைய பாதத்திற்குக் கீழ்ப்படுத்தினாரே; ஆகிலும் சகலமும் அவருக்குக் கீழ்ப்பட்ட தென்று சொல்லியிருக்கும்போது, சகலத்தையும் அவருக்குக் கீழ்ப்படுத்தினவர் கீழ்ப்படுத்தப்படவில்லையென்பது வெளியரங்கமாயிருக்கிறது.” 1 கொரி. 15:27
இ ேபோன்று பிதாவாகிய தேவனால் இயேசு கிறிஸ்துவின் ராஜ்யத்துக்கு கொடுக்கப்பட்ட மகிமையைக்குறித்து இன்னொரு
Page 084
வசனம் கூறுகிறதாவது: “சகல துரைத்தனங்களுக்கும் அதிகாரத்திற்கும் தலைவராயிருக்கிறார்.” (கொலோ.2:10) இங்கேயும் அதே பதில்தான். பிதாவினுடைய ராஜ்யமும் வல்லமையும் குமாரனின் ராஜ்யத்திற்கும் வல்லமைக்கும் வேறுபடுத்தி காண்பிக்கப்படவில்லை. ஏனெனில் குமாரன் தேவன டிருந்தவர், அவருடைய பிரதிநிதி. “
தேவனுக்குச் சமமாயிருப்பதை குமாரன் கொள்கையாடின பொருளாக எண்ணவில்லை”
பிலிப் 2:6லில் அப்.புவல் கூறும்போது, “அவர் தேவனுடைய ரூபமாயிருந்தும் தேவனுக்குச் சமமாயிருப்பதை கொள்ளையாடின பொருளாக எண்ணாமல்...” என்கிறார். இங்கே இந்த பகுதி திருத்துவ போதனையையோ, அல்லது இயேசு கிறிஸ்து தான் பிதாவாகிய யேகோவா என்றோ கூறவில்லை என்பதை நாம முதலில் கவனிக்க வேண்டும். அப்படியிருக்கும்போது, இங்கே கொள்ளையாடுவதற்கோ, சமமாக நினைப்பதற்கோ இடமேது? “கொள்ளையாடுதல், “சமமாயிருப்பது” ஆகிய வார்த்தைகள் பிதாவும், குமாரனும், ஒருவரல்ல, இருவர் என்பதை போதிக்கின்றன. இதைக்குறித்து இயேசு கிறிஸ்து சொன்ன வார்த்தைகளையும் அப்.பவுல் சொன்ன வார்த்தைகளையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கையில், அநேக வித்தியாசங்கள் இருப்பது போன்று தோன்றுகிறது. “என் ிதா என்னிலும் பெரியவராயிருக்கிறார்.” “நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்வதில்லை” என்று இயேசு கூறுகிறார். பிதாவுக்கு சமமாயிருப்பதாக இயேசு சொன்னதால் அவர் தமது தாழ்மையைக் கைவிட்டு விட்டாரா என்று நாம் கேட்கலாம்.
இரண்டாவதாக, அப்போஸ்தலர் மனதில் பதிய வைக்க தேடுகிற காரியம் எவ்வளவு மாறுபாடானாதாக இருக்கிறது என்பதை நாம் கவனிக்க வேண்டும். திருச்சபை பிதாவின் கனத்தை அடைய விரும்பி அதை க ள்ளையாட நாட வேண்டும் என்றோ அல்லது ஒருவருக்கொருவர் கனத்தை கொள்ளையாட வேண்டும் என்றோ அப்போஸ்தலர் போதிக்கிறாரா என்றால், இல்லை. நிச்சயமாக இல்லை. இதற்கு நேர்மாறாக வீணாக ஆடம்பர பெருமைகளை வெறுக்கவும், மெய்யான தாழ்மையைக் கடைப்பிடிக்கவும்
Page 085
வேண்டுமென பவுல், கூறுகிறார். ஒருவரையொருவர் தங்களிலும் சிறந்தவர்களாக மேன்மையானவர்களாக எண்ண வேண்டும். தன்னுடைய நிரூபத்தைப் படிக்கிற வ்வொருவரும் கிறிஸ்துவைப் போலவே மனத்தாழ்மை உள்ளவர்களாகவும், “கிறிஸ்துவின் சிந்தையே எல்லாரிடமும் இருக்க வேண்டும்” என்றும் அப்.பவுல் உறுதியாக சொல்கிறார். கிறிஸ்துவின் சிந்தை என்பது பிதாவின் மகிமையயையும் கனத்தையும் கவர்ந்து கொள்வதாகவும், அப்படிச் செய்வது கொள்ளையாடுதல் அல்ல என்றும் நினைப்பதாகவும் இருந்தால், அதே சிந்தை சபைக்கும் தேவை என்றால், நாம் ஒவ்வொருவரும் முடிந்தவரை !னத்தையும் மகிமையையும் கவர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்றும், அதற்கு தேவையான முயற்சியும், கிறிஸ்து வெளிப்படுத்தின சிந்தையும் தேவை என்றும் பொருளாகிறது.
ஆனால் இதெல்லாம் மொழிபெயர்ப்பு தவறு. கொள்ளையடித்தல் என்ற சொல் அப்.பவுல் சொல்ல வந்த கருத்துக்கு நேர் மாறாக அமைந்துவிட்டது. கிரேக்கச் சொல்லான “ஹர் பாக்மோஸ்” இவ்விடத்தில் “கொள்ளையாடின” என மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. புதிய ஏற்பா "்டிலேயே இச்சொல் இந்த இடத்தில் மட்டுமே வருகிறது. இந்த கிரேக்க வார்த்தை “கொள்ளையாடுதல்,” “சட்டவிரோதமாக எடுத்துக் கொள்ளுதல்” என்பதற்கு இசைவாக வருகிறது. ஆனால் இந்த வாக்கியத்தை தவறாக மாற்றி அமைப்பதால் அப்போஸ்தலரின் பொருள் முற்றிலுமாக தலை கீழாக மாறுகிறது. அந்த வார்த்தைகளை சரியாக அமைத்து பொருள் கொள்வோம். “அவர் தேவனுடைய ரூபமாயிருந்தும், கொள்ளையாடி தேவனுக்கு சமமாயிருக்க எண்ணாம #்...” (who thought not by robbery to be equal with God). சாத்தான் தேவனுடைய ஸ்தானத்தையும், கனத்தையும் அபகரித்துக்கொள்ள முயற்சித்தது போல் நமது ஆண்டவராகிய இயேசு முயலவில்லை. (ஏசா. 14:12-14) எனவே பிலி. 2:6ம் வசனத்திற்கு முன்னும் பின்னும் வரும் வசனங்கள் வீண் பெருமைக்காக கிறிஸ்து எதையும் செய்வதாக சொல்லவில்லை. கிறிஸ்து மிகுந்த மனத் தாழ்மையுடைவராகவே இருந்தார். ஆகவே அவருடைய அடிச்சுவடுகளைப் பின $பற்றி நடக்க மனதாயிருக்கிற யாவரும்
Page 086
மிகுந்த மனத்தாழ்மையைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். பல்வேறு மொழிபெயர்ப்பாளர்கள் “ஹர்பாக்மோஸ்” என்ற கிரேக்கச் சொல்லுக்கு கீழ்க்கண்டவாறு விளக்கமளித்துள்ளனர்.
“மனப்பூர்வமாக விரும்பக்கூடிய காரியமாக நினைக்கவில்லை.” - க்ளார்க் (did not think it a matter to be earnestly desired.” Clarke)
“ஆர்வத்துடன் வைத்துக்கொள்ள நினைக்கவில்லை.” - வேக்பீல்டு (did not think of eagerly retaining.” Wakefield)
“ %வலுள்ள விருப்பத்திற்குரிய ஒரு பொருளாக கருதவில்லை.” - ஸ்பேவர்ட் (did not regard..... as an object of solicitous desire.” Stewart.)
“தேவனுடைய ரூபமாயிருத்தும் தேவனுக்கு சமமாயிருப்பது அபகரித்துக் கொள்ளக்கூடிய பொருளல்ல” - ரோதர்ஹாம்
“Who in God’s form subsisting not a thing to be seized on esteemed the being equal with God.” Rotherham.
“தேவனுடைய ரூபமாயிருப்பவர், தேவனுக்கு சமமாயிருப்பதை ஒரு பரிசாக எண்ணவில்லை.” - திருத்திய மொழிபெயர்ப்பு (who being (margin, orginally) in the form of God, counted it not a prize (margin, a thing to b &e grasped) to be on an equality with God.” Revised Version.
“தேவனுடைய ரூபமாயிருப்பவர், தேவனுக்கு சமமாயிருப்பது அபகரித்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு பொருளாக எண்ணவில்லை.” - அமர் .ரெவ.கமிட்டி (who existing in the form of God, counted not the being on an equality with God a thing to be grasped.” Amer. Rev. Committee.
“அபகரித்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு பொருளாக எண்ணவில்லை.” - ஷர்ப் (Thought not .... a thing to be seized.” Sharpe.
"ஆர்வத்துடன் அபகரித்துக் கொள்ளவில்லை.” - நீலாண்டு (did not eagerly grasp.” Neeland.)
“உக்கிரகமாக போராடிப் பெற்றுக் 'கொள்ளவில்லை” - டிக்கென்சன் (did not violently strive”. Dickenson)
“அபகரிக்க வேண்டும் என்று தியானிக்கவில்லை” - டர்ன்புல் (did not meditate a usurpation.” Turnbul)
Page 087
கடைசியாக சொல்லப்பட்ட விளக்கம்தான் சரியான விளக்கமாக அமைகிறது. இவைகளெல்லாவற்றையும்விட, எம்பாட்டிக் டையக்லாட்டில் சொல்லப்பட்டதே சரியான விளக்கமாகும். அது கூறுகிறதாவது:
“தேவனுடைய சாயலாக இருந்தாலும், தான் அந்த நிலைமையைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு பிதா (ின் ஸ்தானத்தைக் கவர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கவில்லை. ஆனால் அவர் தம்மைத்தாமே வெறுமையாக்கி ஒரு அடிமையின் ரூபமெடுத்தார்.”
அப்போஸ்தலர்களுடைய விளக்கத்தின்படியும் தேவஞானத்தின்படியும் இந்தக் கருத்து மிகவும் சரியானதே, நமது கர்த்தர் ஆவியின் ரூபமாக இருந்தபோது பிதாவின் சாயலாக இருந்தார். அப்போது அவர் தன்னை பிதாவுக்கு சமமாக எண்ணக்கூடிய பேராசையுடையவராக இருக்கவில்லை. த )வ அதிகாரத்தையும், வல்லமையையும், மகிமையையும், மரியாதையையும் அவர் பறித்துக் கொள்ள விரும்பவில்லை. சாத்தானிடமிருந்த பேராசை குணமான, “உன்னதமானவருக்கு ஒப்பாவேன்” என்ற குணம் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு இருக்கவில்லை. பிதாவாகிய தேவனுக்கு அடுத்த ஸ்தானமான உன்னத நிலையிலிருந்தும், பிதாவின் சித்தத்திற்குக் கீழ்ப்பட்டவராக, மனத்தாழ்மையும் அடக்கமுமுடையவராகவும் இருந்தார். தனது ஆவிக்குரிய நி *ைமையின் மகிமையையும் மாட்சிமையையும் துறந்து, மேலான நிலமையிலிருந்து, “தேவதூதரிலும் சற்று சிறியவராக்கப்பட்ட” தாழ்மையான மானிட நிலைமைக்கு வந்தார். மனித நிலைக்குத் தன்னை தாழ்த்தினது மட்டுமின்றி, மனித நிலையில் இப்பூமிக்கு வந்தபோது, அப்போஸ்தலர் கூறியபடி அடிமை நிலைக்குத் தன்னைத் தாழ்த்தினார். ஆவியான இயேசு கிறிஸ்து மனிதனான இயேசு கிறிஸ்துவாகத் தன்னைத் தாழ்த்தினது மட்டுமின்றி, +ல்லோரும் அசட்டை பண்ணக்கூடிய நிலையி-ருந்தும் மரணத்திற்கு ஒப்புக் கொண்டு கேவலமான சிலுவை மரணத்தையும் தாங்கிக் கொண்டார். இப்படியாக எல்லாவற்றிற்கும் கீழாக தன்னைத் தாழ்த்தினதற்குக் காரணம், தெய்வீக சித்தத்திற்கும், பிதாவின் சித்தத்திற்கும் இயேசு கிறிஸ்து கீழ்ப்படிந்ததுதான் என அப்போஸ்தலர்கள் கூறுகின்றனர். இதன்
Page 088
காரணமாக மனத்தாழ்மையையும், அடக்கத்தையும் தேவன் மீது கொ ,்டிருந்த விசுவாசத்தையும் மரணம் மட்டும் காண்பித்தார். “ஆதலால் தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசுவின் நாமத்தில் வானோர் பூதலத்தோர் பூமியின் கீழானோருடைய முழங்கால் யாவும் முடங்கும்படிக்கும், பிதாவாகிய தேவனுக்கு மகிமையாக இயேசு கிறிஸ்து கர்த்தரென்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்ணும்படிக்கும், எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்.” (எபி. 2:7,9; 1 தீமோ. 2:5,6; பிலி. 2:9-11)
இப்போது நாம் பார்த்த வசனங்களின்படி, மேற்கண்ட எந்த வசனமும் திருத்துவக் கொள்கைக்கு சாதகமாகவோ, நிரூபிக்கப்படும்படியாகவோ இல்லை. மாறாக இவை திருத்துவத்தை எதிர்ப்பது மட்டுமின்றி மற்ற எல்லா வேத வசனங்களும் ஒருங்கிணைந்து காரண காரியங்களின்படியும் பகுத்தறிவின்படியும் ஒருத்துவத்தைக் காட்டக்கூடியதாக இருக்கிறது.
பிதாவி .ுடைய பெருமையையும் மகிமையையும், அவருடைய குமாரனுடைய பெருமையையும் மகிமையையும், அவருடைய திட்டங்களையும், குணநலன்களின் சகல பரிமாணங்களையும் புரிந்து கொண்டு, பாராட்ட தேவஞானம் வழிநடத்துவதாக. பிதாவின் ஞானத்தில், கிருபையில் வல்லமையில் குமாரன் கொண்டிருந்த நம்பிக்கை, விசுவாசம், அன்பு ஆகியவற்றை நிரூபித்ததின் காரணமாக தேவன் குமாரனுக்கு வெகுமதியளித்தார். நாம் “பிதாவைக் கனம் பண்ணுகிறத /ு போல குமாரனையும் கனம் பண்ண வேண்டும்” என்பதே உண்மையில் சந்தோஷமான செய்தியாகும். தேவ வார்த்தையை வெளியரங்கமாகவும் முழுமையாகவும் விளக்கி காட்டிய பிறகு, அப்.பவுல் சாட்சியாக தேவ ஆவியில் ஏவப்பட்டு கூறியது ஒவ்வொன்றும் நிச்சயமாக நாம் ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்கவையே.
“பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவருக்கென்று நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம். இயேசு கிறிஸ் 0து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு. அவர் மூலமாய்
Page 089
சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவர் மூலமாய் நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம்.” (1 கொரி. 8:6) “நம்முடைய பிதாவாகிய தேவனாலும், கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவினாலும், உங்களுக்குக் கிருபையும் சமாதானமும் உண்டாவதாக. நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் பிதாவாகிய தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம்; அவர் கிறிஸ்துவுக்குள் உன்னதங்களிலே ஆவிக்குரிய சகல ஆசீர்வாதத்தினாலும் நம்மை ஆசீர்வதித்திருக்கிறார்... அவர் உலகத் தோற்றத்திற்கு முன்னே கிறிஸ்துவுக்குள் நம்மைத் தெரிந்து கொண்டபடியே... நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் தேவனும் மகிமையின் பிதாவுமானவர், தம்மை நீங்கள் அறிந்து கொள்வதற்கான ஞானத்தையும் தெளிவையும் அளிக்கிற ஆவியை உங்களுக்குத் தந்தருள வேண்டுமென்று... வேண்டிக் கொள்கிறேன்.” (எபி 1:2-18)
Page - 023
ஒப்புரவாகுதலின் ஆசிரியர்
சர்வ வல்லமையுள்ள யேகோவா தேவன் - பாவிகளின் இரட்சகர், கிறிஸ்து மூலம் - “ஆட்டுக்குட்டியானவர் பாத்திரராயிருக்கிறார்” - “தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவர்” - இருக்கிறவராகவே இருக்கிறவர் - தவறான பாரம்பரியம் - போலியான வசனங்களே அடிப்படை - பிதாவும் குமாரனும் ஒன்றாயிருப்பதை வேதத்தின்படி காண்பித்தல் - யேக 3்வ வல்லமையுள்ள யேகோவா தேவன் - பாவிகளின் இரட்சகர், கிறிஸ்து மூலம் - “ஆட்டுக்குட்டியானவர் பாத்திரராயிருக்கிறார்” - “தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவர்” - இருக்கிறவராகவே இருக்கிறவர் - தவறான பாரம்பரியம் - போலியான வசனங்களே அடிப்படை - பிதாவும் குமாரனும் ஒன்றாயிருப்பதை வேதத்தின்படி காண்பித்தல் - யேகோவா என்ற சொல்லையும் கர்த்தர் என்ற பெயரையும் வேதாகமம் பயன்படுத்தும் முறை - பழைய ஏற்பாட்டில் தே 4ன் என்ற வார்த்தை - புதிய ஏற்பாட்டில் தேவன் என்ற வார்த்தை - இசைவான வேதாகம சாட்சியங்கள் - “என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்” - “தேவனுக்குச் சமமாயிருப்பதை கொள்ளையாடின பொருளாக எண்ணவில்லை” - “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு.” கல்வாரியில் தொடங்கிய ஒப்புரவாகுதலின் மாபெரும் தேவ திட்டத்தைக் குறித்து இதுகாறும் வாசித்தோமே அதன் ஆசிரியர 5 மெய்த்தேவனாகிய “யேகோவா” ஆகும். இத்திட்டம், ஒப்புரவாகுத-ன் மத்தியஸ்தராகிய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து பூமியின் ராஜ்யங்களை சீர்ப்படுத்தும் ஆயிர வருட ஆட்சி முடிவின் காலத்தில், பிதாவுக்கு முழுமையாக கீழ்ப்படுத்தும் போது முடிவடையும். இதற்கு இசைவாக வேதாகமத்தில் எத்தனையோ குறிப்புகள் உண்டு. உதாரணமாக, “நான் இஸ்ரயேலின் பரிசுத்தரும் உன் இரட்சகருமாயிருக்கிற உன் தேவனாகிய யேகோவா.” ( 6சா 43:3 ) “நான் நானே யேகோவா; என்னையல்லாமல் இரட்சகர் இல்லை.” ( ஏசா 43:11 ) “நான் உன்னை எகிப்து தேசத்திலிருந்து அழைத்து வந்தது முதல், உன் தேவனாகிய கர்த்தராயிருக்கிறேன். ஆகையால் நீ Page - 024 என்னையன்றி வேறே தேவனை அறிய வேண்டாம். என்னையன்றி இரட்சகர் ஒருவருமில்லை.” ( ஓசி. 13:4 ) “தாம் ஒருவரே ஞானமுள்ளவராகிய நம்முடைய இரட்சகரான தேவனுக்கு கனமும் மகத்துவமும் வல்லமையும் அதிகாரமும் இப்பொழுதும் எப்பொழுதும 7 உண்டாவதாக. ஆமென்.” ( யூதா 25 ) “எல்லா மனுஷருக்கும் விசேஷமாக விசுவாசிகளுக்கும் இரட்சகராகிய ஜீவனுள்ள தேவன்மேல் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறோம்.” ( 1 தீமோ 4:10; தீத்து 1:3; 2:10 ) இந்தக் கருத்தை உள்ளபடியே ஏற்றுக் கொண்டால் பிதாவாகிய சர்வவல்ல (யேகோவா) தேவன், இரட்சகரும் மாபெரும் இரட்சிப்பின் திட்டத்தின் ஆசிரியரும் ஆவதுடன், தமக்குச் சித்தமான பிரதிநிதிகளைக் கொண்டு அதனை நிறைவேற்றுபவராயும் இருக்கிற 8ர். இதனை நன்கு புரிந்து கொண்டால், பரலோக தந்தையையும் பரலோக மைந்தனையும் பற்றிய பல தவறான கொள்கைகளை அகற்றவும், மனுக்குல மீட்பின் கருத்துக்களை புரிந்திடவும் இயலும்; கிறிஸ்தவர்களாகத் தங்களை எண்ணிக் கொண்டிருக்கிற அநேகர் தேவ தூஷணமான நோக்கங்களை விட்டொழிக்கலாகும். உதாரணமாக அவர்களது நோக்கின்படி பரலோகப் பிதா, மகா கோபத்தில் பாவியாகிய மனுஷனைக் கொல்ல, சித்திரவதை செய்ய வகை தேடிய வேளையி 9ல், பரலோக மைந்தனாகிய நமது கர்த்தராகிய இயேசு மிகுந்த அன்பினாலும் கிருபையினாலும் குறுக்கிட்டு, தேவகுரோத, விரோத, கோபாக்கினையைத் தான் மனிதருக்காகப் பெற்றுவிட்டு அதனால் தேவனை திருப்திபடுத்தினார் என்று எண்ணுவது எவ்வளவு தவறு? தேவனோ நீடிய சாந்தமும் மிகுந்த கிருபையும் உள்ளவரன்றோ? இவர்களது திட்டவட்டமான முடிவு, (யேகோவா) தேவன் நீதியாய் நடப்பவர், அவர் கோபம் மாறாது என அவரைப் பழி வாங்கு :வராகக் காட்டுவதேயாகும். ஒரு பாவியினால் பாவத்துக்குப் பிராயச்சித்தம் செய்வது கூடாத காரியம். ஏனெனில் ஒரு பாவி பாவம் செய்யவில்லை. ஆனால், பாவம் இன்னதென்று அறியாமலிருந்தவன் பாவம் செய்தான். எனவே பாவமற்ற ஒருவரின் பலியே ஏற்புடையதென்று விலைக்கிரயமாக இயேசு கிறிஸ்துவின் விலையேறப்பெற்ற இரத்தம் சிந்தி பாவிகளான முழு Page - 025 மனுக்குலத்தையும் மீட்கும் திட்டத்தை வடித்தார். எனவே பிதாவின் ம ;ெய்யான நீதியை சரிவரப் புரிந்துகொள்ள, பழைய தப்பறையான கொள்கைகளிலிருந்து விடுபட்டாக வேண்டும். அதன் பின்னர்தான் ஆவிக்குரியவைகளை ஆவிக்குரிய கண்ணோட்டத்தில் நிதானித்து மெய்யான தேவ தயவிலும், அன்பிலும், தேவ ஞானத்திலும் உண்மையான வளர்ச்சியடைய வாய்ப்புண்டு. பரலோகப்பிதா எல்லாப் பெருந்தகையான குணங்களிலும், சிறப்புகளிலும், பரிபூரணமுள்ளவராய் விளங்குகிறார் என்பது இதுவரை சரியான பார்வ <யில் நமக்கு எடுத்துக் காண்பிக்கப்பட்டது. அவர் நீதியில் பரிபூரணராயிருக்கிறார். எனவே அவர் சொன்ன செம்மையான நீதியின் தீர்ப்பை அவரால்கூட மாற்ற முடியாது. அவர் ஞானத்தில் பரிபூரணமுள்ளவராயிருக்கிறார். மனிதனைப் படைத்ததோடல்லாமல், அவன் தவறும்போது அவனை மீட்டு ஒப்புரவாக்குவதற்கு திட்டத்தையும் ஒழுங்கையும் ஏற்படுத்தியுள்ளார். அவருடைய திட்டம் பரிபூரணமாயிருப்பதால் அதை மாற்றம் செய்வ =தற்கோ, மறுமுறை சிந்திப்பதற்கோ, பிழை ஏற்படுவதற்கோ வாய்ப்பில்லை. இதன் அடிப்படையில் வேதவசனம் “நான் கர்த்தர், நான் மாறாதவர்” என்று கூறுகிறது; மேலும், “உலகத் தோற்றமுதல் தேவனுக்கு தம்முடைய கிரியைகளெல்லாம் தெரிந்திருக்கிறது” என்று கூறுகிறது. அவர் அன்பில் பரிபூரணமுள்ளவராயிருக்கிறார். அவருடைய அன்பைக் காட்டிலும் மிகுதியான அன்பை எவரிடமும் பெற இயலாது. அவரிடமிருக்கக்கூடிய எல்லா இய >்புகளிலும் நீதி, ஞானம், வல்லமை ஆகிய குணங்கள் ஒரே சமன்பாட்டில் உள்ளன. அவருடைய தெய்வீக ஞானத்தில் எந்த பாவிகளிடத்தில் இரக்கம் காட்டவேண்டுமோ அவர்களிடத்தில் இரக்கத்தைக் காண்பிக்கிறார். குறைவானவர்களுக்கு குறையை நிறைவாக்கி, குறைவையும், நிறைவையும் சமன் செய்கிறார். வல்லமையில் அவர் பரிபூரணராயிருக்கிறார். வல்லமையினாலே மற்ற நல்ல நோக்கங்கள், திட்டங்கள், நியாயம் ஒழுங்கு கிரமப்படி அவ ?ர் ஆதியில் விரும்பிய ஒவ்வொன்றையும் செய்து முடிக்கும் ஆற்றலுடையவராயிருக்கிறார். எனவே தான், “என் வாயிலிருந்து புறப்படும் வசனமும் இருக்கும். இது வெறுமையாய் என்னிடத்திற்குத் திரும்பாமல், அது நான Page - 026 விரும்புகிறதைச் செய்து, நான் அதை அனுப்பிய காரியமாகும்படி வாய்க்கும்” என்கிறார். ( ஏசா 55:11; மல்கி. 3:6; அப்.15:18 ) நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவினால் கொண்டுவரப்பட்ட மீட்புக்கு மாபெ @ும் யேகோவா தேவன்தானே ஆதி காரணமாயிருக்கிறார் என்பது ஆவிக்குரிய கண்ணோட்டமாகும். இதனால் யேகோவா தேவனை மிக நன்றாகப் புரிந்து கொள்ளுகிறோம், அவருடைய நேசத்தை அறிந்து கொள்வதால் அவரை அன்பாக நேசிப்பதோடு அவரை ஆராதிக்கிறோம். பிதாவாகிய தேவனுக்கு நாம் இத்தகைய கனத்தையும் மரியாதையையும் கொடுப்பதினால், நம்முடைய கர்த்தரும் மீட்பருமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவுக்குக் கொடுக்கும் கனத்தையும் மரிய Aதையையும் விட்டு வழிவிலகிப் போவதில்லை. பரலோகத்திலிருந்து வந்த குமாரனில் மகிமையுள்ள பிதாவின் சாயலைக் கண்டு அவரை (உடன்படிக்கையின் தூதனாகவும், மனுக்குலம் முழுவதையும் பிதாவாகிய தேவனின் ஆசீர்வாதத்தால் நிரப்புபவர் என்றும்) அடையாளம் தெரிந்து கொள்கிறோம். இவரையல்லாமல் எந்தவொரு ஆசீர்வாதமும் பூச்சக்கரத்துக் குடிகளுக்குக் கிடைக்காது. இதற்கேற்ற வண்ணமாக பிதாவாகிய தேவனின் மெய் பி Bதிநிதியாக மீட்பு பணிக்கான யாவற்றையும் பிதாவாகிய தேவன் கூறியபடியே நமது ஆண்டவர் செய்து முடித்தார் என்பதற்கு கீழ்க்காணும் வேத ஆதாரங்களைக் கவனிக்கலாம். “நம்முடைய இரட்சகராகிய தேவனுடைய தயையும் மனுஷர் மேலுள்ள அன்பும் பிரசன்னமானபோது... மறுஜென்ம முழுக்கினாலும், பரிசுத்த ஆவியினுடைய புதிதாக்குதலினாலும் நம்மை இரட்சித்தார்.” தீத்து 3:4-6 “இஸ்ரயேலுக்கு மனந்திரும்புதலையும் பாவ மன்னிப C்பையும் அருளுகிறதற்காக, அவரை அதிபதியாகவும் இரட்சகராகவும் தமது வலது கரத்தினாலே உயர்த்தினார்.” அப்.5:31 “நம்முடைய இரட்சகராயிருக்கிற தேவனும், நம்முடைய நம்பிக்கையாயிருக்கிற கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவும் கட்டளையிட்டபடியே, இயேசு கிறிஸ்துவின் அப்போஸ் தலனாயிருக்கிற பவுல்”... - 1 தீமோ.1:1 Page - 027 “நம்முடைய இரட்சகராகிய தேவனுக்கு முன்பாக அது நன்மையும் பிரியமுமாயிருக்கிறது... தேவன் ஒருவரே, த Dேவனுக்கும் மனுஷருக்கும் மத்தியஸ்தரும் ஒருவரே.” - 1 தீமோ. 2:3,5 இதைப்பற்றி கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வார்த்தையைக் கவனிப்போம்: “உலகத்தை ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கும்படி தேவன் தம்முடைய குமாரனை உலகத்தில் அனுப்பாமல், அவராலே உலகம் இரட்சிக்கப்படுவதற்காகவே அவரை அனுப்பினார்.”- யோவா. 3:17 “நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்கிறதில்லை, நான் கேட்கிறபடியே நியாயந் தீர்க்கிறேன்.” - யோவா. 5:30 “பித E என்னை அனுப்பினதுபோல நானும் உங்களை அனுப்புகிறேன்.” யோவா. 20:21 “அந்த நாளையும் அந்த நாழிகையையும் பிதா ஒருவர் தவிர மற்றொருவனும் அறியான், பரலோகத்திலுள்ள தூதர்களும் அறியார்கள், குமாரனும் அறியார்.” மாற் 13:32 “பிதாவானவர் தம்முடைய ஆதீனத்திலே வைத்திருக்கிற காலங்களையும் வேளைகளையும் அறிகிறது உங்களுக்கு அடுத்ததல்ல.” அப். 1:7 “என் பிதாவின் நாமத்தினாலே நான் செய்கிற கிரியைகளே என்னைக் குறித்த Fுச் சாட்சி கொடுக்கிறது.” யோவா. 10:25 “என் பிதா வாக்குத்தத்தம் பண்ணினதை, இதோ, நான் உங்களுக்கு அனுப்புகிறேன்.” லூக். 24:49 “நான் என் பிதாவின் நாமத்தினாலே வந்திருக்கிறேன்.” யோவா. 5:43 “நான் பேசுகிறவைகளைப் பிதா எனக்குச் சொன்னபடியே பேசுகிறேன்.” யோவா. 12:50 “என் பிதா என்னிலும் பெரியவராயிருக்கிறார்.” யோவா. 14:28 “நான் என் பிதாவினிடத்திற்கும் உங்கள் பிதாவினிடத்திற்கும், என் தேவனிடத்திற்கும் உங்கள் த Gேவனிடத்திற்கும் ஏறிப்போகிறேன்.” யோவா. 20:17 Page - 028 “அடிக்கப்பட்ட வண்ணமாயிருக்கிற ஆட்டுக்குட்டியானவர் பாத்திரராயிருக்கிறார்” வேதாகமத்தின் கடைசி புத்தகத்தில் நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து தாமே கூறுகிறதாவது : “தேவன் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு ஒப்புவித்ததும்... தம்முடைய ஊழியக்காரனாகிய யோவனுக்கு வெளிப்படுத்தினதுமான விசேஷம்.” ( வெளி 1:1 ) பாவத்திலிருந்தும் அதன் சாபத்திலிருந்தும் விடுவ Hக்கப்படும் மனுக்குலத்தின் இரட்சிப்பின் திட்டமாகிய ஒப்புரவாகுதல் குறித்து இது ஒரு சிறந்த விளக்கப்படமாகும். இதுகுறித்து வெளி 5 -ல் கூறப்பட்டுள்ளது. உள்ளும் புறமும் எழுதப்பட்டு, ஏழு முத்திரைகளால் முத்திரிக்கப்பட்டிருந்த சுருளை தன் வலது கையில் வைத்திருக்கிற வராகவும், சிங்காசனத்தின் மீது வீற்றிருக்கிறவராகவும் தீர்க்க ஆயுசுள்ள பரமபிதா காணப்பட்டார். தேவ திட்டமாகிய சுருள் த Iவனுடைய வலது கரத்தில் இருந்ததற்குக் காரணம், அதனை வாசித்து அறியக்கூடிய தகுதியுடையவர்கள் வரும் வரை அவருடைய கரத்திலும் வல்லமையிலும் வைக்கப்பட்டு இருந்தது. அதனை வாசித்து அறியக்கூடிய தகுதி பெற்ற ஒருவரே, பிதாவின் பிரதிநிதியாகவும் இத்திட்டத்தை செயல்படுத்தக் கூடியவராகவும் பிதாவினால் மகிமைப் படுத்தப்பட்டவராகவும் இருக்க முடியும். “நம்மை தேவனிடத்தில் சேர்க்கும்படி அநீதியுள்ள Jர்களுக்குப் பதிலாக, நீதியுள்ளவராய்” கல்வாரியில் கர்த்தராகிய இயேசு பாடுபட்டதுவரை இந்த அடையாளமான படம் காண்பிக்கிறது. அவரே இந்தப் புத்தகத்தை வாசிக்கவும் திறக்கவும் முத்திரைகளை உடைக்கவும் தகுதியுள்ளவராக நிரூபித்துக் காட்டினார். தேவ திட்டத்தையுடைய சுருளை எடுக்கவும், வாசிக்கவும் முத்திரைகளை உடைக்கவும் இயேசு கிறிஸ்து வரும்வரை எவரும் பார்த்திரராயிருக்கவில்லை. பிதாவாகிய த Kவனிடத்தில் கீழ்ப்படிந்தவராகி, மேலான நிலைமையை விட்டு, பாவமாம்ச சாயலில் வந்து, தம்மை வெறுமையாக்கி, மரணபரியந்தம் அதாவது சிலுவையின் மரணபரியந்தம் தன்னைத் தானே தாழ்த்தியதால் பிதாவாகிய தேவனுக்கு கீழ்ப்படிந்தவராக மட்டுமல்ல, எல்லா நம்பிக்கைகளுக்கும் பாத்திரரானார். “தேவன் எல்லாவற்றிற்கும Page - 029 மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசுவின் நாமத்தில் வானோர் பூதலத்தோர் பூமியின் கீழானோருடைய முழங் Lகால்கள் யாவும் முடங்கும் படிக்கும், பிதாவாகிய தேவனுக்கு மகிமையாக இயேசு கிறிஸ்து கர்த்தரென்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்ணும்படிக்கும், எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்” என அப்லிபவுல் அறிவிக்கின்றார். ( பிலி. 2:9-11 ) நமது மனக்கண்முன் சித்திரம் போல் காட்டப்படும் நிகழ்ச்சி என்னவெனில், கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து அடிக்கப்பட்ட ஆட்டுக்குட்டியாகவும் உலகின M பாவங்களை சுமந்து தீர்த்து, ஒப்புரவாக்குதலின் ஊழியத்தைச் செய்து புத்தகத்தைத் திறப்பதற்குரிய தகுதியைப்பெற்றவர் எனவும் நிரூபிக்கப்பட்டார். ( வெளி 5:9-13 ) “தேவரீர் புஸ்தகத்தை வாங்கவும் அதன் முத்திரைகளை உடைக்கவும் பாத்திரராயிருக்கிறீர்; ஏனெனில் நீர் அடிக்கப்பட்டு, சகல கோத்திரங்களிலும் பாஷைக்காரரிலும் ஜனங்களிலும் ஜாதிகளிலுமிருந்து எங்களை தேவனுக்கென்று உம்முடைய இரத்தத்தினா Nே மீட்டுக் கொண்டீர்.” சர்வவல்ல தேவனின் பிரதிநிதியாகவும், உடன்படிக்கையின் தூதனாகவும் இயேசு உயர்த்தப்பட்டதாக சித்தரிக்கப்படுகிறார். தேவனுடைய சித்தத்திற்கு தம்மை முழுமையாக அர்ப்பணித்ததாலும் கீழ்ப்படிந்ததாலும், பரமபிதாவின் ஏற்பாட்டினால் அவரது சிங்காசனத்தில் பங்குபெறும் பாக்கியம் பெற்றார். வானசேனைகளுக்கு முன்பாக இது பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது: “அடிக்கப்பட்ட ஆட்டுக்குட் Oியானவர் வல்லமையையும், ஐசுவரியத்தையும், ஞானத்தையும், பெலத்தையும், கனத்தையும், மகிமையையும், ஸ்தோத்திரத்தையும் பெற்றுக் கொள்ளப் பாத்திரராயிருக்கிறார்.” கடைசியாக, சிருஷ்டிகள் யாவும், யேகோவா தேவன் தான் ஒரே பேரான குமாரனே தன்னுடைய சிங்காசனத்தில் பங்குபெறும்படியாக எல்லாவற்றிக்கும் மேலாக உயர்த்தினார் என்பதை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். இதை ஆமோதிக்கும்படியாக அவர்கள், “சிங்காசனத்தி Pன் மேல் வீற்றிருக்கிறவருக்கும், ஆட்டுக்குட்டியானவருக்கும் ஸ்தோத்திரமும், கனமும் மகிமையும் வல்லமையும் சதாகாலங்களிலும் உண்டாவதாக” என்று ஆர்ப்பரித்தார்கள். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக உயர்த்தின பிதாவையும் உயர்த்தப்பட்ட குமாரனையும் எல்லாரும் கனம் பண்ண வேண்டும் என்பது நமக்கு Page - 030 போதிக்கப்படுவதில் ஆச்சரியம் ஏதுமில்லை. (யோவா. 5:23) இயேசு மகிமையடைந்ததை, “தன்னைத்தானே தாழ்த்துகிறவன Q உயர்த்தப்படுவான்” என்ற தெய்வீக சட்டத்தை, சித்திரப்படமாக அப்போஸ்தலர்கள் விளக்குகின்றார்கள். அடையாள சித்திரப் படத்தில் (வச. 13) காட்டியுள்ள காட்சியில் இயேசு கிறிஸ்து மகிமை, கனம், வல்லமை, இராஜ்யம் கொடுக்கப்பட்ட மகிமையடைந்த நிலை, இயேசுவுக்காக பரமபிதா தன் சிங்காசனத்தை கொடுத்துவிட்டார் என்பது பொருள் அல்ல. இதனால் பிதாவும் குமாரனும் ஒருவரே என்று பொருள் ஆகாது. பிதாவும் குமாரனும் வ Rவ்வேறு என்பது தெளிவாக்கப்படுகிறது. துதி, ஸ்தோத்திரம் ஆகியவற்றில் பிதாவுக்கு முதலிடம் கொடுக்க வேண்டும். மேலும் தேவனுடைய வார்த்தை நமக்கு, “என் பிதா எனக்கு ஒரு இராஜ்யத்தை ஏற்படுத்தினது போல, நானும் உங்களுக்கு ஏற்படுத்துகிறேன்” என்பதை ஞாபகப் படுத்துகிறது. ( லூக். 22:29 ) மீண்டுமாக அவர் தன்னைப் பின்பற்றுகிறவர்களுக்கு, “நான் ஜெயங்கொண்டு என் பிதாவினுடைய சிங்காசனத்திலே அவரோடு கூட உட் Sார்ந்தது போல, ஜெயங் கொள்ளுகிறவனெவனோ அவனும் என்னுடைய சிங்காசனத்தில் என்னோடுகூட உட்காரும்படி அருள் செய்வேன்” ( வெளி. 3:21 ) என்று கூறுகிறார். மீட்புப் பணி முழுவதையும் பிதாவாகிய தேவன் குமாரன் மூலம் செய்கிறார் என்பதற்கு மேலும் ஆதாரமாக அப்போஸ்தலர் கூறுகிறதைக் கவனிக்கவும். “இந்த கடைசி நாட்களில் குமாரன் மூலமாய் நமக்குத் திருவுளம் பற்றினார்; இவரைச் சர்வத்திற்கும் சுதந்திரவாளியாக ந Tியமித்தார், இவரைச் கொண்டு உலகங்களையும் உண்டாக்கினார்... தம்மால் தாமே நம்முடைய பாவங்களை நீக்கும் சுத்திகரிப்பை உண்டுபண்ணி, உன்னதத்திலுள்ள மகத்துவமானவருடைய வலது பாரிசத்தில் உட்கார்ந்தார். இவர் தேவ தூதரைப் பார்க்கிலும் எவ்வளவு விசேஷத்த நாமத்தைச் சுதந்தரித்துக் கொண்டாரோ அவ்வளவு அதிகமாய் அவர்களிலும் மேன்மையுள்ளவரானார்.” மேலும் அவர் கூறுகிறதாவது: “பரலோகத்திலுள்ள மகத்துவ ஆ Uனத்தின் வலது பாரிசத்திலே உட்கார்ந்திருக்கிறவருமாய், பரிசுத்த ஸ்தலத்திலும், மனுஷரால் அல்ல, கர்த்தரால் ஸ்தாபிக்கப்பட்ட மெய்யான கூடாரத்திலும் Page 031 ஆசாரிய ஊழியம் செய்கிறவருமாயிருக்கிற பிரதான ஆசாரியர் நமக்கு உண்டு.” மேலும் அப்போஸ்தலர் கூறுகிறாதவாது: “இவரோ பாவங்களுக்காக ஒரே பலியைச் செலுத்தி, என்றென்றைக்கும் தேவனுடைய வலது பாரிசத்தில் உட்கார்ந்தார்.” ( எபி. 1:2-4; 8:1; 10:12 ) விசுவாசத்தை V் துவக்குகிறவரும் முடிக்கிறவருமான கிறிஸ்து, தமக்கு உண்டான சந்தோஷத்தினிமித்தம், சிலுவை அவமானத்தை பொருட்டாக எண்ணாமல் சகித்ததால், தேவனின் வலது பாரிசத்தில் என்றென்றும் வீற்றிருக்கத் தக்க சிலாக்கியத்தைப் பெற்றார் என அப்போஸ்தலர் கூறுகின்றார். மேலும் அப்போஸ்தலர் “நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் தேவனும் மகிமையின் பிதாவுமானவர் தம்மை நீங்கள் அறிந்து கொள்வதற்கான ஞானத Wதையும் தெளிவையும் அளிக்கிற ஆவியை உங்களுக்குத் தந்தருள வேண்டுமென்றும், தாம் நம்மை அழைத்ததினாலே நமக்கு உண்டாயிருக்கிற நம்பிக்கை இன்னதென்றும், பரிசுத்தவான்களிடத்தில் தமக்கு உண்டாயிருக்கிற சுதந்திரத்தினுடைய மகிமையின் ஐசுவரியம் இன்னதென்றும், தாம் கிறிஸ்துவை மரித்தோரிடமிருந்து எழுப்பி, அவரிடத்தில் நடப்பித்த தமது பலத்த சத்துவத்தின் வல்லமையின்படியே விசுவாசிக்கிறவர்களா Xிய நம்மிடத்திலே காண்பிக்கும் தம்முடைய வல்லமையின் மகா மேன்மையான மகத்துவம் இன்னதென்றும், நீங்கள் அறியும்படிக்கு அவர் உங்களுக்குப் பிரகாசமுள்ள மனக்கண்களைக் கொடுக்க வேண்டுமென்றும் வேண்டிக் கொள்கிறேன். எல்லாத் துரைத்தனத்துக்கும், அதிகாரத்திற்கும், வல்லமைக்கும், கர்த்தத்துவத்துக்கும், இம்மையில் மாத்திரமல்ல, மறுமையிலும் பேர் பெற்றிருக்கும் எல்லா நாமத்துக்கும் மேலாய் அவர Y உட்கார்ந்திருக்கத் தக்கதாக, அவரை உன்னதங்களில் தம்முடைய வலது பாரிசத்தில் உட்காரும்படி செய்து, எல்லாவற்றையும் அவருடைய பாதங்களுக்கு கீழ்ப்படுத்தினார்” என்று கூறுகின்றார். ( எபி. 12:2; எபேசி. 1:17-22 ) “அவர் பரலோகத்துக்குப் போய், தேவனுடைய வலது பாரிசத்தில் இருக்கிறார்; தேவ தூதர்களும் அதிகாரங்களும், வல்லமைகளும் அவருக்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கிறது.” ( 1 பேது. 3:22 ) என அறிவிக்கிறார். பாவிகளுக்காக Zத் தம்மைத் தாமே பலியாகக் கொடுத்த இயேசு Page 032 கிறிஸ்துவின் அற்புதமான கீழ்ப்படிதலுக்காக பிதாவாகிய தேவன், அவரை பரலோக மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் உயர்த்தினார் என்பதை இந்த வேத வசனங்கள் தெளிவாகக் காண்பிக்கின்றன. அவைகளெல்லாம் இயேசுவை பிதாவென்று ரூபகாரப்படுத்தவில்லை என்பதோடு பிதாவின் ஸ்தானமாகிய சிங்காசனத்தை அவர் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை என்பதையும் காண்பிக்கிறது. ஆனால் வலது பக்க ச [ங்காசனமே அவருக்கு அளிக்கப்பட்ட மகிமையாகும். கிறிஸ்துவை மேன்மையான நிலைமைக்கு செல்லும்படி அருள் செய்த பரலோகத்தின் தெய்வீகத் தந்தை, கனத்திலும் மகிமையிலும் எல்லாவற்றிலும் எல்லாரையும் விட உன்னத நிலைமையில் இருக்கிறார். இயேசுவை பிரதான ஸ்தானமாகிய வலது பாரிசத்தில் சிங்காசனத்தில் பங்குபெறும் படியாகச் செய்து பரலோக இராஜ்யத்தை பரிபாலிக்க அருள்செய்து தூதர்களையும் வான சேனைகளையு \் அவருக்குக் கீழ்ப்படுத்தினார். பிதாவினால் இயேசுவுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட வல்லமையைக் குறித்தும் அவர் உயர்த்தப்பட்ட நிலைமையைக் குறித்தும் அப்போஸ்தலர் மிகவும் அழுத்தமாக எழுதினாலும், அதில் எந்த வசனத்திலும், அவர் பிதாவுக்கு சமமாக உயர்த்தப்பட்டதாகவோ அல்லது பிதாவுக்கு மேலாக உயர்த்தப்பட்டதாகவோ கூறவில்லை. எனவே ஆயிர வருட அரசாட்சியைக் குறித்து அவர் எழுதும்போது, “எல்லாச் சத்துரு ]க்களையும் தமது பாதத்திற்கு கீழாக்கிப் போகும்வரைக்கும், அவர் ஆளுகை செய்ய வேண்டியது. பரிகரிக்கப்படும் கடைசி சத்துரு மரணம். சகலத்தையும் அவரது பாதத்திற்கு கீழ்ப் படுத்தினாரே; ஆகிலும், சகலமும் அவருக்கு கீழ்ப்படுத்தப்பட்டதென்று சொல்லியிருக்கும்போது, சகலத்தையும் அவருக்குக் கீழ்ப்படுத்தினவர் கீழ்ப்படுத்தப்படவில்லை என்பது வெளியரங்கமாயிருக்கிறது. சகலமும் அவருக்குக் கீழ்ப்ப ^்டிருக்கும்போது, தேவனே சகலத்திலும் சகலமுமாயிருப்பதற்கு, குமாரன் தாமும் தமக்குச் சகலத்தையும் கீழ்ப்படுத்தினவருக்குக் கீழ்ப்பட்டிருப்பார்” என்றும் கூறுகிறார். - 1 கொரி. 15:25-28 “தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவர்” சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் தமது பெயரை “யேகோவா” Page 033 என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். இந்தப்பெயரின் பொருள் என்னவென்றால் “தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராக இருப்பவர்” அல்லது “சாகாமையுள்ளவர்” என _பதாகும். “சர்வவல்லமையுள்ள தேவன் என்னும் நாமத்தினால் நான் அபிரகாமுக்கும், ஈசாக்குக்கும், யாக்கோபுக்கும் தரிசனமானேன்; ஆனாலும் யேகோவா என்னும் என் நாமத்தினால் நான் அவர்களுக்கு அறியப்படவில்லை.” ( யாத். 6:3 ) இதற்குப் பின்னர் தன் ஜனத்தாரிடையே இந்த யேகோவா என்ற பெயரால் பேசினார். பழைய ஏற்பாட்டில் இந்த யேகோவா என்ற பெயர் நூற்றுக்கணக்கான இடங்களில் காணப்பட்ட போதிலும், மொழி பெயர்ப்பாளர்க `் அதனை மறைத்து விட்டு “கர்த்தர்” என தவறாக மொழிபெயர்த்து விட்டனர். இருந்தபோதிலும் “கர்த்தர்” என்று தடித்த எழுத்துக்களில் அச்சிடப்பட்ட இடங்களிலெல்லாம் “யேகோவாவையே” குறிக்கும் என்பதை தெரிந்து கொள்ளலாம். தேவன் இஸ்ரயேலருக்குக் கொடுத்த முதலாவது கட்டளையில். “உன் தேவனாகிய கர்த்தர் நானே. என்னையன்றி (எனக்கு நிகராக) உனக்கு வேறே தேவர்கள் (வல்லமையுள்ள) உண்டாயிருக்க வேண்டாம்... உன் தே aனாகிய கர்த்தராயிருக்கிற நான் எரிச்சலுள்ள தேவனாயிருக்கிறேன்...” ( யாத். 20:2-5 ) என்று குறிப்பிடுகின்றார். மேலும், மோசே, “இஸ்ரயேலே கேள், நம்முடைய தேவனாகிய யேகோவா ஒருவரே கர்த்தர். நீ உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும், உன் முழு ஆத்துமாவோடும், உன் முழு பலத்தோடும் அன்பு கூறுவாயாக” என்று கூறுகிறார். (உபா. 6:4,5) இந்தப் பகுதியைத் தான் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து சத்தியத்தின் bடிப்படைக் கொள்கையாக எடுத்தியம்பினார். இயேசுவிடம் கற்பனைகளிலெல்லாம் பிரதான கற்பனையென்ன? என்று கேட்டபொழுது, “உன் தேவனாகிய கர்த்தரிடத்தில் உன் முழு இருதயத்தோடும் உன் முழு ஆத்துமாவோடும் உன் முழு மனதோடும் அன்பு கூறுவாயாக” என்றார். ( மத். 22:37,38 ) மறுபடியும் ஏசாயா 42:8 -ல் நாம், “நான் யேகோவா, (கர்த்தர் என்று தவறாக மொழி பெயர்த்ததில் இதுவும் ஒன்று) இது என் நாமம்; என் மகிமையை வேறொருவனுக்கும், cஎன் துதியை விக்கிரங்களுக்கும் கொடேன்” என வாசிக்கிறோம். இந்த வேதப் பகுதி நமக்குக் கற்பிப்பது Page 034 என்னவென்றால் “யேகோவா” என்ற தனிப்பெரும் நாமம் பிதா ஒருவரையே குறிப்பிடுமாகையால் வேறு எவருக்கும் இந்த மகிமை கிடையாது என்பதாகும். “அவர் ஜோதிகளின் பிதா,” “மாறாத தன்மையுடையவர்” என்பதை நமது கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். இதற்குப் பின்னர் மேசியாவைக் குறித்துச் சொன்ன தீர்க்க தரிசனத்தில் அ dரைப்பற்றி யேகோவா தேவனுடைய கௌரவிக்கப்பட்ட, தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட குமாரன் - ஊழியக்காரன் என்று கூறப்படுகிறது. மேலும் அவரைக் குறித்துக் கூறுவதாவது:- “இதோ, நான் ஆதரிக்கிற என் தாசன், நான் தெரிந்துகொண்டவரும், என் ஆத்துமாவுக்குப் பிரியமானவரும் இவரே; என் ஆவியை அவர் மேல் அமரப்பண்ணினேன்; அவர் புறஜாதிகளுக்கு நியாயத்தை வெளிப்படுத்துவார்.” ( ஏசா. 42:1 ) “அவர் நியாயத்தை பூமியிலே நிலைப்படுத்து eட்டும் இளக்கரிப்பதுமில்லை, பதறுவதுமில்லை, அவருடைய வேதத்துக்குத் தீவுகள் காத்திருக்கும். வானங்களைச் சிருஷ்டித்து, அவைகளை விரித்து, பூமியையும், அதிலே உற்பத்தியாகிறவைகளையும் பரப்பினவரும், அதில் இருக்கிற ஜனத்துக்குச் சுவாசத்தையும் அதில் நடமாடுகிறவர்களுக்கு ஆவியையும் கொடுக்கிறவருமான கர்த்தராகிய தேவன் சொல்லுகிறாதவது: நீர் குருடருடைய கண்களைத் திறக்கவும், கட்டுண்டவர்களைக f காவலிலிருந்தும், இருளில் இருக்கிறவர்களைச் சிறைச்சாலையிலிருந்தும் விடுவிக்கவும், கர்த்தராகிய நான் நீதியின்படி உம்மை அழைத்து உம்முடைய கையைப் பிடித்து, உம்மைத் தற்காத்து, உம்மை ஜனத்திற்கு உடன்படிக்கையாகவும், ஜாதிகளுக்கு ஒளியாகவும் வைக்கிறேன். நான் கர்த்தர், இது என் நாமம்.” - ஏசா. 42:4-8 யேகோவா என்ற நாமம் மகிமையின் தேவனாகிய பிதா ஒருவருக்கே உரியது வேதாகமத்தில் பல இடங்களில், “யேகோ gவா” என்று வருவதெல்லாம் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் பொருந்தும் என்றும், ஆகையால் இது பிதாவாகிய தேவன் ஒருவருக்கே பொருந்தும் விசேஷத்த பெயர் அல்ல என்றும் பலர் கூறுகின்றனர். இது தவறு. அவர்கள் வாதத்தை ஆதரிக்கிறதாக கூறுகிற வசனத்தை Page 035 ஆராய்வோம். மேலே சொன்ன வசனங்கள் யேகோவா என்ற நாமமுடைய, தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிற பிதா ஒருவரையே குறிக்கும் என்பதை நிருபிப்போம். 1. இயேசு h கிறிஸ்துவையும் கர்த்தர் என்று குறிக்கும் சொல் எரேமியா தீர்க்கதரிசனத்தில், “இதோ, நாட்கள் வருமென்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார். அப்பொழுது தாவீதுக்கு ஒரு நீதியுள்ள கிளையை எழும்பப் பண்ணுவேன்; அவர் ராஜாவாயிருந்து, ஞானமாய் ராஜரிகம் பண்ணி, பூமியிலே நியாயத்தையும், நீதியையும் நடப்பிப்பார்... அவருக்கு இடும் நாமம் நமது நீதியாயிருக்கிற கர்த்தர் என்பதே” என்று கூறப்பட்டுள்ளது.- ( எரே. 23:5-6 ) இந் iத இடத்தில் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும், அவருடைய ஆயிர வருட அரசாட்சியையும் குறிப்படுகிறது. நமது நீதியாயிருக்கிற கர்த்தர் என்ற சொல், எபிரேய பாஷையிலே யேகோவா-ஜிட்கனோ ஆகும். இதை மொழி பெயர்த்தவர், பிதாவுக்குக் கொடுக்கும் மகிமையை இயேசுவுக்கும் தரவேண்டும் என்ற ஆர்வத்தில் “கர்த்தர்” என்று மொழி பெயர்த்து விட்டார். இதை மொழி பெயர்ப்பாளர் சரியாக மொழி பெயர்த்திருக்க வேண்டுமானால் j“யேகோவாவின் நமது நீதிபரர்” என மொழி பெயர்த்திருக்க வேண்டும். இந்த பெயர் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் கிரியைகளுக்கும் ஆட்சிக்கும் எவ்வளவு பொருத்தமாக இருக்கிறது. தேவ நீதியின் பிரதிநிதியாக இயேசு கிறிஸ்து விளங்குகிறார். தேவ நீதி விளங்க ஆதாமுக்கு ஈடுபலியாக மரித்ததின் மூலம், உலகப் பாவத்திற்குரிய தண்டனையை ஏற்றுக் கொண்டார். இதன் மூலம் தேவன் தாம் நீதியுள்ளவரும் இயேசுவினிடத்தி kல் விசுவாசமாயிருக்கிறவனை நீதிமானாக்குகிறவருமாய் விளங்குகிறார். எனவே இந்தப் பெயரைத் தவிர வேறெந்த பெயரும் கிறிஸ்துவுக்கு சரிவரப் பொருந்தாது. இதே தீர்க்கதரிசி இதே சொற்றொடரை (யேகோவா- ஜிட்கனோ) மறுபடியும் எழுதுவதைப் பார்த்து கருத்து மாறுபாடு கொள்ளக்கூடாது. மொழிபெயர்ப்பாளர்கள் இந்த சொற்றொடருக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கவில்லை. அதே ஆங்கில வார்த்தை இருந்தும் கூட மற்ற இடங்களில் lடித்த எழுத்துகளில் போட்டதுபோல் இங்கே போடவில்லை. ஏன்? இந்த Page 036 “யேகோவாவின் நமது நீதிபரர்” என்பது, பிற்காலத்தில் ஆள்வதற்காக அமையப் போகிற முழு திருச்சபையாகிய புதிய எருசலேமுக்குக் கொடுக்கப்படும் பெயராக உள்ளது. ஏரே. 33:16 மகிமையடைந்த திருச்சபையாருக்கு இப்பெயர் எப்படிப் பொருந்துமென்றால், தேவநீதியை நிறைவேற்ற அவர்கள் பட்ட பாடுகள், உபத்திரவங்களைச் சகித்ததினாலேயே ஆகும். ( கொலோ. 1:24; 1 பே mுரு 5:9 ) மனைவி கணவனின் சுகதுக்கங்களில் பங்குகொள்வது போல் திருச்சபையும் கிறிஸ்துவோடுகூட பாடுகளை சகிப்பதினால் அவரது மகிமையிலும் பெயரிலும் பங்கு பெறுகிறது. திருச்சபை, கிறிஸ்துவின் சரீரம் என அழைக்கப்படுவதனால் இந்தப் பெயருக்கும் பங்குள்ளவர் களாவார்கள். வெளி. 3:12; 19:7. 21:9 யேகோவா என்ற இந்த பதம் இன்னொரு வார்த்தையோடு இணைந்து வருகிறது. ஆபிரகாம் தன் குமாரனாகிய ஈசாக்கை பலியிட்ட மலை, ஈசாக்க nுக்குப் பதிலாக ஒரு ஆட்டுக்கிடா கொடுக்கப்பட்ட இடம், தெய்வாதீனமாக தமது குமாரனுக்குப் பதிலாக ஆட்டுக்குட்டியை பலியிட்டதால் அந்த மலைக்கு ஆபிரகாம் “யேகோவாயீரே” என்று அழைத்தான். இதற்கு பொருள் “யேகோவாவுடைய பர்வதத்திலே பார்த்துக் கொள்ளப்படும்” ( ஆதி. 22:14 ) என்பதாகும். மோசே தான் கட்டிய பலிபீடத்திற்கு “யேகோவாநிசி” என்று பெயரிட்டான். அதற்கு யேகோவா என்கொடி என்று அர்த்தமாம். ( யாத். 17:15 ) கி oதியோன் ஒரு பலி பீடத்தைக் கட்டி “யேகோவா ஷாலோம்” எனப் பெயரிட்டான். அதற்கு “யேகோவா சமாதானம்” என பொருள் ஆகும். ( நியாய 6:23,24 ) வரவிருக்கிற நகரத்தைக் குறித்து தீர்க்க தரிசனம் கூறுகையில் “யேகோவா ஷம்மா” என குறிப்பிடுகின்றார். அதற்கு “யேகோவாவின் அதிசயம்” என்று பொருள். ( எசேக். 48:35 ) 2. ஆபிரகாமுக்கும் ( ஆதி. 18:1 ) மோசேக்கும் ( யாத். 3:3-15 ) தரிசனமானது பிதாவாகிய தேவனல்ல, இயேசுவே. அதாவது அவர் மனிதனாக மரியா pிடத்தில் தோன்றுவதற்கு முன் இருந்த நிலையில் தோன்றியிருக்க வேண்டும். அப்படி தோன்றியபோது யேகோவா என்று பெயர் கூறியிருப்பதால், பிதாவே யேகோவா என்ற நாமத்தை இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் கொடுத்திருக்க வேண்டும் என்று Page 037 நினைக்கலாம். இப்படி எண்ணுவது தேவையற்றது, சரியானதுமல்ல. ஏனெனில் ஒரு குறிப்பிட்ட தெய்வ ஏவலுக்கு இசைந்து, தேவனுடைய பிரதிநிதியாக வரும்போது தமது தூதன் தன் பெயரைச் சொல்லாமல q யாருக்காக, யாரால், அனுப்பப் பட்டாரோ அவர் பெயரை உபயோகித்துக் கொள்ள தேவன் அனுமதித்தார் என்பதே சரி. யாத்திராகமம் 3:2-ல் மோசேயோடு கூட பேசியவர் ஒரு தூதனேயல்லாமல் பிதாவாகிய தேவனல்ல. இந்த கவுரவமான பணிக்கு அனுப்பப்பட்ட தூதர் யோவா 1:1 இல் கூறப்பட்ட வார்த்தையானவரே. இவரே மரியாள் வயிற்றில் மனிதனாகப் பிறப்பதற்கு முன்பு இருந்த நிலைமையில் இருந்தார். இவ்விடத்தில் மோசேக்கு வல்லமை தரக்கூடிய அ rதிகாரத்தையும், மோசேயிடம் பேசவேண்டியவற்ûயும் சர்வ வல்லமை பொருந்திய பிதாவாகிய தேவனிடத்தில் பெற்றுக் கொண்ட இயேசு கிறிஸ்து, அவருடைய பிரதிநிதியாக, அவருடைய கவுரவமான ஆணையை மோசேக்குக் கொடுத்தருளினார். 3. ஏசாயா 40:3ல் சொல்லப்பட்ட பணி யோவான் ஸ்நானகனுடைய பணியைக் குறிப்பதேயாகும். “கர்த்தருக்கு வழியை ஆயத்தப்படுத்துங்கள்.” இந்தப் பகுதியில் யேகோவா என்பது இயேசுவைக் குறிக்கும் என சிந்திக sகலாம். ஆனால் அது அப்படியல்ல, உண்மையில் யேகோவாவினால் மகிமைப் படுத்தப்பட்ட ஊழியக்காரராகிய இயேசுவை குறிக்கும். அவர் மனிதர்களுக்கு மத்தியில் யேகோவாவின் முழுப் பிரதிநிதியாவார். எனவேதான் இயேசுவே “என் பிதா என்னை அனுப்பினார்;” “நான் கேட்கிறபடியே நியாயந் தீர்க்கிறேன்;” “நான் சுயமாய் ஒன்றும் செய்கிறதில்லை;” “என் பிதா என்னிலும் பெரியவராயிருக்கிறார்” என்று கூறுகிறார். தூதராக அனுப tபப்பட்டவரை நாம் விசுவாசிக்க வேண்டும். நாம் ஏற்கனவே காண்பித்திருந்தபடி உண்மை என்னவென்றால், யோவான் ஸ்நானகன் அனைத்து மாம்ச திருச்சபை மக்களுக்கும் நிழலாயிருக்கிறார். மாம்சத்திலுள்ள திருச்சபையார் ஆவிக்குரிய நிலைக்கு வரும்போது தலையாகிய கிறிஸ்துவுடன் கூட, ஆவிக்குரிய மகிமையிலே இணைந்து, யேகோவா தேவனுடைய வழியை ஆயத்தப்படுத்துவார்கள். அப்போது அவருடைய பாதபடியான பூமி மகிமையில் நி uைந்திருக்கும். இந்த தீர்க்க Page 038 தரிசனம் முழுமையாக எப்போது நிறைவேறுமெனில், ஆயிர வருட அரசாட்சியின் இறுதியில் முழுமையாக நிறைவேறித் தீரும். 1 கொரி. 15:24-28; யோவா.6:57; 5:30; 10:28 ஒப்பிட்டுக் காண்க. 4. இயேசு கிறிஸ்து “மகிமையின் கர்த்தர்” என்று அப்போஸ்தலரால் வர்ணிக்கப்படுகிறார். ( 1 கொரி.2:8 ) பிதாவாகிய தேவனை சங். 24:7-10ல் “மகிமையின் இராஜா” என்று கூறப்பட்டுள்ளதால், இயேசுவே பிதாவாகிய தேவன் என்பதற்கு இது ஆத vாரமாக இருக்கிறது என்கின்றனர். இது தவறான வாதம். நமது கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்து, ஆயிரவருட யுகத்தில் யேகோவா தேவனின் நாமத்தினாலும் வல்லமையினாலும் பூமியை நீதியின் செங்கோல் கொண்டு ஆட்சி செய்யும்போது, அவர் “மகிமையின் இராஜா” எனப்படுவார். அதே அப். “மகிமையின் கர்த்தர்” என்று குறிப்பிட்ட அதே நிருபத்தில், அவரது ராஜ்யம் மகிமையின் உச்சக்கட்டத்தை அடையும்போது, அவருக்கு எல்லாவற்றையும் க wீழ்ப்படுத்தின “தேவனே சகலத்திலும் சகலமுமாயிருப்பதற்கு” இராஜ்யத்தை அவருக்கு ஒப்புவித்து பிதாவுக்கு கீழ்ப்பட்டிருப்பார் என்று கூறுகிறார். 5. கிறிஸ்துவின் ஆயிர வருட அரசாட்சியைப் பற்றிய எழுத்தோவியமாக, இரண்டு தீர்க்க தரிசனங்களில் விளக்கப்பட்டுள்ளது. “கடைசி நாட்களில் கர்த்தருடைய ஆலயமாகிய பர்வதம், பர்வதங்களின் கொடுமுடியில் ஸ்தாபிக்கப்பட்டு மலைகளுக்கு மேலாக உயர்த்தப்படும்; x எல்லா ஜாதிகளும் அதற்கு ஓடிவருவார்கள். திரளான ஜனங்கள் புறப்பட்டு வந்து: நாம் கர்த்தரின் பர்வதத்திற்கும் யாக்கோபின் தேவனுடைய ஆலயத்திற்கும் போவோம் வாருங்கள்; அவர் தம்முடைய வழிகளை நமக்குப் போதிப்பார், நாம் அவர் பாதைகளில் நடப்போம் என்பார்கள்... அவர் ஜாதிகளுக்குள் நியாயம் தீர்த்து திரளான ஜனங்களை கடிந்து கொள்வார்.” ஏசா. 2:2-4; மீகா 4:1-3 ஆயிர வருட அரசாட்சியின்போது கிறிஸ்து நீதியாய் நிய yயம் தீர்த்து இராஜ்யத்தை தனதாக்கிக் கொண்டு யேகோவா தேவனின் நாமத்தில் ஆட்சிபுரிவதால் இயேசுவுக்கு யேகோவா என்கின்ற நாமம் பொருந்தும் என்று கருதப்படுகிறது. அது அப்படியல்ல, பிதாவாகிய தேவனிடமிருந்து அவருடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் Page 039 மூலமாக எல்லா ஆசீர்வாதங்களும் நமக்கு வருகிறது என்பதே உண்மை. ( 1 கொரி. 8:6 ) இவ்விதமாகவே நம் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து நமக்கு மாதிரி ஜெபத்தைக் கற zறுக் கொடுத்தார். “பரலோகத்தி-ருக்கின்ற எங்கள் பிதாவே... உமது இராஜ்யம் வருவதாக, உமது சித்தம் பரலோகத்தில் செய்யப்படுவது போலவே பூலோகத்திலும் செய்யப்படுவதாக.” ( மத். 6:10 ) இம்மாதிரியே மீகா 4:8லும் சொல்லப்படுகிறது. அங்கே கிறிஸ்து (தலையாகிய கிறிஸ்துவும் சரீரமாகிய சபையும் - புதிய எருசலேம்) “மந்தையின் துருக்கம்” என அழைக்கப்படுகிறார். அவராலேயே ஆதாமினால் மனுக்குலம் ஏதேனில் இழந்துபோன மகிமை {ை கல்வாரியில் இயேசு மீட்டுக் கொடுத்த செயல் சித்தரிக்கப்படுகிறது. 6. “எப்பிராத்தா என்னப்பட்ட பெத்லகேமே... இஸ்ரயேலை ஆளப்போகிறவர் உன்னிடத்தி-ருந்து புறப்பட்டு என்னிடத்தில் வருவார். அவருடைய புறப்படுதல் அநாதிநாட்களாகிய பூர்வத்தினுடையது.” ( மீகா. 5:2 ). சங். 90:1-2 ல் “யேகோவா ஆகிய நீரே அநாதியாய் என்றென்றைக்கும் தேவனாயிருக்கிறீர்” என்று மோசே குறிப்பிட்டதையே சான்றாக எடுத்துக் கொண்டு இயே |ு கிறிஸ்துவும் என்றென்றைக்கும் தேவனாய் இருப்பதாகக் கூறி இயேசுதான் யேகோவா என்கின்றனர். இது காரண காரியத்திற்குட்படாத உதாரணம். இங்கு தவறான சான்றாகக் கூறப்பட்டிருக்கிறது என்பதே நமது பதில். இன்னும் ஏராளமான வேதாகம வசனங்களில், “யேகோவா” என்ற சொல்லை நேர்மாறாக இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் தவறாக பயன்படுத்துகின்றனர் என்பது மட்டுமல்ல, இந்த வசனங்கள் சொல்லுகின்ற இடங்களெல்லாம் இயேசு கிறிஸ }்துவையல்ல யேகோவா தேவனையே குறிக்கும் என்பதை மீகா. 5:4-ல் தெளிவாக விளக்குகின்றார். “அவர் நின்று கொண்டு, கர்த்தருடைய பலத்தோடும் தம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தருடைய நாமத்தின் மகத்துவத்தோடும் மேய்ப்பார்; ஆகையால் அவர்கள் நிலைத்திருப்பார்கள். அவர் இனிப் பூமியின் எல்லைகள் பரியந்தமும் மகிமைப்படுவார்.” இந்தக் காரியத்தைக் குறித்து அதிகப்படியான விளக்கம் ஏதுமில்லை. அப்படி என்றால் மீகா. 5:2 க் ~கு என்ன பொருள்? “அவருடைய புறப்படுதல் (முன்னறிவிக்கப்பட்டது) அநாதி Page 040 நாட்களாகிய பூர்வத்தினுடையது (அவருடைய வருகையும் மேசியாயிசமும் தெய்வீக திட்டத்தில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது).” 7. மேலும் ஏசாயா 25:6-9 -ல் குறிப்பிட்டிருக்கிறது, ஆயிர வருட அரசாட்சியைப் பற்றியது. இதைக் காண்பித்து சிலர் யேகோவா என்ற பெயர் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் உரியது என்கின்றனர். “சேனைகளின் கர்த்தர் (யேகோவா) இந்த மலையி ே சகல ஜனங்களுக்கும் ஒரு விருந்தை ஆயத்தப்படுத்துவார். அவர் மரணத்தை ஜெயமாக விழுங்குவார்... கர்த்தராகிய தேவன் (யேகோவா) எல்லா முகங்களிலுமிருந்து கண்ணீரைத் துடைப்பார்.” இது அதற்கு ஆதாரமாக இல்லை என்று நாம் கூறுகின்றோம். இந்த வசனங்களை சொல்லுகின்றவர் மகிமையின் கிறிஸ்து என்றும், இது அவருடைய ஆயிர வருட அரசாட்சியின் பணி என்பதையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும். “யேகோவாவே, நீரே என் தேவன், உம்மை யர்த்தி, உமது நாமத்தை துதிப்பேன்” என்று முதல் வசனம் கூறுகிறது. இது ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவின் விளைவாக இருக்கும். அப்போது கிறிஸ்துவின் பணி முற்றிலுமாக முடிக்கப்பட்டு பிதாவாகிய தேவனே எல்லாவற்றிலும் உயர்ந்திருப்பார். எல்லாம் அவருடைய கட்டுப்பாட்டில் கீழ்ப்படிந்திருக்கும். மேசியா, யேகோவா தேவனின் வல்லமையுள்ள ஊழியக்காரராகவும் பிரதான ஊழியக்காரராகவும், பூமியில் வருவார். னவே அவர் இம்மானுயேல்லி “தேவன் நம்மோடு இருக்கிறார்” என அழைக்கப்படுகிறார். இந்தக் கருத்தை அப்.பவுல் முழுமையாக எடுத்தாளுகிறார். இந்த தீர்க்கதரிசன நிறைவேறுதலைப் பற்றி அவர் குறிப்பிடுகையில் ஆயிர வருட அரசாட்சியில் ஆதாமினால் உண்டான மரணத்தைப் பரிகரிக்கும்போது இவ்வாறு குறிப்பிடுகிறார்: “நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவினாலே நமக்கு ஜெயம் கொடுக்கிற தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம். 1கொரி. 15:57. 8. யேகோவா என்ற நாமம் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் பொருந்தும் என நினைப்போர் கூறும் சில வசனங்களை நாம் கவனிக்க வேண்டும். அதில் ஒன்று, “நமக்கு ஒரு குமாரன் கொடுக்கப்பட்டார், கர்த்தத்துவம் அவர் தோளின் மே-ருக்கும், அவர் நாமம் அதிசயமானவர், ஆலோசனைக் கர்த்தா, வல்லமையுள்ள தேவன், நித்திய பிதா, சமாதானப் பிரபு என்னப்படும்” ( ஏசா 9:6 ) Page 041 என்பதாகும். இந்த வேத வசனத்தின் முழு அர்த்தத்தையும் நாம பிறகு பார்ப்போம். இந்த குறிப்புகள் எதிலும், யேகோவா என்ற நாமம் நம்முடைய கர்த்தரும் ஆண்டவருமாகிய இயேசு கிறிஸ்துவை குறிப்பதாக இல்லை. அப்படியிருக்குமானால், இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றிய அடைமொழிகளில் இந்த யேகோவா என்ற நாமமும் சேர்க்கப்பட இதுவே சரியான இடமாக இருந்திருக்கும். ஆனால் அதற்கு மாறாக, அடுத்த வசனமே, “சேனைகளின் கர்த்தருடைய வைராக்கியம் இதைச் செய்யும்” (வச. 7) என குறிப்பிடுகிறத . 9. ... “யூதா பட்டணங்களை நோக்கி, இதோ, உங்கள் தேவன் என்று கூறு. இதோ, கர்த்தராகிய ஆண்டவர் பராக்கிரமசாலியாக வருவார்; அவர் தமது புயத்தினால் அரசாளுவார்... மேய்ப்பனைப் போல தமது மந்தையை மேய்ப்பார்.” ஏசாயா. 40:9லி11 வேதாகமத்தில் ஒரே ஒரு வேதப்பகுதியில்தான், நமது இரட்சகர் மகா உன்னதப் பெயராகிய “யேகோவா” என்ற நாமத்தில் அழைக்கப்படுகிறார். அந்த இடத்திலும் அவருடைய பெயரால் அழைக்கப்படாமல் யேகோவாவின் புயம்” என அழைக்கப்படுகிறார். “யேகோவா தேவனின் வல்லமையான புயம் அவருக்காக ஆளுகை செய்யும்.” எல்லா துரைத்தனத்தையும் அதிகாரத்தையும் பரிகரித்து, பிதாவுக்குக் கீழ்ப்படுத்தும் வரையில் அவர் ஆளுகை செய்ய வேண்டியது. அவர் நியாயத் தீர்ப்பு செய்து இறுதி வெற்றி பெறும்வரைக்கும், பூமியை யேகோவாவின் பாதப்படியாக்கிப் போடும் வரைக்கும், பிதாவாகிய தேவனுக்கு இராஜ்ஜியத்தை ஒப்புக் கொடுக்கும் வ ைக்கும் அவர் ஆளுகை செய்வார். 1கொரி. 15:24லி28; மத். 12:20 உதாரணமாக இன்னும் பல்வேறு இடங்களில் தேவனுடைய பிரதிநிதியாக கிறிஸ்துவைப் பற்றிச் சொல்லியிருப்பதைப் பார்ப்போம்: “எங்கள் மூலமாய்க் கேள்விப்பட்டதை விசுவாசிக்கிறவன் யார்? கர்த்தருடைய புயம் யாருக்கு வெளிப்பட்டது.” ( ஏசா 53:1 ) (இந்த யுகத்தில் கர்த்தருடைய புயத்தை எவரும் கண்டவர் இலர் லி மாபெரும் வல்லுநர்கள், அறிவாளிகளும் Page 042 கூட கண்டவர்கள ் இல்லை...). “அவர் அசட்டை பண்ணப்பட்டவரும், மனுஷரால் புறக்கணிக்கப்பட்டவரும், துக்கம் நிறைந்தவரும், பாடு அனுபவித்தவருமாயிருந்தார்.” லி ஏசா.53:3; யோவா.12:38 “...தீவுகள் எனக்குக் காத்திருந்து, என் புயத்தின்மேல் நம்பிக்கையாயிருக்கும்.” லி ஏசாயா 51:5,9 “எல்லா ஜாதிகளின் கண்களுக்கு முன்பாகவும் கர்த்தர் தம்முடைய பரிசுத்த புயத்தை வெளிப்படுத்துவார்; பூமியின் எல்லைகளில் உள்ளவர்களெல்லாம் நமது தேவ னுடைய இரட்சிப்பைக் காண்பார்கள்.” லி ஏசா. 52:10 “அவருடைய (யேகோவாவின்) புயமே அவருக்கு இரட்சிப்பாகி... மீட்பர் சீயோனுக்கும், யாக்கோபிலே மீறுதலை விட்டுத் திரும்புகிறவர்களுக்கும், வருவார் என்று கர்த்தர் (யேகோவா) சொல்லுகிறார்.” லி ஏசா. 59:15லி20 10. இதைக்குறித்து யோவான் 12:41லில் “ஏசாயா அவருடைய மகிமையைக் கண்டு, அவரைக் குறித்துப் பேசுகிறபோது இவைகளைச் சொன்னான்” என வாசிக்கிறோம். இது ஒருவேளை ஏசாயா 6:1 க் குறிக்கிறதாகச் சிலர் நினைக்கின்றனர். ஆனால் ஏசாயா 6:1 லில் கூறப்பட்ட எபிரேயச் சொல் (ஆதோனாய்) யேகோவாவைக் குறிக்காது. ஆண்டவரையே (இயேசு கிறிஸ்து) குறிக்கும். யேகோவா என்ற நாமம் பிதாவாகிய தேவன் ஒருவரையே குறிக்குமேயல்லாமல் வேறு எவரையும் குறிக்காது. சில விசேஷக் காரணங்களுக்காக பிதாவாகிய தேவனால் அனுப்பப்படும் தூதர்கள், அவர் நாமத்தில் பேசும்போது மாத்திரமே அந்தப்பெயரால் அழைக்கப்பட வார்களேயல்லாமல் வேறு எச்சமயத்திலும் அந்த பெயரைப் பயன்படத்தக்கூடாது. இதிலே ஆதோனாய் என்ற பெயரை சில வேளைகளில் பிதாவுக்கும் குறிப்பிடுவதுண்டு. நாம் அதைப்பற்றி இங்கு விவாதிக்கவில்லை. ஆனால் இந்த இடத்தில் இந்தச் சொல், பிதாவாகிய தேவனைக் குறிக்காமல் இயேசு கிறிஸ்துவையே குறிக்கும். இது போலவே கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் அவருடைய ஆயிர வருட அரசாட்சியைக் குறித்தும் ஆதோனாய் என்ற P age 043 சொல்லால் குறிக்கப்பட்டுள்ளதை சங்.2:4லி9 வசனங்களில் காணலாம். “பரலோகத்தில் வீற்றிருக்கிறவர் நகைப்பார், ஆண்டவர் அவர்களை இகழுவார். அப்பொழுது அவர் தமது கோபத்திலே அவர்களோடே பேசி, தமது உக்கிரத்திலே அவர்களைக் கலங்கப் பண்ணுவார்... கர்த்தர் என்னை நோக்கி: நீர் என்னுடைய குமாரன், இன்று நான் உம்மை ஜெநிப்பித்தேன்.” சிலர் ஏசாயா 6:1 லில் காணப்படுகின்ற “ஆதோனாய்” (கர்த்தர்) என்கின்ற சொல் ஏசாயா 6: 3,5லில் குறிப்பிட்டபடி யேகோவாவையே குறிக்கும் என்கின்றனர். அது தவறு. துதிக்குப் பாத்திரராயிருக்கின்ற பிதாவாகிய தேவனைக் குறிக்காமல், “உடன்படிக்கையின் தூதனாகிய தேவதூதரையே” குறிக்கும். மறுபடியுமாக 8லிஆம் வசனத்தை மிகக் கூர்ந்து கவனிப்போமேயாகில் அந்த செய்தியை கொடுப்பது யேகோவா தேவன் அல்ல என்பதும், தேவன் தாமே நியாயம் தீர்க்காமல் குமாரனை நியமித்திருக்கிறார் என்பதும், ஏனெனில் “ப தாவானவர் தாமே.... நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிறார்” என்பதும் தெரியவருகிறது. மத். 23:34லி35 ; யோவா. 5:22,27 வேறு சில இடங்களில் இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறிக்கும் சொல் பிதாவாகிய தேவனைக் குறிப்பதாக சொல்லப்படும் இடங்களும் உண்டு. இயேசு கிறிஸ்துவை குறிக்கும் சொல் பொதுவாக கர்த்தர் என்றே பொதுவான மொழிபெயர்ப்பு வேதாகமத்தில் மொழிபெயர்த்துள்ள னர். மல்கியாவின் ஆகமத்தில் யேகோவா தனியாகவும் இயேசுகிறிஸ்துவை உடன்படிக்கையின் தூதனாகவும் காண்பிக்கப்பட்டதைக் காண்போம். “இதோ, நான் என் தூதனை அனுப்புகிறேன். அவன் எனக்கு முன்பாகப் போய், வழியை ஆயத்தம் பண்ணுவான்; அப்பொழுது நீங்கள் தேடுகிற ஆண்டவரும் நீங்கள் விரும்புகிற உடன்படிக்கையின் தூதனுமானவர் தம்முடைய ஆலயத்திற்குத் தீவிரமாய் வருவார். இதோ வருகிறார் என்று சேனைகளின் கர்த்தர ் சொல்லுகிறார்... அவர் லேவியின் புத்திரரைச் சுத்திகரித்து, அவர்கள் கர்த்தருடையவர்களாயிருக்குபடிக்கும், நீதியாய் காணிக்கைகளைச் செலுத்தும் படிக்கும், அவர்களைப் பொன்னைப் போலவும் வெள்ளியைப் போலவும் புடமிடுவார்.” லி ( மல்கியா 3:1லி4 ) Page 044 இதைப்போன்றே, மேசியாவைப்பற்றிக் கூறும் சங்கீதக் காரனின் பிரபலமான குறிப்பைக் காணலாம். “எல்லா மனுபுத்திரரிலும் நீர் மகா சவுந்தரியமுள்ளவர், உம்மு ைய உதடுகளில் அருள் பொழிகிறது, ஆகையால் தேவன் உம்மை என்றென்றைக்கும் ஆசீர்வதிக்கிறார்... தேவனே, உமது சிங்காசனம் என்றென்றைக்குமுள்ளது. உமது ராஜ்யத்தின் செங்கோல் நீதியுள்ள செங்கோலாயிருக்கிறது. நீர் நீதியை விரும்பி, அக்கிரமத்தை வெறுக்கிறீர், ஆதலால் தேவனே, உம்முடைய தேவன் உமது தோழரைப் பார்க்கிலும் உம்மை ஆனந்த தைலத்தினால் அபிஷேகம் பண்ணினார்.” ( சங். 45லி2,6,7 ) திருச்சபையானது பிதாவின் கு மாரத்தியாகவும், மணவாளனாகிய ஆட்டுக்குட்டியானவரின் மனைவியாகவும் வருணிக்கப்படுகிறது. இராஜாவின் குமாரனை மணவாளனாக ஏற்றுக் கொள்ளும் படியாக திருச்சபைக்கு புத்திமதி சொல்லப்பட்டது. “அப்பொழுது ராஜா உன் அழகில் பிரியப்படுவார், அவர் உன் ஆண்டவர், (ஆதோன் லி யேகோவா அல்ல) ஆகையால் அவரைப் பணிந்து கொள்.” ( சங். 45:2லி11; எபி. 1:8,9 ; 1 கொரி 11:3 ; எபே. 5:23 ; யோவா 5:23 ) 11. ஏசாயா தீர்க்கதரிசனத்தில் யேகோவா என்ற சொல் இயேச ு கிறிஸ்துவுக்குப் பொருந்துமா என சிந்திப்போம். “சேனைகளின் கர்த்தரையே பரிசுத்தம் பண்ணுங்கள், அவரே உங்கள் பயமும், அவரே உங்கள் அச்சமுமாயிருப்பாராக.” ( ஏசா 8:13 ) இதில் முக்கியமான கருத்து அடுத்த வசனத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. “அவர் உங்களுக்குப் பரிசுத்த ஸ்தலமாயிருப்பார், ஆகிலும் இஸ்ரயேலின் இரண்டு கோத்திரத்திற்கு தடுக்கலின் கல்லும், இடறுதலின் கன்மலையும் எருசலேமின் குடிகளுக்குச் சு ுக்கும் கண்ணியுமாயிருப்பார்.” ( ஏசா. 8:14 ) இதை ஒரு ரூபகாரமாக நாம் ஏற்க இயலாது. இந்த வசனத்தில் மூன்றாவதாக ஒரு நபரைப் பற்றி சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. (யேகோவாவையும் தீர்க்க தரிசியையும் தவிர சொல்லப்பட்டுள்ளது) அவர்தாம் நமது அண்டவர் இயேசு. மேலும் இயேசு கிறிஸ்து கூறுவதாவது: “சாட்சி ஆகமத்தைக் கட்டி, என் சீஷருக்குள்ளே வேதத்தை முத்திரையிடு என்றார். நானோ... கர்த்தருக்குக் காத்திருந்து... நானு ம், கர்த்தர் எனக்குக் கொடுத்த பிள்ளைகளும் சீயோன் பர்வதத்தில் வாசமாயிருக்கிற சேனைகளின் Page 045 கர்த்தராலே இஸ்ரயேலில் அடையாளங்களாகவும் அற்புதங்களாகவும் இருக்கிறோம்.” ஏசாயா 8:16 18 ; எபி. 2:13 ஒப்பிடவும். 12. சங்.110லி இயேசுவை யேகோவா என்று சொல்வதற்கு, ஆதாரமாகக் கூறுகிறார்கள். அவ்வாறு இல்லையென்றே நாம் வாதிடுகிறோம். நேர் எதிராக ரூபகாரப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. “கர்த்தர் (யேகோவா) என் ஆண்டவரை நோக்கி: நான் உம்முடைய சத்துருக்களை உமக்குப் பாதபடியாக்கிப் போடும் வரைக்கும், நீர் என்னுடைய வலது பாரிசத்தில் உட்காரும்... நீர் மெல்கிசேதேக்கின் முறைமையின்படி என்றென்றைக்கும் ஆசாரியராயிருக்கிறீர் என்று கர்த்தர் ஆணையிட்டார், மனம் மாறாமலுமிருப்பார். உம்முடைய வலது பாரிசத்திலிருக்கிற ஆண்டவர், தமது கோபத்தின் நாளிலே ராஜாக்களை வெட்டுவார்.” சங். 110:1,4,5 இங்கே யேகோவாவின் வலது பாரிசத்துக்கு யர்த்தப்பட்டு, ஒரு புதிய முறைமையின்படி ஆசாரியராக ஆக்கப்பட்டவர் யாரென்பதை புரிந்து கொள்ளாத எவரும் தனது தவறான அபிப்பிராயத்தினால் நிச்சயமாக குருடாக்கப்பட்டவராக இருக்கிறார். வலது பாரிசத்துக்கு உயர்த்தப்பட்டவர் தான்தான் என்பதை நமது ஆண்டவர் கூறும் விளக்கத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார்; தன்னை “ஆதோன்,” தாவீதின் ஆண்டவர், யேகோவாவினால் உயர்த்தப்பட்ட ஆண்டவர் என்று காண்பிக்கிறார். ( ம த். 22:44,45 ) அப்.பேதுரு பெந்தெகொஸ்தே நாளில் பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்பட்டு பேசினபோது, இதே வார்த்தையை இவ்விதமாக உபயோகித்தார். இதேவிதமாக அப்.பவுலும் கூறுகிறார். அப். 2:34,35 ; எபி.1:13; 10:12-13 13. கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து வல்லமையுள்ள போதகரென்று சொல்லியிருப்பதால், ஏசா. 54:13ல் “உன் பிள்ளைகள் எல்லாரும் கர்த்தரால் போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள்” என்ற தீர்க்கதரிசனம் அவரில் நிறைவேறியிருக்கிறது என்று கூற ப்படுகிறது. இந்த மாறுபாடு உள்ள வார்த்தைகளுக்கு விடையாக, நாம் கர்த்தருடைய வார்த்தையையே கேட்போமாக. இதே தீர்க்கதரிசிகளின் வார்த்தைகளை மேற்கோள்காட்டி இயேசு Page 046 கூறும்போது, இந்த தீர்க்க தரிசனத்தில் கூறப்பட்டுள்ள யேகோவா நானல்ல, என்று தெளிவாக்கினார். அவருடைய வார்த்தைகள்: “எல்லாரும் தேவனால் போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள் என்று தீர்க்க தரிசன ஆகமத்தில் எழுதியிருக்கிறதே; ஆகையால் பி ாவினிடத்தில் கேட்டுக் கற்றுக் கொள்கிறவன் எவனும் என்னிடத்தில் வருகிறான்.” யோவான். 6:45 மகா தேவனாகிய யேகோவா, நியாயப் பிரமாணத்தைக் கொடுத்தவர் மட்டுமல்ல, அவர் மகா பெரிய போதகருமாய் இருக்கிறார். மனுக்குல மீட்பிற்கான அவரது திட்டத்தை அவருடைய அறிவுக்கூர்மையான தேவபிள்ளைகள் இதுவரை கண்டுகொள்ளவில்லை. இந்த திட்டம் தேவஞானம், அன்பு, நீதி, நியாயம் ஆகியவைகள் இணைந்து ஒன்றுக்கொன்று இசைவாக, பூ ணமாகக் கொண்டுள்ளது. அப்பொழுதும் சரி, இப்பொழுதும் சரி, பிதாவாகிய தேவனால் நியமிக்கப்பட்ட மிகப்பெரிய போதகர் இயேசு கிறிஸ்துவே. நமது அருமை மீட்பராகிய அவரே இதனை சுருக்கமாகப் போதித்தார். தான் போதிக்கிற இந்த வார்த்தைகளை முன்பே பிதாவினிடத்தில் கற்றுக்கொண்டேன் என்று வெளிப்படையாக கூறவில்லையா? இயேசு கூறுகிறதாவது: “நான் என் பிதாவினிடத்தில் கண்டதைச் சொல்லுகிறேன்:” “என் உபதேசம் என்ன டையதாயிராமல், என்னை அனுப்பினவருடையதாக இருக்கிறது. அவருடைய சித்தத்தின்படி செய்ய மனதுள்ளவனெவனோ அவன் இந்த உபதேசம் தேவனால் உண்டாகியிருக்கிறதோ, நான் சுயமாய்ப் பேசுகிறேனோ என்று அறிந்து கொள்வான்... தன்னை அனுப்பினவரின் மகிமையைத் தேடுகிறவனோ உண்மையுள்ளவனாக இருக்கிறான்.” “நீங்கள் கேட்கிற வசனம் என்னுடையதாயிராமல் என்னை அனுப்பிய பிதாவினுடையதாய் இருக்கிறது.” “நான் உம்முடைய வார்த்த களை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்.” “அவர்கள் உம்முடைய வசனத்தைக் கைக்கொண்டார்கள்.” “உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களை பரிசுத்ததமாக்கும். உம்முடைய வசனமே சத்தியம்.” யோவான் 7:16-18 ; 8:38; 14:24; 17:6,14,17 Page 047 அதுபோலவே கர்த்தர் தனக்குக்கீழே போதகர்களாக அப்போஸ்தலரை நியமித்தார். இன்னும் மற்றவர்களையும் கர்த்தரின் மந்தைக்கு போதகர்களாகவும், மேய்ப்பர்களாகவும் நியமித்து, “என் மந்தையை மேய்ப்பாயாக” என்று ப ோதித்தார். “உங்களைக் குறித்தும், தேவன் (கிறிஸ்து) தம்முடைய சுய இரத்தத்தினாலே சம்பாதித்துக் கொண்ட தமது சபையை மேய்ப்பதற்கு பரிசுத்த ஆவி உங்களைக் கண்காணிகளாக வைத்த மந்தைமுழுவதையுங் குறித்தும் எச்சரிக்கையாய் இருங்கள்.” ( அப்.20:28 ) இந்த போதகர்கள் தங்களுடைய சுய போதகத்தைப் போதிக்க கூடாது. போதித்தால் அது “உலக ஞானமாக” கருதப்படும். தேவ ஜனங்கள் தேவனால் போதிக்கப்பட்டு இருப்பார்கள். தேவ ுடைய சத்தியம், திட்டம், மேன்மை, குணநலன்கள் ஆகியவற்றை உள்ளபடியே போதிக்க வேண்டுமேயல்லாமல், மனிதனது சுய போதனையை போதிப்பவர்கள் தேவனுடைய சித்தத்தின்படி போதிக்கிறவர்கள் அல்ல, பிதாவினுடைய திவ்விய திட்டம், சத்தியம், மேன்மை, நித்திய நியாயப் பிரமாணங்களின் அடிப்படையில் வளர்ந்த “கிறிஸ்துவின் போதனைகளையும்,” “அப்போஸ்தலரின் போதனைகளையும்” போதகர்கள் கவனமாய்ப் போதிக்க வேண்டும். தற்கால ்தில் அநேகர் தங்களைத் தாங்களே பெருமையுடன் போதகர் என்று அழைத்துக் கொள்வதைப் போல, சுயமாய் போதிக்கக்கூடாது. இயேசு கிறிஸ்துவைப் போலவும், அப்போஸ்தலரைப் போலவும் மெய்யான போதகராய் இருக்க வேண்டும். இயேசு கிறிஸ்துவினுடைய எளிய, அடக்கமான சொற்றொடர்களை கவனியுங்கள். அதைவிட சிறந்த சொல்லோவியங்கள் எதுவுமில்லை. “நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்யாமல், என் பிதா எனக்கு போதித்தபடியே இவைகளைச் சொன னேன் என்றும் அறிவீர்கள்.” ( யோவான். 8:28 ) யேகோவா தேவனுக்கு, இயேசு கிறிஸ்துவைப் போல அடக்கமும், விசுவாசமும், கீழ்ப்படிதலுமுள்ள வேறு எவரேனும் இருக்கக்கூடுமோ என்று அதிசயிக்கிறோம். எனவே தேவன் எவருக்கும் கொடுக்காத வல்லமையையும், கௌரவத்தையும், வலதுபுற சிங்காசனத்தில் வீற்றிருக்கும் பாக்கியத்தையும் கொடுத்து, எல்லா மனுஷருக்கும் மேலாகவும் அவரை உயர்த்தினார். இவ்விதமாக கர்த்தராகிய இயேச Page 048 கிறிஸ்து நமக்கு எவற்றைக் கற்பித்தாரோ அவற்றையெல்லாம் பிதாவின் மூலமாக நன்கு கற்றுத் தேறியிருந்தார். அதற்கு சாட்சியாக தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்ட வசனத்தைக் கவனிப்போம். “அவர் குமாரனாய் இருந்தும், பட்ட பாடுகளினாலே கீழ்ப்படிதலைக் கற்றுக் கொண்டார்.” எபி.5:8; பிலி. 2:8 பெரிய போதகராக இயேசுவை ஏற்படுத்தின மாபெரும் போதகராக யேகோவா இருக்கிறார் என்பது தீர்க்கதரிசிகள் மூலமாக வெளிப்படுத்தப பட்டது. மனுக்குலம் முழுவதற்கும் மீட்பின் அதிபதியாக விளங்க வேண்டும் என்பதற்காக இரக்கம், விசுவாசமுமுள்ள பிரதான ஆசாரியராக இயேசுவையே தேவன் ஏற்படுத்தினார். பாடனுபவிப்பதனால் வரக்கூடிய அனுபவங்களை கற்றுக் கொள்ள வேண்டியது அவருக்கு அவசியமாக இருந்தது. (எபி.2:9லி10) நீண்ட காலத்திற்கு முன்பாகவே சொல்லப்பட்ட தீர்க்கதரிசனங்கள், யேகோவா தேவனால் இயேசு கிறிஸ்துவுக்குக் கற்பிக்கப்பட்டிருப் பதையும் இயேசு நியாயப் பிரமாணத்தை நேசிக்கவும் நியாயப் பிரமாணங்களுக்கு கீழ்ப்படிந்து நடக்கவும் நன்குக் கற்றுக் கொண்டதையும் வெளிப்படுத்துகின்றன. “இளைப்படைந்தவர்களுக்குச் சமயத்திற்கேற்ற வார்த்தை சொல்ல நான் அறியும்படிக்கு, கர்த்தராகிய ஆண்டவர் (அதோனோய் யேகோவா) எனக்குக் கல்விமானின் நாவைத் தந்தருளினார். காலை தோறும் என்னை எழுப்புகிறார். கற்றுக் கொள்கிறவர்களைப் போல, நான் கேட் கும்படி என் செவியைக் கவனிக்கச் செய்கிறார். கர்த்தராகிய ஆண்டவர் என் செவியைத் திறந்தார், நான் எதிர்க்கவுமில்லை, நான் பின் வாங்கவுமில்லை, அடிக்கிறவர்களுக்கு என் முதுகையும், தாடை மயிரைப் பிடுங்குகிறவர்களுக்கு என் தாடைகளையும் ஒப்புக் கொடுத்தேன், அவமானத்துக்கும் உமிழ்நீருக்கும் என் முகத்தை மறைக்கவில்லை.” ஏசா. 50:4-10; மத். 26:67; 27:26,30; ஏசா. 53:11 இந்தப் பாடத்தைப் பற்றி கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ துவின் சாட்சியை கேட்போம். மனுக்குல முழுவதற்கும் இராஜரீக ஆசாரியராக மகா உன்னதநிலை அடைவதற்கு ஆயத்தமாக சொல்லப்படும் இடங்களை கவனிப்போமாக: “ஞானத்தையும் உணர்வையும் அருளும் ஆவியும், ஆலோசனையையும் பெலனையும் அருளும் ஆவியும், அறிவையும் கர்த்தருக்குப் பயப்படுகிற Page 049 பயத்தையும் அருளும் ஆவியுமாகிய கர்த்தருடைய ஆவியானவர் அவர்மேல் தங்கியிருப்பார். கர்த்தருக்குப் பயப்படுதல் அவருக்கு உகந்த வாசனையாயிருக்கும், அவர் தமது கண்கண்டபடி நியாயந் தீர்க்காமலும், தமது காது கேட்டபடி தீர்ப்புச் செய்யாமலும் இருப்பார்.” ஏசா. 11:2-4 “அவர் தாமே சோதிக்கப்பட்டுப் பாடுபட்டதினாலே, அவர் சோதிக்கப் படுகிறவர்களுக்கு (வியாதிகள், பலவீனங்கள்) உதவி செய்ய வல்லவராயிருக்கிறார்.” இப்போது சபைக்கும், ஆயிர வருட யுகத்தில் உலகத்திற்கும் உதவி செய்ய வல்லவராயிருக்கிறார். எபி. 2:18 மேலும் தீர்க்கதரி னமாக மேசியாவைக் குறித்து வேதம் சொல்லுகிற வார்த்தைகளைக் கவனிப்போம். “ஜீவ மார்க்கத்தை எனக்குத் தெரியப்படுத்துவீர்.” “எனக்கு ஆலோசனை தந்த கர்த்தரை துதிப்பேன்.” ( சங். 16:7-11 ) தீர்க்கதரிசனத்தில் சொல்லியிருக்கிறதை நற்செய்தியாளர் இவ்வாறு உறுதிப்படுத்துகின்றார். “பிள்ளை வளர்ந்து, ஆவியிலே பெலன் கொண்டு, ஞானத்தினால் நிறைந்தது. தேவனுடைய கிருபையும் அவர் மேல் இருந்தது... இயேசுவானவர் ஞானத திலும், வளர்த்தியிலும், தேவ கிருபையிலும், மனுஷர் தயவிலும் அதிகமதிகமாய் விருத்தியடைந்தார்.” லூக். 2:40-52 இந்த பாடத்தைக் குறித்து எல்லா முக்கிய வசனங்களையும் பரிசோதித்துப் பார்த்து, யேகோவா என்கிற மாபெரும் நாமத்தை, பிதாவாகிய தேவனுக்குத் தவிர வேறு யாருக்கும் பயன்படுத்தக் கூடாது என்பதை நிச்சயப்படுத்திக் கொள்கிறோம். இந்த நாமத்தை பயன்படுத்துவது கட்டுப்படுத்தப்பட்டு, மற்ற யாருக்க ம் பயன்படுத்துவது தடை பண்ணப்படுகிறது என்றும் நிச்சயப்படுத்துகிறோம். தேவஞானம், அன்பு, நீதி, வல்லமை ஆகியவைகளுக்கு மைய இருப்பிடமாக பிதாவாகிய தேவன் விளங்குகின்றார். ஏனெனில் இதுவே சத்தியம். இதற்கு மாறான கருத்துக்களெல்லாம் அசத்தியமும் தீமையுமாகும். இதுவரை நாம் பார்த்த ஆதார மேற்கோள்களெல்லாம் இயேசு கிறிஸ்துவே சொன்னவை; பெந்தெகொஸ்தே நாளில் அப்போஸ்தலர்கள் தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்ட தங்கள் வாயின் மூலமாகச் சொன்னவைகள். பிதாவாகிய தேவனும், குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவும் ஒருவரே என்று Page 050 மேற்கண்ட எந்த மேற்கோளிலும் சொல்லப்படவில்லை. மனிதர்களின் உபதேசத்தில் அல்லாமல் வேறு எதிலும் மகிமையிலும், வல்லமையிலும், பிதாவானவரும், இயேசு கிறிஸ்துவும் சமமானவர்கள் என்று சொல்லப்படவில்லை. மேலும் பிதாவாகிய தேவன், தமது உடன்படிக்கையின் தூதனும் பிரதான ஊழியக்காரருமாகிய இயேசு க றிஸ்துவின் மேன்மையைக் குறித்து பொறாமைப் படவில்லை. மாறாக அவர் மீது அதிக பிரியம் வைத்தார். அந்தஸ்திலும், அதிகாரத்திலும் தனக்கு மட்டுமே கீழ்ப்பட்டவராக இருந்த இயேசுவை மற்ற எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக உயர்த்தினார். இயேசு கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகளை கவனியுங்கள்: “பிதாவானவர் செய்ய குமாரன் காண்கிறதெதுவோ, அதையேயன்றி, வேறொன்றையும் தாமாய் செய்யமாட்டார். அவர் எவைகளை செய்கிறாரோ, அவைகளை கு ாரனும் அந்தப்படியே செய்கிறார். பிதாவானவர் குமாரனிடத்தில் அன்பாயிருந்து, தாம் செய்கிறவைகளையெல்லாம் அவருக்கு காண்பிக்கிறார், நீங்கள் ஆச்சரியப்படத்தக்கதாக இவைகளைப் பார்க்கிலும் பெரிதான கிரியைகளையும் அவருக்கு காண்பிப்பார். பிதாவானவர் மரித்தோரை எழுப்பி உயிர்ப்பிக்கிறதுபோல, குமாரனும் தமக்கு சித்தமானவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறார். அன்றியும் பிதாவை கனம்பண்ணுகிறதுபோல எல்லாரும ் குமாரனையும் கனம்பண்ணும்படி, பிதாவானவர் தாமே ஒருவருக்கும் நியாயத்தீர்ப்பு செய்யாமல், நியாயத்தீர்ப்பு செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிறார். குமாரனை கனம்பண்ணாதவன் அவரை அனுப்பின பிதாவையும் கனம்பண்ணாதவனாயிருக்கிறான்.” யோவா. 5:19-23 வேதாகமத்தில் சொல்லப்பட்ட ஒப்புரவாகுதலின் திட்டத்திற்கு ஆசிரியராயிருக்கிற பிதாவாகிய தேவனுக்கும் அவருடைய தாசனா கிய கிறிஸ்துவுக்குமுள்ள வேற்றுமையை தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளுதல் அவசியம். “பிதாவினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்ட ஒரே பேறான குமாரன்,” “அவரது நேச குமாரன்” இந்த ஒப்புரவாகுதலின் ஊழியத்தை எவ்வாறு செய்து முடித்தார் என்று அறிய ஒப்புரவாகுதல் என்ற தத்துவம் என்ன என்பது பற்றி நாம் சரியாக புரிந்து கொள்ளவேண்டும். ஏராளமான கிறிஸ்தவர்கள் பிதா Page 051 யார்? குமாரன் யார்? என்பதிலேயே குழப்பமாயிருப்பதா ல், ஒப்புரவாகுதல் என்ன என்பது தெரியாமல் முழுமையாக குழப்படைந்திருக்கின்றனர். இதனால் தெய்வீக வெளிப்பாடாகிய இந்த விசுவாசத்தின் அடிப்படையிலிருந்து நழுவி விழக்கூடிய அபாயகரமான நிலையில் இருக்கின்றனர். பிதாவுக்கும், குமாரனுக்கும் உள்ள வேற்றுமையையும், நமது மீட்புக்கு உள்ள தொடர்பையும் குறித்து அப்.பவுல் தெளிவாக வலியுறுத்தி எடுத்துச் சொல்லுகிறார். “ஒருவரேயன்றி வேறொரு தேவன் இல் லையென்றும் அறிந்திருக்கிறோம்... பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது, அவருக்கென்று நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம். இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு, அவர் மூலமாய்ச் சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவர் மூலமாய் நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம்.” ( 1 கொரி 8:4,6 ) அதாவது ஒரே நித்திய தேவன் நமக்குண்டு, எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் சிருஷ்டி கர்த்தாவும் மூலமும் அவரே, ந ம் அவருக்கென்று படைக்கப்பட்டோம். நமக்கு ஒரே ஒரு இயேசு கிறிஸ்து என்னும் மத்தியஸ்தரும் உண்டு. மத்தியஸ்தர் மூலமாக பிதாவாகிய தேவன் தம்முடைய எல்லாத் திட்டத்தையும் செயல்படுத்தி வருகிறார். அவர் மூலமாக நமக்கு பாவ மன்னிப்பு கிடைத்திருக்கிறது. அவருடைய இரத்தத்தின் மேல் விசுவாசம் வைத்ததினால் கிடைக்கப்பெற்ற பாவ மன்னிப்பினால் பிதாவோடு ஒப்புரவாகி அவருடைய மகிமைக்கு பாத்திரவான்களாக றோம். ரோம. 5:1 பாதிரிமார்களின் பாரம்பரியம், அதை ஆதரிக்கின்ற போலி ஆதாரம் லி தவறாக கூட்டி எழுதப்பட்டவை கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து உலகை மீட்டு இரட்சித்தார் என்பது மாத்திரமல்ல; அவர் உலகை இரட்சிப்பதற்கு முன்பாகவே, உன்னதமான கௌரவமான நிலையில் இருந்தார் என்பதையும், முழு ஒப்புரவாக்குதலின் பணி அவரால் அவரைக் கொண்டு தான் நிறைவேற்றப்படும் என்பதையும் பின்வரும் அத்தியாயங்களில் பார்ப்போம ். இப்பொழுது நாம் இந்த மாபெரும் ஒப்புரவாக்குதலின் திட்டத்தின் ஆசிரியரை அடையாளம் காண Page 052 முயற்சிப்போம். பொதுவான கிறிஸ்துவ மண்டலங்களின் குழப்பமான கொள்கையாகிய திருத்துவத்தை ஆதரிக்கிறவர்கள் கூட யார் இந்த திட்டத்தை ஏற்படுத்தியவர், இந்த திட்டத்தை நிறைவேற்றியவர் யார் என்பதை புரிந்து கொள்வதில்லை. திருத்துவ போதகர்களேகூட இப்படிப்பட்ட கேள்விகளை கேட்கும் போதுதான் மிகுந்த குழப்ப டைந்து திருத்துவமென்பதே விளங்கிக் கொள்ள முடியாதது என்று கூறிவிடுகின்றனர். ஆகவே நாம் இப்படிப்பட்ட அடிப்படை விசுவாசக் கருத்தை வேத கருத்துக்களைக் கொண்டு ஆராய்தல் அவசியம். திருத்துவம் என்பதற்கு வேதத்தில் எங்கும் ஆதாரம் கிடையாது. நாம் எற்கனவே அநேக வசனங்களை கவனித்து ஆராய்ந்ததில் வேதம் சொல்லுகிறபடி, ஒரே ஒரு சர்வ வல்லமையுள்ள கடவுள்தான் உண்டு. இரண்டோ, மூன்றோ அல்லது அதற்கு மேற்ப ்ட கடவுள்களோ இல்லை. வேதாகமத்தில் திருத்துவம் என்ற வார்த்தை ஓர் இடத்தில் கூட இல்லை. திருத்துவத்துக்குச் சமமான வேறு அர்த்தங்கொள்ளும் வார்த்தைகளும் இல்லை. அல்லது ஏதாவது ஒரு காரணம் காட்டி இந்த கருத்தை ஆதரிக்கிற வசனம் எங்கும் காணப்படவில்லை. திருத்துவக் கொள்கையில் உள்ளவர்கள் தங்களின் சொந்தக் கருத்துக்களை திணிக்க முயலும்போது, மிக மோசமாக தாங்களும் விளங்கிக் கொள்ள முடியாமல் கே ்கிறவர்களும் விளங்கிக் கொள்ள முடியாமல் குழம்புகின்றனர். இப்படி வாதிடுபவர்கள் ஒரே மூச்சில் ஒரே தேவன் தான் எனக் கூறுகின்றனர். (வேதாகமம் ஒரே தேவன் என வலியுறுத்திக் கூறும் கருத்தை எவராலும் மறுக்க முடியாது) ஆனாலும் அதே மூச்சில் அவர்கள் மூன்று தேவர்களும் உண்டு என்றும் கூறுகின்றனர். (ஏனெனில் இது வேதக் கொள்கையல்ல மனித பாரம்பரியத்தால் ஏற்பட்டது. முதன் முதலில் போப்பு மார்க்கத்தில் ஆரம்பித்து வழிவழியாய் தொடர்ந்தது). ஆனால் மூன்று கடவுள்களும் ஒரே கடவுளாய் இருப்பதை எப்படி ஏற்றுக்கொள்ள முடியும்? ஞான உபதேசத்தில் போதிக்கப்படுவதுபோல் சமவல்லமை, சம மகிமையுள்ள மூன்று கடவுள்கள் உண்டு என்பது உண்மையானால் ஒரே கடவுள்தான் உண்டு என்று கூறுவது பொய்யாகும். “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது” என்று பவுல் Page 053 உறுதிபடக் கூறுகிறார். பிதா தா ் கௌரவித்த குமாரனைவிட பெரியவராய் இருக்கிறார் என்றும், மரணத்திலிருந்து அவரே தன்னை உயிர்த்தெழச் செய்தார் என்றும், அதற்குப்பின்னர் அவரை உன்னதமான நிலைக்கு உயர்த்தினார் என்றும், அவரை இராஜ்ஜியத்திற்கு இராஜாவாக ஏற்படுத்தினார் என்றும், கடைசியில் அந்த இராஜ்யத்தை பிதாவே எல்லாவற்றிற்கும் எல்லாமாக இருப்பதற்கு அவரிடம் ஒப்புக் கொடுத்துவிட்டு, தாமும் கீழ்ப்பட்டிருப்பார் என்றும் இ யேசுதாமே சாட்சி பகர்ந்தார். இது உண்மையானால் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட சமவல்லமையுள்ள பல கடவுள்கள் இருக்க முடியாது. ஆனால் பின் வரும் அத்தியாயங்களில் இயேசு கிறிஸ்துவும் ஒரு தேவன் என்பதையும், அவரையும் நாம் கனம் பண்ணவேண்டும் என்பதையும் விளக்கமாக எடுத்துரைப்போம். பிதாவை கௌரவிப்பது போலவே குமாரனையும் நாம் கௌரவிக்க வேண்டும். குமாரனை கௌரவிக்கிறவன் குமாரனை உன்னதத்திற்கு உயர்த்திய பிதாவ ையும் கௌரவிக்கிறான் என்றும் சொல்லுகின்ற வேதமே தான், எல்லாருக்கும் பிதாவாகிய சர்வ வல்லமையுள்ள ஒரே தேவன் உண்டு, என்ற கொள்கையை, வேதத்திலுள்ள எல்லா ஆகமங்களும் ஒரே குரலில் தெரிவிக்கின்றன. “ஒவ்வொரு புருஷனுக்கும் கிறிஸ்து தலையாயிருக்கிறார் என்றும், ஸ்திரீக்குப் புருஷன் தலையாயிருக்கிறானென்றும், கிறிஸ்துவுக்கு தேவன் தலையாயிருக்கிறாரென்றும்” அப்.பவுல் அறிக்கையிடுகிறார். 1 கொரி. 11:3 வேதாகமத்தில் ஒரே ஒரு இடத்தில், இந்த திருத்துவ கொள்கையை ஆதரிக்கிற வசனம் காணப்படுகிறது. அந்த வசனம் பிற்கால ஆராய்ச்சியாளர்களால் தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்ட வசனம் என்று, ஒரேமுகமாக ஏற்றுக்கொண்டனர். பிற்காலத்தில் புதிய திருப்புதல் வேதாகமங்களில் அந்த வசனத்தையே எடுத்துவிட்டனர். அவ்வாறு திருத்திய மொழிபெயர்ப்பை எழுதிய யாவரும் திருத்துவக் கொள்ளையுடையவர்களே. வேதாகமத்தில் இவர்க ள் கூறிய ஒரே ஒரு ஆதாரம் என நம்பிக் கொண்டிருந்த அந்த வசனத்தை, தங்கள் கொள்கைக்கு ஆதாரம் என்று அவர்கள் இஷ்டப்படி அதைச் சேர்க்க எண்ணியிருந்தாலும், அவர்கள் மனச்சாட்சி இடங் கொடுக்காததால் Page 054 அதை நீக்கிவிட்டனர். இதனால் இது பொது மொழிபெயர்ப்பை எழுதியவர்களின் தவறு என்றும் கூற நியாயமில்லை. ஏனெனில் அவர்கள் மொழி பெயர்த்த கால கட்டத்தில் (கி.பி.1611) இந்த தவறு கண்டு பிடிக்கப்படவில்லை. (கி.பி.4ல ஆம் நூற்றாண்டின் சீனாய் மூலப்பிரதியை ஆராய்ந்தபோது 1859லில் தான், தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்ட வாக்கியங்கள் வெளிப்பட்டன.) ஏனெனில் பொதுவான மொழி பெயர்ப்பின் காலத்தில், நூற்றுக்கணக்கான மூலங்கள் கிடைத்திருந்தாலும், அவைகளெல்லாம் கி.பி.7லிஆம் நூற்றுôண்டுக்குப் பிற்பட்டவை. எனவே வேத வல்லுநர்கள் இதை மறுப்பதற்கில்லை என்கின்றனர். இந்த வேத வல்லுநர்கள், பாகுபாடின்றி நடுநிலைமையாய் நின்று இக்கருத்தைத் தெரிவித்தனர். திருச்சபையில் இந்த திருத்துவக் கொள்கை பற்றிய கலவரமேற்பட்டபோது, திருத்துவக் கொள்கைக்காக வாதிட்டவர்கள் தங்களுக்கு எதிராய் வாதிட்டவர்கள் முன்பு, கதிகலங்கிப் போய் திருத்துவக் கொள்கையை நிரூபிக்க வேறு எந்தவித ஆதாரங்களும் கிடைக்காததால் தப்பாகக்கூட்டி எழுதப்பட்ட வாக்கியங்களை சேர்த்து விட்டனர். திருத்துவத்தில் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை வைத்திருந த ஒரு பாதிரியாரின் கைவேலையாகத் தான் இது இருக்க முடியும் என்பதில் ஐயமில்லை. எனவே அந்த வசனம் பரிசுத்தாவியினால் ஏவப்பட்டு எழுதப்பட்ட வசனமல்ல. பலவீனமான இந்தத் திருத்துவ கருத்துக்கு போதுமான வேத ஆதாரங்கள் இல்லையாதலால், திருத்துவக் கொள்கைக்கு ஆதாரமாக இந்த வசனம் இருக்கக்கூடும் என்ற நோக்கத்தில் எழுதியிருக்கக்கூடும். ஆனால் தேவன் எதை விரும்புகின்றார் என்றால் தாம் கொடுத்த வார்த் ைகளே போதுமானது என்பதையே. தேவ மனிதன் அவைகளில் தேறியவனாக இருக்க வேண்டும். அவைகளில் ஒன்றையும் கூட்டக்கூடாது. எதிராளியான சாத்தான் இதைக் கூட்டி எழுதினால் தான் பொருள் விளங்கும் என வஞ்சகமாக எழுத வைத்துவிட்டான். இது எப்படி உள்ளது என்றால் தேவன் ஏதோ தவறு செய்து விட்டதுபோலவும், சர்வ வல்லரின் கருத்தை எழுதுகின்றவன் திருத்துவதுபோலவும் இருக்கிறது. 7லிஆம் நூற்றாண்டிலேயே இவ்வாறு எழுதிய ேத பாரகன் Page 055 யாராயிருந்தாலும் அவன் தேவனுக்குப் பதில் சொல்லியே தீரவேண்டும். இப்படித் தவறாகக்கூட்டி எழுதியதால் சத்தியத்தையறிய வாஞ்சையாய் இருக்கிறவர்களை திசை திருப்பிய பழிக்கெல்லாம் பதில் சொல்லியே தீரவேண்டும். இந்தத் தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்ட வசனம் 1 யோவான் 5:7 ஆகும். “பரலோகத்திலே சாட்சியிடுகிறவர்கள் மூவர், பிதா, வார்த்தை, பரிசுத்த ஆவி என்பவர்களே. இம்மூவரும் ஒன்றாயிருக்கி ®ார்கள், பூலோகத்திலே சாட்சியிடுகிறவைகள் மூன்று.” இந்த வசனத்தை எடுத்துவிட்டால் பிறவேத கருத்துக்களில் வேற்றுமை கிடையாது. இருப்பினும் பல நூற்றாண்டுகளாய் இது இருந்து வந்ததால் பொருளற்ற அந்த வசனத்தால் குழப்பங்களே மிஞ்சியது. உதாரணமாக, இந்தத் திருத்துவ வேத வசனத்தை ஏற்றுக் கொண்டால், பிதாவாகிய தேவனும் குமாரனும் பரிசுத்தாவியும் மூவரும் ஒன்றாக பரலோகத்தில் ஒரே சாட்சி தருகின்றனர். அ ந்தச் சாட்சி இயேசுவே கிறிஸ்து என்பது. பரலோகத்திலே இயேசுவை கிறிஸ்து என்று அறியாதவர்கள் யார்? இந்தக் கேள்வியே அபத்தனமானது. பிதாவுக்கோ, குமாரனுக்கோ, பரிசுத்தாவிக்கோ பரலோகத்தில் யாரும் சாட்சியிட வேண்டிய அவசியமில்லை. எதிராளியான சாத்தான் வஞ்சகமாக வசனத்தை புகுத்த சரியான இடமாக அது இருந்தது. அவனுக்கு ஊழியம் செய்ய விரும்புகிற ஒரு ஊழியனையும் கண்டுகொண்டான். புதிய திருப்புதல்களில் இ ந்த வசனம் அடியோடு நீக்கப்பட்டுவிட்டது. மட்டுமல்லாது புதிய நவீன மொழிபெயர்ப்புகளான எம்பாடிக் டையக்லாட், யங்ஸ் வேதாகம மொழிபெயர்ப்பு, அமெரிக்கன் பைபிள் யூனியன் மொழிபெயர்ப்பு, இம்ப்ரூவ்டு மொழிபெயர்ப்பு ஆகியவற்றில் நீக்கப்பட்டு விட்டது. “5லிம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னரே எழுதப்பட்ட கிரேக்க மூலங்களில் இந்த வசனம் அடியோடு காணப்படவில்லை. ஆரம்பகால கிரேக்க மூலங்களில் லா கிரேக்க சபைகள Ůலோ அல்லது ஆரம்ப கால பாதிரிமார்கள் எழுதிய லத்தீன் மூலங்களிலோ இந்த வசனம் கிடையாது. அக்காலத்தில் இதுபற்றிய பாடங்கள் பேசப்படும்போது கூட அதற்குரிய வேத சான்றுகள் அப்போது இருக்கவில்லை. எனவே இது தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்டது என்பது நிரூபணமாகிறது.” இவ்வாறு இம்ப்ரூவ்டு மொழிபெயர்ப்பு கூறுகிறது. Page 056 “லாங்” என்பவர் எழுதிய வேதாகம விளக்கவுரையில், இவ்வாறு எழுதப்பட்டுள்ளது: “எல்லா கிரேக ்க மொழி மூலங்களிலும் சில இடங்களில் முற்றுப் பெறாமல் விடப்பட்டுள்ளன. சீனாய் மூலத்திலும் (மிகப் பழைய கிரேக்க மூலம்) அவ்வாறே பல இடங்களில் முற்றுப் பெறாமல் விடப்பட்டுள்ளன. எல்லா லத்தீன் மூலங்களிலும் 8லிஆம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்ட மூலங்களிலும் கைப்பிரதிகளில் மூன்று வித்தியாசமான மூலப்பிரதிகள் இருக்கின்றன. திருத்துவக் கொள்கை, வேறுபாடுகளைப் பற்றி பிற்காலத்தில்தான் பிரச்சனை எழ ுந்ததே தவிர அக்காலத்தில் லத்தீன் பாதிரியார்களில் ஒருவர் கூட இந்த திருத்துவத்தைப் பற்றி பேசவேயில்லை.” ஹட்சனின் கிரேக்க லி ஆங்கில வேதாகம ஒத்துவாக்கிய அகராதி சொல்லுகிறதாவது:- “15லிஆம் நூற்றாண்டு அல்லது 16ஆம் நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் எழுதப்பட்ட கிரேக்க மூலப்பிரதிகளில் இந்த சொற்கள் இடம் பெறவில்லை.” திறமையான வேத விற்பன்னர்கள் என அங்கீகரிக்கப்பட்ட கீழ்க்கண்டவர்கள் அவற்றை தப் Ȯாகக் கூட்டி சேர்க்கப்பட்டதாக சாட்சி பகர்கின்றனர் சர் ஐசக் நியூட்டன், பென்சன், கிளார்க், ஹாரன்,கிரீஸ்பக், டிஸ்சென்டர்ப், டிரேகல்லஸ், லாக்மேன், ஆல்போர்டு. ஆல்போர்டின் கூற்றுப்படி : “பரிசுத்த வேதாகமத்தைத் திறனாய்வு செய்யும்போது எந்த ஒரு உள்நோக்கத்தையும், ஒரு பிரிவு சார்ந்த விசுவாசத்தையும் உடையவராயிராமல், விருப்பு வெறுப்பின்றி நடுநிலைமையில் இருந்தாக வேண்டும். அவைகள் உண்மை எ ɩ்பதற்கு கடுகளவும் நியாயமில்லை.” டாக்டர். கான் ஸ்ட்டன்டைன் டிஸ்சென்டர்ப் இவ்வாறு சொல்லுகிறார் : “ தொடர்ந்து வேதாகமத்தில் தப்பாகக் கூட்டி எழுதப்பட்டவைகள் அச்சிடப்பட்டு வந்தால் அது பக்தியையல்லாமல் அவ பக்தியையே உருவாக்கும்.” பேராசிரியர் T.B. வால்சே இவ்வாறு வினவுகிறார்: “சத்தியமும், கபடற்ற தன்மையும் நம்மிடமிருக்குமானால், இந்த தவறான வாக்கியங்கள் ஆங்கில வேதாகமத்தில் இடம் பெறலா ʮா? தன்னுடைய ஜெர்மானிய மொழி பெயர்ப்பில் லுத்தர் விளக்காமல் விட்டுவிட்ட வாக்கியங்களை, அவர் இறந்து 50 ஆண்டுகளான பின்பு இடைச்செருகலாக ஏதேனும் சேர்க்கலாமா?” இந்தப் பகுதியைக் குறித்து டாக்டர் ஆடம் கிளார்க், கூறுகிறாதவது: “இந்த வசனம் சத்தியமென்று ஏற்றுக் கொள்வதற்கில்லை. Page 057 அச்சுப்பொறி கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பிருந்த எந்த மூலப் பிரதிகளிலும் இந்த வாசகம் காணப்படவில்லை.“டுபுளின்” ˎன்ற இடத்திலுள்ள திருத்துவக் கல்லூரியில் இருந்த மூலப்பிரதி மான்போர்ட்டீ” என்ற மூலப்பிரதியைத் தவிர மற்ற எந்தப் பிரதியிலும் இந்த வாசகம் காணப்படவில்லை. மேலும் 112 மூலப்பிரதிகளிலும் இந்த வாக்கியம் காணப்படவில்லை. சிரியா, அரேபிய, எத்தியோப்பிய, காப்படிக், சகாடிக், ஆர்மினிய, சிலாவோனிய போன்ற மூலப்பிரதிகளில் காணப்படவில்லை. சுருங்கக்கூறின்“வல்கேட்” என்ற மூலத்தைத் தவிர மற்ற எல்லா புர ாதன மூலத்திலும் இது இல்லை. பழைய மூலத்திலும் சரியான பிரதிகளிலும் கூட இந்த வாக்கியம் காணப்படவில்லை. பூர்வீக கிரேக்க பாதிரிமார்கள் எழுதி வைத்த மூலங்களிலும், இலத்தீன் பாதிரிமார்கள் எழுதி வைத்த மூலங்களிலும் இந்த வசனம் காணப்படவில்லை.” மெதடீஸ்ட் சபையை ஸ்தாபித்த ஜான் வெஸ்லீ, திருத்துவக் கொள்கையை ஆதரித்தவர் ஆவார். அவரே கூட தன் பிரசங்கத்தில் செர்வதூஸ் என்பவர் பேசிய வார்த்தையில் இ Ͱுந்து மேற்கோளாக காண்பித்ததாவது: “திருத்தவம்,” “ஆள்தத்துவம்” என்ற சொற்றொடர்கள் வேதாகமத்தில் இல்லாததால் அவற்றை பயன்படுத்த தயங்குகிறேன் என்றார்.” மேலும் அவர் கூறுகிறதாவது, “நான் நேரடி வார்த்தைகளையே வற்புறுத்துவேன். அவைகள் விளக்கப்படாமல் வேதத்தில் இருக்கிறது.” அவர் திருத்துவக் கொள்கைக்காக மிகச் சிரமப்பட்டு வாதாடினார். ஏனெனில் இந்த வசனத்தை அப்போதிருந்த பூர்வீக பிரதிகள் ம ίலம் சரியானது என நம்பினார். உதாரணமாக 1611லில் கிங் ஜேம்ஸ் வர்சனை மொழிபெயர்க்கும் போது எட்டு மூலப்பிரதிகள் கிடைத்திருந்தன. அவைகளெல்லாம் 10லிஆம் நூற்றாண்டிற்கு முந்தியவைகளல்ல. இப்போது 700 மூலப்பிரதிகள் கைவசம் கிடைக்கப் பெற்றுள்ளன. இவற்றில் சில, அதாவது வத்திகான் 1209 மூலம், சீனாய் மூலம் ஆகியவை கி.பி.350 ஆம் ஆண்டைச் சார்ந்தவை. பிதா குமாரனைக் குறித்தும் அவர்களது ஒற்றுமையைக் குறித்தும் வே Ϥாகமம் போதிப்பவை திருத்துவ விசுவாசத்திலுள்ள குழறுபடிகள் என்ன? வேற்றுமைகள் என்ன? என்பதையும், மெய்த்தத்துவமாகிய யேகோவா என்ற பிதாவையும் நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து என்ற பரலோக குமாரனையும், பரிசுத்தாவியையும் குழப்பமின்றி புரிந்து கொள்ள வேண்டும். பேர்ச்சபையின் விசுவாசப் பிரமாணம் Page 058 கூறுகிறபடி பிதா, குமாரன், பரிசுத்தாவி ஆகிய மூவரும் ஒன்றாய் இருக்கின்றனர் என்பதும் அவர்கள் சம மகிமை, சம வல்லமையுடையவர்கள் என்பதுமே திருத்துவக் கொள்கை. மாபெரும் தெய்வீக மீட்பின் திட்டத்தில் பிதா, குமாரன், பரிசுத்தாவியின் செயல்பாட்டில் ஒருமைப்பாடு எவ்வாறு இருக்கிறது என்று வேதாகமத்தில் காண்பிக்கப் பட்டிருக்கிறது. பிதாவும், குமாரனும் ஒருவரே என்பது முரணான கருத்து. பிதாவானவர் குமாரனை மகிமைப்படுத்தினார் என்று வேதாகமத்தில் கூறப்பட்டதால், மகிமைப்படுத்தியவர் வேறு, ம ѕிமைப்படுத்தப்பட்டவர் வேறு என்பது புலனாகிறது. பிதாவானவர் குமாரனை எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக உன்னத நிலைக்கு உயர்த்தி, எல்லா நாமத்திலும் மேலான நாமத்தைத் தந்தருளினார் என்று சொல்லும்போது, பிதாவுக்கு அடுத்தபடியாக உன்னத நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டார் என்பதே சரியானது. வானத்திலும் பூமியிலும் சகல பரிபாலனத்தையும் தமக்கு பிரதிநிதியாக இருந்து ஆளும்படியாக தேவன் குமாரனை பணித்திருக்கிறார ҍ. வேதாகமத்திலுள்ள அநேக வசனங்கள் பிதாவே குமாரனை இவ்வுலகத்திற்கு அனுப்பினார் என்று பறைசாற்றுகிறது. பிதாவினால் தனக்கு முன்பாக வைக்கப்பட்டிருக்கிற சந்தோஷத்தின் நிமித்தம், அவமானத்தை எண்ணாமல் சிலுவையை சகித்தார்; கிறிஸ்துதான் பரலோகப் பிதாவின் முதலாவது ஒரே பேறான குமாரன்; பிதா தன்னிடம் கொடுத்த பணிகளை செய்து முடித்த பின்பு, ஆயிர வருட அரசாட்சியின் முடிவில், பிதாவிடம் பூமியின் இரா ஜ்யங்களை ஒப்படைத்து அவருக்குக் கீழ்ப்பட்டிருப்பார். “தான் பிதாவிடமிருந்து வந்ததாகவும், தன்னுடைய சுய சித்தத்தின் படியல்லாமல், பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றவே வந்தேன்,” என்றும் தான் உபயோகித்த வல்லமை தன்னுடையதல்ல, பிதாவினுடையது என்றும் அறிக்கையிட்டார். “என்னிலும் என்பிதா பெரியவராய் இருக்கிறார்” என்றும் அவர் திட்டமாய் கூறினார். தீர்க்க தரிசனங்களின் கூற்றுப்படி தான் உடன்ப டிக்கையின் தூதன் என்று அழைக்கப்பட்டாரேயல்லாமல் உன்படிக்கையின் நாயகன் என்று தன்னைச் சொல்லிக் கொள்ளவில்லை. புதிய ஏற்பாட்டில் அநேக இடங்களில் பிரகடனப்படுத்தியது போல, அவர் புதிய Page 059 உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தர். “தேவனுக்கும் மனிதனுக்கும் மத்தியஸ்தர் ஒருவரே. எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக்கொடுத்த மனிதனாகிய கிறிஸ்து அவரே.” பலவிதமான வேதாகம வசனங்கள் பரலோகத் தந்தை ծையும் அவருடைய குமாரனையும் இருவரும் ஒருவரே அல்ல என்பதையும், அவர்களுடைய வல்லமையிலும் மகிமையிலும் வேறுபட்ட நிலைமைகளையும், இசைவாகவும் உறுதிப்படவும் தெளிவாக்குகிறது. திட்டம், சித்தம், நோக்கம் ஆகிய மூன்றிலும் இவ்விருவரும் ஆழமான ஐக்கியமும் ஒத்த நோக்கமுடையவர்கள் என்பது தெளிவு. பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றவே குமாரன் தன்னுடைய சுய சித்தத்தை தியாகம் செய்ததால், குமாரன் மாபெரும் த ֯வ திட்டத்தை செயல்படுத்த தகுதியுடையவரானார். பிதாவின் ஆவியால் நிறைந்து ஒவ்வொரு சிறிய செயல்பாட்டிலும் பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றினார். ( யோவா 6:38-39 ) எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக பிதா, குமாரன் என்ற இரு சொற்களே இருவருக்குமுள்ள வேற்றுமையை வெளிப்படுத்துகிறது. ஏனெனில் பிதா என்றால் ஜீவனைக் கொடுப்பவர், குமாரன் என்றால் ஜீவனைப் பெற்றவர் என்பது புலனாகிறது. பிதா யாரிடமிருந்தும் ஜீவனைப் பெ ױவில்லை. ஏனெனில் அவரே உயிரினங்களுக்கெல்லாம் ஜீவ ஊற்றும், ஆதாரமும் ஆனவர். இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு மட்டுமல்லாமல் அவர் மூலமாக ஜீவன் பெறுகின்ற அனைத்துலக மக்களுக்கும் ஜீவ ஊற்றானவர். “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது, அவருக்கென்று நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம். இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு, அவர் மூலமாய் சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவர் خூலமாய் நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம்.” இந்த பாடத்தின் தலைப்பில் உள்ள இவ்வசனம் வேதாகமத்தில் மற்றெல்லா வசனத்தோடும் இசைவாக இருக்கிறது என வெளியரங்கமாக விளக்கிக் காண்பிக்கிறது. இதில் அப்போஸ்தலர், பிதாவும் குமாரனும் வல்லமையிலும் ஆள்தத்துவத்திலும் ஒன்றல்ல என்பதை தெளிவாக்குகிறார். இங்கே சொல்லப்பட்ட கருத்தை கவனித்து வாசிக்கின்ற எவரும் பிதாவாகிய தேவன் வேறு, குமாரனாகிய கிறிஸ்து வே ٮு Page 060 என்பதை உறுதிபடவும் இசைவாகவும் அறிந்து தெளிவடைவர். திருத்துவக் கொள்கை என்பது காரண காரியத்திற்கு அப்பாற்பட்டது. விளக்க முடியாதது என்பதை அனைவரும் ஒத்துக் கொள்வர். இதை திருத்துவ சித்தாந்தத்தில் ஆழ்ந்த பற்றுள்ளவர்கள் கூட ஏற்றுக் கொள்ளுவர். விளங்கமுடியாத இந்த திருத்துவக் கொள்ளையை விளக்குவதற்கு முயற்சி செய்வதற்கு பதிலாக, இது விளக்க முடியாத “இரகசியம்” என்று கூறுகின்றனர ڍ. இந்த விநோதமான கொள்கையாகிய மூன்று கடவுளும் ஒருவரே, ஒருவரே மூன்று ஆட்கள் என்பதற்கு எந்த வேத ஆதாரமும் கிடையாது. இதனை மறுக்கிற வேத வசனங்கள் ஆதியாகமம் துவங்கி வெளிப்படுத்தின விசேஷம் வரை ஏராளமாக உள்ளன. இந்த வசனங்கள் திருத்துவக் கொள்கைக்கு முரணானது எனவும் காரண காரியத்திற்குப் புறம்பானது எனவும் நேரடியாகவும், மறைமுகமாகவும் சாட்சி பகர்கின்றன. இது கிறிஸ்தவர்களுக்குள்ளேயும், புரா ۮ்டஸ்டன்டு மத பிரிவினருக்குள்ளேயும் காணப்படுகின்ற சிக்கலான குழப்பமான பகுத்தறிவுக்கு முரணான கொள்கையாகும். வேதாகமத்தில் நம்பிக்கை வைத்திருக்கின்ற புராட்டஸ்டன்டு பிரிவினர் வேதத்தில் சொல்லப்படாத இந்த கருத்தை ஏன் விசுவாசிக்கின்றனர் என்று கேட்கக்கூடும். இப்படிப்பட்ட தவறான கருத்தை, எதிராளியான சாத்தான் போப்பு மார்க்கத்தின் மூலமாக, தேவனுடைய திட்டத்தையும், குணாதிசயத்தையும் , வசனத்தையும் இருளடையச் செய்ய புகுத்தினான் என்பதே நமது பதில். “தேவனுடைய சாயலாயிருக்கிற கிறிஸ்துவின் மகிமையான சுவிசேஷத்தின் ஒளி, அவிசுவாசிகளாகிய அவர்களுக்கு பிரகாசமாயிராதபடிக்கு, இப்பிரபஞ்சத்தின் தேவனானவன் அவர்களுடைய மனதைக் குருடாக்கினான்.” ( 1 கொரி4:4 ). தெளிந்த தூய சத்தியத்திற்குள் வரமுடியாதபடி முழு உலகையும் மூட நம்பிக்கைக்குள், இருண்ட திரைகளுக்குள், தூய சத்தியத்தைக் காண ݯியலாத நிலைக்குக் கொண்டு சென்று கெட்டுப் போகும் ஆலோசனைகளையும், போலியான வேத சாஸ்திரங்களையும் சாத்தான் பரப்பிவிட்டான். கிறிஸ்துவின் மகிமையான சத்தியத்தின் ஒளியை சாத்தான் எவ்வாறு தடை செய்ய முடியும்? கிறிஸ்துவை விட்டு வழிவிலகச் செய்வதே சாத்தானின் வேலையல்லவா? சத்தியத்தையும் Page 061 வேதாகமத்தையும் புரட்டி அது காரண காரியத்திற்கு ஒத்து வராதென்றும், வசனங்கள் ஒன்றிற்கொன்று முரணானது ޮன்றும் கூறி, தெய்வீக திட்டத்திலும் வார்த்தையிலும் உள்ள ஒருமைப்பாட்டை சரியாய் புரிந்து கொள்ள முடியாதபடியும், சத்தியத்தின் அழகைக் காண முடியாதபடியும் மனுமக்களை குழப்புவதே சாத்தானின் நோக்கம். சாத்தானின் அபத்தமான சிந்தனையின்படி மக்கள் மெய்த் தேவனை சரிவர புரிந்து கொள்ளாதபடி என்னென்ன போலியான போதகங்கள் உண்டோ அவைகளையெல்லாம் செய்து வருகிறான். அதன்படி, காரண காரியமின்றி மனிதனுட ைய போதனையின்படி சரிவிகித பொய்க் கலப்பால் வீணான விசுவாசத்தை ஏற்படுத்திவிட்டான். மெய்யான விசுவாசத்திற்கு எதிராக போலியான விசுவாசப் பிரமாணங்களை ஏற்படுத்திவிட்டான். காரண காரியங்களை பகுத்தறிகின்ற பகுத்தறிவுவாதிகளை திருச்சபைகளிலிருந்து விலக்கி, மூடநம்பிக்கைகளை ஏற்றுக் கொள்கின்ற மதவாதிகளை மட்டும் பல நூற்றாண்டுகளாக விரோதியான சாத்தான் தந்திரமாக சபைகளில் சேர்த்துக் கொள்ளும ் பணியை செய்து வருகிறான். சத்தியம் போல் தோன்றுகின்ற அசத்தியத்தை, நேர் எதிர்மாறான தப்பறைகளை ஸ்தாபித்ததன் மூலம் சில விலையேறப்பெற்ற சத்திய உண்மைகளை சாத்தான் மூடி மறைத்துவிட்டான். இதன் காரணமாக கர்த்தருடைய ஜனங்கள் சத்தியத்திலே முன்னேற தடைகள் ஏற்பட்டன. இருண்ட காலங்களில் மக்கள் தங்களை அடிமையாக்குகின்ற விசுவாசப் பிரமாணங்களாகிய அறியாமைத் திரையை விலக்கிவிட்டு தற்காலங்களில் வே ாகமத்திலுள்ள சரியான விசுவாசத்தைத் தாங்களாகவே ஆராயும் பகுத்தறிவைத் தந்த தேவனுக்கு நன்றி செலுத்துவோமாக! ஆனால் உலகப் பிரகாரமாக ஞானிகளுக்கு இந்த ஞானம் மிகத் தாமதமாகக் கிடைக்கிறது. சிலர் விசவாசப் பிரமாணத்தையும் வேதாகமத்தையும் நியாயப்படுத்தி ஓர் ஐக்கியத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளனர். சிலர் விசுவாசப் பிரமாணத்தைத் தள்ளுபடி செய்வதால், வேதாகமத்தையும் தள்ளுபடி செய்துள்ளனர். தேவ வார்த ்தையிலிருந்து மெய்யான வெளிச்சத்தைக் காண முயற்சி செய்யாமல், மனித தத்துவங்களுக்கும் சுயநலக் கோட்பாடுகளுக்கும் சாய்ந்து போவதால், வேதாகமத்தைத் தங்கள் Page 062 சொந்த இஷ்டத்திற்குப் புரட்டுகின்றனர். ஆகவே வேதாகமத்தில் தவறு கண்டுபிடித்தல், பரிணாமம், கிறிஸ்துவ விஞ்ஞானம், பிரம்மஞானம், சத்தியவேதத்தை மறுக்கும் கோட்பாடுகள் ஆகியவை தற்காலத்தில் துரித முன்னேற்றமடைந்து வளர்ந்து கொண்டிரு ்கின்றன. ஆதித்திருச்சபையின் விசுவாசப் பிரமாணங்களெல்லாம் சிதறுண்டு கைவிடப்பட்டன. வேதாகமத்தில் எந்தத் தவறுமில்லை, தங்களது விசுவாச பிரமாணத்தில்தான் கோளாறு என்று அறிந்தவர்கள் வெகு சிலரே. “பரிசுத்தவான்களுக்கு ஒருவிசை ஒப்புக் கொடுக்கப்பட்ட விசுவாசத்தையும்,” “பூர்வ பாதையையும் அவர்கள் தேடுகின்றனர்.” எரே 6:16; யூதா 3. ஆரம்ப கால திருச்சபையின் போதகம் திருத்துவ போதகமல்ல. ஆயினும் இவ் ளவு காலமாக ஆதியில் இல்லாத திருத்துவம் எப்படி வேரூன்றியது? 3-ஆம் நூற்றாண்டுக் காலத்திலிருந்து தொடர்ந்து வந்த பழமையான கொள்கை இந்த திருத்துவக் கொள்கை அல்லவா? ஆம். திருத்துவக் கொள்கை முதன்முதலாக இரண்டாம் மூன்றாம் நூற்றாண்டுகளின் இடைப்பட்ட காலத்தில் மெல்ல தலையெடுக்கத் துவங்கியது. முதலாம் நூற்றாண்டில் திருத்துவக்கொள்ளை சிறிதும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. புதிய ஏற்பாட்டில் அப் போஸ்தலர்கள் எழுதியவைகளில் இது தெளிவாகக் காணப்படுகிறது. திருத்துவக் கொள்கை இயற்கையிலேயே ஒரு போராட்டத்தில் ஆரம்பித்தது. முதலாம் நூற்றாண்டில் அப்போஸ்தலர்கள் இயேசு கிறிஸ்துவையே பிரதான முக்கிய மையமாக போதித்தனர். ஆனாலும் அவர் தந்தை என்றோ, அவர் பெயர் யேகோவா என்றோ குறிப்பிடாமல், யேகோவாவின் குமாரர் என்றே குறிப்பிட்டனர். உலகை ஆசீர்வதிக்க அனுப்பப்பட்ட மேசியா என்றும், தேவ இராஜ்யத தை ஸ்தாபிக்கவும், பாவம், ஒழுங்கீனம் ஆகியவற்றால் கெட்டுப் போன உலகை மீட்டு, ஒழுங்கை நிலைநாட்டவே அனுப்பப்பட்டார் என்றும் போதித்தனர். இயேசு கிறிஸ்துவை தேவனால் அனுப்பப்பட்ட மேசியா என்று பலர் கூறியதைப் போன்றே, சிலர் அவர் வஞ்சகர் என்றும், சிலர் அவர் ஒரு நல்ல மனிதர் அவ்வளவுதான் என்றும், சிலர் அற்புதமாக பிறந்தவர் என்றும், Page 063 ஆனால் அதற்கு முன்னர் அவர் இருந்ததில்லை என்றும் கூறினர். ச லர், அவர் இவ்வுலகத்திற்கு வருமுன்னே ஆவிக்குரிய ஜீவியாக வான மண்டலங்களில் வாசம் பண்ணினார் என்றும், மனுக்குலத்தை மீட்க மனிதனாக இந்த பூமிக்கு வந்தார் என்றும், அவர் மிக உன்னதமான நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டார் என்றும், இதற்காக “பிதாவை கனம் பண்ணுகிறதுபோல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம் பண்ண வேண்டும்” என்றும் கூறுகின்றனர். போரிடும் சுபாவமுடையவர்கள் தாங்கள் செய்த சிறிய செயல்களைக்கூட பெர 访தாக கூறுவர் என்பது யாவரும் அறிந்ததே. எனவே நமது கர்த்தரைக் குறித்து பல்வேறு கருத்துக்களையுடையவர்களெல்லாம் தங்களின் சொந்தக் கருத்தைத் தாங்களாகவே உயர்வு நவிற்சியாகக் கூறியது தவறாயிற்று. இன்னும் சிலர் உயர்த்திக் கூறுவதில் உச்சநிலைக்குச் சென்று அவரே பிதாவானவர் என்று கூறிவிட்டனர். இதுவும் தவறே. “மத அகராதி” என்ற புத்தகத்தின் தொகுப்பாசிரியரும் பதிப்பாளர்களில் ஒருவருமான டாக 鯍டர். லைமென் ஏப்பட் என்பவர் திருத்துவக் கொள்கையையுடைவர் ஆவார். அந்த மத அகராதியின் 944லிஆம் பக்கத்தில் கூறப்படுகிறதாவது: “4-ஆம் நூற்றாண்டு வரையில் திருத்துவக் கொள்கை ஒரு கொள்கையாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படவில்லை. பின்னர் படிப்படியாக ஒருத்துவக் கொள்கையோடு திருத்துவக் கொள்கையையும் சமரசமாக்க தீவிரமாக முயன்றனர். ஒருத்தவம்,திருத்துவம் ஆகிய பிரச்சினைகளை சமரசம் செய்யும் முயற்சியின் விள ꯈவாக திருத்துவக் கோட்பாடு தோன்றியது... திருத்துவக் கொள்கை என்பது இந்து மதத்தின் மிக முக்கிய கொள்கையாகும். இந்த திருத்துவக் கொள்கை பாரசீகம், எகிப்து, ரோமன், ஜப்பான், இந்தியா மற்றும் பூர்வீக கிரேக்க புராணங்களிலும் அறியப்படுகிறது.” பழைய காலத்தில் பல தெய்வ வழிபாடு பல தேசங்களில் இருந்தபோதிலும், இஸ்ரயேலில் மட்டுமே ஒரே தெய்வ வழிபாடு இருந்தது. கிரேக்க புராண இதிகாசங்களில் பல தெய்வங் 뮕ளைப் பற்றி கூறப்படுகின்றது. அவைகள் எல்லாம் சம வல்லமையுடையது, இவ்வளவு கடவுள்கள் பிற தேசத்தில் காணப்படும்போது யூத கடவுள் ஒருவராகக் கூறப்பட்டது இகழ்ச்சியாக எண்ணப்பட்டது. யூதர்களுக்கு கடவுள் பஞ்சம் ஏற்பட்டதாக இகழ்ந்தனர். எனவே புற ஜாதியிலிருந்து கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறியவர்கள் திருத்துவக் Page 064 கொள்கையை எளிதில் ஏற்றுக் கொண்டனர். உலக முழுவதும் பல தெய்வ வழிபாடு கொண்டிருந்த போத 쮿லும் இஸ்ரயேல் மட்டும் ஒரு தெய்வ வழிபாடு உடையதாக இருந்ததால், இரண்டுக்குமிடையே சமரசப்படுத்தும் முறையில் மூன்று தெய்வ வழிபாடு தோன்றியது. வேத சாஸ்திரத்தில் மூன்று கடவுள்கள் உண்டு எனவும், அம்மூவரும் ஒன்றே எனப் போதிப்பதும் போதனைகளிலேயே இது அரிய நுட்பமாக கருதப்பட்டது. இதனிமித்தம் யூதர்களிலிருந்து மதம்மாறிய அநேக விசுவாசிகள் புற ஜாதிகளின் திருத்துவக் கொள்கையை திருச்சபையில் ஏ ்றுக் கொண்டனர். ஏற்கனவே புற ஜாதியினர் ஐசிஸ், டயானா போன்ற பெண் தேவதைகளை வணங்கி வந்ததால், அவர்கள் கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மதம் மாறியபோது, அநேக புற ஜாதிகளைத் திருப்திப்படுத்துவதற்கு மரியாள் வழிபாட்டை புகுத்துவிட்டனர். இந்த போதனைகளை ஏற்றுக் கொண்டபோது திருச்சபையினர் கிறிஸ்துவின் இரண்டாம் வருகையையும் அவருடைய ராஜ்யத்தைப் பற்றிய நம்பிக்கையும் கைவிட்டு உலகை மதமாற்றம் செய்ய வேண்ட ம் என்ற நம்பிக்கையை ஏற்றுக் கொண்டனர். இயேசுகிறிஸ்துவின் ராஜ்யம், போப்பு மார்க்கத்தின் மூலமாக உலகெங்கும் பரவி, உலகை ஆளும் என்றும், அந்த பூமிக்குரிய இராஜ்யத்தில் கிறிஸ்துவின் பிரதிநிதியாக போப் இந்த உலகை ஆட்சி செய்வார் என்றும் நம்பியிருந்தனர். ரோம கத்தோலிக்க திருச்சபையினரும், புரட்டஸ்டன்ட் திருச்சபையினரும் திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ளாதவர்கள் நேரடியாக நகரத்திற்கு ﮚ் சென்றடைவார்கள் என்ற மூடநம்பிக்கையை மக்களிடையே புகுத்தியதால் மக்கள் திருத்துவக் கொள்கையை விடாப்பிடியாக பிடித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். அதே சமயத்தில் திருத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள முடியாது என்றும் ஒத்துக் கொண்டனர். ஆகையால் இதை யாரும் விசுவாசிக்கவில்லை. ஏனெனில் புரியாத கொள்கைகளை எவரும் விசுவாசிக்க முடியாது. ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையினரும், புரட்டஸ்டன்ட் திருச்சபையி னரும் திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொண்டிருந்த போதிலும் அவர்களின் ஜெபங்களில் பிதாவை நோக்கி (இயேசு கிறிஸ்துவையே பிதா என்று நினைத்து) ஜெபம் செய்து இயேசு கிறிஸ்துவின் மூலமாக ஜெபிக்கிறேன் என்று முடிக்கிறார்கள். இது Page 065 திருத்துவத்துக்கு ஏற்புடையதல்ல, அவர்கள் சொற்கள் பிதா வேறு, குமாரன் வேறு என்பதை குறிப்பதாக உள்ளது. கத்தோலிக்க திருச்சபையினர் திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொண டிருந்த போதிலும் அவர்கள் ஜெபங்களில் ஆள்தத்துவ வேற்றுமையை நன்கு உணர்ந்துள்ளனர் என்பதை தெரிவிக்கின்றனர். எப்படியெனில், தங்கள் ஜெபங்களை கீழ்நிலையிலுள்ள பரிசுத்தவான்களிடம் பரிந்துரைத்து அவர்கள் மரியாளிடம் பரிந்துரைத்து, மரியாள் இயேசு கிறிஸ்துவிடம் பரிந்துரைத்து இயேசு கிறிஸ்து பிதாவிடம் பரிந்துரைத்து ஜெபங்களைக் கேட்கச் சொல்லுகின்றனர். இந்தத் தப்பறையான கொள்கையை இருண்ட காலங்களில் போப்பு மார்க்கத்தால் புராட்டஸ்டன்ட்களிடமும் பரவி பாரம்பரிய மூட நம்பிக்கைகளால் அசைக்க முடியாத இடத்தைப் பெற்றுவிட்டது. இந்த கொள்கைக்கு வேத ஆதாரம் இல்லாதிருந்த போதிலும், புரிந்து கொள்ள முடியாத போதிலும் எல்லாரிடமும் பகிரங்கமாக பிரகடனப்படுப்பட்டுவிட்டது. திருத்துவக் கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ளாதவர்களை வேதவிரோதி என்று ரோமன் கத்தோலிக்கர்கள் சொல்லுவதோடு மட்டுமல்லா ல், மற்றும் ஏனைய கிறிஸ்தவ மண்டலங்களின் கூட்டமைப்பும் அவ்வாறே தீர்ப்பிடுகிறது. சத்தியமே வல்லமையானது, இறுதி வெற்றி பெறப் போவது சத்தியமே. தேவனுடைய ஜனங்கள் என்று சொல்லிக் கொள்ளுகிறவர்கள் தேவனிடத்திலும், தேவனுடைய வார்த்தையிலும் அவர்களுடைய விசுவாசத்தையும், குணாதிசயத்தையும் சோதிப்பதற்கு தேவன் இதை அனுமதித்தார். எனவே சத்தியத்தை ஆராய்கிற ஒவ்வொருவரும் தனக்குத் தானே உண்மையுள்ளவ ்களாக இருப்பதோடு, தேவ வார்த்தையை அடிப்படையாகக் கொண்டிருப்பது அவசியம். அந்தத் தேவ வார்த்தை நம்மை இரட்சிப்புக்கு ஏதுவாக ஞானத்தில் வழிநடத்தும். ஆகவே சத்தியமே நம்மை பரிசுத்தப் படுத்தும். மாறாக தப்பறையோ தீய விளைவுகளை பயக்கும். பிதாவாகிய தேவனும் குமாரனாகிய தேவனும் திருத்துவக் கொள்கைக்கு வேதத்தில் எங்கும் ஆதாரம் காணப்படவில்லை. திருத்துவக் கொள்கைக்கு ஆதாரமாக அவர்கள் Page 066 காட்ட ம் வசனங்களை ஆராய்வோம். இயேசுவை தேவன் என்று சொல்லப்பட்டிக்கிறது. ஆனால் தேவன் ஒருவரே. ஆகவே பிதாவாகிய தேவனும், குமாரனாகிய தேவனும் ஒருவராகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார்கள். எனவே இதை வேத வசனத்தின் வெளிச்சத்தில் ஆராய்வோம். பழைய ஏற்பாட்டின் மொழிபெயர்ப்பாளர்கள் அனைவருமே “தேவன்” என்று மொழிபெயர்த்திருக்கிற பல்வேறு சிறப்புப் பெயர்களை ஒரே மாதிரியாக மொழிபெயர்க்காததால் நா ் கஷ்டப்படுகிறோம். உதாரணமாக: பழைய ஏற்பாட்டில் தேவனுக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கும் சிறப்புப் பெயர்கள் 1. வேதாகமத்தில் பிதாவாகிய தேவனுடைய பெயரை எட்டு இடங்களில் (ஆங்கில வேதாகமத்தில் நான்கே இடங்களில்) “யேகோவா” என்று குறிப்பிட்டுள்ளனர். அந்த எட்டு இடங்களிலும் பொதுவாக தேவன் என்றோ கர்த்தர் என்றோ குறிப்பிட முடியாது. ( யாத். 6:2,3; சங். 83:17; ஏசா 12:2; 26:4; ஓசி 12:5; எரே 33:2 சங் 68:4) பொதுவாக தேவன் என்று 298 தடவை எ ுதப்பட்டுள்ளது. கர்த்தர் என்பது 5,000 இடங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 2. “ஆதோனாய்” என்கிற எபிரேயச் சொல் பொதுவாக கர்த்தர் என்ற பொருளைக் கொண்டாலும் ஒரே இடத்தில் தேவனைக் குறிப்பிடுவதாக உள்ளது. 3. “ஆதோன்” என்பதற்கு ஆண்டவர், எஜமான், கர்த்தர் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 4. “எலோஹிம்” என்கிற எபிரேயச் சொல் ஏலோவா, ஏலா, ஏல் என்றெல்லாம் சுமாராக 2500 முறை எழுதப்பட்டுள்ளது. இவைகளெல்லாம் பெரும் பாலும் “யேகோவா” தேவனையே குறிக்கும். சில இடங்களில் இதே சொல் தேவனையல்லாமல் மற்றவர்களையும் குறிப்பிடுவதாக நிரூபிக்கலாம். எனவே அந்த வசனத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு வார்த்தையையும் சிந்தித்துத் சீர்தூக்கிப் பார்த்து யாரைக் குறிக்கும் என்பதை அறிந்து கொள்ளலாம். இதை வேத வசனங்களைக் கொண்டு தெளிவுபடுத்த முயல்வோம். Page 067 சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி “எலோஹிம்” என்பது “வல்லமையுள்ளவர்” என்று பொருள் படும். இது சர்வ வல்லமையுள்ள யேகோவா தேவனுக்கும் பொருந்தும் என்பதையும் அறிக. இது எந்த தேவ தூதனுக்கும் கூட பொருந்தும். ஏனெனில் அவர்களும் வல்லமையுள்ளவர்களே. சர்வ வல்லவரின் பிரதிநிதிகளாக இவர்கள் செயல்படுவதால் இவர்களும் வல்லமையுள்ளவர்களே. மாபெரும் திறமைமிக்க பெருமைமிக்க பலரும், அவர்களுடைய செயல் பாடுகளினால் வல்லமையுள்ளவர்கள் என்னப்பட்டு எலோஹிம் என்று அழைக்கப்பட்டனர். ஆங்கில ்தில் நட்ங்ங்ல் என்ற வார்த்தை ஒரு செம்மறி ஆட்டையோ (ஒருமை) அல்லது அதன் கூட்டத்தையோ (பன்மை) குறிப்பதுபோல, எலோஹிம் என்ற வார்த்தையும் ஒருவரையோ அல்லது பலரையோ குறிப்பதாக உள்ளது. கீழ்க்காணும் உண்மைகளை பொதுவான மொழிபெயர்ப்பு வேதாகமத்திலிருந்து சான்றாக எடுத்துக் காட்டுவோம். இப்படி பல இடங்களில் ஆதோன் (கர்த்தர், ஆண்டவர்), ஆதோனாய் (எனது கர்த்தர்) தேவன் (எலோஹிம்) என்று வந்தாலும், பிதாவாகிய தேவனுக்கும், இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் பொதுவான சொல்லாக இருந்த போதிலும், “யேகோவா” என்ற சொல் பிதாவையே குறிக்கும். இயேசுவைக் குறிக்காது. எலோஹிம் (வல்லமையுள்ளவர்) என்பது “தேவதூதர்கள்” என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது “நீர் (யேகோவா) அவனை தேவ தூதரிலும் (எலோஹிம்) சற்று சிறியவனாக்கினீர்; மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் அவனை முடிசூட்டினீர்.” ( சங். 8:5 ) பரிசுத்த ஆவியினால் நிரப்பப்பட்டு அப்போஸ தலர் பவுல் எலோஹிம் என்ற வார்த்தைக்கு, சரியான கிரேக்க மொழி பெயர்ப்பில் “தேவதூதர்” (ஏஞ்சலோஸ்) என்று குறிப்பிட்டுள்ளார். நமது கர்த்தர் தன்னை எவ்வளவாக தாழ்த்தினார் என்று அவர் கூறுகிற இடத்திலே “தேவ தூதரிலும் சற்று சிறியவராக்கப்பட்டிருந்த இயேசு” என்று குறிப்பிடுகிறார். Page 068 எலோஹிம் என்ற பதம் “தேவர்கள்” என மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது புற ஜாதியாரின் போலியான தேவர்களைக் குறிப்பிடு ் இடத்திலே “எலோஹிம்” என்ற சொல் 196 தடவை எடுத்தாளப்பட்டுள்ளது. இந்த தேவர்களும் வல்லமையானவர்களாக இருந்து தங்களை பக்தியோடு வழிபட்டவர்களுக்கு பல சலுகைகளை கொடுத்துள்ளதால் அவ்வாறு அழைக்கப்பட்டுள்ளனர். யேகோவா (சர்வ வல்லமையுள்ளவர்) வல்லமையுள்ள மற்ற தேவர்களுடன் (எலோஹிம்) ஒப்பிடப்படுதல் “கர்த்தாவே (யேகோவா) என் ஜெபத்திற்கு செவி கொடுத்து என் விண்ணப்பங்களின் சத்தத்தைக் கவனியும்... ஆண் வரே தேவர்களுக்குள்ளே (எலோஹிம்) உமக்கு நிகருமில்லை; உம்முடைய கிரியைகளுக்கு ஒப்புமில்லை.” சங். 86:6-8. “கர்த்தரே (யேகோவா) மகாதேவனும் (யேல்) எல்லா தேவர்களுக்கும் (எலோஹிம்) மகாராஜனுமாய் இருக்கிறார்.” - சங். 95:3 சங்கீதம் 50:1லில் “வல்லமையுள்ள தேவனாகிய (சொல்லர்த்தத்தின்படி தேவர்களுக்கெல்லாம் தேவன் லி யேல் எலோஹிம் லி வல்லமையுள்ளவர்களில் வல்லவர்) கர்த்தர் (யேகோவா) வசனித்து.....” சங்கீதம் 29:1லில் “ பலவான்களின் (யேல் லி தேவர்கள்) புத்திரரே, கர்த்தருக்கு (யேகோவாவுக்கு) மகிமையையும் வல்லமையையும் செலுத்துங்கள்; யேகோவாவுக்கே அதைச் செலுத்துங்கள்; யேகோவாவுடைய நாமத்திற்குரிய மகிமையை அவருக்குச் செலுத்துங்கள்; பரிசுத்த அலங்காரத்துடனே யேகோவாவைத் தொழுது கொள்ளுங்கள்.” ஆதி 17:1லில் “கர்த்தர் ஆபிராமுக்குத் தரிசனமாகி: நான் சர்வ வல்லமையுள்ள தேவன் (யேல்). யாத் 15:11லில் “கர்த்தாவே, தேவர்கள ல் (யேல் லி வல்லமையுள்ளவர்கள்) உமக்கு ஒப்பானவர் யார்?” ஆதி 14:23லில் “வானத்தையும், பூமியையும் உடையவராகிய Page 069 உன்னதமான தேவனாகிய (யேல்) யேகோவாவுக்கு நேராக என் கையை உயர்த்துகிறேன்.” சங். 96:4லில் “யேகோவா, பெரியவரும், மிகவும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவருமாயிருக்கிறார்; எல்லா தேவர்களிலும் (எலோஹிம் லி வல்லமையுள்ளவர்கள்) பயப்படத் தக்கவர் அவரே.” இந்த உதாரணங்கள் போதுமானவைகளே. இன்னும் அதிகம ன உதாரணங்கள் தேவைப்படுபவர்கள் வேதாகமத்தில் ஆராய்ந்து பார்த்துக் கொள்ளலாம். எலோஹிம் என்ற சொல் மனிதர்களையும் குறிக்கும் 196 இடங்களில் தேவனைக் குறிக்கும் சொல்லான எலோஹிம் என்பதில் பாதியாவது வல்லமையுள்ள மனிதர், இராஜாக்கள், இளவரசர்கள், பிரபுக்கள் ஆகியோரைக் குறிக்க உபயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. எலோஹிம் என்ற சொல் கர்த்தருடைய ஜனங்களையும் குறிக்கும் என்பதை இனி பார்ப்போம். ஆதியாகமம 23:6 இல் ஆபிரகாம் எலோஹிம் என்று அழைக்கப்பட்டிருக்கிறார். எலோஹிம் என்பதற்கு வல்லமையுள்ளவர் என்று பொருள் கொண்டு பொதுவான மொழி பெயர்ப்பு வேதாகமத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. “எங்களுக்குள்ளே நீர் மகா பிரபு (எலோஹிம்).” யாத். 7:1 4லில் மோசே பார்வோனுக்குத் தேவனாக அழைக்கப்படுகிறார். “... உன்னை நான் பார்வோனுக்கு தேவனாக்கினேன் (எலோஹிம்).” யாத் 21:6 லில் இஸ்ரயேலை நியாயம் தீர்க்கிறவர்களை எஜ ான் (எலோஹிம்) என்று வேதம் கூறுகிறது. “அவன் எஜமான் அவனை நியாயாதிபதிகளிடத்தில் (எலோஹிம்) அழைத்துக் கொண்டு போய்...” யாத் 22:8லில் “திருடன் அகப்படாதே போனால், அந்த வீட்டுக்காரன் தானே பிறனுடைய பொருளை அபகரித்தானோ, இல்லையோ என்று அறியும்படி நியாயாதிபதிகளிடத்தில் (எலோஹிம்) அவனைக் கொண்டு போக வேண்டும்... இரு திறத்தாருடைய வழக்கும் நியாயாதிபதிகளிடத்தில் (எலோஹிம்) Page 070 வரக்கடவது, நியாயாதிபதிகள் (எலோஹிம்) எவனைக் குற்றவாளி என்று தீர்க்கிறார்களோ, அவன் மற்றவனுக்கு இரட்டிப்பாகக் கொடுக்கக்கடவன்.” யாத். 22:28லில் “நியாயாதிபதிகளைத் (ஆங்கிலத்தில் தேவர்கள் லி எலோஹிம் என்று எழுதப்பட்டுள்ளது) தூஷயாமலும்...” இதைக் குறித்து அப்.பவுல் கூறியிருக்கிறார். ( அப்.23:5 ) பரிசுத்தவான்கள் எலோஹிம் என்று அழைக்கப்படுகின்றனர் சங். 82:6-7லில் “நீங்கள் தேவர்கள் (எலோஹிம்) என்றும் நீங்களெல்லாரும் உன்னதமா வரின் மக்கள் என்றும் நான் சொல்லியிருந்தேன். ஆனாலும் நீங்கள் மனுஷரைப் போலச் செத்து, லோகப்பிரபுக்களில் ஒருவனைப் போல விழுந்து போவீர்கள்.” பரிசுத்தவான்கள் கூட கிறிஸ்துவைப் போல தியாக பலியாக மரிக்க வேண்டும். ஆதாம் தன் பாவத்தினால் மரித்தது போலன்று. இதை இயேசு மேற்கோளாகக் காட்டுகிறார். “தேவ வசனத்தைப் பெற்றுக் கொண்டவர்கள் தேவர்கள் என்றும், அவர்களுக்கு கேட்கின்ற செவியிருக்க வேண்ட ம் என்றும் இப்படிப்பட்ட வகுப்பாருக்கே இது பொருந்தும் என்றும் கூறுகிறார். ( சங்கீதம் 82 முழுவதும் தற்போது அவரது பிரசன்ன காலத்தில் கிறிஸ்தவ மண்டலத்தை மீட்டு நியாயம் தீர்க்க தேவனால் நியமிக்கப்பட்ட நமது ஆண்டவராகிய இயேசுவைக் குறிப்பிடுகிறது. “தேவ சபையில் (அரசியல், பொருளாதாரம், சமுதாயம், மதப்பிரபுக்கள் ஆகியோர் மத்தியில்) தேவன் (எலோஹிம் - கிறிஸ்து இப்போது உலகை நியாயந்தீர்க்க தேவன ல் நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார்) எழுந்தருளியிருக்கிறார்.” அவர் இந்த பிரபுக்களை நியாயம் விசாரித்து நேர்மையான தீர்ப்பு வழங்குகிறவராக தேவனுடைய பிரதிநிதியாக இருக்கிறார். அவர்கள் “அறியாமலும் உணராமலும் இருக்கிறார்கள். அந்தகாரத்தில் (அவர்களது கொள்கையின் பலனை இது குறிக்கிறது) நடக்கிறார்கள். தேசத்தின் (சமுதாய உலகம்) அஸ்திபாரங்களெல்லாம் அசைகிறது.” இதுவே அவரது தீர்மானம். தற்கால ஒழ ங்குகளை ஒட்டுப்போட்டு சரிபண்ண முயற்சிப்பது பயனற்றது. அவைகள் எல்லாம் கலைக்கப்படவேண்டும். அதற்குப் பதிலாக புதிய வானமும், புதிய பூமியும் - புதிய ஒழுங்கும் ஏற்படுத்தப்படும். வசனம் 6, 7. அவரிடம் விசுவாசமுள்ள “சிறு மந்தையை” குறிப்பிடுவதாயிருக்கிறது. Page 071 அவர்கள் கூட்டிச் சேர்க்கப்படும்போது லி தெரிந்து கொள்ளப்பட்ட திருச்சபையையார் அனைவரும் மரணத்தின் மூலம் திரைக்கப்பால் சென்றுவிட ்ட பிறகு லி கிறிஸ்து இவ்வாறு அழைக்கப்படுவார்: “தேவனே (எலோஹிம்) எழுந்தருளும், பூமிக்கு நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும்; நீரே சகல ஜாதிகளையும் சுதந்தரமாகக் கொண்டிருப்பவர்.” அவர் தம்முடைய இராஜ்யத்தை ஸ்தாபிப்பதற்கு முன்னதாக நியாயத்தீர்ப்பைத் துவங்குவதில்லை. அப்போது “யாதொரு ஜாதியரும் தோன்றியது முதல் அக்கால மட்டும் உண்டாயிராத ஆபத்துக்காலம் வரும்.” உலகத் தோற்ற முதல் தேவன் தம்முடைய
ரிசுத்த தீர்க்கதரிசிகளெல்லாருடைய வாக்கினாலும் உரைத்தவைகளெல்லாம் நிறைவேறித்தீரும் காலத்தில் பொறுமையானவர்களை தாழ்த்தி, தாழ்மையானவர்களை உயர்த்துவார். அப். 3:19 - 23 ) “பிரியமானவர்களே, இப்பொழுது நாம் தேவனுடைய பிள்ளைகளாக” என்னப்படுவதால் தெய்வ கிருபையால் அந்த “தெய்வ சுபாவத்திற்கு பங்குள்ளவர்களாவோம்” என்ற நம்பிக்கையைப் பெற்றிருக்கிறோம். யோவா. 10:34,35 ; 1 யோவா. 3:2 ; 2 பேது 1:4. எலோஹிம் என்பது “மாபெரும்,” “பலம் பொருந்திய” என்ற பொருளிலும் சொல்லப்பட்டுள்ளது எலோஹிம் என்ற பதம் மாபெரும், பலம் பொருந்திய என்ற பொருளில் உயிரற்ற பொருட்களையும் சம்பந்தப்படுத்தி கூறப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, “மாபெரும் (எலோஹிம்) திகில்” என்று 1 சாமு. 14:15 லும், “மகா (எலோஹிம்) போராட்டம்” என்று ஆதி. 30:8 லும், “மகத்தான (யேல் - வல்லமையுள்ள) பர்வதம்” என்று சங். 36:6 லும், “பராக்கிரமசாலிகளில் வல்லவர்களும் (யேல்)” என று எசே. 32:21 லும், “எனக்கு வல்லமை (யேல்) உண்டு” என்று ஆதி. 31:29 லும் கூறப்பட்டுள்ளது. புதிய ஏற்பாட்டில் “தேவன்,” “கர்த்தர்” என்ற வார்த்தைகள் புதிய ஏற்பாட்டில் எளிமையாய் வெகுசில சொற்களே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. புதிய ஏற்பாட்டில் கர்த்தர் என்றும் தேவன் என்றும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதால் எது பிதாவைக் குறிக்கும் எது குமாரனைக் குறிக்கும் என்று அடையாளம் காண முடியாதபடி உள்ளது. இதைக் கருத்த
ய் வாசிப்பவர்களே, எந்த வார்த்தை யாரைக் Page 072 குறிக்கும் என்று நிதானித்துக் கொள்ள முடியும். வாக்கிய அமைப்பைப் பொருத்தும் சில இடங்களில் “தியோஸ்” (Theos) என்று இரண்டு இடங்களில் வரும் வாக்கியத்தில் ஒன்றில் கிரேக்க மொழி இலக்கணப் பண்புச்சொல் சேர்ந்து வருகிறது. உதாரணமாக யோவான். 1:1லில் “அந்த வார்த்தை தேவனிடத்தில் (ho theos) இருந்தது, அந்த வார்த்தை ஒரு தேவனாயிருந்தது (theos).” மிகவும் ஜாக்கிரதையான ம ாணாக்கன் அப்போஸ்தலரின் எண்ணத்தை அறிந்து கொள்வதில் கஷ்டப்படுவதில்லை. உண்மையிலேயே மொழி இவ்வளவு தெளிவாக இருந்தும் நாம் இதுவரை நீண்ட காலமாக நிதானிக்காமல் விட்டுவிட்டது ஆச்சரியமாயிருக்கிறது. புதிய ஏற்பாட்டில், பரலோகப் பிதாவையோ அல்லது பரலோகத்திலிருந்து வந்த நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையோ அல்லது போலிக் கடவுள்களையோ குறிக்க ஒரே கிரேக்கப்பதம் “தியோஸ்” என்று குறிப்ப டப்பட்டுள்ளது. இதற்கு விதிவிலக்காக “கூரியோஸ்” என்ற பதம் ஒரு இடத்தில் தேவன் என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. அவ்விடத்தில் “கர்த்தர்,” “எஜமான்” என்று சரியாக மொழி பெயர்க்காமல் “தேவன்” என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. அப்.19:20லில் கூரியோஸ் என்ற சொல் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவை குறிப்பதாகவும், அப்.17:18லில் டெய்மோனியன் என்ற சொல் அந்நிய தேவதைகளைக் (பிசாசுகளின் ஆவிகள்) குறிக்கும் ச ல்லாக பயன்படுத்தப் பட்டுள்ளது. கர்த்தர் (Lord) என்ற அடைமொழி யேகோவா தேவனைக் குறிப்பதற்கும், இயேசு கிறிஸ்துவை குறிப்பதற்கும், மனிதனைக் குறிப்பதற்கும், தூதர்களைக் குறிப்பதற்கும் கூரியோஸ் என்ற ஒரே கிரேக்கச் சொல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கூரியோஸ் என்பது ஆண்டவர் அல்லது கர்த்தர் என்பதையே குறிக்கும். கூரியோஸ் என்ற பதம் அடிக்கடி எஜமான், ஆண்டவர் என்ற பொருளில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ள து. விதிவிலக்காக despotes என்ற பதம் ஐந்து இடங்களில் ஆண்டவர் என்பதைக் குறிப்பதாக வருகிறது. இதை தமக்குத்தாமே அதிகாரி (Autocrat) அல்லது ஆளும் உரிமை என (Sovereign) மொழி பெயர்த்திருந்தால் சரியாக இருக்கும். உதாரணமாக, 1. லூக்கா 2:29லில் “ஆண்டவரே, (despotes) உமது Page 073 வார்த்தையின்படி உமது அடியேனை இப்பொழுது சமாதானத்தோடே போகவிடுகிறீர்.” 2. அப்.4:24,26 லில் “கர்த்தாவே (despotes) நீர் வானத்தையும், பூமியையும் சமுத்திரத்தையும் அவை ளிலுள்ள யாவற்றையும் உண்டாக்கின தேவனாயிருக்கிறீர்... கர்த்தருக்கு (Kurios) விரோதமாகவும், அவருடைய கிறிஸ்துவுக்கு விரோதமாகவும் பூமியின் இராஜாக்கள் எழும்பி நின்று அதிகாரிகள் ஏகமாய்க் கூட்டங் கூடினார்கள்.” 3. 2 பேதுரு 2:1 லில் “...அவர்கள் கேட்டுக் கேதுவான வேதப் புரட்டுக்களைத் தந்திரமாய் நுழையப்பண்ணி, தங்களைக் கிரயத்துக்குக் கொண்ட ஆண்டவரை (despotes) மறுதலித்து தங்களுக்குத் தீவிரமாய் அழிவை வ ுவித்துக் கொள்ளுவார்கள்.” 4. யூதா 4 லில் “...ஒன்றான ஆண்டவராகிய தேவனையும் (despotes) நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் மறுதலிக்கிற பக்தியற்றவர்களாகிய சிலர் பக்கவழியாய் நுழைந்திருக்கிறார்கள்...” 5. வெளி 6:10 லில் “பரிசுத்தமும் சத்தியமுள்ள ஆண்டவரே, (despotes) தேவரீர் பூமியின்மேல் குடியிருக்கிறவர்களிடத்தில் எங்கள் இரத்தத்தைக் குறித்து எதுவரைக்கும் நியாயத் தீர்ப்பு செய்யாமலும் பழி வா ்காமலும் இருப்பீர் என்று மகா சப்தமிட்டுக் கூப்பிட்டார்கள்.” “ரபூனி” என்ற மூலச் சொல் ஒருமுறை ஆண்டவரே என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. மாற்கு 10:51 கூரியோனோ என்ற சொல் கர்த்தாதி கர்த்தர் என்று ஒருமுறை மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. 1 தீமோ 6:15 தேவத்துவம் புதிய ஏற்பாட்டில் தேவத்துவம் (GODHEAD) என்ற சொல்லுக்கு சரியான விளக்கமில்லை. எனினும் சரியான விளக்கமென்னவெனில், “அநேக சரீரங்களிலிருந்தாலு ் தலை ஒன்றே,” அதாவது நாமேல்லாரும் வெவ்வேறு அங்கமாயிருந்தாலும் நமக்கெல்லாருக்கும் தலை கிறிஸ்துவே என்பதாகும். தேவனே Page 074 கிறிஸ்துவின் மூலமாக நம்மை வழிநடத்துகிறார் என்பதாகும். உதாரணமாக, 1. ஓ தியோஸ் என்ற கிரேக்கச் சொல் ஆங்கிலத்தில் Godhead என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. ( அப்.17:29 ) “நாம் தேவனுடைய சந்ததியாராயிருக்க, மனுஷருடைய சித்திர வேலையினாலும் யுக்தியினாலும் உருவாக்கின பொன், வெள்ள ி, கல் இவைகளுக்குத் தெய்வம் (ஓ தியோஸ்) ஒப்பாயிருக்குமென்று நாம் நினைக்கலாகாது.” புதிய ஏற்பாட்டில் இதே வார்த்தை “தெய்வீகம்” என்ற பொருளில் காணப்படுகிறது. 2 பேது 1:3-4 2. தீயோடஸ் (Theiotes) என்ற கிரேக்கச் சொல், ரோம 1:20ல் தேவத்துவம் அல்லது தெய்வீகம் என்று மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. “... அவருடைய நித்திய வல்லமை தேவத்துவம் என்பவைகள் உண்டாக்கப்பட்டிருக்கிறவைகளினாலே, உலகமுண்டானது முதற்கொண்டு, தெள வாய்க் காணப்படும்.” இது புதிய ஏற்பாட்டில் ஒருமுறை மட்டும் கூறப்பட்டுள்ளது. 3. கொலோசெயர் 2:9லில் தீயோடஸ் (Theiotes) என்ற சொல் தேவத்துவம் என்று மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. இது தெய்வீகம் என்றே மொழிபெயர்க்கப்பட வேண்டும். “தேவத்துவத்தின் பரிபூரணமெல்லாம் சரீரப்பிரகாரமாக அவருக்குள் வாசமாயிருக்கிறது.” இது புதிய ஏற்பாட்டில் ஒரே முறை மட்டுமே வருகிறது. மகிமையடைந்த கிறிஸ்து திருச்சபைக்குத் தலையாயிருக்கிறார். அவருடைய பரிபூரணம் லி ஏராளமான ஞானம், கிருபை வல்லமை ஆகியவை திருச்சபையின் பணிகளை நிறைவேற்றும் திறமை மட்டுமன்றி, பிதாவின் பிரதிநிதியாக தெய்வீகத் திட்டத்தை நிறைவேற்றி முடிக்கத் தேவையான எல்லா தகுதியும் அவருக்குள் வாசமாயிருந்தது.” “உன் தேவனாகிய கர்த்தரைப் பணிந்து கொண்டு, அவர் ஒருவருக்கே ஆராதனை செய்வாயாக” - மத் 4:10 லில் கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து எந்த கண்டனமும ன்றி ஆராதனையை ஏற்றுக்கொள்வதால், அவரையே யேகோவா தேவன் Page 075 என்று சிலர் கருதுகின்றனர். மேலே சொன்ன நமது கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் வார்த்தையின்படி தேவாதி தேவனாகிய யேகோவாவைத் தவிர வேறு யார் ஆராதனையை ஏற்றுக் கொண்டாலும் தவறாகும் என்று தெரிகிறது. ஆனால் அப்படியல்ல என்று நாங்கள் கூறுகிறோம். வேதத்தை விளக்கும்போது ஒரு பாகத்தை மட்டும் பார்த்து விளக்கம் கொள்ளலாகாது. மற்ற வேத வசனங் ளையும் ஒத்துப் பார்த்து சரியான பொருளை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். “நீர் என்னுடைய குமாரன், இன்று நான் உம்மை ஜெநிப்பித்தேன்.” “தேவர்களே, நீங்களெல்லாம் அவரைத் தொழுது கொள்ளுங்கள்,” “தேவ தூதர் யாவரும் அவரைத் தொழுது கொள்ளக்கடவர்கள்.” ( சங். 2:7; 97:7; எபி. 1:5 - 6 ) இவை கிறிஸ்துவைக் குறித்து பிதாவாகிய தேவனின் கட்டளை. இந்த வசனங்களின்படி, இயேசு கிறிஸ்துவுக்கும் ஆராதனை செய்ய வேண்டும் என்று தெரிகிறத . நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுக் கிறிஸ்துவும் இதை அறிவார். கடந்த காலங்களில் யேகோவாவின் தூதர்களாக வந்த ஒவ்வொருவரும், யேகோவாவின் தூதர் என்ற மரியாதையின் நிமித்தம் வணங்கப் பட்டார்கள் என்பது இயேசு கிறிஸ்துவுக்குத் தெரியும். தான்தான் தூதர்களிலேயே பிரதான தூதர் என்றும், பிதாவாகிய தேவனின் “ஒரே பேறான குமாரன்” என்றும், “உடன்படிக்கையின் தூதன் என்றும், பிதாவே தன்னை பரிசுத்தப்படுத்தி லகத்திற்கு அனுப்பினார் என்றும், யார் குமாரனைக் கனம் பண்ணுகிறார்களோ அவர்கள் பிதாவாகிய தேவனையும் கனம் பண்ணுகின்றனர் என்ற சத்தியத்தையும் இயேசு கிறிஸ்து அறிந்திருந்தார். “குமாரனைக் கனம் பண்ணாதவன் அவரை அனுப்பின பிதாவையும் கனம் பண்ணாதவனாயிருக்கிறான்.” யோவா.5:23 ; மல். 3:1 ) என்று வேதம் கூறுகிறது. புதிய ஏற்பாட்டில் “ஆராதனை” என்ற பதத்திற்கு ப்ரோஸ்கினோ (ல்ழ்ர்ள்ந்ன்ய்ங்ர்) என்பது கிரே க்க வார்த்தையாகும். அதற்கு கையை முத்தமிட்டு மரியாதை செய்வது என்று பொருளாகும். அதாவது நாய் தன் எஜமானின் கையை நக்குவது போலாகும். அது மரியாதையைக் குறிக்கும் செயல்பாடாகும். பழைய ஏற்பாட்டில் “ஆராதனை” என்று Page 076 மொழிபெயர்க்கப்பட்ட எபிரேயச்சொல்லுக்கு ( ஷாலி-கவ் shaw-kaw) தலைவணங்கி ஆராதித்தல் என்பது பொருளாகும். இதனுடைய முக்கியத்துவம் மரியாதை செலுத்துவதாகும். இந்தச் சொல் 170 முறை வருகிறது. இதில் பாதி மட்டுமே தேவனை ஆராதிப்பது பற்றி குறிப்பிடுகிறது. இந்தச் சொல் 74 முறை வணங்குதல், குனிதல், வந்தனம் செய்தல் என்ற அர்த்தத்தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, “ஆபிரகாம்... அவர்களைக் கண்டவுடனே அவன் கூடார வாசலிலிருந்து அவர்களுக்கு எதிர்கொண்டோடி தரை மட்டும் குனிந்து ஆண்டவரே (Adonai)... கொஞ்சம் தண்ணீர் கொண்டு வரட்டும். உங்கள் கால்களைக் கழுவி மரத்தடியில் சாய்ந்து கொண்டிருங் ள்.” ( ஆதி. 18:2-4 ) அவர்களை “மூன்று புருஷர்” என்று நினைத்துதான் இந்த செயலுடன் இந்த வார்த்தைகளை பேசினான். லோத் இதேபோன்று தன்னிடம் வந்த இரண்டு தூதர்களை தரை மட்டும் “குனிந்து (ஷாலிகவ்)” வணங்கினான். ஆதி 19:1 ஆபிரகாமும் ஏத்தின் புத்திரர்களுக்கு “வந்தனம் (ஷா-கவ்)” செய்தான். ஆதி. 23:7,12 ஈசாக் யாக்கோபை ஆசீர்வதிக்கும்போது “ஜனங்கள் உன்னை சேவிக்கவும் ஜாதிகள் உன்னை வணங்கவும் (ஷா-கவ்), ....உன் தாயின் பிள் ளைகள் உன்னை வணங்குவார்கள் (ஷா-கவ்)” என்றான். ஆதி. 27:29 தாவீது சவுலுக்கு “தரைமட்டும் குனிந்து வணங்கினான் (ஷா-கவ்).” 1 சாமு. 24:8 “அபிகாயில்... தாவீதுக்கு நேராகத் தரையில் முகங்குப்புற விழுந்து பணிந்தாள் (ஷா-கவ்).” அதேபோல தாவீதின் ஊழியக் காரரிடம் “தரை மட்டும் முகங்குனிந்து (ஷாலிகவ்)” தன்னை தாவீதுக்கு அடியாள் என்று கூறினாள். 1 சாமு 25:23,41 “தெக்கோவா ஊராளாகிய ஒரு ஸ்திரீ இராஜாவோடு பேசப் போய் தரையில ! முகங்குப்புற விழுந்து வணங்கி (ஷாலிகவ்) இராஜாவே இரட்சியும் என்றாள்.” யோவாபும் தரையிலே முகங்குப்புற விழுந்து வணங்கி (ஷாலிகவ்) இராஜாவை வாழ்த்தினான்.” 2 சாமு 14:4 , 22,23 Page 077 “மேவிபோசேத் தாவீதினிடத்தில் வந்தபோது முகங்குப்புற விழுந்து வணங்கினான் (ஷா-கவ்).” 2 சாமு 9:6 இங்கே கூறப்பட்டிருப்பவைகள் தேவன் இஸ்ரயேலர்களுக்குக் கொடுத்த முதலாம் கட்டளையாகிய “என்னையன்றி உனக்கு வேறே தேவர்கள் உண்டாயிர "ுக்கவேண்டாம் ... அவர்களை நமஸ்கரிக்கவும் சேவிக்கவும் வேண்டாம்” என்பதற்கு முரணாக உள்ளது என நினைக்ககூடாது. தேவனுடைய நாமத்தைக் கொண்டு தேவதூதர்கள் யூதர்களிடையே செய்திகளை கொண்டு வரும்போது, அவர்கள் தேவதூதர்களை வணங்கின அந்த மரியாதை ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது. அது கண்டனத்திற்குரியதன்று. ஆகவே முதலாம் கட்டளை நமக்கு எச்சரிப்பது என்னவெனில் சிலை வணக்கத்தையும், அந்நிய தேவர்களின் வணக்கத்த #யும் நாம் நிச்சயமாகச் செய்யக்கூடாது என்பது தான். அப்படி செய்வோமாகில் தேவன் அதனைப் பொறுத்துக் கொள்ள மாட்டார். ஆகவே எந்தவொரு யூதனும் இயேசு “தேவனால் அனுப்பப்பட்டவர்” என்பதை உணர்ந்து அவரை வணங்கி அவரில் பயப்படுகிறவனாயிருந்தால், இயேசுவை “தேவனுடைய குமாரன்” என்று உணர்ந்து, அவரிடத்தில் மரியாதை செலுத்தினால் அது ஒரு மிக உன்னதமான பயபக்தியாகும். யூதர்கள் தெய்வ வணக்கத்திற்கு மிக உயர $ிய மரியாதை செலுத்தினர். மனித வணக்கத்தைச் சாதாரணமாகக் கொண்டிருந்தனர். எனவே இயேசு, தேவனுடைய குமாரன் என்று தன்னைக் கூறியபோது, அவர் தெய்வ தூஷணம் சொல்லுகிறவர் என்றும், விக்கிரக ஆராதனைக்காரர் என்றும் நினைத்து பரிசேயர்கள் அவரையும் அவருடைய சீடரையும் கல்லெறியத் துணிந்தனர். தேவ வணக்கத்தையும், மனித வணக்கத்தையும் தெளிவாக புரியாதவரை இந்தக் குழப்பங்கள் நீடித்துக் கொண்டிருக்கும். எந் % வார்த்தைகளால் தேவனைத் தொழுது கொள்ளுகிறோமோ அந்த வார்த்தைகளை மனிதனுக்குப் பயன்படுத்தலாகாது. சிலர் இன்று இவ்வார்த்தைகளை போலி கிறிஸ்து, அந்தி கிறிஸ்து போன்ற மதப் பெரியார்களுக்குப் பயன்படுத்துகின்றனர். போப்புக்கு கொடுக்கும் மரியாதை, கனம் ஆகியவை தவறான வழிபாடாகும். ஏனெனில் போப்பு தன்னை “கிறிஸ்துவின் பிரதிநிதி” Page 078 என்று கூறிக் கொள்கிறார். இதன் காரணமாகவே சாத்தான் இயேசுவை தன் &ை வணங்கும்படி கூறியபோது இயேசு, அவனையும் பூமியில் அவனது அதிகாரத்தையும் அங்கீகரிக்க மறுத்துவிட்டார். யேகோவாவின் கட்டளைகளுக்கு எதிராக செயல்படுவதெல்லாம் தீய சக்தியாகும். சாத்தானுடைய ஆளுகையில் தீமையை தீமையென்று ஒதுக்காதபடி ஏற்றுக் கொண்டிருப்பது வழக்கமாகிவிட்டது. இது தவறானது ஆகும். தேவனுடைய இராஜ்யத்தை ஸ்தாபிப்பதில் சாத்தான் தேவனுக்கு விரோதியாயிருந்தான். இயேசு அவனைப்பார் 'த்து: நான் யேகோவா தேவனையும் அவரது தீர்க்க தரிசன கட்டளையாகிய “உன் தேவனாகிய கர்த்தரைப் பணிந்து கொண்டு, அவர் ஒருவருக்கே ஆராதனை செய்வாக” என்பதையும் ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறேன். நீ அவரது விரோதியாக இருப்பதால், நான் உனக்கும் உனது முறைமைகளுக்கும் மரியாதை செலுத்தவோ அல்லது உன்னை பணிந்து கொள்ளவோ முடியாது என்றார்; எங்களது நோக்கமெல்லாம் முற்றிலுமாக வேறானது. உன்னிடத்தில் எனக்கு ஒன்றுமில (்லை என்றார். மத். 4:10 யும் உபா.10:20, 21 யும் ஒப்பிடுக. இயேசு, யேகோவா தேவனுக்கு குமாரனாகவும் தாசனாகவும் இல்லாமல் அவருக்கு விரோதியாக தன்னை நிலை நிறுத்தியிருந்தால் அது அவரது பிதாவை அவமரியாதை செய்வதாகவும், பாவமான காரியமாகவும், விக்கிரகாராதனையாகவும் இருந்திருக்கும். மாறாக, தேவகுமாரனுக்குரிய கனத்தை அவர் ஏற்றுக் கொண்டிருந்தாலும், அவர் வெளியரங்கமாக, “என் பிதா என்னிலும் பெரியவராய் இருக் )ிறார் ” என்று கூறினார். தனது சீஷருக்கு பிதாவிடம் எப்படி கேட்கவேண்டும் என்பதை போதிக்கும்போது, “நீங்கள் என் நாமத்தினாலே பிதாவினிடத்தில் கேட்டுக் கொள்வதெதுவோ அதை அவர் உங்களுக்குத் தருவார்” என்று கூறினார். யோவா.16:23 “நானும் பிதாவும் ஒன்றாயிருக்கிறோம்” - யோவா. 10:30 இந்த வசனத்தை எடுத்துக் கொண்டு கர்த்தராகிய இயேசு யேகோவா என்ற நாமத்திற்கு பாத்திரர் என்றும், பிதாவும் குமாரனும் அவர்தா *் என்றும் அவருக்கு பிதாவானவர் இல்லை, அவர் குமரனாகவும் இல்லை என்றும் கூறப்படுகிறது. Page 079 வீணான இரகசிய ஞானம் என்று பெயர் பெற்ற திருத்துவக் கொள்கைக்காரர்கள், இதுபோன்ற வசனத்தை எடுத்துக் கொண்டு, மூன்று பேரும் ஒரே ஆள்தத்துவத்தன்மை உடையவராக நினைத்துக் கொள்கின்றனர். ஒன்றாய் இருக்கிறோம் என்றால் ஆள் தத்துவத்தில் இல்லாமல், எண்ணத்தில், திட்டத்தில், சித்தத்தில், நோக்கத்தில் ஒருமைப்பா +்டுடன் இருக்கிறார்கள் என்று பொருள். இந்தக் கருத்தை எவ்வளவு நேர்த்தியாக கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து சொல்லியிருக்கிறார். இதற்கு நேர்மாறாக திருத்துவக்காரர்கள் திரித்துக் கூறுகின்றனர். அவர் தன் பிரார்த்தனையில் பிதாவை நோக்கி: “உலகத்துக்காக வேண்டிக் கொள்ளாமல், நீர் எனக்குத் தந்தவர்களுக்காக வேண்டிக் கொள்கிறேன்; அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருக்கிறார்களே... நான் இவர்களுக்காக வேண் ,ிக் கொள்ளுகிறதுமல்லாமல், இவர்களுடைய வார்த்தையினால் என்னை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்காகவும் வேண்டிக் கொள்கிறேன். அவர்கள் எல்லாரும் ஒன்றாயிருக்கவும், பிதாவே, நீர் என்னை அனுப்பினதை உலகம் விசுவாசிக்கிறதற்காக, நீர் என்னிலேயும் நான் உம்மிலேயும் இருக்கிறது போல அவர்களெல்லாரும் நம்மில் ஒன்றாயிருக்கவும் வேண்டிக் கொள்கிறேன்” என்கிறார். யோவா. 17:9; 20-23 பிதாவும் குமாரனும் ஒருமனப்பட்டிரு -்பது போல திருச்சபை ஒரு மனப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே இயேசு கிறிஸ்து பிதாவிடம் மன்றாடினார். திருச்சபை பிதாவிடமும் குமாரனிடமும், செயல்பாட்டில் ஒரே மனதுடையவர்களாகயிருக்க வேண்டுமேயல்லாமல், ஆள் தத்துவம் என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. இயேசு கிறிஸ்துவின் மனதில் ஒரே ஆள் தத்துவம் கிடையாது. அவர் கூறிய ஒருமைப்பாடு என்பது ஒரே மனத்தில், நோக்கத்தில், சித்தத்தில் அவருடைய பின்னடியா .ர்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதே. இந்த ஒருமைப்பாட்டின்படி, பிதாவினிடத்திலும் குமாரனாகிய கிறிஸ்துவிடத்திலும் சிந்தனை, செயல்பாடு ஒரே விதமாய் இருந்தது. பிதாவினிடத்திலும் குமாரனிடத்திலும் காணப்பட்ட ஒருமனப்பாங்கு திருச்சபையாரிடத்திலும் இருக்க வேண்டுமென்பதே அவருடைய Page 080 பிரார்த்தனையாய் இருந்தது. பிதாவின் மனதில் இருந்த சித்தமே குமாரனிடத்தில் இருந்ததாலே, இயேசு “என் சித்தமல்ல, உ /் சித்தத்தின்படியே ஆகக்கடவது” என்றார். எனவே திருச்சபையாரும் தங்கள் சுய சித்தத்தை வெறுத்து கிறிஸ்துவின் சித்தத்தின்படியே எல்லாவற்றையும் செய்ய வேண்டும். ஏனெனில் இதுவே பிதாவின் சித்தமாயிருக்கிறது. இப்படிப்பட்ட ஒருமைப்பாடு பிதாவுக்கும் தனக்கும் இருக்கிறது போலத் திருச்சபையாருக்கும் இருக்க வேண்டுமென்று ஜெபித்தார். வேதத்திலில்லாத, பகுத்தறிவுக்கு ஒவ்வாத மூன்று கடவுள்கள் 0ன்றாயிருக்கிறார்கள் என்ற பொய்யான கருத்தை, தவறாக புரட்டிப் போதித்து, கர்த்தரின் வார்த்தையை அபத்தமாக்கிவிட்டிருக்கின்றனர். இதற்கு மாறாக, வேதம் சொல்லும் விளக்கமும், கர்த்தர் சொல்லும் விளக்கமும் பிதாவின் சித்தமே கிறிஸ்துவின் சித்தமாகி, கிறிஸ்துவின் சித்தமே திருச்சபையின் சித்தம், என்கிற இந்த ஒருமைப்பாடு எவ்வளவு பொருத்தமானதும் நேர்த்தியானதுமாய் இருக்கிறது. “என்னைக் கண்டவ 1் பிதாவைக் கண்டான்” கிறிஸ்து தன்னைத் தானே வழியும் சத்தியமும் ஜீவனுமாயிருக்கிறேன் என்று சொன்ன பிறகு, அவரையல்லாமல் பிதாவினிடத்திற்குச் செல்ல முடியாது என்றார். தன்னையறிந்தேன் என்று சொல்கிறவர்கள் பிதாவையும் அறிந்திருக்க வேண்டும் என்றபோது பிலிப்பு, “ஆண்டவரே, பிதாவை எங்களுக்குக் காண்பியும், அது எங்களுக்குப் போதும் என்றான். அதற்கு இயேசு: பிலிப்புவே, இவ்வளவு காலம் நான் உங்களுட 2னே கூட இருந்தும் நீ என்னை அறியவில்லையா? என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்; அப்படியிருக்க, பிதாவை எங்களுக்கு காண்பியும் என்று நீ எப்படி சொல்லுகிறாய்? நான் பிதாவிலும், பிதா என்னிலும் இருக்கிறதை நீ விசுவாசிக்கிறதில்லையா? நான் உங்களுடனே சொல்லுகிற வசனங்களை என் சுயமாய்ச் சொல்லவில்லை; என்னிடத்தில் வாசமாயிருக்கிற பிதாவானவரே இந்தக் கிரியைகளைச் செய்து வருகிறார்” என்கிறார். யோவா. 14:7-10 3. நமது கர்த்தராகிய இயேசுவின் இந்த வார்த்தையே இயேசுவே யேகோவா (யேகோவாவின் குமாரனாக அல்ல) என்பதற்கும் யேகோவா என்ற நாமம் இயேசுவுக்கும் பொருந்தும் என்பதற்கும் Page 081 ஆதாரமாக இருப்பதாக கூறுகிறார்கள். ஆனால் இந்தப் பகுதியியை உற்று நோக்கி கவனித்தால், பிதாவுக்கும் குமாரனுக்கும் உள்ள தொடர்பை விவரமாகக் கூறியிருப்பது எல்லாருக்கும் விளங்கும். இதில் எந்த பகுத்தறிவுவாதியும், திருத்துவத்த 4ுக்கு ஆதாரமாகக் கொள்வதற்கிடமில்லை. “என்னைக் கண்டவன் பிதாவைக் கண்டான்” என்று இயேசு கூறிய வார்த்தைகளின் மூலம் நாம் என்ன புரிந்து கொள்ள வேண்டுமென்று விரும்புகிறார்? இதன் மூலமாக இயேசு, மனிதன் ஆவியின் ரூபத்திலுள்ளவர்களை ஒருபோதும் காண இயலாது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமென்பதையே விரும்கிறார். அப்.யோவான் அதற்கு சாட்சியாக, “தேவனை ஒருவனும் ஒருக்காலுங் கண்டதில்லை, பிதாவின் ம 5டியிலிருக்கிற ஒரே பேறான குமாரனே அவரை வெளிப்படுத்தினார்” என்று கூறுகிறார். (ரோதர்ஹாம் மொழி பெயர்ப்பின்படி யோவா. 1:18 ) மோசேயிடம் கர்த்தர், “என்னைக் கண்டு ஒருவனும் உயிருடன் இருக்க முடியாது” என்று கூறியதை யாவரும் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும் என்று கர்த்தர் விரும்புகிறார். தேவன் தம்மை மனுக்குலத்திற்கு காண்பிக்க வேண்டுமானால், தமது ஆவிக்குரிய மகிமையை அவர்கள் காணும்படி அவர்களது கண்கள 6 அதிசயதக்கவிதமாக திறக்கவேண்டும் அல்லது மகிமை பொருந்திய தம்முடைய ரூபத்தை, மகிமையற்ற மாம்சீக நிலைக்கு தம்மைத் தொடும் படியாகவும், பார்க்கும்படியாகவும் மாற்றிக் கொள்ளவேண்டும். இதன்படியே தேவன் தம்மை வெளிப்படுத்தினார். தேவனுடைய ஒரே பேறான குமாரனும், நமது கர்த்தருமான இயேசு கிறிஸ்து மாம்சத்தில் வந்து மனிதர் மத்தியில் வாழ்ந்தபோது, தேவனுடைய சித்தம், மனம், குணம் போன்ற இயல்புகளை வெ 7ிப்படுத்தினார். மனுக்குலத்திற்கு தேவனுடைய மிகச்சிறந்த பிரதிநிதியாக இயேசு கிறிஸ்து விளங்கினார். இயேசு கிறிஸ்துவுடன் பிலிப்பும் மற்ற அப்போஸ்தலர்களும் மிக நெருக்கமாகத் தொடர்பு கொண்டிருந்து, மனிதர்கள் அறிய வேண்டிய பிரகாரமாக பிதாவாகிய தேவனை அறிந்து கொண்டார்கள். பிதா தன்னை மனுக்குலத்திற்கு வெளிப்படுத்த ஒருவரைத் தெரிந்து கொண்டு தமது முழுமையான செயல்பாடுகளை அவர் மூலமாக நிற 8வேற்றுகிறார். தேவன் Page 082 மனிதனுக்கு கிறிஸ்து மூலமாகத் தன்னை வெளிப்படுத்தினதுபோல, பரிபூரணமாக, தெளிவாக, ஒருபோதும் எக்காலத்திலும் வெளிப்படுத்தியதில்லை. இனிவரும் காலத்திலும் வெளிப்படுத்தப் போவதில்லை. “தேவன் மாம்சத்தில் வெளிப்பட்டார்.” (கிரேக்க மொழியில் தேவனைப் போல பிரத்தியட்சமான என்றுள்ளது) 1 தீமோ. 3:16 இதேபோல அப்.பவுல் திருச்சபையாருக்கும், கிறிஸ்துவின் விசுவாச வீட்டாருக்கும் 9ழுதும்போது, “சாவுக்கினமான எங்கள் மாம்சத்திலே இயேசுவினுடைய ஜீவனும் விளங்கும்படிக்கு உயிரோடிக்கிற நாங்கள் எப்பொழுதும் இயேசுவின் நிமித்தம் மரணத்திற்கு ஒப்புக் கொடுக்கப்படுகிறோம்” என்று கூறுகிறார். கிறிஸ்து தேவனை வெளிப்படுத்தியது போல, நாம் கிறிஸ்துவை வெளிப்படுத்துபவர்களாகயிருக்க வேண்டும் என்பது பொருள். 2 கொரி 4:11 பரிபூரண மனிதன் அதரிசனமான தேவனுடைய பரிபூரண சாயலாக இருக்கிற :ன். ஆகவே இதைக்காட்டிலும் சிறந்த கருத்து எதுவும் இருக்க முடியாது. இதே போலவே பரலோகத் தந்தை, பரலோக குமாரன், கிறிஸ்துவின் பரலோக மணவாட்டி ஆகியவர்களுக்கு ஆயிர வருட அரசாட்சியின்போது, பூரண முற்பிதாக்கள் பிரதிநிதிகளாயிருப்பார்கள். இவர்களை (முற்பிதாக்களை) பார்ப்பவர்கள் எல்லாரும், இவர்களிடத்தில் தேவ சாயலும் தேவ ரூபமும் இருப்பதை உண்ர்ந்து கொள்வார்கள். மாம்சத்திலிருக்கிற இவர்கள் தே ; சாயலாக இருப்பார்கள். இப்பொழுது ஏகமாய்த் தவித்து வேதனைப்படுகிற முழு சிருஷ்டிகளும் இந்த உன்னத நிலையை, ஆயிர வருட அரசாட்சியின்போது அடைவார்கள். இராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டதார் பூமியிலே பிரபுக்களாயிருக்கப் போகிற முற்பிதாக்கள் மூலமாக பூமியை ஆட்சி செய்வார்கள். முழு சிருஷ்டிகளும் தேவ சித்தத்தின்படி பிரபுக்களுக்குக் கீழ்ப்படிந்தால் இந்த உன்னத நிலையை அடைவார்கள். சங்.45:16 நித்தியானந்த <ுள்ள ஏகசக்கராதிபதியும், ராஜாதி ராஜாவும் கர்த்தாதி கர்த்தாவும், ஒருவராய், சாகாமையுள்ளவரும் - 1 தீமோ 6:15,16 பரலோகத் தந்தையின் மேன்மையை தனது இரண்டாம் Page 083 பிரசன்னத்தின்போது இயேசு கிறிஸ்து வெளிப்படுத்திக் காண்பிப்பார் என்று இந்த வசனம் கூறுவதாக அநேகர் கருதுகின்றனர். ஆனால் இதில் சில உண்மைகளிலிருந்தாலும் ஆயிர வருட அரசாட்சியின் ஆரம்பத்தில் கிறிஸ்து மகிமையடைவதை இது குறிக்காது என்று =ாங்கள் கருதுகிறோம். யேகோவா தேவனை அறிந்து கொள்ள தமது வழியை ஏற்றுக்கொண்ட அனைவருக்கும் கிறிஸ்து காரணராயிருக்கிறார். இருந்தாலும், இது அவருடைய ஆட்சியின் முடிவில், “பிதாவும் தேவனுமாயிருக்கிறவருக்கு ராஜ்யத்தை ஒப்புக்கொடுக்கும்போது தான்” நிறைவேறுமேயல்லாமல் அவரது வருகையின் போதல்ல. ( 1 கொரி.15:24-28 ) இந்த வசனம் பிதாவாகிய தேவனை குறிப்பிடுவதாக கூறுவதால், இயேசு கிறிஸ்து சாவாமையை பெற்றிர >ப்பதை மறுப்பதாகாது. ஏனெனில் அவரும் முதலாம் உயிர்த்தெழுதலில் பங்குபெறும் அனைவரும் சாவாமையை பெற்றுக் கொள்வார்கள் என்பதை வேத வாக்கியங்கள் தெளிவாக போதிக்கின்றன. பிதாவானவர் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிறதுபோல், குமாரனும் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கும்படி (Self Existence immortality) அருள் செய்திருக்கிறார். 1 கொரி. 15:42 , 44,53,54 ; யோவா.5:26 இந்த வசனத்தை குமாரனுக்கு பொருத்தி பார்த்தால் அது எல்லா வ ?ையிலும் ஒத்து வருகிறது. ஆனால் இது எந்த வகையிலும் பிதாவாகிய யேகோவா தேவனை புறக்கணிக்கவில்லை. மேலும் அதன் மூலம் இயேசுவே பிதாவாகிய யேகோவா தேவன் என்று நிரூபணமாகவில்லை. பரிசுத்த ஆவியினால் ஏவப்பட்டு அப்போஸ்தலர் கூறியபடி, குமாரனைக் குறித்து சொல்லப்பட்ட மகிமை முதலானவை எல்லாம் பிதாவாகிய தேவனுடைய குணாதிசயங்களுக்கு ஒப்பிடத்தகுந்தவையல்ல. அப்போஸ்தலர் கூறுகிறதாவது: “சகலத்தையும் அவ @ுடைய பாதத்திற்குக் கீழ்ப்படுத்தினாரே; ஆகிலும் சகலமும் அவருக்குக் கீழ்ப்பட்ட தென்று சொல்லியிருக்கும்போது, சகலத்தையும் அவருக்குக் கீழ்ப்படுத்தினவர் கீழ்ப்படுத்தப்படவில்லையென்பது வெளியரங்கமாயிருக்கிறது.” 1 கொரி. 15:27 இதேபோன்று பிதாவாகிய தேவனால் இயேசு கிறிஸ்துவின் ராஜ்யத்துக்கு கொடுக்கப்பட்ட மகிமையைக்குறித்து இன்னொரு Page 084 வசனம் கூறுகிறதாவது: “சகல துரைத்தனங்களுக்கும் அதி Aகாரத்திற்கும் தலைவராயிருக்கிறார்.” ( கொலோ.2:10 ) இங்கேயும் அதே பதில்தான். பிதாவினுடைய ராஜ்யமும் வல்லமையும் குமாரனின் ராஜ்யத்திற்கும் வல்லமைக்கும் வேறுபடுத்தி காண்பிக்கப்படவில்லை. ஏனெனில் குமாரன் தேவனோடிருந்தவர், அவருடைய பிரதிநிதி. “ தேவனுக்குச் சமமாயிருப்பதை குமாரன் கொள்கையாடின பொருளாக எண்ணவில்லை” பிலிப் 2:6 லில் அப்.புவல் கூறும்போது, “அவர் தேவனுடைய ரூபமாயிருந்தும் தேவனுக் Bுச் சமமாயிருப்பதை கொள்ளையாடின பொருளாக எண்ணாமல்...” என்கிறார். இங்கே இந்த பகுதி திருத்துவ போதனையையோ, அல்லது இயேசு கிறிஸ்து தான் பிதாவாகிய யேகோவா என்றோ கூறவில்லை என்பதை நாம் முதலில் கவனிக்க வேண்டும். அப்படியிருக்கும்போது, இங்கே கொள்ளையாடுவதற்கோ, சமமாக நினைப்பதற்கோ இடமேது? “கொள்ளையாடுதல், “சமமாயிருப்பது” ஆகிய வார்த்தைகள் பிதாவும், குமாரனும், ஒருவரல்ல, இருவர் என்பதை போதிக்கின C்றன. இதைக்குறித்து இயேசு கிறிஸ்து சொன்ன வார்த்தைகளையும் அப்.பவுல் சொன்ன வார்த்தைகளையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கையில், அநேக வித்தியாசங்கள் இருப்பது போன்று தோன்றுகிறது. “என் பிதா என்னிலும் பெரியவராயிருக்கிறார்.” “நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்வதில்லை” என்று இயேசு கூறுகிறார். பிதாவுக்கு சமமாயிருப்பதாக இயேசு சொன்னதால் அவர் தமது தாழ்மையைக் கைவிட்டு விட்டாரா என்று நாம் கேட்கலாம் D. இரண்டாவதாக, அப்போஸ்தலர் மனதில் பதிய வைக்க தேடுகிற காரியம் எவ்வளவு மாறுபாடானாதாக இருக்கிறது என்பதை நாம் கவனிக்க வேண்டும். திருச்சபை பிதாவின் கனத்தை அடைய விரும்பி அதை கொள்ளையாட நாட வேண்டும் என்றோ அல்லது ஒருவருக்கொருவர் கனத்தை கொள்ளையாட வேண்டும் என்றோ அப்போஸ்தலர் போதிக்கிறாரா என்றால், இல்லை. நிச்சயமாக இல்லை. இதற்கு நேர்மாறாக வீணாக ஆடம்பர பெருமைகளை வெறுக்கவும், மெய்யான தாழ் Eமையைக் கடைப்பிடிக்கவும் Page 085 வேண்டுமென பவுல், கூறுகிறார். ஒருவரையொருவர் தங்களிலும் சிறந்தவர்களாக மேன்மையானவர்களாக எண்ண வேண்டும். தன்னுடைய நிரூபத்தைப் படிக்கிற ஒவ்வொருவரும் கிறிஸ்துவைப் போலவே மனத்தாழ்மை உள்ளவர்களாகவும், “கிறிஸ்துவின் சிந்தையே எல்லாரிடமும் இருக்க வேண்டும்” என்றும் அப்.பவுல் உறுதியாக சொல்கிறார். கிறிஸ்துவின் சிந்தை என்பது பிதாவின் மகிமையயையும் கனத்தையு Fம் கவர்ந்து கொள்வதாகவும், அப்படிச் செய்வது கொள்ளையாடுதல் அல்ல என்றும் நினைப்பதாகவும் இருந்தால், அதே சிந்தை சபைக்கும் தேவை என்றால், நாம் ஒவ்வொருவரும் முடிந்தவரை கனத்தையும் மகிமையையும் கவர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்றும், அதற்கு தேவையான முயற்சியும், கிறிஸ்து வெளிப்படுத்தின சிந்தையும் தேவை என்றும் பொருளாகிறது. ஆனால் இதெல்லாம் மொழிபெயர்ப்பு தவறு. கொள்ளையடித்தல் என்ற சொல் அப்.பவ Gுல் சொல்ல வந்த கருத்துக்கு நேர் மாறாக அமைந்துவிட்டது. கிரேக்கச் சொல்லான “ஹர் பாக்மோஸ்” இவ்விடத்தில் “கொள்ளையாடின” என மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. புதிய ஏற்பாட்டிலேயே இச்சொல் இந்த இடத்தில் மட்டுமே வருகிறது. இந்த கிரேக்க வார்த்தை “கொள்ளையாடுதல்,” “சட்டவிரோதமாக எடுத்துக் கொள்ளுதல்” என்பதற்கு இசைவாக வருகிறது. ஆனால் இந்த வாக்கியத்தை தவறாக மாற்றி அமைப்பதால் அப்போஸ்தலரின் பொரு Hள் முற்றிலுமாக தலை கீழாக மாறுகிறது. அந்த வார்த்தைகளை சரியாக அமைத்து பொருள் கொள்வோம். “அவர் தேவனுடைய ரூபமாயிருந்தும், கொள்ளையாடி தேவனுக்கு சமமாயிருக்க எண்ணாமல்...” (who thought not by robbery to be equal with God). சாத்தான் தேவனுடைய ஸ்தானத்தையும், கனத்தையும் அபகரித்துக்கொள்ள முயற்சித்தது போல் நமது ஆண்டவராகிய இயேசு முயலவில்லை. ( ஏசா. 14:12-14 ) எனவே பிலி. 2:6ம் வசனத்திற்கு முன்னும் பின்னும் வரும் வசனங்கள் வீண் பெரும Iக்காக கிறிஸ்து எதையும் செய்வதாக சொல்லவில்லை. கிறிஸ்து மிகுந்த மனத் தாழ்மையுடைவராகவே இருந்தார். ஆகவே அவருடைய அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றி நடக்க மனதாயிருக்கிற யாவரும் Page 086 மிகுந்த மனத்தாழ்மையைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும். பல்வேறு மொழிபெயர்ப்பாளர்கள் “ஹர்பாக்மோஸ்” என்ற கிரேக்கச் சொல்லுக்கு கீழ்க்கண்டவாறு விளக்கமளித்துள்ளனர். “மனப்பூர்வமாக விரும்பக்கூடிய காரியமாக நினைக்கவில Jலை.” - க்ளார்க் (did not think it a matter to be earnestly desired.” Clarke) “ஆர்வத்துடன் வைத்துக்கொள்ள நினைக்கவில்லை.” - வேக்பீல்டு (did not think of eagerly retaining.” Wakefield) “ஆவலுள்ள விருப்பத்திற்குரிய ஒரு பொருளாக கருதவில்லை.” - ஸ்பேவர்ட் (did not regard..... as an object of solicitous desire.” Stewart.) “தேவனுடைய ரூபமாயிருத்தும் தேவனுக்கு சமமாயிருப்பது அபகரித்துக் கொள்ளக்கூடிய பொருளல்ல” - ரோதர்ஹாம் “Who in God’s form subsisting not a thing to be seized on esteemed the being equal with God.” Rotherham. “தேவனுடைய ரூபமாயிருப்பவர், தேவ Kனுக்கு சமமாயிருப்பதை ஒரு பரிசாக எண்ணவில்லை.” - திருத்திய மொழிபெயர்ப்பு (who being (margin, orginally) in the form of God, counted it not a prize (margin, a thing to be grasped) to be on an equality with God.” Revised Version. “தேவனுடைய ரூபமாயிருப்பவர், தேவனுக்கு சமமாயிருப்பது அபகரித்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு பொருளாக எண்ணவில்லை.” - அமர் .ரெவ.கமிட்டி (who existing in the form of God, counted not the being on an equality with God a thing to be grasped.” Amer. Rev. Committee. “அபகரித்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு பொருளாக எண்ணவில்லை.” - ஷர்ப் (Thought not .... a thing to be seized.” Sharpe. " Lர்வத்துடன் அபகரித்துக் கொள்ளவில்லை.” - நீலாண்டு (did not eagerly grasp.” Neeland.) “உக்கிரகமாக போராடிப் பெற்றுக்கொள்ளவில்லை” - டிக்கென்சன் (did not violently strive”. Dickenson) “அபகரிக்க வேண்டும் என்று தியானிக்கவில்லை” - டர்ன்புல் (did not meditate a usurpation.” Turnbul) Page 087 கடைசியாக சொல்லப்பட்ட விளக்கம்தான் சரியான விளக்கமாக அமைகிறது. இவைகளெல்லாவற்றையும்விட, எம்பாட்டிக் டையக்லாட்டில் சொல்லப்பட்டதே சரியான விளக்கமாகும். அது கூறுகிறதாவது M: “தேவனுடைய சாயலாக இருந்தாலும், தான் அந்த நிலைமையைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு பிதாவின் ஸ்தானத்தைக் கவர்ந்து கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கவில்லை. ஆனால் அவர் தம்மைத்தாமே வெறுமையாக்கி ஒரு அடிமையின் ரூபமெடுத்தார்.” அப்போஸ்தலர்களுடைய விளக்கத்தின்படியும் தேவஞானத்தின்படியும் இந்தக் கருத்து மிகவும் சரியானதே, நமது கர்த்தர் ஆவியின் ரூபமாக இருந்தபோது பிதாவின் சாயலாக இருந்தார். அப்போ Nு அவர் தன்னை பிதாவுக்கு சமமாக எண்ணக்கூடிய பேராசையுடையவராக இருக்கவில்லை. தேவ அதிகாரத்தையும், வல்லமையையும், மகிமையையும், மரியாதையையும் அவர் பறித்துக் கொள்ள விரும்பவில்லை. சாத்தானிடமிருந்த பேராசை குணமான, “உன்னதமானவருக்கு ஒப்பாவேன்” என்ற குணம் இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு இருக்கவில்லை. பிதாவாகிய தேவனுக்கு அடுத்த ஸ்தானமான உன்னத நிலையிலிருந்தும், பிதாவின் சித்தத்திற்குக் கீழ்ப்பட O்டவராக, மனத்தாழ்மையும் அடக்கமுமுடையவராகவும் இருந்தார். தனது ஆவிக்குரிய நிலைமையின் மகிமையையும் மாட்சிமையையும் துறந்து, மேலான நிலமையிலிருந்து, “தேவதூதரிலும் சற்று சிறியவராக்கப்பட்ட” தாழ்மையான மானிட நிலைமைக்கு வந்தார். மனித நிலைக்குத் தன்னை தாழ்த்தினது மட்டுமின்றி, மனித நிலையில் இப்பூமிக்கு வந்தபோது, அப்போஸ்தலர் கூறியபடி அடிமை நிலைக்குத் தன்னைத் தாழ்த்தினார். ஆவியான இய Pசு கிறிஸ்து மனிதனான இயேசு கிறிஸ்துவாகத் தன்னைத் தாழ்த்தினது மட்டுமின்றி, எல்லோரும் அசட்டை பண்ணக்கூடிய நிலையி-ருந்தும் மரணத்திற்கு ஒப்புக் கொண்டு கேவலமான சிலுவை மரணத்தையும் தாங்கிக் கொண்டார். இப்படியாக எல்லாவற்றிற்கும் கீழாக தன்னைத் தாழ்த்தினதற்குக் காரணம், தெய்வீக சித்தத்திற்கும், பிதாவின் சித்தத்திற்கும் இயேசு கிறிஸ்து கீழ்ப்படிந்ததுதான் என அப்போஸ்தலர்கள் கூறுகின Qறனர். இதன் Page 088 காரணமாக மனத்தாழ்மையையும், அடக்கத்தையும் தேவன் மீது கொண்டிருந்த விசுவாசத்தையும் மரணம் மட்டும் காண்பித்தார். “ஆதலால் தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசுவின் நாமத்தில் வானோர் பூதலத்தோர் பூமியின் கீழானோருடைய முழங்கால் யாவும் முடங்கும்படிக்கும், பிதாவாகிய தேவனுக்கு மகிமையாக இயேசு கிறிஸ்து கர்த்தரென்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்ணும்படிக்கும், எ Rல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்.” ( எபி. 2:7,9; 1 தீமோ. 2:5,6; பிலி. 2:9-11 ) இப்போது நாம் பார்த்த வசனங்களின்படி, மேற்கண்ட எந்த வசனமும் திருத்துவக் கொள்கைக்கு சாதகமாகவோ, நிரூபிக்கப்படும்படியாகவோ இல்லை. மாறாக இவை திருத்துவத்தை எதிர்ப்பது மட்டுமின்றி மற்ற எல்லா வேத வசனங்களும் ஒருங்கிணைந்து காரண காரியங்களின்படியும் பகுத்தறிவின்படியும் ஒருத்துவத்தைக் காட்டக்கூடிய Sதாக இருக்கிறது. பிதாவினுடைய பெருமையையும் மகிமையையும், அவருடைய குமாரனுடைய பெருமையையும் மகிமையையும், அவருடைய திட்டங்களையும், குணநலன்களின் சகல பரிமாணங்களையும் புரிந்து கொண்டு, பாராட்ட தேவஞானம் வழிநடத்துவதாக. பிதாவின் ஞானத்தில், கிருபையில் வல்லமையில் குமாரன் கொண்டிருந்த நம்பிக்கை, விசுவாசம், அன்பு ஆகியவற்றை நிரூபித்ததின் காரணமாக தேவன் குமாரனுக்கு வெகுமதியளித்தார். நாம் “ப Tிதாவைக் கனம் பண்ணுகிறது போல குமாரனையும் கனம் பண்ண வேண்டும்” என்பதே உண்மையில் சந்தோஷமான செய்தியாகும். தேவ வார்த்தையை வெளியரங்கமாகவும் முழுமையாகவும் விளக்கி காட்டிய பிறகு, அப்.பவுல் சாட்சியாக தேவ ஆவியில் ஏவப்பட்டு கூறியது ஒவ்வொன்றும் நிச்சயமாக நாம் ஏற்றுக் கொள்ளத் தக்கவையே. “பிதாவாகிய ஒரே தேவன் நமக்குண்டு, அவராலே சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவருக்கென்று நாமும் உண்டாயிருக் Uிறோம். இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒரே கர்த்தரும் நமக்குண்டு. அவர் மூலமாய் Page 089 சகலமும் உண்டாயிருக்கிறது. அவர் மூலமாய் நாமும் உண்டாயிருக்கிறோம்.” ( 1 கொரி. 8:6 ) “நம்முடைய பிதாவாகிய தேவனாலும், கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவினாலும், உங்களுக்குக் கிருபையும் சமாதானமும் உண்டாவதாக. நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் பிதாவாகிய தேவனுக்கு ஸ்தோத்திரம்; அவர் கிறிஸ்துவுக்குள் உன்னதங்களிலே விக்குரிய சகல ஆசீர்வாதத்தினாலும் நம்மை ஆசீர்வதித்திருக்கிறார்... அவர் உலகத் தோற்றத்திற்கு முன்னே கிறிஸ்துவுக்குள் நம்மைத் தெரிந்து கொண்டபடியே... நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்துவின் தேவனும் மகிமையின் பிதாவுமானவர், தம்மை நீங்கள் அறிந்து கொள்வதற்கான ஞானத்தையும் தெளிவையும் அளிக்கிற ஆவியை உங்களுக்குத் தந்தருள வேண்டுமென்று... வேண்டிக் கொள்கிறேன்.” ( எபி 1:2-18 ) Wும்”- “யேகோவா பூர்வ முதல் என்னை தமது வழியின் ஆதியாகக் கொண்டிருந்தார்”- வார்த்தை மாம்சமானார்அவதாரம் எடுக்கவில்லை-தம்மைத் தாமே தாழ்த்தினார்ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்த அவர் நம் நிமித்தம் தரித்திரரானார்-இந்த சாட்சியத்தில் வஞ்சகம் ஏதுமில்லைநம் ஆண்டவருடைய நடத்தை ஏமாற்றும் நோக்குடையதல்ல - பரிசுத்தரும், குற்றமற்றவரும், மாசில்லாதவரும், பாவிகளுக்கு விலகினவருமானவர்.
“தேவன் ஒருவ Xே, தேவனுக்கும் மனுஷருக்கும் மத்தியஸ்திரும் ஒருவரே. எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக்கொடுத்த மனுஷனாகிய கிறிஸ்து இயேசு அவரே.” 1 தீமோ. 2:5,6
ஒப்புரவாகுதலின் வேலையை (நாம் தேவனோடு ஒப்புரவாகுதலையும் பாவத்திற்கான பலியையும்) எந்த அளவிற்கு நாம் மதிக்கிறோமோ, அந்த அளவுக்குத்தான், தேவனால் நியமிக்கப்பட்டவரும் பாவத்திற்கு பரிகாரியும், ஜீவனை அளிப்பவரும், புதுப் Yிக்கிற வருமாகியவரை நாம் மதிக்க முடியும். யேகோவா தேவனால் உயர்த்தப்பட்டவரும், தேவகிருபையால் நமக்கு மீட்பரும் இரட்சகருமாயிருப்பவர் யார்? முதலில் ஒப்புரவாக்குதலின் பொருளைப் பற்றி நாம் அறியாமல் இருப்பது சரியல்ல. தேவனுடைய வார்த்தை இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் பணியைப் பற்றி நன்கு விளக்காவிடில் நாம் இதை நிதானிக்கக் கூடிய
Page - 092
தகுதி இல்லாமல் போயிருக்கும். இரண்டாவதாக, ஒப்புரவா Z்குதலை நாம் ஆராயும்போது, இந்த மத்தியஸ்தரின் ஒப்புரவாக்குதலின் மேன்மையும், அதனால் அவருக்கு நாம் செலுத்த வேண்டிய மரியாதையும், அப்போஸ்தலரின் சாட்சி மூலமாக முதலில் புரிந்து கொள்வது மிகப் பொருத்தமாக இருக்கும். ஆதலால், “தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசு கிறிஸ்து கர்த்தர் என்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்ணும்படிக்கும், முழங்கால்யாவும் முடங்கும்படிக்கும், எல்லா [நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்.” மேலும், “பிதாவைக் கனம் பண்ணுகிறது போல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம் பண்ணும்படிக்கு...., நியாயத் தீர்ப்பு செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக் கொடுத்திருக்கிறார்.” பிலிப். 2:9; யோவா. 5:22
இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறித்து வேத வசனங்கள் என்ன சொல்கிறது, சொல்லாமல் விடப்பட்டவை எவை என்று நாம் ஆராயு \்போது, அப்போஸ்தலருடைய சாட்சி மிகவும் வெளியரங்கமாய் விளக்குவதுமாயும், இசைவாயும், நிறைவளிப்பதாயும் இருப்பதை நாம் காண்கிறோம். தேவ வசனங்களின் சுருக்கமான போதனைகள் என்ன? என்பதை நாம் முதலில் கண்டு, அதன் ஆதாரங்களை அந்தந்த இடங்களில் காண்போம்.
1. நமது மீட்பர் மாம்ச சரீரத்தில் வந்து மனிதர்களுடன் உலகத்தில் வாசம் செய்வதற்கு முன்பதாக ஆவிக்குரிய நிலையில் ஜீவித்தார்.
2. ஆவிக்குரிய ] நிலையிலிருந்தபோது, அவர் ஒரு தேவனைப்போல வல்லமையுடையவராக இருந்தார். பிதாவுக்கு அடுத்தபடியாக தூதர்களுக்கெல்லாம் பிரதான தூதராக இருந்தார். பிரதான தூதன் மிகாயேல் என்றால் யார் தேவனுக்கு ஒப்பாயிருக்கக் கூடும்? அல்லது தேவனுடைய பிரதிநிதி என்று பொருள்.
3. யேகோவா தேவனின் எல்லா சிருஷ்டிகளுக்கும் மேன்மையான சிருஷ்டியாகவும், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் அவரே நேரடியான சிருஷ்டியும் ஆதியானவர ^கவும், யேகோவாவின்
Page - 093
பிரதிநிதியான இவர் தேவனின் ஒரே பேறான குமாரனாகவும் இருக்கிறார். யேகோவா தேவனின் வல்லமையைக் கொண்டு, அவருடைய நாமத்தில் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தார். பரலோகத்திலுள்ளவைகளும், பூலோகத்திலுள்ளவைகளும்... கர்த்தத்துவங்களானாலும் அதிகாரங்களானாலும் சகலமும் அவரைக் கொண்டு அவருக்கென்றும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டது.
4. பிதாவின் சித்தத்திற்கிசைவாக எவருடைய வற் _ுறுத்தலுமின்றி தாமாகவே நம்முடைய மீட்பராக மாம்சத்தில் வந்தார். கிறிஸ்து, நீதி, ஞானம், அன்பு ஆகியவற்றின் அடிப்படையே தேவசித்தம் என அறிந்ததால் தனக்குக் கொடுக்கப்பட்டிருந்த ஒப்புரவாக்கும் பணியை மகிழ்ச்சியோடு நிறைவேற்ற முடிந்தது.
5. மனித நிலைமைக்கு மிகத் தாழ்மையாக்கிக் கொண்டது சிறிது காலத்திற்கேயல்லாமல் நிரந்தரமாக அல்ல. நம் எல்லாருக்காவும் விலைக்கிரயமாகத் தம்மையே ஈடுபல `யாக்கியதினால் இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் நோக்கம் நிறைவேறிற்று. எனவே அவருடைய உயிர்த்தெழுதல் சரீரப்பிரகாரமாக அல்ல, அப்.பேதுரு சொல்கிறது போல, “அவர் மாம்சத்திலே கொலையுண்டு, ஆவியிலே உயிர்ப்பிக்கப்பட்டார்.” 1 பேதுரு 3:18
6. உயிர்த்தெழுதலில் அவர் ஆவிக்குரிய நிலையைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொண்டார். அது மட்டுமல்ல, அவருடைய விசுவாசத்திற்கு பிதா வெகு உன்னதமான பரிசளித்தார். அதன a மூலமாக அவர் முழு தெய்வீக சுபாவம் பெற்று, சாகாமையை சுதந்தரித்துக் கொண்டார். ஆவிக்குரிய நிலையிலேயே மகா உன்னதமான ஆவியின் நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டார்.
7. இப்படியாக யேகோவா தேவனால் மிக உன்னதமான நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டவரையே நாம் பெரிதும் கனப்படுத்தி மகிமைப்படுத்தி, ஆராதிக்க வேண்டும். வார்த்தையினால் மட்டுமின்றி நோக்கத்தினாலும் செயல்களினாலும் உண்மையாகப் பின்பற்றவேண்டும்.
தேவகுமாரனைப் பற்றிய வேதாகம சாட்சியங்கள்
இதற்குரிய சாட்சியங்களை வேதாகம ஆதாரங்கள் வாயிலாக
Page - 094
ஆயராய்வோமாக! முதலில் யோவான் நற்செய்தியை எடுத்துக் கொள்வோம். யோவான் 1:1லில் கர்த்தர் பூமிக்கு மனிதனாக வரும்முன் “தேவனுடைய வார்த்தையாக” (கிரேக்க மொழியில் லோகோஸ்) இருந்தார். “ஆதியிலே லோகோஸ் இருந்தார்.” லோகோஸ் என்ற வார்த்தையைக் குறித்து டாக்டர் அலெக்ஸாண cடர் கிளார்க் குறிப்பிடும்போது, “இயேசு, கிறிஸ்து என்ற இரண்டு சொற்களையும் மொழி பெயர்க்காமல் அப்படியே எழுதியதுபோல லோகோஸ் என்ற சொல்லும் லோகோஸ் என்றே எழுதப்படிருக்க வேண்டும். இயேசு கிறிஸ்துவுக்குப் பட்டங்களாக வழங்கப்பட்ட வார்த்தைகள் ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு வகையான செயல்பாடுகளைக் குறிப்பதாக அமைகிறது. அவருடைய தன்மை, சுபாவம், பணி ஆகியவற்றைக் குறிக்கும் பின்வரும் அடைமொழிகள் வார் d்தை, பேசப்பட்ட வார்த்தை, பிரசங்கம், சொல்லாற்றல், கொள்கை, காரண காரியம், காரணத்தை சிந்திக்கும் திறன் இவைகள் ஒவ்வொன்றும் பொருத்தமான இடங்களில் சொல்லப்பட்டிருக்க வேண்டும்.” நற்செய்தியாளர் தன்னுடைய நிரூபத்தில் இதே அடைமொழியை இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறிக்க “ஜீவவார்த்தை” அல்லது “ஜீவன் தரும் லோகோஸ்” என்று எழுதியிருக்கிறார். யோவா. 1:1
“தேவனுடைய வார்த்தை” என்பதும் “தேவனுட eைய லோகோஸ்” (பிரதிநிதி) என்பதும் நமது கர்த்தர் பூமிக்கு வருமுன் ஆற்றிய பல தரப்பட்ட செயல்பாடுகளைக் குறிக்கும் சரியான உரிச்சொல்லாகும். லோகோஸ் என்பவர் பிதாவாகிய தேவனின் சிருஷ்டிப்புக்கு ஆதியும், சகல சிருஷ்டிகளுக்கும் முந்தின பேறுமானவர். அந்தபடியாகவே தேவ ஞானம், வல்லமை, நன்மை ஆகிய மற்ற படைப்புகளெல்லாம் லோகோஸ் மூலமாகவே வெளியரங்கமாயிற்று. பண்டைய காலங்களில் சில இராஜாக்கள் தங்கள் f செய்திகளை இரகசியமாக விசேஷத்தப் பிரதிநிதி மூலமாக, திரைக்கு உள்ளேயிருந்து கொண்டு மெதுவாக சொல்வார்கள். விசேஷத்த பிரதிநிதிகள் சத்தமாக இராஜா சொல்வதை திரைக்கு வெளியேயிருந்து மக்களுக்கு சொல்வார்கள் என்று சொல்லப்படுகிறது. இப்படிப்பட்ட இராஜ பிரதிநிதிகளை “இராஜாவின் லோகோஸ்” என்று அழைப்பது வழக்கம். இப்படி சொல்லப்பட்டிருப்பது உண்மையோ, பொய்யோ எனத் தெரியாது.
Page - 095
ஆனால் இயேசு g கிறிஸ்து இவ்வுலகத்திற்கு வருவதற்கு முன் இப்படிப்பட்ட தேவப் பணியை பிதாவின் பிரதிநிதியாக இருந்து செய்து வந்தார் என அறிகிறோம். இயேசு கிறிஸ்து இத்தகைய பணியை செய்து வந்தார் என்பதை வேதாகமத்தில் பல இடங்களில் காணலாம்.
தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்ட அப்போஸ்தலர், “ஆதியிலே தேவனோடிருந்த லோகோஸ், ஒரு தேவனாகவும் இருந்தார்” என்று எழுதினார். இது சொல்லர்த்தமான கிரேக்க, ஆங்கிலமொழி பெயர்ப்பின hபடி உள்ளது என்பதை கிரேக்க மொழி வல்லுநராக இருப்பவர்களும் இல்லாதவர்களும் கூட ஏற்றுக் கொள்வார். யோவான் 1:1லில் முதலில் தேவன் என்று வரும் வார்த்தைக்கு முன் சுட்டெழுத்து (ho) வருகிறது. ஆனால் இரண்டாவதாக வரும் தேவன் என்ற சொல்லுக்கு முன் எந்த உரிச் சொல்லுமில்லை. அவ்வாறு உரிச்சொல் இல்லாவிட்டால் அது பிதாவைக் குறிக்குமா அல்லது குமாரனைக் குறிக்குமா என்ற ஐயப்பாடு ஏற்படுவது இயல்பு. அதுபோல i உரிச்சொல் கொடுக்கப்படாவிட்டால் பெயர்ச் சொல்லுக்கு முன் “ஒரு” என்று போட வேண்டும் என்பது கிரேக்க மொழிப்படி ஒரு மரபு. இதன்படி:-
“ஆதியிலே வார்த்தை இருந்தது, அந்த வார்த்தை தேவனிடத்திலிருந்தது (ho theos), அந்த வார்த்தை (ஒரு) (theos) தேவனாயிருந்தது. அவர் ஆதியிலே தேவனோடிருந்தார்.” யோவா.1:1-2
“ஆதியிலே” என்று சொல்லப்பட்டிருப்பது எந்தக் காலக் கட்டத்தைக் குறிக்கிறது? யேகோவா தேவன் jமட்டுமேயிருந்த ஆரம்பக் காலக்கட்டத்தை இது நிச்சயமாகக் குறிப்பிடாது. ஏனெனில் பிதாவாகிய தேவனுக்குத் துவக்கமும் கிடையாது, முடிவும் கிடையாது. (சங்.41:13; 90:2; 106:48) ஆனால் யேகோவா தேவனின் சிருஷ்டிப்பின் வேலைக்கு துவக்கம் உண்டு. சிருஷ்டிப்பின் ஆதியைக் குறித்து இங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே, சிருஷ்ப்பின் ஆரம்பத்தில், நமது ஆண்டவராகிய இயேசு மாம் kீக சாயலுக்கு வருவதற்கு முன்பு, லோகோஸாக (வார்த்தை) பிதாவோடு இருந்தார் என்று இந்த அறிக்கை கூறுகிறது. இந்த வார்த்தையானவரே
Page - 096
(லோகோஸ்) “தேவனுடைய சிருஷ்டிப்புக்கு ஆதியாயிருக்கிறார்” என்று தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்டு எழுதப்பட்ட வேதவாக்கியம் உறுதிப்படுத்துகிறது. மேலும் அப்போஸ்தலர், நமது கர்த்தர், “சபையாகிய சரீரத்திற்கு தலையானவர்” மாத்திரமல்ல, “மரித்தோரிலிருந்து எழுந்த முத lற்பேறுமானவர்” என்றும் கூறுகிறார். ஆனால் அவரே சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறுமானவர், எல்லாவற்றிலும் முதல்வராயிருக்கிறார் என்றும் கூறுகிறார். அவர் கூறுகிறதாவது: “அவர் அதரிசனமான தேவனுடைய தற்சுரூபமும், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறுமானவர், ஏனென்றால் அவருக்குள் சகலமும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டது; பரலோகத்திலுள்ளவைகளும் பூலோகத்திலுள்ளவைகளுமாகிய காணப்படுகிறவைகளும் காணப்படாத mைகளுமான சகல வஸ்துக்களும், சிங்காசனங்களானாலும், கர்த்தத்துவங்களானாலும், துரைத்தனங்களானாலும் அதிகாரங்களானாலும், சகலமும் அவரைக் கொண்டும் அவருக்கென்றும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டது. அவர் எல்லாவற்றிற்கும் முந்தினவர், எல்லாம் அவருக்குள் நிலை நிற்கிறது.” (கொலோ.1:15-18) பிதாவின் ஒரே பேறானவராகிய கிறிஸ்து பூமியின் இராஜாக்களுக்கெல்லாம் இராஜாவாக, உன்னத நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டத nக தீர்க்க தரிசனங்கள் கூறுகின்றன. இதைப் பற்றி, “நான் அவனை எனக்கு முதற்பேறானவனும், பூமியின் இராஜாக்களைப் பார்க்கிலும் மகா உயர்ந்தவனுமாக்குவேன்” என சங்கீதக்காரன் 89:27லில் குறிப்பிடுகின்றார். “உண்மையும், சத்தியமுமுள்ள சாட்சியும், தேவனுடைய சிருஷ்டிக்கு ஆதியுமாயிருக்கிற ஆமென்” என வெளி. 3:14லில் இயேசு கிறிஸ்துவைப் பற்றி சொல்லப்பட்டதைக் கவனிக்கவும்.
oமது கர்த்தர் எல்லாவற்றிலும் முதல்வராயிருக்கிறார் என்ற நிலைமையைக் குறித்தும், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறானவர் என்பதற்கும், தேவப்பிரதிநிதியான லோகோஸாயிருந்தார் என்பதற்கும் இசைவாக, தேவனுடைய தற்சுரூபமாக ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் பிதாவாகிய தேவனுடைய சித்தத்திற்கிசைவாகச் செயல்பட்டார் என நற்செய்தியாளர் குறிப்பிடுகின்றார். அதாவது, “அவராலே அனைத்துப் படைப்புகளும் உண்டாக்கப pபட்டன. அவராலேயன்றி எப்பொருளும் உண்டாக்கப்படவில்லை.”
Page - 097
(யோவா.1:3 ரோதர்ஹாம் மொழிபெயர்ப்பு) லோகோஸôயிருக்கிற தேவனுடைய ஒரே பேறான இராஜரீகக் குமாரனாகிய கிறிஸ்துவைக் குறித்து எவ்வளவு மேன்மையான கனத்தையும் மகிமையையும் நம் கண்முன் இந்த வசனத்தில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. அப்போஸ்தலர்களுடைய வார்த்தையைவிட இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு பிதாவினால் அளிக்கப்பட்ட மகா மேன்ம qயும் திவ்யமுமான அதிகாரம் மிக மிக உன்னதமானது என்று இதன் மூலமாக அறியலாம். “அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தும், நீங்கள் அவருடைய தரித்திரத்தினாலே ஐசுவரியவான்களாகும்படிக்கு உங்கள் நிமித்தம் தரித்திரரானாரே.” 2 கொரி.8:9. “பிதாவே, உலகமுண்டாகிறதற்கு முன்னே உம்மிடத்தில் எனக்குண்டாயிருந்த மகிமையினாலே இப்பொழுது நீர் என்னை உம்மிடத்திலே மகிமைப்படுத்தும்.” (யோவா r 17:5) இவ்வசனத்திலிருந்து கனத்திலும் மகிமையிலும் இயேசு எவ்வளவு ஐசுவரிய நிலைமையிலிருந்தார் என்று புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. மீட்புக்குரிய ஆச்சரியமான தெய்வீகத் திட்டம் ஒவ்வொன்றிலும், விழுந்துபோன மனிதர் மேலுள்ள தெய்வீக அன்பு, கிருபை, இரக்கம் ஆகியவை வெளியரங்கமாக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நோக்கில் பார்க்கும்போதுதான், தேவனுடைய ஒவ்வொரு செயல்பாட்டின் அடிப்படை நோக்கம், காரண காரியம், தி sட்டம் இவை யாவும் அவருடைய தெய்வீக குணநலன்களுக்கு ஏற்புடையதாயிருக்கிறதெனப் புரிந்து கொள்கிறோம்.
பெத்லகேமில் மரியாள் வயிற்றில் இயேசு பிறப்பதற்கு முன்பு அவர் ஒருபோதும் இருந்ததில்லை என்று நினைப்பவர்கள், மனித மீட்புக்காக தேவன் ஏற்பாடு செய்த திட்டத்தையே அறியாதவர்கள் ஆவர். இந்த அடிப்படை புரியாததினால் நாம் மேற்கோளாக மேலே காட்டிய எந்த வசனங்களின் பொருளையும் சரியாக உணர்ந்து க tள்ளாதவர்களாக இருகின்றனர். உலகத் தோற்றத்திற்கு முன்பதாக பிதாவினிடத்தில் இயேசுக் கிறிஸ்துவுக்கிருந்த மகிமை, கனம் ஆகியவற்றைப் பற்றி துளியும் அறியார்கள். முன்பு தேவ தூதர்களுக்கு மேலாக இருந்த உன்னத நிலையை விட்டுவிட்டு, தூதர்களுக்கு கீழான மனித நிலைமைக்குத் தன்னைத் தாழ்த்தினர். வேத வசனங்களெல்லாம் மனிதரின் தப்பறையான கோட்பாடுகளிலிருந்து
Page - 098
நம்மை விடுவிக்கிறது. அவர்க uள் இயேசு கிறிஸ்துவை பிதாவாகிய தேவனுக்கு ஒப்பாக உன்னத நிலைக்கு உயர்த்துவதால் அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளையும் அப்போஸ்தலருடைய சாட்சியங்களையும் அவமாக்கிப் போடுகிறார்கள். கிறிஸ்து தேவனுடைய குமாரனென்றும், பிதா குமாரனைக் காட்டிலும் பெரியவர் என்றும் வேத வாக்கியம் கூறுகிறது. கிறிஸ்தவ மண்டலங்கள் தங்களது தப்பறையான போதனையிலிருந்து விடுபட முடியாமல் இருக்கின்றன.
சத்தியம் ஒன்ற v காரண காரியத்திற்குட்பட்டது.
“அது மெய்யே... நமது விருப்பங்களை வேறு எதுவும் திருப்தி செய்யாத அளவுக்கு சத்தியம் திருப்தி தருகிறது.”
இயேசு கிறிஸ்து சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறுமானவர் என்பதையும், அவர் இவ்வுலகத்திற்கு மனிதனாக வந்து, மனுக்குலத்தை மீட்பதற்கு முன்பாக, நெடுங்காலத்துக்கு முன்பாகவே இருந்தார் என்பதையும் அநேக வேத வசனங்கள் உறுதிசெய்கின்றன. இதற்கு உதாரணமாக, w “தம்முடைய ஒரே பேறான குமாரனாலே நாம் பிழைக்கும்படிக்கு தேவன் அவரை இவ்வுலகத்திலே அனுப்பினதினால் தேவன் நம்மேல் வைத்த அன்பு வெளிப்பட்டது.” (1 யோவான் 4:9) இயேசு இவ்வுலகத்திற்கு வருமுன் பிதாவினுடைய குமாரனாக இருந்தார் என்றும் அவர் தேவனுடைய குமாரனாயிருந்ததால், இவ்வுலகத்தின் மீட்பின் பணியைச் செய்யவே இவ்வுலகத்திலே தேவனால் நியமிக்கப்பட்டார் என்றும் இந்த அறிக்கைகள் கூற xுகின்றன. பல இடங்களில் லோகோஸ் “தேவனுடைய ஒரே பேறான குமாரன்” என சொல்லப்பட்டிருப்பதை நாம் கவனிக்காமல் விட்டுவிடக்கூடாது. லோகோஸ் ஒருவரே பிதாவினால் நேரடியாக சிருஷ்டிக்கப்பட்டவர் அல்லது ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவர். மற்ற மனிதர்கள், தேவதூதர்கள் யாவரும் லோகோஸ் மூலமாகவே சிருஷ்டிக்கப்பட்டனர். இதன் மூலம் இயேசு கிறிஸ்து ஒருவரே தேவனால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவர் என மெய்யாகவே ரூபகாரப்படுத்தப்ப yுகிறது.
மற்றொரு விளக்கம்: “உலகத்தை ஆக்கினைக்குள்ளாகத்
Page - 099
தீர்க்கும்படி தேவன் தம்முடைய குமாரனை உலகத்தில் அனுப்பாமல், அவராலே உலகம் இரட்சிக்கப்படுவதற்காகவே அவரை அனுப்பினார்.” (யோவா.3:17) ஏற்கனவே கிறிஸ்து ஆவியின் ரூபத்திலிருந்ததால்தான் தேவன் அவரை இந்த மீட்பின் பணியை நிறைவேற்ற அனுப்ப முடிந்தது. அப்போஸ்தலர் யோவான் எழுதிய வரலாற்று சிறப்பு மிக்க லோகோûஸப் zபற்றிய செய்தி: “அவர் உலகத்தில் இருந்தார், உலகம் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று, உலகமோ அவரை அறியவில்லை. மேலும், லோகோஸ் மாம்சமாகி, கிருபையினாலும், சத்தியத்தினாலும் நிறைந்தவராய், நமக்குள்ளே வாசம் பண்ணினார்; அவருடைய மகிமையைக் கண்டோம்; அது பிதாவுக்கு ஒரே பேறானவருடைய மகிமைக்கு ஏற்ற மகிமையாகவே இருந்தது.” (யோவா 1:10,14) தாம் முன்பே இருந்த நிலைமையைக் குறித்து நமது கர்த்தர் சொன்ன வ {க்கியங்கள் மறுக்க முடியாதவைகள். அவர், யோசேப்பை, தனது தந்தை என்று குறிப்பிடவில்லை; பூமியில் தான் வாழ்ந்த வாழ்க்கைதான் தனது துவக்க வாழ்க்கை எனவும் எங்கும் குறிப்பிடவில்லை.
மாறாக, யேகோவா தேவனே தனது தந்தை என இடைவிடாமல் கூறுகின்றார். “பிதாவினால் பரிசுத்தமாக்கப்பட்டும், உலகத்தில் அனுப்பப்பட்டும் இருக்கிற நான் என்னை தேவனுடைய குமாரன் என்று சொன்னதினாலே தேவ தூஷணஞ் சொன்னாய் என்ற |ு நீங்கள் சொல்லலாமா?” என்ற லோகோஸின் வார்த்தையை நினைவில் கொள்க. பூலோகத் தாயாகிய மரியாளிடம், “என் பிதாவுக்கடுத்தவைகளில் நான் இருக்க வேண்டியதென்று அறியீர்களா” என்றார். (லூக்.2:49) தன் சீடர்களிடம், “என் சித்தத்தின்படியல்ல, என்னை அனுப்பினவருடைய சித்தத்தின்படி செய்யவே நான் வானத்திலிருந்து இறங்கி வந்தேன்,” “நானே வானத்திலிருந்திறங்கின ஜீவ அப்பம்” (யோவா.6:38,51) என்றார். அநேகர் இதை அவருடைய காலத்தில் விசுவாசிக்காமல் இருந்தார்கள். இன்று வரையிலும் அநேகர் இதை விசுவாசிக்கவில்லை. ஆனால் சத்தியம் நிலைத்திருக்கும். இதைக் கேட்ட சிலர் இது எப்படி இருக்கக் கூடும் என சந்தேகப்பட்டனர். இதைக் கேட்ட சில சீடர்கள் “இது கடின உபதேசம், யார் இதைக் கேட்பார்கள்” என்றார்கள். சீடர்கள் முணுமுணுப்பதைக் கேட்ட
Page - 100
இயேசு அவர்களிடம், “இது உங்களுக்கு இடறலா ~ிருக்கிறதோ? மனுஷகுமாரன் தாம் முன்னிருந்த இடத்திற்கு ஏறிப்போகிறதை நீங்கள் காண்பீர்களானால் எப்படியிருக்கும்?... அதுமுதல் அவருடைய சீஷரில் அநேகர் அவருடனே கூட நடவாமல் பின் வாங்கிப் போனார்கள்.” தான் இவ்வுலகத்திற்கு வருமுன்னே பரலோகத்திலிருந்ததாகவும், பரலோகத்திலிருந்து இறங்கி வந்ததாகவும் இயேசு கூறியது அவர்களுக்கு கடின உபதேசமாயிருந்தது. யோவா.6:60-66
“நான் எங்கிருந ்து வந்தேன். எவ்விடத்திற்குச் செல்லப் போகிறேன்... என்பது எனக்குத் தெரியும். நான் பரத்திலிருந்து வந்தேன்... உலகத்தில் உண்டாகவில்லை. நான் தேவனிடத்திலிருந்து புறப்பட்டு வந்தேன். நான் சுயமாக வரவில்லை. என்னை என் பிதா அனுப்பினார்... என் பிதா என் சத்தத்தைக் கேட்கிறார். அவரை நான் அறியேன் என்று சொன்னால் நான் பொய் சொல்லுகிறவனாவேன்” என்று இயேசு கிறிஸ்து பரிசேயரிடத்தில் கூறினார். “நீ ஆபிர ாமைவிட பெரியவனா?” என்று இயேசுவிடம் கேட்டனர். அதற்கு இயேசு, உங்கள் பிதாவாகிய “ஆபிரகாம் என் நாளைக் காண ஆசையாய் இருந்தான். அதைக் கண்டு களிகூர்ந்தான்” என்று கூறினார். (இயேசு கிறிஸ்துவின் நாளை ஆபிரகாம் விசுவாசக் கண்களால் கண்டு மேசியாவைக் குறித்த தெய்வ தீர்க்க தரிசனத்தை அறிந்திருந்தான். நிழலாக ஈசாக்கைப் பலியிடும்போது இயேசுவின் பலியை ஆபிரகாம் நினைவு கூர்ந்திருப்பார். மேசியாவின ் வருகையின் மகிமையின் நாளை விசுவாசக் கண்கள் கொண்டு பார்த்திருப்பார். இந்த வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட வித்தினாலே பூமியின் சகல மனுக்குலமும் ஆசீர்வதிக்கப் பட்டிருக்கும். இனி வரவிருக்கிற இராஜ்யத்தை தனது மனக்கண்ணால் பார்த்தார் என்பதில் ஆச்சரியமில்லை. பரலோக பட்டணத்தையும், புதிய எருசலேமையும், மகிமையடைந்த திருச்சபையையும், அதற்குரிய இராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டத்தாரையும், பரலோக இரா ்ஜியத்தையும், அந்த இராஜ்யம் பூமியின் சகல மனுக்குலத்தையும் ஆசீர்வதிக்கிறதையும் மனக்கண்ணில் கண்டு களி கூர்ந்தார். எபி.11:10,16; 12:22; 13:14)
(ஆபிரகாம் இறந்து இரண்டாயிரம் வருடமாயிருக்க) “யூதர்கள்
Page - 101
இயேசுவை நோக்கி, உனக்கு இன்னும் ஐம்பது வயதாகவில்லையே, நீ ஆபிரகாமைக் கண்டாயோ என்றார்கள். அதற்கு இயேசு, ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னமே நான் ருக்கிறேன் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.” (யோவா.8:14, 23, 42-58)
இந்த வசனங்களில் எந்தத் தவறும் ஏற்பட சாத்தியமில்லை. நமது கர்த்தர் ஆபிரகாமுக்கு முன்பதாகவே இருந்ததாக உறுதிபடக் கூறுகின்றார். நமது கர்த்தர் பிதாவினால் சிருஷ்டிக்கப்பட்டு, கல்வாரியில் சிலுவையில் அறையப்பட்டு, மரணமடையும் நாள் வரை இந்த உலகத்தில் த ன் இருந்தார். மரித்து மூன்றாம் நாள் உயிர்த்தெழுந்த பின் மரணமே இல்லாத சாகாமை அவருக்குக் கொடுக்கப்பட்டது. இனிமேல் மரணத்திற்கு அவர்மேல் அதிகாரமில்லை என்று வேதாகமம் கூறுகிறது. (ரோம.6:9) தேவதூதரிலும் மேலான நிலையிலிருந்த அவர் மனிதனாக பூமிக்கு வந்தபோது “தேவ தூதருக்கும் சற்று சிறிய“ நிலையில் இருந்தார். பாவநிலையிலிருந்த மனிதனை மீட்க அவர் இவ்வாறு வந்தார். அவர் மரணத்தின ் மூலம் ஆவிக்குரிய நிலையிலிருந்து மாம்சீக நிலைக்கு வரவில்லை. ஆவியின் ஜீவியாக உயர்ந்த நிலையில் இருந்த அவர் தாழ்ந்த நிலைக்கு, மாம்சீக நிலைக்கு மாறினார். “ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னமே நான் இருக்கிறேன்” என்ற நமது ஆண்டவரின் வார்த்தை சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறானவராகிய லோகோஸ் அதிலிருந்து மாம்சீக சரீரத்தில் தேவகுமாரனாக, இயேசுவாக வரும் வரை ஜீவனுடையவராகவே இருந்தார். அதில எந்த மாறுதலும் இல்லை. ஆனாலும் நமது கர்த்தர் சொன்ன இந்த வார்த்தையைக் கேட்ட யாவரும் விசுவாசிக்கவில்லை. இப்பொழுதும் அநேகர் இந்த சத்தியத்தை ஏற்காதவர்களாக இருக்கின்றனர். விபரீதமான எண்ணமுடைய மனிதனுடைய சுபாவம் எளிதான, இயல்பான, எதார்த்தமான இயேசுவின் வார்த்தைகளை ஏற்க மறுக்கச் செய்தது. எனவே கர்த்தரை பாவமனுக்குலத்தில் ஒருவர் என்றும், மாம்சீக தந்தையின் மகன் என்றும் கருதினார்கள். ச ந்தமுள்ளவர்கள் மட்டுமே “ஆத்துமாக்களை இரட்சிக வல்லமையுள்ளதாயுமிருக்கிற வசனத்தை சாந்தமாய் ஏற்றுக்கொள்ள தயாராயிருக்கிறார்கள்.
Page - 102
அப்படிப்பட்டவர்களுக்காக மட்டுமே தேவ வார்த்தையின் நற்சாட்சி கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. (ஏசா.61:1; யாக்.1:21) இயேசுவின் வார்த்தையைக் கேட்டவர்கள் அப்பொழுது அவரது நற்சாட்சியை மறுத்து கல்லெறியத் துணிந்ததுபோல, இப்பொழு ும் சத்தியத்தை கேட்கிற சிலர் அதை மறுத்து ஆண்டவரின் வார்த்தையை கேட்டு ஏற்றுக்கொள்கிற எளிமையான அனைவரையும் (மறைபொருளாக) கல்லெறிய துணிகிறார்கள். காரணம் என்னவெனில் அப்பொழுது உள்ளது போல இப்பொழுதும் அவர்கள் பிதாவையும் குமாரனையும் அறிய வேண்டிய பிரகாரமாக அறியவில்லை. இதை அவர்கள் வெளிப்படுத்திக் காண்பிக்கிறார்கள்.
இதைப்பற்றி நம்முடைய கர்த்தர் குறிப்பிட்டுச் சொன்னது என்னவெனி ், “பிதா தவிர வேறொருவனும் குமாரனை அறியான். குமாரனும், குமாரன் எவனுக்கு அவரை வெளிப்படுத்தச் சித்தமாயிருக்கிறாரோ அவனும் தவிர, வேறொருவனும் பிதாவை அறியான்” (மத். 11:27) என்பதாகும். உலகம் அவரை அறியவில்லை. ஆதியிலே அவர் உன்னதத்தில் ஆவியின் ரூபத்தில் இருந்ததையும் அறியவில்லை. இந்த உலகத்தை இரட்சிப்பதற்காகவே ஆவியின்ரூபத்திலிருந்து பாவமாம்ச சாயலுக்கு வந்தார் என்பதையும் இந ்த உலகம் அறியவில்லை. அவர் சிருஷ்டிப்பின் நாளிலிருந்து பூமியிலே மனிதனாகப் பிறந்த நாள் வரை உள்ள இடைப்பட்ட நீண்ட காலப்பகுதி குறுக்கே இருக்கிறது என்பதை நாம் நினைவு கூறவேண்டும். இந்த நீண்ட காலப்பகுதியின்போது அவர் பிதாவின் மடியில் செல்லப்பிள்ளையாக “நித்தம் அவருடைய மனமகிழ்ச்சியாக இருந்து, எப்பொழுதும் பிதாவின் சமூகத்தில் சந்தோஷப்பட்டிருந்தார்.” இயேசுவின் சீடருக்கும் இந்த உல த்திற்கும் பிதாவைத் தெரியாதபோது, இயேசு கிறிஸ்து மட்டும் பிதாவை நன்கு அறிந்திருந்தார் என்பதில் நாம் ஆச்சரியப்படத் தேவையில்லை. அவர் வெளிப்படுத்தின வார்த்தைகள் மூலமாகவும் இப்பொழுது திறக்கப்பட்டிருக்கிற யுகங்களுக்கடுத்த திட்டத்தின் மூலமாகவும் நாம் தெரிந்து கொள்ள கற்றுக்கொள்கிறோம். இதுபற்றி மறுபடியும் இயேசு கூறிய வார்த்தைகளைக் கவனித்துக் கேட்போமாக: “நீதியுள்ள பிதாவே, உ கம் உம்மை அறியவில்லை, நான் உம்மை அறிந்திருக்கிறேன், நீர் என்னை அனுப்பினதை
Page - 103
இவர்களும் அறிந்திருக்கிறார்கள்.” யோவா. 17:25
இப்படிப்பட்ட பரலோகத்திற்குரிய ஆச்சரியமான அறிவின் திறவுகோல் இங்கே கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது: “உன்னதத்திலிருந்து வருகிறவர் எல்லாரிலும் மேலானவர்; பூமியிலிருந்து உண்டானவன் பூமியின் தன்மையுள்ளவனாயிருந்து, பூமிக்கடுத்தவைகளைப் பேசு ிறான்; பரலோகத்திலிருந்து வருகிறவர் எல்லாரிலும் மேலானவர். தாம் கண்டதையும் கேட்டதையும் சாட்சியாகச் சொல்லுகிறார்.” (யோவா. 3:31-32) “இந்த மனிதனுக்கு இந்த ஞானம் எப்படி, எங்கிருந்து வந்தது?” என்று இயேசுவின் விரோதிகள் அவரிடத்தில் கேட்டத்தில் ஆச்சரியமில்லை. (மத். 13:54) பரலோக காரியங்களில் அவருடைய ஞானம் இதிலிருந்து விளங்குகிறது. நீண்ட காலமாக பிதாவுக்கு அறிமுகமா தோடு மட்டுமன்றி, மிக நெருக்கமானவராகவும் இயேசு இருந்தார். பிதாவின் வாக்குத் தத்தங்களின் பேரில் அசைக்க முடியாத விசுவாசங் கொண்டிருந்தவராக, பிதாவினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவராக இருந்ததால் சாத்தானையும், உலகத்தையும், மாம்சத்தையும் வெல்லக்கூடிய வல்லமையுடையவராகவும், நம்முடைய பாவங்களுக்காக தேவனால் ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடிய பலியைச் செலுத்துகிறவராகவும் இருந்தார். இது குறித்து ஏசாயா த ர்க்கதரிசியால் உரைக்கப்பட்டதாவது: “அவர் தமது ஆத்தும வருத்தத்தின் பலனைக்கண்டு திருப்தியாவார்: என் தாசனாகிய நீதிபரர் தம்மைப் பற்றும் அறிவினால் அநேகரை நீதிமான்களாக்குவார்; அவர்களுடைய அக்கிரமங்களைத் தாமே சுமந்து கொள்வார்.” (ஏசா. 53:11)
தெய்வீக திருவசனங்களின்படி விசுவாசத்தைக் கொண்டு நடக்கிறவர்கள் மாத்திரமே பிதாவையும் குமாரனையும் அறிந்து கொள்வார்கள்; மனுக்கு ம் முழுவதையும் ஒப்புரவாக்குதலுக்குக் கொண்டு வர பிதாவும் குமாரனும் இணைந்தே தீட்டிய திட்டத்தை நிறைவேற்றும் போதுதான், அவர்கள் இந்த ஒப்புரவாகுதலின் கிரியையின் மேன்மையையும் விசேஷத்தையும் அறிந்து தெளிவடைவார்கள். திருச்சபையின் இலக்கம் பூர்த்தியான பின்பு, மகிமையில் மணவாட்டி தன் மணவாளனோடு கூட்டிச் சேர்க்கப்பட்ட பின்பு அந்த மகிமையின் இராஜ்யம் ஆரம்பமாகும்
Page - 104
நாள் வெக ுகாலம் செல்லாது. அந்த சமயத்தில் பூமி கர்த்தரை அறிகிற அறிவினால் நிறைந்திருக்கும். தேவனுடைய வல்லமையைக் கொண்டு லோகோஸ் (தேவப் பிரதிநிதி)மூலமாக சகலமும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டதைப் போல, அவர் மூலமாக சகலமும் முந்தின சீருக்குக் கொண்டு வரப்படும். கிறிஸ்துவை தங்களுடைய இரட்சகராக ஏற்றுக் கொண்ட ஒவ்வொருவரும் அவருக்குக் கீழ்ப்படிந்து, அவரை அறிந்து, அவர் எதிர்பார்க்கிற நீதியை நடப்பிக்கிறவர் ளாக அமைந்திருப்பார்கள். சிருஷ்டிப்பில் எப்படி யேகோவா தேவனின் சித்தப்படி சிருஷ்டித்தாரோ அப்படியே யேகோவாவின் சித்தப்படி உலகத்தை முந்தின சீருக்குக் கொண்டு வந்த பின்பு, அதை ஆசீர்வதித்து வல்லமையில் ஈடு இணையில்லாதவராக யேகோவா தேவனுக்கடுத்த உன்னத நிலையில் வீற்றிருப்பார். இப்படியாக சங்கீதக்காரர் சொன்னது நிறைவேறும். “உமது பராக்கிரமத்தின் நாளிலே உம்முடைய ஜனங்கள் மனப்பூர்வமும பரிசுத்த அலங்காரமுள்ளவர்களாய் இருப்பார்கள்; விடியற்காலத்துக் கர்ப்பத்தில் பிறக்கும் பனிக்குச் சமானமாய் உம்முடைய யௌவன ஜனம் உமக்குப் பிறக்கும்.” சங்கீ.110:3.
கர்த்தர் நிக்கொதேமுவிடம் சொன்ன வார்த்தைகளைக் கவனிப்போம். பரத்திற்குரிய ஞானத்தை கேட்கும் அவனுக்கு அதற்கான பதில் முழுமையாகக் கொடுக்கப்படவில்லை. ஏனெனில் பூமிக்குரியவைகளில் கூட விசுவாசம் வைக்க வேண்டிய ில் விசுவாசம் வைக்காமல் இருந்தான். பரலோகத்திற்குரிய ஞானத்தைக் குறித்து நிக்கொதேமுவிடம் இயேசு விளக்கமளிக்கையில், “பரலோகத்திலிருந்திறங்கின (பரலோகத்திலிருக்கிறவருமான NOT FOUND IN SINAIA TIC MSS. இந்த அடைப்புக்குறிக்குள் உள்ள சொற்கள் மூலப்பிரதியில் இல்லை) மனுஷ குமாரனேயல்லாமல் பரலோகத்துக்கு ஏறினவன் ஒருவனுமில்லை” (யோவா.3:13) என்கிறார். ஒருவனும் கெட்டுப் போவது தேவனுக்குப் பிரிய ில்லை. அனைவரும் நித்திய ஜீவனை அடைய வேண்டுமென்ற பிதாவின் நோக்கத்தை இயேசு நிக்கொதேமுவிடம் இவ்விதமாகக் கூறினார்: “தேவன், தம்முடைய ஒரே பேறான குமாரனை விசுவாசிக்கிறவன் எவனோ, அவன் கெட்டுப் போகாமல் நித்திய ஜீவனை அடையும்படிக்கு அவரைத் தந்தருளி இவ்வளவாய் உலகத்தில் அன்பு
Page - 105
கூர்ந்தார்.” யோவா.3:16
தேவனுடைய சிருஷ்டிக்கு ஆதியாயிருக்கிற லோகோஸைப் பற்றி ஏசாயா, “அதி சயமானவர், ஆலோசனைக்கர்த்தா, வல்லமையுள்ள தேவன் ...” என கூறுகிறார். (ஏசாயா. 9:6) சாலமோன் கிறிஸ்துவைப் பற்றி ஞானம் என்ற பெயரிலே விவரிக்கிறார். சுவிசேஷகனாகிய யோவான் யோவா. 1:1, 18லில் கூறுகிறவைகளுக்கு இது இசைந்திருக்கிறது. சாலமோன் வாக்கியங்களைக் கவனிப் போமாக:
“கர்த்தர் தமது கிரியைகளுக்கு முன் பூர்வ முதல் என்னைத் தமது வழியின் ஆதியாகக் கொண்டிருந் தார். பூமி உண்டாகுமுன்னும் ஆதிமுதற்கொண்டும் அநாதியாய் நான் அபிஷேகம் பண்ணப்பட்டேன். ஆழங்களும், ஜலம் புரண்டு வரும் ஊற்றுக்களும் உண்டாகுமுன்னே நான் ஜநிப்பிக்கப்பட்டேன். மலைகள் நிலை பெறுவதற்கு முன்னும் குன்றுகள் உண்டாவதற்கு முன்னும், அவர் பூமியையும் அதின் வெளிகளையும், பூமியிலுள்ள மண்ணின் திரள்களையும் உண்டாக்குமுன்னும் நான் ஜநிப்பிக்கப்பட்டேன். அவர் வானங்களைப் படைக்கையி ் நான் அங்கேயிருந்தேன்; அவர் சமுத்திர விலாசத்தை வட்டணிக்கையிலும், உயரத்தில் மேகங்களை ஸ்தாபித்து, சமுத்திரத்தின் ஊற்றுகளை அடைத்து வைக்கையிலும், சமுத்திர ஜலம் தன் கரையைவிட்டு மீறாதபடிக்கு அதற்கு எல்லையைக் கட்டளையிட்டு, பூமியின் அஸ்திபாரங்களை நிலைப்படுத்துகையிலும், நான் அவர் அருகே செல்லப் பிள்ளையாயிருந்தேன்; நித்தம் அவருடைய மனமகிழ்ச்சியாய் இருந்து, எப்பொழுதும் அவர் சமூ த்தில் களி கூர்ந்தேன்.” நீதி.8:22-30.
இதுவரைக்கும் நாம் லோகோஸைப் பற்றி கவனித்ததற்கு கூடுதலாக, அவர் தேவனுடைய சிருஷ்டிக்கு ஆதியாக இருப்பதுடன் சர்வ சிருஷ்டிகளுக்கும் முந்தின ஒரே பேறுமானவர். மற்ற சிருஷ்டிகள் யாவும் அவரைக் கொண்டும் அவர் மூலமாகவும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டன. இது சம்பந்தமாக நம்முடைய கர்த்தர் சொன்ன வார்த்தைகளைக் கவனிப்போமாக, “பயப்படாதே, நான் முந்தினவரும் ப ிந்தினவரும், உயிருள்ளவருமாயிருக்கிறேன்; மரித்தேன், ஆனாலும், இதோ சதா காலங்களிலும்
Page - 106
உயிரோடிருக்கிறேன்.” (வெளி.1:17,18) மேலும் “முந்தினவரும் பிந்தினவரும், மரித்திருந்து பிழைத்தவருமானவர் சொல்லுகிறாதவது.” (வெளி.2:8) லோகோûஸத் தவிர வேறு ஒருவரையும் தேவன் நேரடியாக சிருஷ்டிக்கவில்லை. லோகோஸ் மூலமாகத்தான் மற்ற எல்லா சிருஷ்டிகளும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டன. ல கோஸ் மட்டுமே தேவனுடைய சிருஷ்டிப்புக்கு முதலும் கடைசியுமானவர். வேறு எந்தக் கோணத்திலும் இதைப் பார்ப்பது தவறாகும். மேற்கண்ட வேத வசனங்களுக்கு ஒத்துப் போகாத வழியில் சிந்தித்தால் அது முரண்பாடாகிவிடும்.
“லோகோஸ் மாம்சமாகி நமக்குள்ளே வாசம் பண்ணினார்”
நமது ஆண்டவர் மாம்சத்தில் வெளிப்பட்டது, சாதாரணமாக அவதாரம் எடுத்தார் என்று சொல்லப்படுகிறது. அ தாரம் எடுத்தார் என்ற சிந்தனை தவறானது மட்டுமின்றி வேதத்திற்கு முரணானது. அவதாரம் எடுத்தார் என்றால் மரியாளிடமிருந்து பெற்ற மாம்சசரீரம், அவரது ஆவிக்குரிய சரீரத்திற்கு வெறும் ஓர் ஆடையாக, ஒரு போர்வையாக இருந்தது என்று பொருள். இந்த கோட்பாட்டின் பிரகாரம் நமது ஆண்டவர் இந்த பூமிக்குரிய வாழ்வில் முன் இருந்தது போலவே ஆவியின் ஜீவியாக இருந்தார் என்று பொருள்படுகிறது. முற்காலங்களில் ஆப ரகாம், மனோவா, லோத் போன்றவர்களுக்கு தூதர்கள் காட்சியளித்தது போல, நமது ஆண்டவரும் மனித சாயலானார் என்று சொல்லப்படுகிறது. (ஆதி.18:1,2; 19:1; நியாயா.13:9-11) இதனுடைய அடிப்படைக் கருத்து தவறான அனுமானங்களைக் கொடுப்பதினால் இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பு, இறப்பைப் பற்றி அநேக முரண்பாடான கருத்துக்கள் நிலவி வருகின்றன. அவதாரக் கொள்ளையை ஏற்றுக் கொண்டால், நமது கர்த் ர் கெத்சமனேயில் பட்ட பாடுகளெல்லாம் பாசாங்காக ஆகிவிடும். ஆவிக்குரிய ஜீவியாக இருந்தால் அவருக்கு பயமோ, களைப்போ ஏற்படாது. இந்த அவதாரக் கொள்கையின்படி சிந்தித்தால் அவர் பாடுகளோ களைப்போ அடைந்திருக்க முடியாது. அதன்படி நமது கர்த்தரின் ஜெபம் போலியான பாசாங்காக இருந்திருக்கும். இந்த அவதாரக் கொள்கையின்படி அவரே தேவனாயிருந்தால், அவரே அவரை நோக்கி ஜெபம் செய்வது எப்படி சாத்தியமாகும்? என ே
Page - 107
அப்போஸ்தலர்கள் இயேசுவை சுற்றி இருக்கும்போது, அவர் பாவனையான ஜெபம் பண்ணினார் என சிலர் விவாதிக்கின்றனர். இதே தவறான சிந்தனையின் அடிப்படையில்தான் இயேசு மரித்ததும் கூட பாவனையான மரணம் என சிலர் கருதுகின்றனர். ஏனெனில் இயேசு பிதாவாக இருந்தால் அவர் நித்திய நித்தியராக சாகாமையுடையவராக இருப்பதால், அவர் மரணமடைந்திருக்க முடியாது எனச் சிலர் வாதிடுகின்றனர். “என் தேவனே, என் த வனே, ஏன் என்னை கைவிட்டீர்” என்று கதறியதும், மரித்ததும் போலியான பாசாங்காக இருந்திருக்கும். அதைக் கேட்டவர்களும் பார்த்தவர்களும் தங்கள் மனதில் அவரது வேதனையை பதியவைக்க அப்படிச் செய்தார் என்றாகிறது. இந்த அவதாரக் கோட்பாட்டை தர்க்கசாஸ்திரத்தின்படி பார்த்தால், மனிதரின் பாவத்திற்கு உண்மையான மரணம் செலுத்தப்படவில்லை; ஆனால் அதைப் போன்ற ஒரு சாட்சி, நாடகக்காட்சி போல, சினிமா படம் போல, நல்ல காரியத்திற்கு ஒரு ஏமாற்ற நாடகத்தை நடத்தினால் போதும் என்றாகிறது.
இவை எல்லாம் தவறானவையே. தேவனுடைய வார்த்தையாகிய சத்தியத்தின் கருத்துக்கு முற்றிலுமாக எதிரானவை. முன்பு தேவதூர்கள் மனித சரீரத்தில் வந்தது போல இயேசு கிறிஸ்து வரவில்லை, ஆவியின் சரீரத்திற்குப் போர்வை போல மாம்ச சரீரத்தில் வந்தார் என்று வேதாகமத்தில் எங்கும் ஆதாரம் கிடையாது. தன்னுடைய ஆவியின் சாயலைத் துறந்து நம்முடைய பாவ மாம்ச சாயலில் மட்டுமே வந்தார் என கிரேக்க மூலம் தெளிவுபடுத்துகிறது. அதன்படியே வேதவசனம், “லோகோஸ் (வார்த்தை) மாம்சமானார்” என்று சொல்லுகிறது. அதில் அங்கே வஞ்சனையில்லை, அவமானமில்லை. அவருடைய மகிமையையும் வல்லமையையும் வைத்துக்கொண்டு, தன்னைத்தான் தாழ்த்தினது போல காண்பிக்கவில்லை; ஆவிக்குரிய மேன்மையான சுபாவத்தை வைத்துக்கொண்டு, நம் நிமித்தம் தரித்திரரானது போல அவர் காணப ்படவில்லை. ஒரு அடிமைக்குரிய ஆடையை வெறுமே போர்த்திக் கொண்டிருக்கவில்லை. ஆனால் அவர் ஒரு மனிதனானார். “எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக்கொடுத்த மனிதானாகிய கிறிஸ்து இயேசு அவரே.” (1 தீமோ. 2:6)
Page - 108
இயேசுவின் விசேஷத்தப் பணியாகிய ஈடுபலியைக் குறித்து தொடர்ந்து பார்ப்போம். ஈடுபலியை நிறைவேற்ற அவர் முழுமையான மனிதனாக இருக்கவேண்டும். பாவம் செய்த மனிதன் தேவனா ் சிருஷ்டிக்கப்பட்டபோது பூரண நிலையில் இருந்தான். அவனை மீட்க வேண்டுமானால் இன்னொரு பூரண மனிதன் தேவை. பூரண மனிதன் பூரண நிலைக்கு சற்று மேலான நிலையிலோ அல்லது சற்று கீழான நிலையிலோ இருக்கக்கூடாது. ஒரு மனிதனின் ஜீவனை மீட்க மற்றொரு மனிதனின் ஜீவன் விலைக்கிரயமாகக் கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதே தெய்வீகச் சட்டம். “மனுஷனால் மரணம் உண்டானபடியால், மனுஷனால் மரித்தோரின் உயிர்த்தெழுதலும் உண டாயிற்று.” (1 கொரி.15:21) நாம் அபூரணராக, பாவ நிலையிலிருக்கிறது போல, நம்முடைய மீட்பரும் இருந்தார் என்று யாரும் தவறாக புரிந்து கொள்ள வேண்டாம். இதற்கு நேர்மாறாக வேதவசனம் கீழ்க்கண்டவாறு சொல்லுகிறது. அவர், “பரிசுத்தரும், குற்றமற்றவரும், மாசில்லாதவரும் பாவிகளுக்கு விலகினவருமாயிருந்தார்.” எபி.7:26,28; லூக்.1:35
“அவர் பாவிகளுக்கு விலகியிருந்தார்” எ ்பதை சிலர் ஏற்றுக் கொள்வது கடின உபதேசமாகத் தோன்றுகிறது. முழு மனுக்குலமும் கறைபடிந்த பின்னர், அவர் பாவமில்லாத மனிதனாக எப்படி இருக்க முடியும்? தேவனுடைய திட்டத்தின்படி இது எப்படி சாத்தியமாகும் என்பதை ஆராய்வோம். அபூரணமான, பாவம் செய்த, ஆதாமின் பாரம்பரியத்தில் வந்த ஒருவன் நம்மைப்போன்று பாவியாயிருக்கிற ஒருவன் நமக்கு மீட்பராக முடியாது என்ற உண்மையை நம் மனதில் பதியவைக்க வேண்டும். உலகில் பாவம் செய்தவர்கள் ஏராளமானவர்கள் இருக்கும்போது தன்னுடைய குமாரனை அனுப்பாமல் வேறு யாரையாவது அனுப்பியிருக்கலாம் அல்லவா? பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்ற தங்களது ஜீவனையும் கொடுக்க விருப்பமுள்ள அபூரண மனிதர்கள் அநேகர் இருந்தனர். இதை எபிரேயர் 11ஆம் அதிகாரம் உறுதிப்படுத்துகிறது. அதில் அநேகர் “தேவன் மேல்வைத்த விசவாசத்தில் தங்கள் ஜீவனையும் பெரிதாக எண்ணவில்லை” எ ன்று காண்பிக்கப்பட்டிருக்கிறது. பாவத்திற்காக தியாகம் செய்ய பாவிகள் பலர் இருந்தாலும் பாவமே இல்லாத ஒருவர்தான் பாவத்திற்கு ஈடுபலி செலுத்தத் தகுதியானவர்.
Page - 109
“எல்லோரும் பாவஞ்செய்து, தேவமகிமையற்றவர்களானார்கள்.” “நீதிமான் ஒருவனாகிலும் இல்லை” என்று சொல்லும் வேதவசனம், மேலும் “ஒருவனாகிலும், தன் சகோதரன் அழிவைக் காணாமல்... அவனிமித்தம் மீட்கும் பொருளை தேவனுக்குக் கொடுக்கவு ங் கூடாதே (ரோம.3:10,23; சங்.49:7) என்று கூறுகிறது. கர்த்தர் இப்படிப்பட்ட பூரண, பாவமற்ற மனிதனை மீட்க பொருத்தமான மனிதன் ஒருவனுமில்லை என்று கண்டு, உலகை இரட்சிக்க வல்லவரான ஒருவருக்கு அந்தப் பொறுப்பைப் கொடுத்தார். கர்த்தர் மூலமாக பிதாவண்டையில் சேர விரும்புகிற யாவரையும் அவர் இரட்சிக்க வல்லவர். (சங்.89:19; ஏசா.63:1; 59:16; எபி.7:25)
கர்த்தருக்கு மனுக்குலத்தின் மீது இவ்வளவு அன்பும் அனுதாபமும் எப்படி ஏற்பட்டது என்பதையும், நமது கர்த்தர் தாயாகிய மரியாள் மூலம் எப்படி மனுக்குலத்தில் ஒருவரானார் என்பதையும், ஆனாலும் ஆதாம் இழந்த இழப்புக்கள், கறைதிரை, பாவம், சாபம் இவற்றில் எதையுமே அவர் எப்படி சுதந்தரித்துக் கொள்ளவில்லை என்பதையும் காண்போம். அவர் ஆதாமின் மூலமாக வந்திருப்பாரேயாகில், ஆதாமின் மூலமாக வ ்த பாவம், சாபம் ஆகியவைகளைச் சுதந்தரித்திருப்பார். தெய்வீக நீதியினால் மரணத்திற்குட்படுத்தப்பட்ட சாபத்திற்கு ஆளாகியிருந்தால், ஆதாமையும் மனுக்குலத்தையும் விலைக் கிரயத்திற்குப் பெற்றுக் கொள்ளத்தக்க ஈடுபலியைச் செலுத்த தகுதியில்லாமல் போயிருப்பார். அவருக்கு தனது தாய் மூலமாக எந்தவித பாவமும் அபூரணமும் தொற்றிக் கொள்ளவில்லை. இதைக் குறித்து அடுத்த அத்தியாயத்தில் பார்ப்போம்.
, , x AChapter 3Chapter 3Page - 091
ஒப்புரவாகுதலின் மத்தியஸ்தர் ஒரே பேறானவர்
அவர் யார்?-அந்த வார்த்தையானவர், ஒரு தேவன்- யேகோவா தேவனுடைய ஒரே பேறானவர்-வேதாகமத்தின் சாட்சி- “அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தார்”- “ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னே நான் இருக்கிறேன்”- “ஆதியும் அந்தம V க் கொண்டிருந்தார்”- வார்த்தை மாம்சமானார்அவதாரம் எடுக்கவில்லை-தம்மைத் தாமே தாழ்த்தினார்ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்த அவர் நம் நிமித்தம் தரித்திரரானார்-இந்த சாட்சியத்தில் வஞ்சகம் ஏதுமில்லைநம் ஆண்டவருடைய நடத்தை ஏமாற்றும் நோக்குடையதல்ல - பரிசுத்தரும், குற்றமற்றவரும், மாசில்லாதவரும், பாவிகளுக்கு விலகினவருமானவர். “தேவன் ஒருவரே, தேவனுக்கும் மனுஷருக்கும் மத்தியஸ்திரும் ஒருவரே. எ ்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக்கொடுத்த மனுஷனாகிய கிறிஸ்து இயேசு அவரே.” 1 தீமோ. 2:5,6 ஒப்புரவாகுதலின் வேலையை (நாம் தேவனோடு ஒப்புரவாகுதலையும் பாவத்திற்கான பலியையும்) எந்த அளவிற்கு நாம் மதிக்கிறோமோ, அந்த அளவுக்குத்தான், தேவனால் நியமிக்கப்பட்டவரும் பாவத்திற்கு பரிகாரியும், ஜீவனை அளிப்பவரும், புதுப்பிக்கிற வருமாகியவரை நாம் மதிக்க முடியும். யேகோவா தேவனால் உயர்த்தப்பட் டவரும், தேவகிருபையால் நமக்கு மீட்பரும் இரட்சகருமாயிருப்பவர் யார்? முதலில் ஒப்புரவாக்குதலின் பொருளைப் பற்றி நாம் அறியாமல் இருப்பது சரியல்ல. தேவனுடைய வார்த்தை இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் பணியைப் பற்றி நன்கு விளக்காவிடில் நாம் இதை நிதானிக்கக் கூடிய Page - 092 தகுதி இல்லாமல் போயிருக்கும். இரண்டாவதாக, ஒப்புரவாக்குதலை நாம் ஆராயும்போது, இந்த மத்தியஸ்தரின் ஒப்புரவாக்குதலின் மேன்மையும், தனால் அவருக்கு நாம் செலுத்த வேண்டிய மரியாதையும், அப்போஸ்தலரின் சாட்சி மூலமாக முதலில் புரிந்து கொள்வது மிகப் பொருத்தமாக இருக்கும். ஆதலால், “தேவன் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவரை உயர்த்தி, இயேசு கிறிஸ்து கர்த்தர் என்று நாவுகள் யாவும் அறிக்கை பண்ணும்படிக்கும், முழங்கால்யாவும் முடங்கும்படிக்கும், எல்லா நாமத்திற்கும் மேலான நாமத்தை அவருக்குத் தந்தருளினார்.” மேலும், “பிதாவைக் கனம ் பண்ணுகிறது போல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம் பண்ணும்படிக்கு...., நியாயத் தீர்ப்பு செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக் கொடுத்திருக்கிறார்.” பிலிப். 2:9; யோவா. 5:22 இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறித்து வேத வசனங்கள் என்ன சொல்கிறது, சொல்லாமல் விடப்பட்டவை எவை என்று நாம் ஆராயும்போது, அப்போஸ்தலருடைய சாட்சி மிகவும் வெளியரங்கமாய் விளக்குவதுமாயும், இசைவாயும், நிறைவளிப்பதாயும் இருப்ப ை நாம் காண்கிறோம். தேவ வசனங்களின் சுருக்கமான போதனைகள் என்ன? என்பதை நாம் முதலில் கண்டு, அதன் ஆதாரங்களை அந்தந்த இடங்களில் காண்போம். 1. நமது மீட்பர் மாம்ச சரீரத்தில் வந்து மனிதர்களுடன் உலகத்தில் வாசம் செய்வதற்கு முன்பதாக ஆவிக்குரிய நிலையில் ஜீவித்தார். 2. ஆவிக்குரிய நிலையிலிருந்தபோது, அவர் ஒரு தேவனைப்போல வல்லமையுடையவராக இருந்தார். பிதாவுக்கு அடுத்தபடியாக தூதர்களுக்கெல்லாம் ப ரதான தூதராக இருந்தார். பிரதான தூதன் மிகாயேல் என்றால் யார் தேவனுக்கு ஒப்பாயிருக்கக் கூடும்? அல்லது தேவனுடைய பிரதிநிதி என்று பொருள். 3. யேகோவா தேவனின் எல்லா சிருஷ்டிகளுக்கும் மேன்மையான சிருஷ்டியாகவும், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் அவரே நேரடியான சிருஷ்டியும் ஆதியானவராகவும், யேகோவாவின் Page - 093 பிரதிநிதியான இவர் தேவனின் ஒரே பேறான குமாரனாகவும் இருக்கிறார். யேகோவா தேவனின் வல்லமையைக் கொண்டு , அவருடைய நாமத்தில் எல்லாவற்றையும் சிருஷ்டித்தார். பரலோகத்திலுள்ளவைகளும், பூலோகத்திலுள்ளவைகளும்... கர்த்தத்துவங்களானாலும் அதிகாரங்களானாலும் சகலமும் அவரைக் கொண்டு அவருக்கென்றும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டது. 4. பிதாவின் சித்தத்திற்கிசைவாக எவருடைய வற்புறுத்தலுமின்றி தாமாகவே நம்முடைய மீட்பராக மாம்சத்தில் வந்தார். கிறிஸ்து, நீதி, ஞானம், அன்பு ஆகியவற்றின் அடிப்படையே தேவசித்தம் என அ றிந்ததால் தனக்குக் கொடுக்கப்பட்டிருந்த ஒப்புரவாக்கும் பணியை மகிழ்ச்சியோடு நிறைவேற்ற முடிந்தது. 5. மனித நிலைமைக்கு மிகத் தாழ்மையாக்கிக் கொண்டது சிறிது காலத்திற்கேயல்லாமல் நிரந்தரமாக அல்ல. நம் எல்லாருக்காவும் விலைக்கிரயமாகத் தம்மையே ஈடுபலியாக்கியதினால் இந்த ஒப்புரவாக்குதலின் நோக்கம் நிறைவேறிற்று. எனவே அவருடைய உயிர்த்தெழுதல் சரீரப்பிரகாரமாக அல்ல, அப்.பேதுரு சொல்கிறது ோல, “அவர் மாம்சத்திலே கொலையுண்டு, ஆவியிலே உயிர்ப்பிக்கப்பட்டார்.” 1 பேதுரு 3:18 6. உயிர்த்தெழுதலில் அவர் ஆவிக்குரிய நிலையைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொண்டார். அது மட்டுமல்ல, அவருடைய விசுவாசத்திற்கு பிதா வெகு உன்னதமான பரிசளித்தார். அதன் மூலமாக அவர் முழு தெய்வீக சுபாவம் பெற்று, சாகாமையை சுதந்தரித்துக் கொண்டார். ஆவிக்குரிய நிலையிலேயே மகா உன்னதமான ஆவியின் நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டார். 7. இ ்படியாக யேகோவா தேவனால் மிக உன்னதமான நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டவரையே நாம் பெரிதும் கனப்படுத்தி மகிமைப்படுத்தி, ஆராதிக்க வேண்டும். வார்த்தையினால் மட்டுமின்றி நோக்கத்தினாலும் செயல்களினாலும் உண்மையாகப் பின்பற்றவேண்டும். தேவகுமாரனைப் பற்றிய வேதாகம சாட்சியங்கள் இதற்குரிய சாட்சியங்களை வேதாகம ஆதாரங்கள் வாயிலாக Page - 094 ஆயராய்வோமாக! முதலில் யோவான் நற்செய்தியை எடுத்துக் கொள்வோம். ய வான் 1:1லில் கர்த்தர் பூமிக்கு மனிதனாக வரும்முன் “தேவனுடைய வார்த்தையாக” (கிரேக்க மொழியில் லோகோஸ்) இருந்தார். “ஆதியிலே லோகோஸ் இருந்தார்.” லோகோஸ் என்ற வார்த்தையைக் குறித்து டாக்டர் அலெக்ஸாண்டர் கிளார்க் குறிப்பிடும்போது, “இயேசு, கிறிஸ்து என்ற இரண்டு சொற்களையும் மொழி பெயர்க்காமல் அப்படியே எழுதியதுபோல லோகோஸ் என்ற சொல்லும் லோகோஸ் என்றே எழுதப்படிருக்க வேண்டும். இயேசு கிறிஸ்துவ ுக்குப் பட்டங்களாக வழங்கப்பட்ட வார்த்தைகள் ஒவ்வொன்றும் வெவ்வேறு வகையான செயல்பாடுகளைக் குறிப்பதாக அமைகிறது. அவருடைய தன்மை, சுபாவம், பணி ஆகியவற்றைக் குறிக்கும் பின்வரும் அடைமொழிகள் வார்த்தை, பேசப்பட்ட வார்த்தை, பிரசங்கம், சொல்லாற்றல், கொள்கை, காரண காரியம், காரணத்தை சிந்திக்கும் திறன் இவைகள் ஒவ்வொன்றும் பொருத்தமான இடங்களில் சொல்லப்பட்டிருக்க வேண்டும்.” நற்செய்தியாளர் தன் ுடைய நிரூபத்தில் இதே அடைமொழியை இயேசு கிறிஸ்துவைக் குறிக்க “ஜீவவார்த்தை” அல்லது “ஜீவன் தரும் லோகோஸ்” என்று எழுதியிருக்கிறார். யோவா. 1:1 “தேவனுடைய வார்த்தை” என்பதும் “தேவனுடைய லோகோஸ்” (பிரதிநிதி) என்பதும் நமது கர்த்தர் பூமிக்கு வருமுன் ஆற்றிய பல தரப்பட்ட செயல்பாடுகளைக் குறிக்கும் சரியான உரிச்சொல்லாகும். லோகோஸ் என்பவர் பிதாவாகிய தேவனின் சிருஷ்டிப்புக்கு ஆதியும், சகல சிருஷ்ட ிகளுக்கும் முந்தின பேறுமானவர். அந்தபடியாகவே தேவ ஞானம், வல்லமை, நன்மை ஆகிய மற்ற படைப்புகளெல்லாம் லோகோஸ் மூலமாகவே வெளியரங்கமாயிற்று. பண்டைய காலங்களில் சில இராஜாக்கள் தங்கள் செய்திகளை இரகசியமாக விசேஷத்தப் பிரதிநிதி மூலமாக, திரைக்கு உள்ளேயிருந்து கொண்டு மெதுவாக சொல்வார்கள். விசேஷத்த பிரதிநிதிகள் சத்தமாக இராஜா சொல்வதை திரைக்கு வெளியேயிருந்து மக்களுக்கு சொல்வார்கள் என்று சொ ல்லப்படுகிறது. இப்படிப்பட்ட இராஜ பிரதிநிதிகளை “இராஜாவின் லோகோஸ்” என்று அழைப்பது வழக்கம். இப்படி சொல்லப்பட்டிருப்பது உண்மையோ, பொய்யோ எனத் தெரியாது. Page - 095 ஆனால் இயேசு கிறிஸ்து இவ்வுலகத்திற்கு வருவதற்கு முன் இப்படிப்பட்ட தேவப் பணியை பிதாவின் பிரதிநிதியாக இருந்து செய்து வந்தார் என அறிகிறோம். இயேசு கிறிஸ்து இத்தகைய பணியை செய்து வந்தார் என்பதை வேதாகமத்தில் பல இடங்களில் காணலாம் . தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்ட அப்போஸ்தலர், “ஆதியிலே தேவனோடிருந்த லோகோஸ், ஒரு தேவனாகவும் இருந்தார்” என்று எழுதினார். இது சொல்லர்த்தமான கிரேக்க, ஆங்கிலமொழி பெயர்ப்பின்படி உள்ளது என்பதை கிரேக்க மொழி வல்லுநராக இருப்பவர்களும் இல்லாதவர்களும் கூட ஏற்றுக் கொள்வார். யோவான் 1:1லில் முதலில் தேவன் என்று வரும் வார்த்தைக்கு முன் சுட்டெழுத்து (ho) வருகிறது. ஆனால் இரண்டாவதாக வரும் தேவன் என்ற சொல் ுக்கு முன் எந்த உரிச் சொல்லுமில்லை. அவ்வாறு உரிச்சொல் இல்லாவிட்டால் அது பிதாவைக் குறிக்குமா அல்லது குமாரனைக் குறிக்குமா என்ற ஐயப்பாடு ஏற்படுவது இயல்பு. அதுபோல உரிச்சொல் கொடுக்கப்படாவிட்டால் பெயர்ச் சொல்லுக்கு முன் “ஒரு” என்று போட வேண்டும் என்பது கிரேக்க மொழிப்படி ஒரு மரபு. இதன்படி:- “ஆதியிலே வார்த்தை இருந்தது, அந்த வார்த்தை தேவனிடத்திலிருந்தது (ho theos), அந்த வார்த்தை (ஒரு) (theos) த ேவனாயிருந்தது. அவர் ஆதியிலே தேவனோடிருந்தார்.” யோவா.1:1-2 “ஆதியிலே” என்று சொல்லப்பட்டிருப்பது எந்தக் காலக் கட்டத்தைக் குறிக்கிறது? யேகோவா தேவன் மட்டுமேயிருந்த ஆரம்பக் காலக்கட்டத்தை இது நிச்சயமாகக் குறிப்பிடாது. ஏனெனில் பிதாவாகிய தேவனுக்குத் துவக்கமும் கிடையாது, முடிவும் கிடையாது. ( சங்.41:13; 90:2; 106:48 ) ஆனால் யேகோவா தேவனின் சிருஷ்டிப்பின் வேலைக்கு துவக்கம் உண்டு. சிருஷ்டிப்பின் ஆதிய க் குறித்து இங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே, சிருஷ்ப்பின் ஆரம்பத்தில், நமது ஆண்டவராகிய இயேசு மாம்சீக சாயலுக்கு வருவதற்கு முன்பு, லோகோஸாக (வார்த்தை) பிதாவோடு இருந்தார் என்று இந்த அறிக்கை கூறுகிறது. இந்த வார்த்தையானவரே Page - 096 (லோகோஸ்) “தேவனுடைய சிருஷ்டிப்புக்கு ஆதியாயிருக்கிறார்” என்று தேவ ஆவியினால் ஏவப்பட்டு எழுதப்பட்ட வேதவாக்கியம் உறுதிப்படுத்துகிறது. மேலும் அப்போஸ்தலர், ந மது கர்த்தர், “சபையாகிய சரீரத்திற்கு தலையானவர்” மாத்திரமல்ல, “மரித்தோரிலிருந்து எழுந்த முதற்பேறுமானவர்” என்றும் கூறுகிறார். ஆனால் அவரே சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறுமானவர், எல்லாவற்றிலும் முதல்வராயிருக்கிறார் என்றும் கூறுகிறார். அவர் கூறுகிறதாவது: “அவர் அதரிசனமான தேவனுடைய தற்சுரூபமும், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறுமானவர், ஏனென்றால் அவருக்குள் சகலமும் சிருஷ்டிக் கப்பட்டது; பரலோகத்திலுள்ளவைகளும் பூலோகத்திலுள்ளவைகளுமாகிய காணப்படுகிறவைகளும் காணப்படாதவைகளுமான சகல வஸ்துக்களும், சிங்காசனங்களானாலும், கர்த்தத்துவங்களானாலும், துரைத்தனங்களானாலும் அதிகாரங்களானாலும், சகலமும் அவரைக் கொண்டும் அவருக்கென்றும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டது. அவர் எல்லாவற்றிற்கும் முந்தினவர், எல்லாம் அவருக்குள் நிலை நிற்கிறது.” ( கொலோ.1:15-18 ) பிதாவின் ஒரே பேறானவராகிய கி îிஸ்து பூமியின் இராஜாக்களுக்கெல்லாம் இராஜாவாக, உன்னத நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டதாக தீர்க்க தரிசனங்கள் கூறுகின்றன. இதைப் பற்றி, “நான் அவனை எனக்கு முதற்பேறானவனும், பூமியின் இராஜாக்களைப் பார்க்கிலும் மகா உயர்ந்தவனுமாக்குவேன்” என சங்கீதக்காரன் 89:27 லில் குறிப்பிடுகின்றார். “உண்மையும், சத்தியமுமுள்ள சாட்சியும், தேவனுடைய சிருஷ்டிக்கு ஆதியுமாயிருக்கிற ஆமென்” என வெளி. 3:14 லில் இயேசு க ிறிஸ்துவைப் பற்றி சொல்லப்பட்டதைக் கவனிக்கவும். நமது கர்த்தர் எல்லாவற்றிலும் முதல்வராயிருக்கிறார் என்ற நிலைமையைக் குறித்தும், சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறானவர் என்பதற்கும், தேவப்பிரதிநிதியான லோகோஸாயிருந்தார் என்பதற்கும் இசைவாக, தேவனுடைய தற்சுரூபமாக ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் பிதாவாகிய தேவனுடைய சித்தத்திற்கிசைவாகச் செயல்பட்டார் என நற்செய்தியாளர் குறிப்பிடுகின்றார். அ தாவது, “அவராலே அனைத்துப் படைப்புகளும் உண்டாக்கப்பட்டன. அவராலேயன்றி எப்பொருளும் உண்டாக்கப்படவில்லை.” Page - 097 ( யோவா.1:3 ரோதர்ஹாம் மொழிபெயர்ப்பு) லோகோஸôயிருக்கிற தேவனுடைய ஒரே பேறான இராஜரீகக் குமாரனாகிய கிறிஸ்துவைக் குறித்து எவ்வளவு மேன்மையான கனத்தையும் மகிமையையும் நம் கண்முன் இந்த வசனத்தில் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. அப்போஸ்தலர்களுடைய வார்த்தையைவிட இயேசு கிறிஸ்துவுக்கு பிதாவி Ʈால் அளிக்கப்பட்ட மகா மேன்மையும் திவ்யமுமான அதிகாரம் மிக மிக உன்னதமானது என்று இதன் மூலமாக அறியலாம். “அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தும், நீங்கள் அவருடைய தரித்திரத்தினாலே ஐசுவரியவான்களாகும்படிக்கு உங்கள் நிமித்தம் தரித்திரரானாரே.” 2 கொரி.8:9. “பிதாவே, உலகமுண்டாகிறதற்கு முன்னே உம்மிடத்தில் எனக்குண்டாயிருந்த மகிமையினாலே இப்பொழுது நீர் என்னை உம்மிடத்திலே மகிமைப்படுத்தும்.” ( யோ Ǯா 17:5 ) இவ்வசனத்திலிருந்து கனத்திலும் மகிமையிலும் இயேசு எவ்வளவு ஐசுவரிய நிலைமையிலிருந்தார் என்று புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. மீட்புக்குரிய ஆச்சரியமான தெய்வீகத் திட்டம் ஒவ்வொன்றிலும், விழுந்துபோன மனிதர் மேலுள்ள தெய்வீக அன்பு, கிருபை, இரக்கம் ஆகியவை வெளியரங்கமாக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நோக்கில் பார்க்கும்போதுதான், தேவனுடைய ஒவ்வொரு செயல்பாட்டின் அடிப்படை நோக்கம், காரண காரியம், த Ȯட்டம் இவை யாவும் அவருடைய தெய்வீக குணநலன்களுக்கு ஏற்புடையதாயிருக்கிறதெனப் புரிந்து கொள்கிறோம். பெத்லகேமில் மரியாள் வயிற்றில் இயேசு பிறப்பதற்கு முன்பு அவர் ஒருபோதும் இருந்ததில்லை என்று நினைப்பவர்கள், மனித மீட்புக்காக தேவன் ஏற்பாடு செய்த திட்டத்தையே அறியாதவர்கள் ஆவர். இந்த அடிப்படை புரியாததினால் நாம் மேற்கோளாக மேலே காட்டிய எந்த வசனங்களின் பொருளையும் சரியாக உணர்ந்து கொள ்ளாதவர்களாக இருகின்றனர். உலகத் தோற்றத்திற்கு முன்பதாக பிதாவினிடத்தில் இயேசுக் கிறிஸ்துவுக்கிருந்த மகிமை, கனம் ஆகியவற்றைப் பற்றி துளியும் அறியார்கள். முன்பு தேவ தூதர்களுக்கு மேலாக இருந்த உன்னத நிலையை விட்டுவிட்டு, தூதர்களுக்கு கீழான மனித நிலைமைக்குத் தன்னைத் தாழ்த்தினர். வேத வசனங்களெல்லாம் மனிதரின் தப்பறையான கோட்பாடுகளிலிருந்து Page - 098 நம்மை விடுவிக்கிறது. அவர்கள் இயேசு க ிறிஸ்துவை பிதாவாகிய தேவனுக்கு ஒப்பாக உன்னத நிலைக்கு உயர்த்துவதால் அவர்கள் தேவனுடைய வார்த்தைகளையும் அப்போஸ்தலருடைய சாட்சியங்களையும் அவமாக்கிப் போடுகிறார்கள். கிறிஸ்து தேவனுடைய குமாரனென்றும், பிதா குமாரனைக் காட்டிலும் பெரியவர் என்றும் வேத வாக்கியம் கூறுகிறது. கிறிஸ்தவ மண்டலங்கள் தங்களது தப்பறையான போதனையிலிருந்து விடுபட முடியாமல் இருக்கின்றன. சத்தியம் ஒன்றே காரண காரி ˯த்திற்குட்பட்டது. “அது மெய்யே... நமது விருப்பங்களை வேறு எதுவும் திருப்தி செய்யாத அளவுக்கு சத்தியம் திருப்தி தருகிறது.” இயேசு கிறிஸ்து சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறுமானவர் என்பதையும், அவர் இவ்வுலகத்திற்கு மனிதனாக வந்து, மனுக்குலத்தை மீட்பதற்கு முன்பாக, நெடுங்காலத்துக்கு முன்பாகவே இருந்தார் என்பதையும் அநேக வேத வசனங்கள் உறுதிசெய்கின்றன. இதற்கு உதாரணமாக, “தம்முடைய ஒரே பேற ̮ன குமாரனாலே நாம் பிழைக்கும்படிக்கு தேவன் அவரை இவ்வுலகத்திலே அனுப்பினதினால் தேவன் நம்மேல் வைத்த அன்பு வெளிப்பட்டது.” ( 1 யோவான் 4:9 ) இயேசு இவ்வுலகத்திற்கு வருமுன் பிதாவினுடைய குமாரனாக இருந்தார் என்றும் அவர் தேவனுடைய குமாரனாயிருந்ததால், இவ்வுலகத்தின் மீட்பின் பணியைச் செய்யவே இவ்வுலகத்திலே தேவனால் நியமிக்கப்பட்டார் என்றும் இந்த அறிக்கைகள் கூறுகின்றன. பல இடங்களில் லோகோஸ் “த ͯவனுடைய ஒரே பேறான குமாரன்” என சொல்லப்பட்டிருப்பதை நாம் கவனிக்காமல் விட்டுவிடக்கூடாது. லோகோஸ் ஒருவரே பிதாவினால் நேரடியாக சிருஷ்டிக்கப்பட்டவர் அல்லது ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவர். மற்ற மனிதர்கள், தேவதூதர்கள் யாவரும் லோகோஸ் மூலமாகவே சிருஷ்டிக்கப்பட்டனர். இதன் மூலம் இயேசு கிறிஸ்து ஒருவரே தேவனால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவர் என மெய்யாகவே ரூபகாரப்படுத்தப்படுகிறது. மற்றொரு விளக்கம்: “உலக Τ்தை ஆக்கினைக்குள்ளாகத் Page - 099 தீர்க்கும்படி தேவன் தம்முடைய குமாரனை உலகத்தில் அனுப்பாமல், அவராலே உலகம் இரட்சிக்கப்படுவதற்காகவே அவரை அனுப்பினார்.” ( யோவா.3:17 ) ஏற்கனவே கிறிஸ்து ஆவியின் ரூபத்திலிருந்ததால்தான் தேவன் அவரை இந்த மீட்பின் பணியை நிறைவேற்ற அனுப்ப முடிந்தது. அப்போஸ்தலர் யோவான் எழுதிய வரலாற்று சிறப்பு மிக்க லோகோûஸப் பற்றிய செய்தி: “அவர் உலகத்தில் இருந்தார், உலகம் அவர் மூ Ϯமாய் உண்டாயிற்று, உலகமோ அவரை அறியவில்லை. மேலும், லோகோஸ் மாம்சமாகி, கிருபையினாலும், சத்தியத்தினாலும் நிறைந்தவராய், நமக்குள்ளே வாசம் பண்ணினார்; அவருடைய மகிமையைக் கண்டோம்; அது பிதாவுக்கு ஒரே பேறானவருடைய மகிமைக்கு ஏற்ற மகிமையாகவே இருந்தது.” ( யோவா 1:10,14 ) தாம் முன்பே இருந்த நிலைமையைக் குறித்து நமது கர்த்தர் சொன்ன வாக்கியங்கள் மறுக்க முடியாதவைகள். அவர், யோசேப்பை, தனது தந்தை என்று குற Юப்பிடவில்லை; பூமியில் தான் வாழ்ந்த வாழ்க்கைதான் தனது துவக்க வாழ்க்கை எனவும் எங்கும் குறிப்பிடவில்லை. மாறாக, யேகோவா தேவனே தனது தந்தை என இடைவிடாமல் கூறுகின்றார். “பிதாவினால் பரிசுத்தமாக்கப்பட்டும், உலகத்தில் அனுப்பப்பட்டும் இருக்கிற நான் என்னை தேவனுடைய குமாரன் என்று சொன்னதினாலே தேவ தூஷணஞ் சொன்னாய் என்று நீங்கள் சொல்லலாமா?” என்ற லோகோஸின் வார்த்தையை நினைவில் கொள்க. பூலோகத் தாயாகிய மரியாளிடம், “என் பிதாவுக்கடுத்தவைகளில் நான் இருக்க வேண்டியதென்று அறியீர்களா” என்றார். ( லூக்.2:49 ) தன் சீடர்களிடம், “என் சித்தத்தின்படியல்ல, என்னை அனுப்பினவருடைய சித்தத்தின்படி செய்யவே நான் வானத்திலிருந்து இறங்கி வந்தேன்,” “நானே வானத்திலிருந்திறங்கின ஜீவ அப்பம்” ( யோவா.6:38,51 ) என்றார். அநேகர் இதை அவருடைய காலத்தில் விசுவாசிக்காமல் இருந்தார்கள். இன்று வரையிலும் அநேகர் இதை விசுவாசிக்கவில்லை. ஆனால் சத்தியம் நிலைத்திருக்கும். இதைக் கேட்ட சிலர் இது எப்படி இருக்கக் கூடும் என சந்தேகப்பட்டனர். இதைக் கேட்ட சில சீடர்கள் “இது கடின உபதேசம், யார் இதைக் கேட்பார்கள்” என்றார்கள். சீடர்கள் முணுமுணுப்பதைக் கேட்ட Page - 100 இயேசு அவர்களிடம், “இது உங்களுக்கு இடறலாயிருக்கிறதோ? மனுஷகுமாரன் தாம் முன்னிருந்த இடத்திற்கு ஏறிப்போகிறதை நீங்கள் காண்பீர்களானால் எப்படியிரு க்கும்?... அதுமுதல் அவருடைய சீஷரில் அநேகர் அவருடனே கூட நடவாமல் பின் வாங்கிப் போனார்கள்.” தான் இவ்வுலகத்திற்கு வருமுன்னே பரலோகத்திலிருந்ததாகவும், பரலோகத்திலிருந்து இறங்கி வந்ததாகவும் இயேசு கூறியது அவர்களுக்கு கடின உபதேசமாயிருந்தது. யோவா.6:60-66 “நான் எங்கிருந்து வந்தேன். எவ்விடத்திற்குச் செல்லப் போகிறேன்... என்பது எனக்குத் தெரியும். நான் பரத்திலிருந்து வந்தேன்... உலகத்தில் உண்டா கவில்லை. நான் தேவனிடத்திலிருந்து புறப்பட்டு வந்தேன். நான் சுயமாக வரவில்லை. என்னை என் பிதா அனுப்பினார்... என் பிதா என் சத்தத்தைக் கேட்கிறார். அவரை நான் அறியேன் என்று சொன்னால் நான் பொய் சொல்லுகிறவனாவேன்” என்று இயேசு கிறிஸ்து பரிசேயரிடத்தில் கூறினார். “நீ ஆபிரகாமைவிட பெரியவனா?” என்று இயேசுவிடம் கேட்டனர். அதற்கு இயேசு, உங்கள் பிதாவாகிய “ஆபிரகாம் என் நாளைக் காண ஆசையாய் இருந்தான். Յதைக் கண்டு களிகூர்ந்தான்” என்று கூறினார். (இயேசு கிறிஸ்துவின் நாளை ஆபிரகாம் விசுவாசக் கண்களால் கண்டு மேசியாவைக் குறித்த தெய்வ தீர்க்க தரிசனத்தை அறிந்திருந்தான். நிழலாக ஈசாக்கைப் பலியிடும்போது இயேசுவின் பலியை ஆபிரகாம் நினைவு கூர்ந்திருப்பார். மேசியாவின் வருகையின் மகிமையின் நாளை விசுவாசக் கண்கள் கொண்டு பார்த்திருப்பார். இந்த வாக்குத்தத்தம் பண்ணப்பட்ட வித்தினாலே பூமியி ்֮ சகல மனுக்குலமும் ஆசீர்வதிக்கப் பட்டிருக்கும். இனி வரவிருக்கிற இராஜ்யத்தை தனது மனக்கண்ணால் பார்த்தார் என்பதில் ஆச்சரியமில்லை. பரலோக பட்டணத்தையும், புதிய எருசலேமையும், மகிமையடைந்த திருச்சபையையும், அதற்குரிய இராஜரீக ஆசாரியக் கூட்டத்தாரையும், பரலோக இராஜ்ஜியத்தையும், அந்த இராஜ்யம் பூமியின் சகல மனுக்குலத்தையும் ஆசீர்வதிக்கிறதையும் மனக்கண்ணில் கண்டு களி கூர்ந்தார். எபி.11:10 ,16; 12:22; 13:14 ) (ஆபிரகாம் இறந்து இரண்டாயிரம் வருடமாயிருக்க) “யூதர்கள் Page - 101 இயேசுவை நோக்கி, உனக்கு இன்னும் ஐம்பது வயதாகவில்லையே, நீ ஆபிரகாமைக் கண்டாயோ என்றார்கள். அதற்கு இயேசு, ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னமே நான் இருக்கிறேன் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.” ( யோவா.8:14, 23, 42-58 ) இந்த வசனங்களில் எந்தத் தவறும் ஏற்பட சாத்தியமில்லை. நமது கர்த்தர் ஆபிரகாமுக்கு முன்ப ؤாகவே இருந்ததாக உறுதிபடக் கூறுகின்றார். நமது கர்த்தர் பிதாவினால் சிருஷ்டிக்கப்பட்டு, கல்வாரியில் சிலுவையில் அறையப்பட்டு, மரணமடையும் நாள் வரை இந்த உலகத்தில் தான் இருந்தார். மரித்து மூன்றாம் நாள் உயிர்த்தெழுந்த பின் மரணமே இல்லாத சாகாமை அவருக்குக் கொடுக்கப்பட்டது. இனிமேல் மரணத்திற்கு அவர்மேல் அதிகாரமில்லை என்று வேதாகமம் கூறுகிறது. ( ரோம.6:9 ) தேவதூதரிலும் மேலான நிலையிலிருந்த அ வர் மனிதனாக பூமிக்கு வந்தபோது “தேவ தூதருக்கும் சற்று சிறிய“ நிலையில் இருந்தார். பாவநிலையிலிருந்த மனிதனை மீட்க அவர் இவ்வாறு வந்தார். அவர் மரணத்தின் மூலம் ஆவிக்குரிய நிலையிலிருந்து மாம்சீக நிலைக்கு வரவில்லை. ஆவியின் ஜீவியாக உயர்ந்த நிலையில் இருந்த அவர் தாழ்ந்த நிலைக்கு, மாம்சீக நிலைக்கு மாறினார். “ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னமே நான் இருக்கிறேன்” என்ற நமது ஆண்டவரின் வார்த் தை சர்வ சிருஷ்டிக்கும் முந்தின பேறானவராகிய லோகோஸ் அதிலிருந்து மாம்சீக சரீரத்தில் தேவகுமாரனாக, இயேசுவாக வரும் வரை ஜீவனுடையவராகவே இருந்தார். அதில் எந்த மாறுதலும் இல்லை. ஆனாலும் நமது கர்த்தர் சொன்ன இந்த வார்த்தையைக் கேட்ட யாவரும் விசுவாசிக்கவில்லை. இப்பொழுதும் அநேகர் இந்த சத்தியத்தை ஏற்காதவர்களாக இருக்கின்றனர். விபரீதமான எண்ணமுடைய மனிதனுடைய சுபாவம் எளிதான, இயல்பான, எதார்த ۯதமான இயேசுவின் வார்த்தைகளை ஏற்க மறுக்கச் செய்தது. எனவே கர்த்தரை பாவமனுக்குலத்தில் ஒருவர் என்றும், மாம்சீக தந்தையின் மகன் என்றும் கருதினார்கள். சாந்தமுள்ளவர்கள் மட்டுமே “ஆத்துமாக்களை இரட்சிக வல்லமையுள்ளதாயுமிருக்கிற வசனத்தை சாந்தமாய் ஏற்றுக்கொள்ள தயாராயிருக்கிறார்கள். Page - 102 அப்படிப்பட்டவர்களுக்காக மட்டுமே தேவ வார்த்தையின் நற்சாட்சி கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. ( ஏசா.61:1; ய ܾக்.1:21 ) இயேசுவின் வார்த்தையைக் கேட்டவர்கள் அப்பொழுது அவரது நற்சாட்சியை மறுத்து கல்லெறியத் துணிந்ததுபோல, இப்பொழுதும் சத்தியத்தை கேட்கிற சிலர் அதை மறுத்து ஆண்டவரின் வார்த்தையை கேட்டு ஏற்றுக்கொள்கிற எளிமையான அனைவரையும் (மறைபொருளாக) கல்லெறிய துணிகிறார்கள். காரணம் என்னவெனில் அப்பொழுது உள்ளது போல இப்பொழுதும் அவர்கள் பிதாவையும் குமாரனையும் அறிய வேண்டிய பிரகாரமாக அறியவில்லை. இ தை அவர்கள் வெளிப்படுத்திக் காண்பிக்கிறார்கள். இதைப்பற்றி நம்முடைய கர்த்தர் குறிப்பிட்டுச் சொன்னது என்னவெனில், “பிதா தவிர வேறொருவனும் குமாரனை அறியான். குமாரனும், குமாரன் எவனுக்கு அவரை வெளிப்படுத்தச் சித்தமாயிருக்கிறாரோ அவனும் தவிர, வேறொருவனும் பிதாவை அறியான்” ( மத். 11:27 ) என்பதாகும். உலகம் அவரை அறியவில்லை. ஆதியிலே அவர் உன்னதத்தில் ஆவியின் ரூபத்தில் இருந்ததையும் அறியவில்லை. இ ந்த உலகத்தை இரட்சிப்பதற்காகவே ஆவியின்ரூபத்திலிருந்து பாவமாம்ச சாயலுக்கு வந்தார் என்பதையும் இந்த உலகம் அறியவில்லை. அவர் சிருஷ்டிப்பின் நாளிலிருந்து பூமியிலே மனிதனாகப் பிறந்த நாள் வரை உள்ள இடைப்பட்ட நீண்ட காலப்பகுதி குறுக்கே இருக்கிறது என்பதை நாம் நினைவு கூறவேண்டும். இந்த நீண்ட காலப்பகுதியின்போது அவர் பிதாவின் மடியில் செல்லப்பிள்ளையாக “நித்தம் அவருடைய மனமகிழ்ச்சியாக ߮ருந்து, எப்பொழுதும் பிதாவின் சமூகத்தில் சந்தோஷப்பட்டிருந்தார்.” இயேசுவின் சீடருக்கும் இந்த உலகத்திற்கும் பிதாவைத் தெரியாதபோது, இயேசு கிறிஸ்து மட்டும் பிதாவை நன்கு அறிந்திருந்தார் என்பதில் நாம் ஆச்சரியப்படத் தேவையில்லை. அவர் வெளிப்படுத்தின வார்த்தைகள் மூலமாகவும் இப்பொழுது திறக்கப்பட்டிருக்கிற யுகங்களுக்கடுத்த திட்டத்தின் மூலமாகவும் நாம் தெரிந்து கொள்ள கற்றுக்கொள் கிறோம். இதுபற்றி மறுபடியும் இயேசு கூறிய வார்த்தைகளைக் கவனித்துக் கேட்போமாக: “நீதியுள்ள பிதாவே, உலகம் உம்மை அறியவில்லை, நான் உம்மை அறிந்திருக்கிறேன், நீர் என்னை அனுப்பினதை Page - 103 இவர்களும் அறிந்திருக்கிறார்கள்.” யோவா. 17:25 இப்படிப்பட்ட பரலோகத்திற்குரிய ஆச்சரியமான அறிவின் திறவுகோல் இங்கே கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது: “உன்னதத்திலிருந்து வருகிறவர் எல்லாரிலும் மேலானவர்; பூமியிலிருந ᯍது உண்டானவன் பூமியின் தன்மையுள்ளவனாயிருந்து, பூமிக்கடுத்தவைகளைப் பேசுகிறான்; பரலோகத்திலிருந்து வருகிறவர் எல்லாரிலும் மேலானவர். தாம் கண்டதையும் கேட்டதையும் சாட்சியாகச் சொல்லுகிறார்.” ( யோவா. 3:31-32 ) “இந்த மனிதனுக்கு இந்த ஞானம் எப்படி, எங்கிருந்து வந்தது?” என்று இயேசுவின் விரோதிகள் அவரிடத்தில் கேட்டத்தில் ஆச்சரியமில்லை. ( மத். 13:54 ) பரலோக காரியங்களில் அவருடைய ஞானம் இதிலிருந்து வ ⮿ளங்குகிறது. நீண்ட காலமாக பிதாவுக்கு அறிமுகமானதோடு மட்டுமன்றி, மிக நெருக்கமானவராகவும் இயேசு இருந்தார். பிதாவின் வாக்குத் தத்தங்களின் பேரில் அசைக்க முடியாத விசுவாசங் கொண்டிருந்தவராக, பிதாவினால் ஜெநிப்பிக்கப்பட்டவராக இருந்ததால் சாத்தானையும், உலகத்தையும், மாம்சத்தையும் வெல்லக்கூடிய வல்லமையுடையவராகவும், நம்முடைய பாவங்களுக்காக தேவனால் ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடிய பலியைச் செலுத 㯍துகிறவராகவும் இருந்தார். இது குறித்து ஏசாயா தீர்க்கதரிசியால் உரைக்கப்பட்டதாவது: “அவர் தமது ஆத்தும வருத்தத்தின் பலனைக்கண்டு திருப்தியாவார்: என் தாசனாகிய நீதிபரர் தம்மைப் பற்றும் அறிவினால் அநேகரை நீதிமான்களாக்குவார்; அவர்களுடைய அக்கிரமங்களைத் தாமே சுமந்து கொள்வார்.” ( ஏசா. 53:11 ) தெய்வீக திருவசனங்களின்படி விசுவாசத்தைக் கொண்டு நடக்கிறவர்கள் மாத்திரமே பிதாவையும் குமாரனையும அறிந்து கொள்வார்கள்; மனுக்குலம் முழுவதையும் ஒப்புரவாக்குதலுக்குக் கொண்டு வர பிதாவும் குமாரனும் இணைந்தே தீட்டிய திட்டத்தை நிறைவேற்றும் போதுதான், அவர்கள் இந்த ஒப்புரவாகுதலின் கிரியையின் மேன்மையையும் விசேஷத்தையும் அறிந்து தெளிவடைவார்கள். திருச்சபையின் இலக்கம் பூர்த்தியான பின்பு, மகிமையில் மணவாட்டி தன் மணவாளனோடு கூட்டிச் சேர்க்கப்பட்ட பின்பு அந்த மகிமையின் இராஜ்யம் ஆர ம்பமாகும் Page - 104 நாள் வெகுகாலம் செல்லாது. அந்த சமயத்தில் பூமி கர்த்தரை அறிகிற அறிவினால் நிறைந்திருக்கும். தேவனுடைய வல்லமையைக் கொண்டு லோகோஸ் (தேவப் பிரதிநிதி)மூலமாக சகலமும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டதைப் போல, அவர் மூலமாக சகலமும் முந்தின சீருக்குக் கொண்டு வரப்படும். கிறிஸ்துவை தங்களுடைய இரட்சகராக ஏற்றுக் கொண்ட ஒவ்வொருவரும் அவருக்குக் கீழ்ப்படிந்து, அவரை அறிந்து, அவர் எதிர்பார்க்கிற ீதியை நடப்பிக்கிறவர்களாக அமைந்திருப்பார்கள். சிருஷ்டிப்பில் எப்படி யேகோவா தேவனின் சித்தப்படி சிருஷ்டித்தாரோ அப்படியே யேகோவாவின் சித்தப்படி உலகத்தை முந்தின சீருக்குக் கொண்டு வந்த பின்பு, அதை ஆசீர்வதித்து வல்லமையில் ஈடு இணையில்லாதவராக யேகோவா தேவனுக்கடுத்த உன்னத நிலையில் வீற்றிருப்பார். இப்படியாக சங்கீதக்காரர் சொன்னது நிறைவேறும். “உமது பராக்கிரமத்தின் நாளிலே உம்முடை ஜனங்கள் மனப்பூர்வமும் பரிசுத்த அலங்காரமுள்ளவர்களாய் இருப்பார்கள்; விடியற்காலத்துக் கர்ப்பத்தில் பிறக்கும் பனிக்குச் சமானமாய் உம்முடைய யௌவன ஜனம் உமக்குப் பிறக்கும்.” சங்கீ.110:3 . கர்த்தர் நிக்கொதேமுவிடம் சொன்ன வார்த்தைகளைக் கவனிப்போம். பரத்திற்குரிய ஞானத்தை கேட்கும் அவனுக்கு அதற்கான பதில் முழுமையாகக் கொடுக்கப்படவில்லை. ஏனெனில் பூமிக்குரியவைகளில் கூட விசுவாசம் வைக்க வே ண்டியதில் விசுவாசம் வைக்காமல் இருந்தான். பரலோகத்திற்குரிய ஞானத்தைக் குறித்து நிக்கொதேமுவிடம் இயேசு விளக்கமளிக்கையில், “பரலோகத்திலிருந்திறங்கின (பரலோகத்திலிருக்கிறவருமான NOT FOUND IN SINAIA TIC MSS. இந்த அடைப்புக்குறிக்குள் உள்ள சொற்கள் மூலப்பிரதியில் இல்லை) மனுஷ குமாரனேயல்லாமல் பரலோகத்துக்கு ஏறினவன் ஒருவனுமில்லை” ( யோவா.3:13 ) என்கிறார். ஒருவனும் கெட்டுப் போவது தேவனுக்குப் பிரியமில்லை. 鮅னைவரும் நித்திய ஜீவனை அடைய வேண்டுமென்ற பிதாவின் நோக்கத்தை இயேசு நிக்கொதேமுவிடம் இவ்விதமாகக் கூறினார்: “தேவன், தம்முடைய ஒரே பேறான குமாரனை விசுவாசிக்கிறவன் எவனோ, அவன் கெட்டுப் போகாமல் நித்திய ஜீவனை அடையும்படிக்கு அவரைத் தந்தருளி இவ்வளவாய் உலகத்தில் அன்பு Page - 105 கூர்ந்தார்.” யோவா.3:16 தேவனுடைய சிருஷ்டிக்கு ஆதியாயிருக்கிற லோகோஸைப் பற்றி ஏசாயா, “அதிசயமானவர், ஆலோசனைக்கர்த்தா, வல் மையுள்ள தேவன் ...” என கூறுகிறார். ( ஏசாயா. 9:6 ) சாலமோன் கிறிஸ்துவைப் பற்றி ஞானம் என்ற பெயரிலே விவரிக்கிறார். சுவிசேஷகனாகிய யோவான் யோவா. 1:1, 18 லில் கூறுகிறவைகளுக்கு இது இசைந்திருக்கிறது. சாலமோன் வாக்கியங்களைக் கவனிப் போமாக: “கர்த்தர் தமது கிரியைகளுக்கு முன் பூர்வ முதல் என்னைத் தமது வழியின் ஆதியாகக் கொண்டிருந்நதார். பூமி உண்டாகுமுன்னும் ஆதிமுதற்கொண்டும் அநாதியாய் நான் அபிஷேகம் பண் 뮣ப்பட்டேன். ஆழங்களும், ஜலம் புரண்டு வரும் ஊற்றுக்களும் உண்டாகுமுன்னே நான் ஜநிப்பிக்கப்பட்டேன். மலைகள் நிலை பெறுவதற்கு முன்னும் குன்றுகள் உண்டாவதற்கு முன்னும், அவர் பூமியையும் அதின் வெளிகளையும், பூமியிலுள்ள மண்ணின் திரள்களையும் உண்டாக்குமுன்னும் நான் ஜநிப்பிக்கப்பட்டேன். அவர் வானங்களைப் படைக்கையில் நான் அங்கேயிருந்தேன்; அவர் சமுத்திர விலாசத்தை வட்டணிக்கையிலும், உயரத்த ில் மேகங்களை ஸ்தாபித்து, சமுத்திரத்தின் ஊற்றுகளை அடைத்து வைக்கையிலும், சமுத்திர ஜலம் தன் கரையைவிட்டு மீறாதபடிக்கு அதற்கு எல்லையைக் கட்டளையிட்டு, பூமியின் அஸ்திபாரங்களை நிலைப்படுத்துகையிலும், நான் அவர் அருகே செல்லப் பிள்ளையாயிருந்தேன்; நித்தம் அவருடைய மனமகிழ்ச்சியாய் இருந்து, எப்பொழுதும் அவர் சமூகத்தில் களி கூர்ந்தேன்.” நீதி.8:22-30. இதுவரைக்கும் நாம் லோகோஸைப் பற்றி கவனித்த ற்கு கூடுதலாக, அவர் தேவனுடைய சிருஷ்டிக்கு ஆதியாக இருப்பதுடன் சர்வ சிருஷ்டிகளுக்கும் முந்தின ஒரே பேறுமானவர். மற்ற சிருஷ்டிகள் யாவும் அவரைக் கொண்டும் அவர் மூலமாகவும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டன. இது சம்பந்தமாக நம்முடைய கர்த்தர் சொன்ன வார்த்தைகளைக் கவனிப்போமாக, “பயப்படாதே, நான் முந்தினவரும் பிந்தினவரும், உயிருள்ளவருமாயிருக்கிறேன்; மரித்தேன், ஆனாலும், இதோ சதா காலங்களிலும் Page - 106 உயிர டிருக்கிறேன்.” ( வெளி.1:17,18 ) மேலும் “முந்தினவரும் பிந்தினவரும், மரித்திருந்து பிழைத்தவருமானவர் சொல்லுகிறாதவது.” ( வெளி.2:8 ) லோகோûஸத் தவிர வேறு ஒருவரையும் தேவன் நேரடியாக சிருஷ்டிக்கவில்லை. லோகோஸ் மூலமாகத்தான் மற்ற எல்லா சிருஷ்டிகளும் சிருஷ்டிக்கப்பட்டன. லோகோஸ் மட்டுமே தேவனுடைய சிருஷ்டிப்புக்கு முதலும் கடைசியுமானவர். வேறு எந்தக் கோணத்திலும் இதைப் பார்ப்பது தவறாகும். மேற்கண்ட வ ேத வசனங்களுக்கு ஒத்துப் போகாத வழியில் சிந்தித்தால் அது முரண்பாடாகிவிடும். “லோகோஸ் மாம்சமாகி நமக்குள்ளே வாசம் பண்ணினார்” யோவா. 1:14 நமது ஆண்டவர் மாம்சத்தில் வெளிப்பட்டது, சாதாரணமாக அவதாரம் எடுத்தார் என்று சொல்லப்படுகிறது. அவதாரம் எடுத்தார் என்ற சிந்தனை தவறானது மட்டுமின்றி வேதத்திற்கு முரணானது. அவதாரம் எடுத்தார் என்றால் மரியாளிடமிருந்து பெற்ற மாம்சசரீரம், அவரது ஆவிக்குரிய ரீரத்திற்கு வெறும் ஓர் ஆடையாக, ஒரு போர்வையாக இருந்தது என்று பொருள். இந்த கோட்பாட்டின் பிரகாரம் நமது ஆண்டவர் இந்த பூமிக்குரிய வாழ்வில் முன் இருந்தது போலவே ஆவியின் ஜீவியாக இருந்தார் என்று பொருள்படுகிறது. முற்காலங்களில் ஆபிரகாம், மனோவா, லோத் போன்றவர்களுக்கு தூதர்கள் காட்சியளித்தது போல, நமது ஆண்டவரும் மனித சாயலானார் என்று சொல்லப்படுகிறது. ( ஆதி.18:1,2; 19:1; நியாயா.13:9-11 ) இதனுடைய அடிப்பட க் கருத்து தவறான அனுமானங்களைக் கொடுப்பதினால் இயேசு கிறிஸ்துவின் பிறப்பு, இறப்பைப் பற்றி அநேக முரண்பாடான கருத்துக்கள் நிலவி வருகின்றன. அவதாரக் கொள்ளையை ஏற்றுக் கொண்டால், நமது கர்த்தர் கெத்சமனேயில் பட்ட பாடுகளெல்லாம் பாசாங்காக ஆகிவிடும். ஆவிக்குரிய ஜீவியாக இருந்தால் அவருக்கு பயமோ, களைப்போ ஏற்படாது. இந்த அவதாரக் கொள்கையின்படி சிந்தித்தால் அவர் பாடுகளோ களைப்போ அடைந்திருக் க முடியாது. அதன்படி நமது கர்த்தரின் ஜெபம் போலியான பாசாங்காக இருந்திருக்கும். இந்த அவதாரக் கொள்கையின்படி அவரே தேவனாயிருந்தால், அவரே அவரை நோக்கி ஜெபம் செய்வது எப்படி சாத்தியமாகும்? எனவே Page - 107 அப்போஸ்தலர்கள் இயேசுவை சுற்றி இருக்கும்போது, அவர் பாவனையான ஜெபம் பண்ணினார் என சிலர் விவாதிக்கின்றனர். இதே தவறான சிந்தனையின் அடிப்படையில்தான் இயேசு மரித்ததும் கூட பாவனையான மரணம் என சிலர் கருதுகின்றனர். ஏனெனில் இயேசு பிதாவாக இருந்தால் அவர் நித்திய நித்தியராக சாகாமையுடையவராக இருப்பதால், அவர் மரணமடைந்திருக்க முடியாது எனச் சிலர் வாதிடுகின்றனர். “என் தேவனே, என் தேவனே, ஏன் என்னை கைவிட்டீர்” என்று கதறியதும், மரித்ததும் போலியான பாசாங்காக இருந்திருக்கும். அதைக் கேட்டவர்களும் பார்த்தவர்களும் தங்கள் மனதில் அவரது வேதனையை பதியவைக்க அப்படிச் செய்தார் என்றாகிறது. இந் அவதாரக் கோட்பாட்டை தர்க்கசாஸ்திரத்தின்படி பார்த்தால், மனிதரின் பாவத்திற்கு உண்மையான மரணம் செலுத்தப்படவில்லை; ஆனால் அதைப் போன்ற ஒரு சாட்சி, நாடகக்காட்சி போல, சினிமா படம் போல, நல்ல காரியத்திற்கு ஒரு ஏமாற்ற நாடகத்தை நடத்தினால் போதும் என்றாகிறது. இவை எல்லாம் தவறானவையே. தேவனுடைய வார்த்தையாகிய சத்தியத்தின் கருத்துக்கு முற்றிலுமாக எதிரானவை. முன்பு தேவதூர்கள் மனித சரீரத்தில் வ ்தது போல இயேசு கிறிஸ்து வரவில்லை, ஆவியின் சரீரத்திற்குப் போர்வை போல மாம்ச சரீரத்தில் வந்தார் என்று வேதாகமத்தில் எங்கும் ஆதாரம் கிடையாது. தன்னுடைய ஆவியின் சாயலைத் துறந்து நம்முடைய பாவ மாம்ச சாயலில் மட்டுமே வந்தார் என கிரேக்க மூலம் தெளிவுபடுத்துகிறது. அதன்படியே வேதவசனம், “லோகோஸ் (வார்த்தை) மாம்சமானார்” என்று சொல்லுகிறது. அதில் அங்கே வஞ்சனையில்லை, அவமானமில்லை. அவருடைய மகிமைய ையும் வல்லமையையும் வைத்துக்கொண்டு, தன்னைத்தான் தாழ்த்தினது போல காண்பிக்கவில்லை; ஆவிக்குரிய மேன்மையான சுபாவத்தை வைத்துக்கொண்டு, நம் நிமித்தம் தரித்திரரானது போல அவர் காணப்படவில்லை. ஒரு அடிமைக்குரிய ஆடையை வெறுமே போர்த்திக் கொண்டிருக்கவில்லை. ஆனால் அவர் ஒரு மனிதனானார். “எல்லாரையும் மீட்கும் பொருளாகத் தம்மை ஒப்புக்கொடுத்த மனிதானாகிய கிறிஸ்து இயேசு அவரே.” ( 1 தீமோ. 2:6 ) Page - 108 இயேசு வின் விசேஷத்தப் பணியாகிய ஈடுபலியைக் குறித்து தொடர்ந்து பார்ப்போம். ஈடுபலியை நிறைவேற்ற அவர் முழுமையான மனிதனாக இருக்கவேண்டும். பாவம் செய்த மனிதன் தேவனால் சிருஷ்டிக்கப்பட்டபோது பூரண நிலையில் இருந்தான். அவனை மீட்க வேண்டுமானால் இன்னொரு பூரண மனிதன் தேவை. பூரண மனிதன் பூரண நிலைக்கு சற்று மேலான நிலையிலோ அல்லது சற்று கீழான நிலையிலோ இருக்கக்கூடாது. ஒரு மனிதனின் ஜீவனை மீட்க மற்றொரு னிதனின் ஜீவன் விலைக்கிரயமாகக் கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதே தெய்வீகச் சட்டம். “மனுஷனால் மரணம் உண்டானபடியால், மனுஷனால் மரித்தோரின் உயிர்த்தெழுதலும் உண்டாயிற்று.” ( 1 கொரி.15:21 ) நாம் அபூரணராக, பாவ நிலையிலிருக்கிறது போல, நம்முடைய மீட்பரும் இருந்தார் என்று யாரும் தவறாக புரிந்து கொள்ள வேண்டாம். இதற்கு நேர்மாறாக வேதவசனம் கீழ்க்கண்டவாறு சொல்லுகிறது. அவர், “பரிசுத்தரும், குற்றமற்றவரு ம், மாசில்லாதவரும் பாவிகளுக்கு விலகினவருமாயிருந்தார்.” எபி.7:26,28; லூக்.1:35 “அவர் பாவிகளுக்கு விலகியிருந்தார்” என்பதை சிலர் ஏற்றுக் கொள்வது கடின உபதேசமாகத் தோன்றுகிறது. முழு மனுக்குலமும் கறைபடிந்த பின்னர், அவர் பாவமில்லாத மனிதனாக எப்படி இருக்க முடியும்? தேவனுடைய திட்டத்தின்படி இது எப்படி சாத்தியமாகும் என்பதை ஆராய்வோம். அபூரணமான, பாவம் செய்த, ஆதாமின் பாரம்பரியத்தில் வந்த ஒருவன நம்மைப்போன்று பாவியாயிருக்கிற ஒருவன் நமக்கு மீட்பராக முடியாது என்ற உண்மையை நம் மனதில் பதியவைக்க வேண்டும். உலகில் பாவம் செய்தவர்கள் ஏராளமானவர்கள் இருக்கும்போது தன்னுடைய குமாரனை அனுப்பாமல் வேறு யாரையாவது அனுப்பியிருக்கலாம் அல்லவா? பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்ற தங்களது ஜீவனையும் கொடுக்க விருப்பமுள்ள அபூரண மனிதர்கள் அநேகர் இருந்தனர். இதை எபிரேயர் 11 ஆம் அதிகாரம் உறுதிப்பட த்துகிறது. அதில் அநேகர் “தேவன் மேல்வைத்த விசவாசத்தில் தங்கள் ஜீவனையும் பெரிதாக எண்ணவில்லை” என்று காண்பிக்கப்பட்டிருக்கிறது. பாவத்திற்காக தியாகம் செய்ய பாவிகள் பலர் இருந்தாலும் பாவமே இல்லாத ஒருவர்தான் பாவத்திற்கு ஈடுபலி செலுத்தத் தகுதியானவர். Page - 109 “எல்லோரும் பாவஞ்செய்து, தேவமகிமையற்றவர்களானார்கள்.” “நீதிமான் ஒருவனாகிலும் இல்லை” என்று சொல்லும் வேதவசனம், மேலும் “ஒருவனா கிலும், தன் சகோதரன் அழிவைக் காணாமல்... அவனிமித்தம் மீட்கும் பொருளை தேவனுக்குக் கொடுக்கவுங் கூடாதே ( ரோம.3:10,23; சங்.49:7 ) என்று கூறுகிறது. கர்த்தர் இப்படிப்பட்ட பூரண, பாவமற்ற மனிதனை மீட்க பொருத்தமான மனிதன் ஒருவனுமில்லை என்று கண்டு, உலகை இரட்சிக்க வல்லவரான ஒருவருக்கு அந்தப் பொறுப்பைப் கொடுத்தார். கர்த்தர் மூலமாக பிதாவண்டையில் சேர விரும்புகிற யாவரையும் அவர் இரட்சிக்க வல்லவர். ( சங்.89:19; சா.63:1; 59:16; எபி.7:25 ) கர்த்தருக்கு மனுக்குலத்தின் மீது இவ்வளவு அன்பும் அனுதாபமும் எப்படி ஏற்பட்டது என்பதையும், நமது கர்த்தர் தாயாகிய மரியாள் மூலம் எப்படி மனுக்குலத்தில் ஒருவரானார் என்பதையும், ஆனாலும் ஆதாம் இழந்த இழப்புக்கள், கறைதிரை, பாவம், சாபம் இவற்றில் எதையுமே அவர் எப்படி சுதந்தரித்துக் கொள்ளவில்லை என்பதையும் காண்போம். அவர் ஆதாமின் மூலமாக வந்திருப்பாரேயாகில், ஆதாமின் மூலமாக வந்த பாவம், சாபம் ஆகியவைகளைச் சுதந்தரித்திருப்பார். தெய்வீக நீதியினால் மரணத்திற்குட்படுத்தப்பட்ட சாபத்திற்கு ஆளாகியிருந்தால், ஆதாமையும் மனுக்குலத்தையும் விலைக் கிரயத்திற்குப் பெற்றுக் கொள்ளத்தக்க ஈடுபலியைச் செலுத்த தகுதியில்லாமல் போயிருப்பார். அவருக்கு தனது தாய் மூலமாக எந்தவித பாவமும் அபூரணமும் தொற்றிக் கொள்ளவில்லை. இதைக் குறித்து அடுத்த அத்தியாயத்தில் பார்ப்போம்.
X
Chapter 3Page - 091 ஒப்புரவாகுதலின் மத்தியஸ்தர் ஒரே பேறானவர் அவர் யார்?-அந்த வார்த்தையானவர், ஒரு தேவன்- யேகோவா தேவனுடைய ஒரே பேறானவர்-வேதாகமத்தின் சாட்சி- “அவர் ஐசுவரியமுள்ளவராயிருந்தார்”- “ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னே நான் இருக்கிறேன்”- “ஆதியும் அந்தமும்”- “யேகோவா பூர்வ முதல் என்னை தமது வழியின் ஆதியாக ்ளதாக்குதல் - மேரி மாதா பாவமில்லாதவர் என்ற ரோமன் கத்தோலிக்கரின் போதனை நிலைநிறுத்தப் படவில்லை - தெய்வீக எற்பாட்டிற்கு இயேசுவின் பாவிகளுக்கு விலகின பிறப்பு அவசியம்இல்லையென்றால் ஈடுபலி சாத்தியமில்லை - புரோட்டோ பிலாஸத்தையும் ஜீவனையும் இணைக்கும் விஞ்ஞானத்தின் நவீன அனுமானம் - லோகோஸ் மாம்சமானது - ஸ்திரீயின் பிறப்பு இன்னும் புனிதமடையவேண்டும் - அபூரண தாய் எப்படி மாசற்ற ஒருவரை பி றப்பிக்க முடிந்தது - வேதம் உறுதிப்படுத்துவது போல இதே கோட்பாடுதான் தெய்வீக திட்டத்தின் மற்ற அம்சங்களில் செயல்படுத்தப்படுகிறது.
“அசுத்தமானதிலிருந்து சுத்தமானதைப் பிறப்பிக்கத் தக்கவன் உண்டோ? ஒருவனுமில்லை.” யோபு 14:4
“அவர் நம்முடைய பாவங்களைச் சுமந்து தீர்க்க வெளிப்பட்டா ரென்று அறிவீர்கள், அவரிடத்தில் பாவமில்லை.” 1 யோவா 3:5
“பரிசுத்தரும், குற்ற